Morgunblaðið - 23.07.1989, Blaðsíða 10

asej iJfUt. .ss m'úAQ\y/M\y<. ataAjavKJ;&aoM
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. JÚLÍ 1989
GLASNOST MEÐ GESTSAUGUM
eftir Árna Þórarinsson
MOSKVA EFTIR MIÐNÆTTI. Gestir bylta sér sveittir í heitum
herbergjunum á stærsta hóteli veraldar. Þungur niður berst frá
andfiílli borginni inn um opna glugga og moskítóflugurnar sæta
lagi. Silfurskottur og kakkalakkar, ljósfælin eins og gamlir Stalín-
istar, skiptast á að vakta bað og ísskápa og njóta einu loftræsting-
arinnar. Frammi á göngum hijóta hnellnar lyklakellingar við
borð, drottningar í ríkjum sínum og hrökkva upp þegar gestir
koma eða fara. Niðri á annarri hæð flýtur vodka, kampavín og
koníak á Pressubamum. Þar ræða nátthrafiiar, fjölrniólafólk,
kvikmyndagerðarmenn og kauphéðnar við opinskáa gestgjafa
sína um þau undur sem eiga sér stað í Sovétríkjunum, um glasn-
ost og perestrojku, um leiðtogann Gorbatsjov á ferðalagi um
Evrópu á meðan verkföll loga í Síberíu og þjóðarbrotin takast á
í Georgiu og Armeníu og sauðsvartur almúginn veit ekki hvað
verður í matinn á morgun. Fyrir þremur eða fjórum árum hefðu
slíkar umræður verið óhugsandi í Moskvu, bæði fyrir og eftir
miðnætti.
Það er allt í steik. Hita-
bylgjan í borginni eykur
á ringulreiðina á Hótel
Rossiya, fimm þúsund
herbergja steypuklumpi
sem skellt hefur verið
niður við hliðina á hinu
tilkomumikla Rauða
torgi. Þar búa um tvö þúsund gest-
ir hátíðarinnar og þar er einnig
miðstöð hennar. Upplýsingar um
hvað er hvar og hver er hvar og
hvenær liggja ekki á lausu. Hvar
er bankinn? Pósthúsið? Hvar er
aðalsýningarsalurinn? Hvar er
sápan í baðið? Hvar er túlkurinn
sem átti að hitta okkur á flugvellin-
um? Við Mark Peploe, Óskarsverð-
launaður höfundur Síðasta keisar-
ans sem opna á heiðurssýningar
hátíðarinnar, erum báðir að leita
að þessum dularfullu fylgdarmönn-
um. Þegar Peploe spyr unga, fal-
lega starfsstúlku úr móttökustjóm-
inni um túlkinn fær hann nákvæma
lýsingu á því hvemig hann skuli
bera sig að við að fá morgunmat.
En allir eru fullir af góðum vilja.
Gestrisni og hlýja hátíðarfólksins
gera meira en að vega upp skipu-
iagsleysi og tungumálaerfiðleika.
Sumir eru umburðarlyndari en
aðrir. „Þeir læra aldrei af reynsl-
—unni," segir austur-þýskur kvik-
myndafrömuður við mig. „Ég er
búinn að vera hér á öllum hátíð-
unum, sextán talsins, og þessi
Kaupahéðnarog
blaöamenn, kakka-
lakkar og bíófröm-
uðir, ananassafi
og koníak, dollarar
og rúblor, - allt
betta og miklu
fleira var til stað-
ar á 16. kvik-
myndahátíðinni í
Moskvu sem lauk
nú í vikunni. Morg-
unblaðið var bar
líka...