Morgunblaðið - 23.07.1989, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK 1 FRETTlin/l l%l^jDA<&!uK^'áý'jöí3íi¥89
Í3F
UTFLUTNINGSRÁÐ ÍSLANDS
Spænskum blaðamönnum
boðið í saltfisk og skyr
Ameðan spænsku konungshjónin
héldu gestum sínum veislu í
hinni opinberu heimsókn á dögunum,
bauð Utflutningsráð íslands þeim
blaðamönnum sem hingað komu í
tilefni heimsóknarinnar til kynning-
arkvölds á Hótel Sögu.
Þar mættu einnig fulltrúar ýmissa
íslenskra fyrirtækja sem kynntu
framleiðslu sína og lögðu m.a. fram
matföng til veislunnar. Var til dæm-
is boðið upp á íslenskt vodka, fisk-
snakk, blandaða sjávarrétti, saltfisk
og skyr og mæltust veisluföngin vel
fyrir hjá hinum erlendu gestum.
Magnús Gunnarsson, stjómarform-
aður Úí, flutti tölu um viðskipti ís-
lendinga og Spánveija í gegnum
tíðina og greindi frá þeim atriðum
sem íslendingar leggja aðaláherslu á
í útflutningsverslun. Sigrún Hjálm-
týsdóttir söngkona tók lagið fyrir
viðstadda við undirleik Steinunnar
Birnu Ragnarsdóttur og Pétur Jónas-
son lék á gítar íslensk alþýðulög og
ýmis verk spænskra tónskálda.
Meðal gesta á kynningarkvöldinu
voru 30 saltfiskkaupmenn, svonefnd-
ir útvatnarar, frá Barcelona sem
verslað hafa með íslenskan saltfisk
um árabil. Þeir voru hingað komnir
til að kynnast landi og þjóð og gerðu
víðreist um ísland meðan á dvöl
þeirra stóð.
Frá kynningarkvöldinu á Hótel Sögu.
AFKOST
ENDING
GÆÐI
Feitar konur
Það hringdi ungur maður i
meinhornið á Rás 2 um dag-
inn og kvartaði yfir því sem
angraði hann mest í lífinu.
„Feitar konur," sagði hann.
wmmmmm^m Þetta var reynd-
ar ekki ýkja
frumlegt, mig
minnir að það
hafi verið í fyrra
sem einhveijir
næturgalamir
sungu um feitar
eftir Siguró G. konur sem of-
Tómasson sóttu ungan
mann og ásjálegan, sem vita-
skuld persónugerðist í söngvar-
anum. Meinhornsstjórinn, sem
þótti kannski að sér vegið, þagg-
aði niður i unga manninum, og
lét eins og hann heyrði ekki að
þessi ótti var kynbundinn. Pilt-
urinn var ekkert að tala um feitt
fólk. Ekki um spikhlunka. Hann
var að tala um konur. Og nú á
tímum þykir afskaplega ljótt að
vera feit kona. Konur eiga að
vera grannar og spengilegar. Og
svo eiga þær vitanlega að vera
ungar, alla sína jarðvistardaga.
En umfram allt mjóar.
Ekki hefur þetta alltaf verið
svo. Ef litið er á myndlist fyrri
alda sést greinilega að kven-
ímyndin er allt önnur en nú.
Ekki er að sjá að þær konur sem
hafðar voru í hávegum hafi liðið
skort. Það hefur að sjálfsögðu
þótt fínt hjá konum og bera’vott
um allsnægtir og áhyggjuleysi
að vera í góðum holdum. Það
tengist beinlínis munúð pg
nautnum, þvi horrenglur sem
urðu að verja öllum tima sinum
til þess að hafa i sig höfðu lítinn
tíma aflögu til ástarleikja og
líkamlegra dægrastyttinga.
Einna frægust steinaldar-
kvenna er Venus frá Willendorf,
litil stytta sem talin er vera frjó-
semistákn. Venus frá Willen-
dorf er áberandi sverust um
mitti og mjaðmir. Brjóstin eru
stór og lafa fram- á geysilega
holdmikinn kviðinn. Væri hún
uppi nú mundi einhver góðvilj-
aður ættingi koma henni á
grænmetiskúr í Hveragerði.
Lengst af síðan á dögum Venus-
ar frá Willendorf hafa holdugar
konur notið eftirlætis myndlist-
armanna, þótt einn og einn s€f-
vitringur hafi slæðst inn i lista-
söguna fyrir slysni, sem ekki
kunni að meta kvenhold nema
sparlega. Konur Rembrandts
eru mjúkar, þrýstnar og þétt-
holda.
Ekki horast konur þegar fram
kemur á 19. öld. Konur Degas
eru engar horrenglur að ekki sé
nú talað um konurnar hans
Renoir. En tískan hefur einatt
reynt að afmynda konur. Ekki
voru krínólínin konum holl, en
þegar þau lögðust af tók bara
eitthvað annað við. Nú á tímum
eiga konur að vera mjóar og
hefur svo verið lengi. Konur trúa
þessú af alhug og leggja margt
á sig til þess að uppfylla krfif-
urnar. Á tímabili fengu konur
gjarnan dágóðan kúr af eiturlyfj-
um til þess að losria við spikið.
Nú á tímum kaupa konur dýrum
dómum ýmsar skottulækningar
i þessu skyni og þegar konur
hittast fara þær ævinlega að
tala um megrunarkúra áður en
við verður litið. Þessu fylgir eng-
in munúð, líkamlegar nautnir
verða að þoka fyrir visindaleg-
um aðferðum til þess að losna
við spik. Æ, æ, má égþá heldur
biðja um konurnar hans Renoir.
Eða jafnvel hana Venus frá Will-
endorf.
Cterkurog
kJ hagkvæmur
auglýsingamiðill!