Morgunblaðið - 11.08.1989, Blaðsíða 32

32
M'tíáGUNBÍÁÐIÐ áÖSTUDAGUR 11. ÁGÚST 1989
Hjartans þakkir til allra, er glöddu mig með
heimsóknum, gjöfum og skeytum á 95 ára
afmœlinu, þann 6. júlí sl.
Guð blessi ykkur öll.
Magnús Eiríkssön,
Skúfslæk.
TVÖFALDUR
1. MINNINGUR
álaugardag
handa þér, ef þú hittír
á réttu tölumar.
Láttu þínar tölur ekki
vanta í þetta sinn! i
Sími 685111. Upplýsingasímsvari 681511.
Miskunnsemi - ekki fórn
Til Velvakanda.
Ég las grein eftir Ólaf Odd Jóns-
son, sóknarprest í Keflavík, þ. 27.
júlí 1989 „Mannleg reisn og með-
ferð sjúklings“, og mig langar að
leggja nokkur orð í belg. Við sýnum
miskunnsemi dýrum, sem þjást að
óþörfu með því að lóga þeim (nema
þegar þau eru notuð í tilraunir,
þegar maðurinn sýnir mikla og
ómannúðlega grimmd), en við vilj-
um ekki sýna sömu miskunnsemi
þegar um okkar eigin tegund er að
ræða. Þá viljum við heldur fara
eftir einhveijum óljósum siðferði-
legum reglum í staðinn fyrir að
sýna miskunnsemi þeim sem eru
að þjást og deyja. Guð segir í Heil-
agri ritningu: „Miskunnsemi þrái
ég en ekki fórn.“
Þegar maður er orðinn dauðvona
og þjáningar eru miklar á hann að
hafa þennan sjálfsagða rétt að biðja
um svefntöflur. Sjúklingurinn
ákveður þá sjálfur hvort hann tekur
þessar töflur eða ekki. Og ef hann
skyldi hafa verið of langt leiddur
getur einhver úr Ijölskyldunni tekið
ákvörðun fyrir hann.
Um sjálfsvíg langar mig að segja
þetta: Énginn getur svipt sig lífi
nema með leyfi Guðs og samþykki.
Hvernig við deyjum, hvenær, og
hvar er algjörlega undir Guði kom-
ið. ,rÖllu er afmörkuð stund, og
sérhver hlutur undir himninum hef-
ur sinn tíma“. (Préd. 3:1.) „Enginn
maður hefur vald yfir dauðadegin-
um“. (Préd. 8:8.) Ég las einu sinni
Yfirgangur
Grænfiiðunga
Til Velvakanda.
Ég vitna í nýafstaðinn blaða-
mannafund hjá Grænfriðungum,
þar sem meðal annars kom fram
að íslendingar skuli varast að hefja
hvalveiði á ný. Mér finnst það alveg
stórfurðulegt, að íslenzk yfirvöld
skuli leyfa svoleiðis hryðjuverka-
starfsemi að fara fram á íslenzkri
grund.
Það er kominn tími til þess að
íslenzk stjórnvöld ræki hreina þjóð-
ernisstefnu, þannig að þessir út-
lenzku aðilar vaði ekki yfir okkur
með sínum ódæðisverkum og
brengluðum yfirlýsingum.
Virðingarfyllst,
Vilhjálmur Alfreðsson
um sjálfsmorðtilraun konu nokkurr-
ar sem henti sér niður af Eiffelturn-
inum. Hún féll ekki alla leið til jarð-
ar en fótur hennar festist í ein-
hveiju á leiðinni. Hún lifði þetta'
af, en það þurfti að taka fótinn af
henni. Ef maður getur ekki einu
sinni svipt sig lífi með því að henda
sér niður af Eiffelturninum, er það
þá á valdi mannsins að svipta sig
lífi?
S.R. Haralds
Góð björgunarvesti hafa þann kost að snúa sjálfkrafa þeim er þau
nota í flotlegu. Öll vesti ættu að vera með endurskinsborðum, flautu
og Ijósi.
Víkverji skrifar
*
Isumarbyijun rigndi yfir lesendur
fréttum um sumarbúðir og alls
kyns námskeið, sem börnum og
unglingum stóðu til boða. Auk þess-
ara venjulegu búða eins og KFUM
og K, kirkjunnar, skátanna og fleiri,
sem með margra ára og jafnvel
áratuga starfi hafa unnið sér sess,
gat nú að líta fréttir og auglýsingar
frá fyrirtækjum og félögum, sem
áður höfðu ekki sést á þessum
„markaði“. Tölvubúðir, friðarbúðir,
íþróttabúðir og ævintýrabúðir er
meðal þess sem kemur í hugann.
Reynt var að höfða til krakkanna
með nýjungum og spennu; hestar,
siglingar og íþróttir virtust njóta
vinsælda, en Víkveiji dagsins gat
ekki að því gert að hann velti því
fyrir sér í vor hvort öll þessi útgerð
myndi skila hagnaði fyrir aðstand-
endur svo mikið virtist framboðið
vera.
Það kom því skrifara ekki á óvart
er hann sá fyrir nokkru frétt í
Víkurblaðinu á Húsavík um dræma
aðsókn að sumarbúðum kirkjunnar
við Vestmannsvatn. Haft var eftir
séra Kristjáni Val Ingólfssyni, að
aðsókn að búðunum þar hefði nán-
ast hrunið í ár. Skýringar prestsins
á samdrættinum eru þó ekki auknir
möguleikar fyrir börn og unglinga
yfir sumartímann. Séra Kristján
Valur telur bágt efnáhagsástand
höfuðástæðuna og er eftirfarandi
haft eftir honum í Víkurblaðinu:
„Þetta er mjög alvarlegur hlutur
og bendir til þess að ástandið í þjóð-
félaginu sé mun alvarlegra en mað-
ur áleit. Þetta er eitt af því sem
menn strika snemma út af því sem
menn þurfa að spara við sig. Og
það er til dæmis áberandi að aðsókn
frá Húsavík hefur dregist saman
um 70% frá fyrra ári.“
xxx
Ekki þarf að hafa mörg orð um
það hversu mikill munur það
er að aka eftir bundnu slitlagi í
stað gömlu malarveganna, sem yfir-
leitt voru holóttir og illir yfirferðar
þegar hugsað er til baka. Á hveiju
ári miðar í rétta átt, reyndar mis-
jafnlega mikið eftir landshlutum,
en alls staðar mjakast bundna slit-
lagið yfir malarvegina.
Á nokkrum stöðum úti á vegum
landsins hefur verið gripið til þess
ráðs að binda aðeins slitlag á sem
nemur einni akrein eftir miðju veg-
arins og telur skrifari þetta hæpna
ráðstöfun án þess að vita hve mikið
sparast. Öryggi ökumanna hlýtur
að minnka við að aka með annað
framdekkið • á bundnu slitlagi, en
hitt í lausamöl. Bæði verður erfið-
ara að mæta öðrum bíl og fara fram
úr heldur en ella. Um verslunar-
mannahelgina staldraði Víkveiji
dagsins við í söluskálanum við
Hrífunes og heyrði þar á tali manna
að fleiri voru á þessari skoðun og
höfðu jafnvel lent í erfiðleikum af
þessum sökum.