Morgunblaðið - 09.09.1989, Síða 3

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. SEFrEMBER 1989
3
Endurvinnsla:
Hringrás tekur við bíl-
flökum án endurgjalds
HRINGRÁS hf., endurvinnslufyrirtæki í Reykjavík, heiiir ákveðið
að taka við bílflökum til endurvinnslu án sérstaks endurgjalds,
þar til skilagjald verður innheimt af bílum, en þá hyggjast forráða-
menn fyrirtækisins bjóða að endurvinna flökin fyrir 1.500 krónur
hvert. Hringrás hf. hefiir sent Bílgreinasambandinu bréf þar sem
boðin er samvinna um endurvinnsluna. Sveinn Ásgeirsson fram-
kvæmdastjóri Hringrásar segir að ætlunin sé að selja bílflökin í
brotajárnsbræðslu, innan- eða utanlands á heimsmarkaðsverði.
í bréfi Hringrásar hf. til
Bílgreinasambandsins segir meðal
annars: Hringrás hf., áður endur-
vinnsla Sindra-Stáls hf., i Sunda-
höfn, sem starfað hefur að endur-
vinnslu brotajárns og málma í 40
ár, hefur ákveðið að hefja móttöku
á bílflökum. Þrátt fyrir ítrekaðar
Borgarráð
samþykkir
kaupin á
Alfsnesinu
BORGARRÁÐ Reykjavíkur
samþykkti á fundi sínum í gær
kaup Reykjavíkurborgar á Álfs-
nesi í Kjalarneshreppi og samn-
ing borgarinnar við Kjalarnes-
hrepp um sorpurðun á landinu
og yfirtöku Hitaveitu
Reykjavíkur á hitaveitu hrepps-
ins.
Samningarnir voru samþykktir
með fimm samhljóða atkvæðum.
Alfreð Þorsteinsson, varaborgar-
fulltrúi Framsóknarmanna og
áheyrnarfulltrúi í borgarráði, lét
bóka óánægju með vinnubrögð
borgarstjóra í málinu. Jafnframt
er Alfreð andvígur því að sorp-
böggunarstöð verði í Gufunesi,
eins og gert hefur verið ráð fyrir.
tilraunir okkar síðastliðin tvö ár
til að ná samkomulagi við borgar-
yfirvöld um eyðingu bílflaka fyrir
þær 1.500 krónur sem við höfum
farið fram á á síðastliðnu ári, hef-
ur okkur ekki tekist að ná saman.
Borgaryfirvöld hafa nú gert sam-
komulag við erlenda aðila, það er
íslenska stálfélagið, fyrir mun
hærri greiðslu en við höfum boð-
ið.“
Sveinn Ásgeirsson var spurður
hvers vegna fyrirtækið hefði snúið
sér til Bílgreinasambandsins.
„Bílgreinasambandið er á móti því
að skilagjald sé svo hátt sem ætl-
unin er,“ segir hann. „Þeir vissu
að við buðum ódýran kost. Við
höfum áhuga á að halda þessum
kostnaði niðri eins og hægt er án
þess að tapa á því, á þann hátt
fara hagsmunir bíleigenda, sveit-
arfélaga og okkar saman.“
Hann segir Hringrás eiga
tækjabúnað sem er van- eða ónýtt-
ur, og þess vegna bjóðast til að
taka bílflökin án endurgjalds fyrst
um sinn. Segir hann að staðið
verði við fyrri boð um 1.500 króna
kostnað þegar skilagjald er farið
að greiða af bílum. „Mér finnst
einkennilegt að ekki skuli vera
hægt að tala við okkur á þeim
grundvelli, það er til skammar
fyrir þá menn sem hlut eiga að
máli. Okkur er hreinlega misboðið,
okkur er sýnd svo grófleg mismun-
un með því að ganga svona fram
hjá okkuf. Þess vegna leitum við
samstarfs við Bílgreinasamband-
ið.“
Skákmeistarar heiðraðir
Morgunoiaoio/iíiinar þ aiur
Skáksamband íslands bauð í gær til hófs, þar sem
flórir skákmeistarar voru heiðraðir. Jón L. Árnason
fékk afhentan bikar fyrir sigur í Skákþingi íslands
1988, en keppninni lauk fyrir skömmu. Svo kann
að fara að Jón haldi bikarnum aðeins í nokkra daga,
því Skákþing íslands 1989 hefst í næstu viku. Þá
var Jóhanni Hjartarsyni afhentur peningur því til
staðfestingar að Skáksamband Norðurlanda valdi
hann skákmann Norðurlanda.
Loks voru tveir eftirlifandi meðlimir skáksveitar
íslands á Ólympíuskákmótinu í Argentínu 1939,
þeir Baldur Möller og Guðmundur Arnlaugsson,
heiðraðir sérstaklega í tilefni af því að 50 ár eru
liðin frá þeim frækna árangri er ísland vann til
Forsetabikarsins á Ólympíuskákmótinu. íslenzka
sveitin var í rúma fjóra mánuði í Argentínuförinni
og á meðan á mótinu stóð braust seinni heimsstyij-
öldin út.
Á myndinni má sjá skákmeistarana fjóra ásamt
forseta Skáksambands íslands, f.v. Jóhann Hjartar-
son, Jón L. Árnason, Einar S. Einarsson forseti
SÍ, Guðmundur Arnlaugsson og Baldur Möller. Bik-
ararnir eru verðlaun fyrir sigur á Skákþingi íslands
og Forsetabikarinn, sem vannst í Argentínu fyrir
50 árum.
Ráðstefiia um íslenskar flugsamgöngur:
Islendingar með mest
flugumsvif allra þjóða
MÖRG erindi voru flutt á ráðstefnu um íslenskar flugsamgöngur sem
haldin var á vegum Verkfræðingafélags Islands á Hótel Loftleiðum í
gær. Tilefni ráðstefnunnar var sjötíu ára afmæli flugs á Islandi. Nær
hundrað ráðsteftiugestir tóku þátt í ráðstefhunni og var fiallað um um
ýmsa þætti i sögu flugsins, nútíð og framtíð.
Steingrímur J. Sigfússon, sam-
gönguráðherra, var meðal ræðu-
manna en hann lagði áherslu á hve
spennandi og miklir möguleikar væru
í flugþróun í dag. Þar væri ekkert
sjálfgefið en mikið mál að halda vöku
sinni. Leifur Magnússon, formaður
Flugráðs, sagði m.a. að íslendingar
væru í fimmtugasta sæti miðað við
tonnkílómetra í flugi og fertugasta
og sjötta sæti miðað við farþegakíló-
metra. Hefðu margar milljónaþjóðir
minni umsvif. Miðað við höfðatölu
væru íslendingar með lang mest
umsvif allra þjóða í flugi.
í ræðu Sigurðar Helgasonar,
formanns stjórnar Flugleiða, kom
fram sú áherslu að framsæknir ein-
staklingar og dugmiklir hefðu ráðið
mestu um uppbyggingu flugsins á
íslandi. Sigurður sagði einnig að
æskilegt væri að taka uþp nánara
samstarf við Grænlendinga og Fær-
eyinga um flug og einnig hugsanlega
flug tengt Norður-Noregi.
Hagsmunaðilar í sjávarútvegi af öll-
um Vestfjörðum voru á atvinnumála-
fúndi í Stjórnsýsluhúsinu á ísafirði í
gær.
Halldór Ásgrímsson sjávarútvegs-
ráðherra sagðist ekki vilja ræða,
skýrslu Kristjáns á þessum fundi,
taldi að viðfangsefnið hefði verið
nálgast öðruvísi en hann gerði. Hann
lagði þó áherslu á að fundurinn væri
mjög gagnlegur og að hann hefði
fullan vilja til að hitta Vestfirðinga
aftur og reyna að samræma sjónar-
mið þegar hann væri búinn að kynna
sér innihald skýrslu Kristjáns Jóa-
kimssonar. Hann sagði að menn
fyndu að öllu sem gert væri, en hann
væri ekki búinn að sjá að skrap-
dagakerfið væri betra eða einhver
önnur ótilgreind kerfi. Hann vildi að
menn sameinuðust um þann grund-
völl sem þeir hefðu og reyndu að
betrumbæta hann.
Eitt af því sem hann taldi brýnt
Morgunblaðið/Úlfar Ágústsson
Kristján G. Jóakimsson sjávarútvegsfræðingur flutti
skýrslu um þróun sjávarútvegs á Vestijörðum.
að taka á væri afli smábáta, sem
hefði aukist úr 10 þúsund tonnum
1983 í tæp 40 þúsund tonn á síðasta
ári. Þá taldi hann of mikla fiárfest-
ingu hafa átt sér stað í frystiskipum
á síðustu árum. Hann varaði við því
að stærstu kaupendur islensks fisk
væru ekki innlendar fiskvinnslustöðv-
ar heldur hafnirnar Grimsby, Hull og
Bremerhaven, menn þyrftu að hyggja
að því hvort ekki mætti hafa þarna
áhrif. Reyndar lægju nú fyrir tillögur
um að skerða meira hlutdeild afla sem
fer óunninn til útlanda. Hann varaði
við því að njörfa aflaréttindi mður á
ákveðna staði því þróun íslands-
byggðar væri ekki lokið og menn
gætu ekki horft fram hjá því að bú-
ferlaflutningar munu eiga sér stað.
Það væri síld í dag, loðna á morgun
og rækjustofninn sveiflaðist.
Aðrir frummælendur á fundinum
voru Einar K. Guðfinnsson útgerðar-
stjóri í Bolungarvík, Gunnar Þórðar-
son framkvæmdastjóri á Isafirði,
Reynir Traustason skipstjóri á Flat-
eyri og Jón Páll Halldórsson fram-
kvæmdastjóri á ísafirði sem mælti
fyrir ályktun fundarins. Þeir lögðu
allir áherslu á sérstöðu Vestijarða
þar sem stærra hlutfall mannafla
vinnur við sjávarútveg en annars
staðar á landinu eða 37% á móti
12,5% á landinu öllu. I máli þeirra
kom fram að þrátt fyrir svipuð ytri
skilyrði hafi eigið fé fyrirtækja i sjáv-
arútvegi dregist saman um helming
á síðasta ári og sé nú aðeins um 5%
af eignum. Einar sagði að farið hefði
verið ránshendi uin eignir sjávarát-
vegsfyrirtækja í landinu og fé flutt
til annarra greina hagkerfísins með
rangri gengisskráningu, seðlaprent-
un og erlendri skuidasöfnun og til
að standa undir umframeyðslu í þjóð-
félaginu.
Gunnar Þórðarson sagði að þrátt
fyrir varnaðarorð rækjuverkenda
hefði rækjuverksmiðjum í landinu
fjölgað mikið á síðustu árum eða eft-
ir að úthafsveiðar hófust. Með því
hefði myndast mikil umframeftir-
spurn eftir hráefni sem hafi valdið
mikilli spennu og óhagstæðari rekstr-
arskilyrðum. Þarna hafi verið um
stjórnvaldsaðgerðir að ræða. Síðan
þegar til vandræðanna dró hafi verð-
jöfnunarsjóður notaður til að greiða
upp tapið á nýju verksmiðjunum með
innistæðum þeirra eldri.
Þá hafi kvótaskiptingin orðið þann-
ig að loðnuskipin hafa 40% kvótans,
sérveiðiskip 25% en bátaflotinn af-
ganginn, en hann hafði áður 80-90%
kvótans ásamt togurunum. Þetta
þýði að vinnslustöðvar á Vestfjörðum
verði að sækja 80% hráefnisins til
skipa úr öðrum landshlutum.
Reynir benti á að margt hefði far-
ið úr böndum með kvótakerfinu.
Skipastóllinn sem átt hafi að minnka
hafi aukist um 30-40%, þorskaflinn
. orðið 352 þúsundum tonnum meiri
en stjórnvöld ætluðu á þessum flórum
árum og 430 þúsund lestum meiri
en fiskifræðingar ráðlögðu.
í ályktun fundarins segir að at-
vinnumál í fjórðungnum séu nú alvar-
legri en um langt árabil, vegna afla-
samdráttar og efnahagsstefnu
síðustu ára. „Kvótakerfið hefur í stór-
um dráttum mistekist. Eitt mesta
hagsmunamál sjávarátvegs og lands-
byggðar sé að meiri stöðugleiki sé í
atvinnugreininni en afli hafi sveiflast
úr 469 þúsund tonnum 1981 í 284
þúsund tonn 1984 og er nú lagt til
að veiða 250 þúsund tonn á næsta
ári. Enginn atvinnuvegur geti búið
við slíkar sveiflur. Þá er lagt til að
næstu 5 árin verði leyfilegur ársafli
þorsks 320-380 þúsund lestir og
280-320 þúsund lestir af öðrum botn-
lægum tegundum eftir ástandi fiski-
stofna á hveijum tima. Þá er bent á
að frá því að kvótaskipting var tekin
upp á úthafsrækju hafi afli Vestfirð-
inga minnkað úr 30-35% í 6%.
Úlfar