Morgunblaðið - 06.01.1990, Blaðsíða 14
14
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 1990
Guðspjall dagsins:
Lúk. 2:
Þegar Jesús var tólf ára.
ÁRBÆJARPRESTAKALL: Barna-
samkoma kl. 11. Guðsþjónusta
kl. 14. Organleikari Jón Mýrdal.
Sr. Guðmundur Þorsteinsson.
Fyrirbænaguðsþjónusta mið-
vikudag kl. 16.30.
ÁSKIRKJA: Barnaguðsþjónusta
kl. 11. Guðsþjónusta kl. 14. Kaffi-
sala safnaðarfélagsins eftir
messu. Munið kirkjubílinn. Sr.
Árni Bergur Sigurbjörnsson,
BREIÐHOLTSKIRKJA: Barna-
guðsþjónusta kl. 11. Messa kl.
14, altarisganga. Organisti Dan-
íelJónasson. Bænaguðsþjónusta
þriðjudag kl. 18.30. Sr. Gísli Jón-
asson.
BÚSTAÐAKIRKJA: Barnaguðs-
þjónusta kl. 11. Guðrún Ebba
Ólafsdóttir, sr. Pálmi Matthías-
son. Guðsþjónusta kl. 14. Organ-
isti Guðni Þ. Guðmundsson. Sr.
Pálmi Matthíasson.
DIGRANESPRESTAKALL:
Barnasamkoma í safnaðarheimil-
inu við Bjarnhólastíg kl. 11.
Guðsþjónusta í Kópavogskirkju
kl. 14. Vænst er þátttöku ferm-
ingarbarna og foreldra. Sr. Þor-
bergur Kristjánsson.
DÓMKIRKJAN: Messa kl. 11.
Dómkórinn syngur. Organisti
Marteinn Hunger Friðriksson. Sr.
Hjalti Guðmundsson.
FELLA- OG HÓLAKIRKJA:
Messa kl. 14. Prestur sr. Guð-
mundur Karl Ágústsson. Organ-
isti Guðný M. Magnúsdóttir.
Sóknarprestar.
GRAFARVOGSPRESTAKALL:
Barnamessa kl. 11 í Félagsmið-
stöðinni Fjörgyn við Foldaskóla.
Sunnudagspóstur — söngvar.
Aðstoðarfólk Guðrún, Valgerður
og Hjörtur. Skólabíll fer frá
Hamrahverfi kl. 10.45. Sr. Vigfús
Þór Árnason.
GRENSÁSKIRKJA: Messa kl. 14.
Organisti Árni Arinbjarnarson.
Barnastarfið hefst sunnudaginn
14. janúar. Prestarnir.
HALLGRÍMSKIRKJA: Sunnudag
7. jan. Messa og altarisganga kl.
11. Dr. Einar Sigurbjörnsson
prédikar. Barnasakoma á sama
tíma. Sr. Karl Sigurbjörnsson.
Þeir sem vilja bílfar hringi í Hall-
grímskirkju í síma 10745 eða
621475. Þriðjudag 9. jan. Fyrir-
bænaguðsþjónusta kl. 10.30.
Beðið fyrir sjúkum. Miðvikudagur
13. jan. Samvera fermingarbarna
kl. 10.
LANDSPÍTALINN: Messa kl. 10.
Sr. Karl Sigurbjörnsson.
HÁTEIGSKIRKJA: Morgun-
messa kl. 10. Sr. Tómas Sveins-
son. Barnaguðsþjónusta kl. 11.
Kirkjubíllinn fer um Hlíðarnar fyr-
ir og eftir barnaguðsþjónustuna.
Hámessa kl. 14. Sr. Arngrímur
Jónsson. Kvöldbænir og fyrir-
bænir eru í kirkjunni á miðviku-
dögum kl. 18. Prestarnir.
KÁRSNESPRESTAKALL: Barna-
samkoma í safnaðarheimilinu
Borgum sunnudag kl. 11. Um-
sjón hafa María og Vilborg.
Guðsþjónusta í Kópavogskirkju
kl. 11. Prestur sr. Stefán Lárus-
son. Sóknarnefndin.
LAUGARNESKIRKJA: Engin
guðsþjónusta verður í Laugar-
neskirkju sunnudaginn 7. jan.
Helgistund þriðjudagskvöld kl.
22. Kyrrðarstund í hádeginu
fimmtudag. Orgelleikur, fyrir-
bænir, altarisganga. Léttur há-
degisverður í safnaðarheimilinu
eftir stundina. Sóknarprestur.
NESKIRKJA: Barnasamkoma kl.
11. Sr. Frank M. Halldórsson.
Guðsþjónusta kl. 14. Sr. Guð-
mi/ndur Óskar Ólafsson. Munið
kirkjubílinn. Orgel- og kórstjórn
Reynir Jónasson. Miðvikudag:
Fyrirbænaguðsþjónusta kl.
18.20, sr. Guðmundur Óskar
Ólafsson.
SELJAKIRKJA: Laugardag 6. jan-
úar: Guðsþjónusta í Seljahlíð kl.
11. Kórsöngur. Sunnudag:
Barnaguðsþjónusta kl. 11. Guðs-
þjónusta kl. 14. Organisti Kjartan
Sigurjónsson. Sóknarprestur.
SELTJARNARNESKIRKJA: Fjöl-
skyldumessa kl. 11. Barnastarf á
sama tíma í umsjón Öddu Steinu,
Sigríðar og Hannesar. Organisti
Gyða Halldórsdóttir. Prestur sr.
Solveig Lára Guðmundsdóttir.
FRÍKIRKJAN í Reykjavík: í dag,
laugardag 6. desember, kl. 18.00
helgistund. Leikið verður á orgel
kirkjunnar frá kl. 17.40. Sunnu-
dag, barnaguðsþjónusta kl.
11.00. Orgelleikari Pavel Smid.
Cecil Haraldsson.
KRISTSKIRKJA, Landakoti: Lág-
messa kl. 8.30. Stundum lesin á
ensku. Hámessa kl. 10.30. Lág-
messa kl. 14. Rúmhelga daga er
lágmessa kl. 18 nema á laugar-
dögum, þá kl. 14. Á laugardögum
er ensk messa kl. 20.
MARÍUKIRKJA, Breiðholti: Há-
messa kl. 11. Rúmhelga daga er
lágmessa kl. 18.
HVÍTASUNNUKIRKJAN Fíla-
delffa: í kvöld, laugardag, bæna-
stund kl. 20.30. Sunnudagssam-
koma kl. 20. Ræðumaður Garðar
Ragnarsson.
KFUM & KFUK: Almenn sam-
koma á Amtmannsstíg 2B kl.
20.30. Gleðjumst í Drottni (Jer.
31, 10-13.) Margrét Hróbjarts-
dóttir og Benedikt Jasonarson
tala. Lofgerðar- og bænastund
ki. 19.30.
HJÁLPRÆÐISHERINN: Nýárs-
fagnaður sunnudagaskólans kl.
14. Fyrsta hjálpræðissamkoma á
nýja árinu kl. 20. (ath. breyttan
samkomutíma). Sr. Halldór S.
Gröndal prédikar og hersöng-
sveitin syngur.
MOSFELLSPRESTAKALL:
Messa í Lágafellskirkju kl. 14.
Sr. Birgir Ásgeirsson.
KAPELLA St. Jósefssystra,
Garðabæ: Hámessa kl. 10.
HAFNARFJARÐARKIRKJA:
Guðsþjónusta kl. 14. Organisti
Helgi Bragason. Sr. Gunnþór
Ingason.
KAPELLAN, St. Jósefsspitala:
Hámessa kl. 10.30. Rúmhelga
daga lágmessa kl. 18.
KARMELKLAUSTUR: Hámessa
kl. 8.30. Rúmhelga daga'Tnessa
kl. 8.
KAÞÓLSKA kapellan, Keflavík,
Hafnarg. 70: Messað kl. 16.
HVERAGERÐISPRESTAKALL:
Messa í Hveragerðiskirkju kl. 14.
Fundur með foreldrum ferming-
arbarna eftir messu. Þorláks-
kirkja: Barnaguðsþjónusta kl. 11.
Sr. Tómas Guðmundsson.
Guðrún J.E. Jóns-
dóttír - Kveðjuorð
Fædd 9. júlí 1914
Dáin 25. desember 1989
í dag er til moldar borin móður-
systir mín, Guðrún Jóna Elísabet
Jónsdóttir.
Gunna, eins og hún var alltaf
kölluð, var verkakona og vann hörð-
um höndum allt sitt líf. Hún var
seinni árin mikill sjúklingur en lét
aldrei neinn bilbug á sér finna. Ailt-
af tók hún mér vel þegar ég leitaði
til hennar og bömum mínum reynd-
ist hún sem besta amma enda köll-
uð það af yngstu dóttur minni.
Nú þegar leiðir skiljast í bili er
mér efst í huga þakklæti fyrir allt
sem hún gerði fyrir mig og mína
fjölskyldu. Með þessum fátæklegu
orðum vil ég þakka frænku minni
samfylgdina á liðnum árum.
Blessuð sé minning hennar.
Maja
Hjartað bæði og húsið mitt
heimili veri, Jesú, þitt,
lijá mér þigg hvíld hentuga.
Þó þú komir með krossinn þinn,
kom þú blessaður til mín inn,
fapa’ ég þér fegins huga.
(Hallgrimur Pétursson, Ps. 10)
Guðrún Jónsdóttir er gengin til
fundar við Drottinn sinn og gistir
nú hús hans eins og hann gisti
áður hús hennar og hjarta. Hún
lést eftir skamma legu á sjúkrahús-
um, fyrst á Isafírði og síðan í
Keykjavík. Það fór því ekki svo að
hún eyddi ekki síðustu jólunum
sínum með okkur, skyldfólkinu fyr-
ir sunnan. Hún var vön að koma
suður til að halda jól með fjölskyld-
unni og við erum þakklát fyrir að
hafa fengið að eiga þessi jól með"
henni.
Við kölluðum hana Gunnu
frænku til aðgreiningar frá öilum
öðrum Guðrúnum og frænkum í
fjölskyldunni og segir það sína sögu
um hennar hlutverk og þann sess
sem hún skipaði í hjörtum okkar
allra, þessi fíngerða og fallega,
smávaxna kona sem í lífi sínu var
svo ótrúlega stór.
Þótt ég hafi þekkt Gunnu frænku
frá því ég man eftir mér finnst mér
sem ég hafí í rauninni ekki kynnst
henni - eins og maður kynnist fólki
í raun og veru -_fyrr en ég fór til
hennar vestur á ísafjörð fyrir sex-
tán árum og dvaldi hjá henni og
Adolf bróður hennar, sumarpart.
Eftir það vorum við ekki bara
frænkur heldur líka vinkonur. Hún
var þá hætt að vinna í fiski eins
og hún hafði gert mestan hluta
ævinnar, annaðist bróður sinn
blindan og heilsuveilan og tók til í
húsi hjá fólki í næstu götu. Eftir
lát Adolfs sneri hún aftur til vinnu
hjá íshúsfélagi ísfirðinga og vann
þar meðan heilsan leyfði.
Þáu sumarkvöld sem við áttum
saman fyrir vestan verða mér alltaf
dýrmæt. Við töluðum mikið saman
og bárum saman bækur okkar um
lífíð og tilveruna. Á slíkum stundum
verður aldursmunur að engu. Hún
sagði mér frá sinni ævi en um leið
sögu heillar stéttar, verkalýðsstétt-
arinnar, og sögu kvenna sinnar
kynslóðar. Við áttum sameiginleg-
an áhugann á verkalýðsmálum og
kvenréttindum og hún var ánægð
með það hún Gunna frænka mín
að vera sjálfstæð kona. Þótt hún
væri sátt við sitt líf var hún allt
annað en sátt við það að hafa feng-
ið lægri laun en karlmenn fyrir
sömu vinnu og hún var heldur ekki
sátt við þá tekjuskiptingu sem var
og er í okkar samfélagi. Atvinnu-
rekendur og önnur yfirstétt var í
hennar augum „þeir“ og launafólk-
ið „við“.
Gunna frænka byrjaði að vinna
fyrir sér og sínum af fullri alvöru
þegar faðir hennar, Jón Jónsson
sjómaður og verkamaður, lést. Hún
var þrettán ára gömul. Eldri systk-
inin, Klara Amalía, ívar Alexander
og Ingibjörg Sigríður Anna, voru
þá gift og flutt úr foreldrahúsum.
Eftir á heimilinu voru móðir henn-
ar, Guðrún Jóna ívarsdóttir, bróðir
hennar Adolf Ferdinand og barn-
ungur bróðursonur, Jón Gunnar
ívarsson, sem foreldrar hennar tóku
að sér þegar móðir hans veiktist
af berklum. Tveimur árum síðar
bættist í hópinn nýfædd systir Jóns,
Sigríður Helga, en móðir þeirra lést
rétt eftir fæðingu hennar. Amman
sá um uppeldi barnanna en Guðrún
og Adolf unnu fýrir heimilinu.
Sú vinna sem bauðst ungum
stúlkum í þá daga var aðallega físk-
vinna og heimilisstörf. Gunna
frænka fór í saltfiskvinnu sem unn-
in var utanhúss hvernig sem viðr-
aði, fískurinn þveginn úr ísköldu
vatni og á vetrum þurfti oft að
beija klakann af keijunum. Hún tók
einnig að sér húsverk í öðrum hús-'
um og þá einkum þvotta fyrir mann-
mörg heimili. Hún var einnig oft
fengin til hjálpar þegar veikindi
voru á heimilum og var þá ekki
spurt um laun í veraldlegum gjald-
miðli. Gunna vann hjá Kaupfélagi
ísfirðinga um tíma en missti þá
vinnu þegar kreppan mikla gekk í
garð. Þá tók við vinna við gijótnám
sem hún stundaði ásamt Adolf bróð-
ur sínum, en sú vinna var atvinnu-
bótavinna á vegum bæjarins. Síðan
tók fiskvinna við og vann Gunna
lengst hjá íshúsfélagi ísfirðinga.
Af þessu litla myndbroti úr lífí einn-
ar konu má ljóst vera að vinna
kvenna utan heimila er engin ný
bóla, að minnsta kosti ekki í verka-
lýðsstétt.
Gunna frænka hafði ekki mikinn
tíma fyrir félagsstörf, hún var
sístarfandi heima og heiman. Hún
tók þó þátt í starfí kvennadeildar
Slysavarnafélagsins í sínum
heimabæ og Kvenfélagsins Hlífar.
Eftir að hún hætti störfum í íshús-
inu tók hún þátt í tómstundastarfi
eldri borgara á ísafirði og gerði þá
ýmsa fallega muni sem hún gladdi
okkur ættingjana með á afmælum
og jólum. Hún saumaði út og mál-
aði á gler og annað efni og fengu
listrænir hæfíleikar hennar þá að
njóta sín.
Gunna frænka bjó lengi í
leiguíbúðum með fjölskyldu sinni.
Það var henni mikið hjartans mál
að eignast eigið húsnæði og mikil
hamingja þegar hún gat keypt lítið
einbýlishús í félagi við Adolf, en
þau systkinin héldu saman heimili
alla tíð. Eg held að henni hafí fund-
ist sjálfstæði sitt að einhverju leyti
fólgið í því að eiga þak yfír höfuðið
og þurfa ekki að vera öðrum háð
um húsaskjól. Þeim systkinunum
Ieið líka vel í þessu yndislega húsi
eins og okkur öllum, ættingjunum
sem heimsóttum þau og gistum hjá
þeim. Eftir að Ádolf féll frá var
Gunna ein í húsinu og höfðum við
sem búum fyrir sunnan þá oft
áhyggjur af því að hún væri ein-
mana, einkum eftir að heilsunni fór
að hraka. Þegar við hringdum og
lýstum áhyggjum okkar yfír því að
hún væri ein var svarið alltaf það
sama: „Eg er ekki ein, við erum
hérna bæði, ég og guð.“ Slík var
Fædd 14. ágúst 1919
Dáin 27. desember 1989
Nú er amma Gógó, Ágústa Har-
aldsdóttir, dáin. Hún dó að kveldi
27. desember eftir stutta sjúkra-
legu. Hún fæddist 14. ágúst 1919
og 20 árum seinna þann 14. októ-
ber 1939 giftist hún afa okkar,
Trausta Jónssyni. Þau áttu átta
börn á tæpum 13 árum en misstu
yngsta barnið Trausta Ágúst 31.
október 1969 þá 17 ára að aldri.
Þegar við minnumst ömmu okkar
er okkur efst í huga hvað hún var
alltaf hress og kát, og hvað hún tók
hlutunum með miklu jafnaðargeði
og hún lét ekki bugast þó á móti
blési sem kom best í ljós í veikindum
hennar. Hún var mjög þakklát fyrir
allar þær fjölmörgu heimsóknir sem
hún fékk á sjúkrahúsið og sýnir það
lítillæti hennar. Við þessi tímamót
rifjast ýmislegt upp fyrir okkur t.d.
að um hverja helgi voru allir vel-
komnir á Hásteinsveginn og það
var alveg öruggt að á boðstólnum
var brúnka og vöfflurnar hennar
ömmu. Það voru ekki ófá skiptin
sem eitthvað af okkur barnabömun-
um gisti hjá ömmu og afa um lengri
eða skemmri tíma og jafnvel sumar-
langt ef á þurfti að halda. Við vilj-
um með þessum fáu orðum þakka
fyrir þær samverustundir sem við
áttum með henni í gegnum árin og
hennar trú og hún óttaðist ekki
dauðann.
Guðrún Jóna Elísabet Jónsdóttir,
eins og hún hét fullu nafni, giftist
ekki og eignaðist ekki börn. Hún
var þó ekki barnlaus. Hún tók að
sér systurdóttur sína, Guðrúnu
Kristjánsdóttur, nokkurra mánaða
gamla og ól hana upp ásamt Adolf
bróður sínum. Tengslin við bróður-
börnin, Jón og Sigríði, voru líka
sterk sem og við önnur systkina-
börn og okkur börnunum þeirra var
hún sem besta amma. Og hún var
amma drengjanna hennar Guðrún-
ar, Kristjáns og Helga. Þeim þrem-
ur vil ég sérstaklega votta samúð
mína og þakka Guðrúnu hve hún
annaðist fósturmóður sína af mik-
illi ástúð og natni síðustu sólar-
hringana.
Sonja B. Jónsdóttir
munum við hugsa til hennar með
söknuði en jafnframt geymum við
góðu minningarnar um hana ömmu
okkar um ókomna framtíð.
Hvað bindur vom hug við heimsins glaum,
sem himnaarf skulum taka?
Oss dreymir í leiðslu lífsins draum,
en látumst þó allir vaka,
og hryllir við dauðans dökkum straum,
þó dauðinn oss megi’ ei saka. (E. Ben.)
Bettý, Ágústa, Lóa,
Rakel, María og Tinna.
Minning:
Ágústa Haraldsdóttir
i