Morgunblaðið - 21.06.1990, Blaðsíða 46

'46
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. JÚNÍ 1990
1 H/1NID5/HIMÐÍ3
sttmGmRi
HlTAElNINGAR.
Trúlega vill nýi kærastinn
þinn kaupa hringinn. Hvar
á hann heima?
Ég er alsæll, en þú?
rn
m ' l -V % i 'i Í • X
0, 'i H Á fl ! , : 'íi ; ! o ]
Nóg komið af fótbolta
Til Velvakanda.
Undanfarna daga hafa útsend-
ingar frá heimsmeistaramótinu í
fótbolta tröllriðið allri dagskrá í
Sjónvarpinu. Þessar útsendingar
eru vísast góðra gjalda verðar, en
af öllu má nú ofgera. Fótbolti er
algerlega í fyrirrúmi, allt skal víkja.
Fréttir, veður og öll dagskrá flutt
til. Suma daga eru meira að segja
tveir leikir sýndir á dag. Furðu
sætir að forráðamenn sjónvarps
hafi samþykkt þess háttar.
Það er enginn að finna að því
þó fótboltaáhangendur fái eitthvað
við sitt hæfi. En hvað segðu menn
ef rúmlega 70 útsendingartímar
væru frá heimsmeistaramóti í brids,
tennis eða öðrum íþróttagreinum?
Örugglega yrðu margar óánægju-
raddir sem rækju upp ramakvein.
Ekki er hægt að gera ráð fyrir
að útsendingum verði fækkað frá
því sem ætlunin er í þetta sinnið.
En ég þykist tala fyrir munn
margra er ég geri kröfu um færri
útsendingar frá næsta viðburði úr
heimi íþróttanna. Þegar ég greiði
afnotagjaldið er ég ekki að greiða
svona bruðl og viðleysu, a.m.k. held
ég að verið sé að veija peningunum
á skynsamlegan hátt.
Sveinn
Upplýsingastarfi haldið áfram
Til Velvakanda.
Ég er búin að vera öryrki í 20
ár og man ég hvað okkur öryrkjun-
um fannst það þarft verk, þegar
upplýsingadeild Tryggingastofnun-
arinnar var sett á stofn, enda hefur
valist þar mjög gott fólk til starfa.
Til Velvakanda.
Kærar þakkir til hjóna á leið að
Meðalfellsvatni um kvöld fyrir
nokkru. Við vorum fullorðin hjón á
leið í bæinn frá vatninu, þegar
sprakk illa á bíl okkar nýlegum.'
Fyrst stjómaði Guðrún Helga-
dóttir deildinni af sínum alkunna
skörungsskap, en síðan tók Margrét
Thoroddsen við. Var mjög gott að
leita til hennar og var hún óþreyt-
andi við að koma upplýsingum í
fjölmiðla.
Við þekktum illa á fylgihluti, tjakk
og annað, en hjónin komu úr bíl
sínum og gerðu allt sem gera þurfti.
Kærar þakkir til þeirra.
H. og H.
Ekki vissi ég hver tók við af
Margréti, enda ekki þurft að leita
mér upplýsinga nokkuð lengi þar
til í vor, en þá var deildarstjórinn
erlendis og enginn annar sem gat
liðsinnt mér, svo mér var bent á
að koma seinna. Svo þegar ég kom
aftur var mér tjáð að þessi kona
væri hætt og enginn kominn í stað-
inn. Hvað veldur?
Mér finnst Tryggingastofnunin
setja niður, ef þessu upplýsinga-
starfí verður ekki haldið áfram og
þá með eins hæfu fólki og völ er á.
Guðríður
Gerðu allt sem gera þurfti
Víkveiji skrifar
Kunningi Víkveija, sem vinnur
hjá tryggingafélagi og af-
greiðir þar bifreiðatjón sagði nýlega
í samtali við Víkveija, að sá háttur
sem nú væri viðhafður á tjóna-
skýrslum, þ.e. að láta ökumenn bif-
reiða og annarra farartækja útfylla
á staðnum svokallað krossapróf og
skrifa síðan upp á skýrslu hvor
annars, væri öllum til ama.
Þessi kunningi sagði, að fyrir-
mynd þessa hefðu menn tekið frá
Bandaríkjunum, en þar giltu allt
önnur lögmál, þar væru allar bif-
reiðir jafnt ábyrgðar- sem kaskó-
tryggðar og því kæmi ávallt í hlut
tryggingafélaga að greiða tjónið.
Því væri það mál tryggingafélag-
anna að rífast um rétt og órétt í
umferðaróhöppum, sem skiptu þol-
enduma, þ.e.a.s. ökumennina, mun
minna fjárhagslegu máli.
Þessi tryggingamaður, sem hefur
áratuga reynslu af bifreiðatjónum,
kvað mikla óánægju ríkja með nú-
verandi skýrslukerfí. Því hefði verið
komið á hér af nefnd, sem lítið sem
ekkert hefði ráðfært sig við þá sem
dagleg afskipti hefðu haft af þess-
um málum. Óánægjuna kvað hann
ekki hvað sízt á meðal trygginga-
manna, sem þyrftu að inna af hendi
mun meiri vinnu við að komast til
botns í tjónamálum en áður, er óvil-
hallur aðili, lögreglan, gaf sitt álit
á málavöxtum.
Nú fylla menn út eyðublaðið og
lýsa málavöxtum og undirrita hvor
hjá Öðrum. Síðan, er heim kæmi,
fylltu menn út bakhlið skýrslunnar
áður en þeir skiluðu blaðinu inn til
tryggingafélagsins. En þegar kæmi
að því að fylla út bakhliðina, vand-
aðist oft málið og menn færu að
reyna að klóra í bakkann. Oft væru
mál vegna þessa kerfís dæmd þann-
ig, að tjóninu væri skipt á fnilli
þolendanna, sem í gamla kerfínu
hefðu verið hrein og klár og annar
væri í 100% rétti. Yfirleitt vantaði
hinn óvilhalla aðila, sem helzt ekki
vill skipta sér af árekstrum, ef ekk-
ert slys verður. Hvert er svo réttlæt-
ið í þessu kerfi þegar maðurinn í
100% rétti er dæmdur til þess að
bera helming tjónsins? spurði þessi
gamalreyndi tryggingamaður.
Þetta nýja skýrslukerfí í umferð-
aróhöppum er greinilega meingall-
að. Það getur átt vel við í Banda-
ríkjunum, vegna þess að þar ríkja
allt aðrar aðstæður. Hér virðist því
vera enn eitt dæmið um lélega stæl-
ingu á erlendu kerfi, sem alls ekki
hentar í íslenzku þjóðfélagi. Væri
nú ekki ráð, að skipta aftur yfir í
gamla kerfið og efla um leið lög-
regluna. Hún fjársvelt, eins og hún
er í dag, getur að sjálfsögðu ekki
tekið á sig aukna vinnu, nema til
komi aukið fjármagn.
XXX
Stöðugleiki atvinnulífsins minnk-
ar eftirspurn eftir vinnuafli að
sumarlagi. Sumarið er ekki lengur
meiri framkvæmdatími en veturinn
eins og áður var. Sveiflan í atvinnu-
lífinu er minni og þetta kemur til
með að koma niður á atvinnumögu-
leikum skólafólks að ýmsra mati.
Þetta kom fram í fréttum nú í vik-
unni og sýnir að í framtíðinni virð-
ist svo sem skólafólk geti ekki geng-
ið að því vísu sem áður að fá ein-
hveija sumarvinnu.
Þetta eru í raun ískyggileg tíðindi
fyrir ungt fólk, sem er í skóla. Þessi
löngu sumarleyfí íslenzka skóla-
kerfisins hafa beinlínis ýtt undir
það, að ungt fólk fari út á vinnu-
markaðinn og oft hafa menn talað
um það ijálglega, hve góð uppeldis-
áhrif það hafí á ungt fólk að kom-
ast í kynni við atvinnulífíð. En nú
virðist svo sem þetta séríslenzka
fyrirbrigði sé að líða undir lok.
Engu að síður finnst Víkverja
þessi breyting geta verið til góðs.
Á árinu 1974, er haldið var upp á
1100 ára afmæli Islandsbyggðar,
sté Alþingi Islendinga á stokk og
strengdi þess heit að gjalda skuld-
ina við landið. Veitt var einum millj-
arði króna til landgræðslu og skóg-
ræktar. Efndirnar urðu síðan sorg-
legar, því að gjöfin til landsins
brann upp í óðaverðbólgu næstu
ára. Nú gæti Alþingi hins vegar átt
tækifæri til þess að efna þetta heit
sitt frá 1974. Það er enn í vanskil-
um í raun og ekki vantar mann-
skapinn til þess að annast gróður-
setningu um land allt — skólanem-
endur, sem annars mæla götur at-
vinnlausir. Væntanlega geta allir
verið sammála um að slíkt ástand
er hið versta, sem hent getur æsku-
menn landsins.