Morgunblaðið - 20.07.1991, Blaðsíða 24

M
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. JÚLÍ 1991
Minning:
Gísli Sigurðsson,
Seyðisfirði
Fæddur 26. júní 1926
Dáinn 14. júlí 1991
Látinn er á Seyðisfirði Gísli Sig-
urðsson. Gísli hafði átt við erfíð
veikindi að stríða sem að lokum
lögðu hann að velli. Fyrir allmörg-
um árum fékk Gísli hjartaáfall, sem
leiddi til þess að heilsa hans varð
' aldei söm og áður. Það var síðan í
janúar sl. að Gísli varð fyrir því
óhappi að hrasa illa í hálku og
meiðast á öxl. Afleiðingar slyss
þessa urðu alvarlegri en nokkurn
gat í fyrstu órað fyrir. Fylgdi þessu
langt tímabil sem segja má að Gísli
hafí litla sem enga hvíld hlotið sök-
um verkja. í maí sl. fór Gísli síðan
til Reykjavíkur og gekkst þar undir
aðgerð á öxl, sem tókst vel og leit
vel út með batahorfur þegar kallið
kom. í þessari sömu ferð fór Gísli
í hjartaþræðingu, sem leiddi í ljós
að nauðsynlegt yrði að gera á hon-
um stóra aðgerð sem fyrst. Með
þennan úrskurð hélt Gísli austur til
að vera viðstaddur brúðkaup dóttur
sinnar. Það var svo ekki fyrr en
eftir giftinguna að Gísli skýrði fjöl-
skyldu sinni frá því hvemig heilsu
hans væri háttað. Þetta lýsir e.t.v.
persónuleika Gísla best, þ.e. tillits-
semi við aðra, þar sem hann gat
ekki hugsað sér að nokkur skuggi
hvíldi yfir brúðkaupi dóttur sinnar.
Aðeins .6 dögum éftir brúðkaupið
kenndi Gísli sér alvaríegs meins og
lagðist inn á sjúkrahús Seyðisfjarð-
ar þar sem hann lést aðeins 3 dög-
um síðar.
Framan af ævi starfaði Gísli við
sjómennsku en síðan leiddu atvik
til þess að hann hóf störf í landi.
Starfaði hann mestan hluta starfs-
ævi sinnar við bókhaldsstörf. Fyrir
tæpu ári stofnaði hann svo bók-
haldsfyrirtæki ásamt syni sínum.
Var honum mjög umhugað um að
þetta tækist sem best og lagði sig
allan fram til að svo mætti verða.
Raunin varð líka sú að þessu fyrir-
tæki var vel' tekið og verkefnin
reyndust meiri en nóg. Var það
Gísla mikið gleðiefni að loksins varð
af því að hann fór að starfa sjálf-
stætt.
Ég kynntist Gísla og fjölskyldu
hans fyrir tæpum níu árum. Þegar
litið er til baka eftir öll þessi ár
kemur margt upp í hugann. Sér-
staklega er mér minnisstætt það
góða andrúmsloft sem ríkti á heim-
ili þeirra hjónanna Gísla og Dúllu.
Þangað var alltaf gott að koma og
gestrisnara fólk er vandfundið. Hin
síðari sumur hef ég átt þess kost
að dvelja á Seyðisfírði og stunda
atvinnu í tengslum við nám mitt.
Dvölin á Seyðisfirði hefur ávallt
verið sérstaklega ánægjuleg og
stóran þátt í því eiga þau Gísli og
Dúlla. Ekki var annað tekið í mál
en við hjónin dveldumst hjá þeim
þann tíma er við störfuðum á Seyð-
isfirði. í fyrravor eignuðumst við
hjónin dreng og dvaldist hann
ásamt okkur hjá afa sínum og
ömmu. Samvera okkar og Gísla
varð því miður alltof stutt þetta
sumar. Þó Gísli hafi oftast unnið
langan og strangan vinnudag gaf
hann sér alltaf tíma til að sinna
börnum þeim sem á hveijum tíma
dvöldust á heimili hans. Þeir sem
til Gísla þekkja vita að ekki er of-
mælt að segja að hann hafi verið
barngóður með eindæmum.
Sárt er nú að þurfa að kveðja
góðan mann og félaga hinstu
kveðju. Það er þó ljós í myrkri að
gleðistundirnar til að minnast eru
margar og ávallt skyldu menn hafa
í huga á tímamótum sem þessum,
að hlutfall hlýtur ávallt að vera á
milli gleði og sorgar. Með þessum
fátæklegu orðum vil ég kveðja
tengdaföður minn hinstu kveðju og
þakka honum fyrir ógleymanlegar
stundir. Jafnframt sendi ég konu
hans og nánustu vandamönnum
samúðarkveðjur því missir þeirra
er mikill.
Blessuð sé minning Gísla Sig-
urðssonar.
Jónas Andrés Þór Jónsson
Góður heimilisvinur, Gísli Sig-
urðsson, er kvaddur í dag með mikl-
um söknuði og spurn í huga. Af
hveiju hann? Af hveiju núna? Þeim
spurningum verður ekki svarað.
Tómarúmið er það sem eftir situr
og verður erfitt að fylla. En á
kveðjustund rifjast upp lítil atvik
og góðar minningar. Og umfram
annað fyllist hugurinn þakklæti fyr-
ir góðan vin sem ávallt var hægt
að leita til þegar erfíðleikar steðjuðu
að.
Gísli var fæddur í Reykjavík og
þar alinn upp í stórum systkinahóp.
Hann lauk prófí frá Verzlunarskóla
Íslands og síðar tók hann einnig
vélstjórapróf í Vestmannaeyjum.
Eftirlifandi kona Gísla er Guð-
borg Sigtryggsdóttir frá Seyðis-
firði. Hún studdi mann sinn í blíðu
og stríðu, því ekki var lífið eilífur
dans á rósum hjá þeim frekar en
öðrum og vakti hún yfír honum nú
til hinstu stundar. Þau eignuðust
sjö efnileg börn sem lifa föður sinn.
Börn þeirra eru Ingibjörg f. 1952,
Sigurður f. 1955, Sigtryggur f.
1956, Ólafía María f. 1958, Ragn-
heiður f. 1965, Guðrún f. 1971, og
Sigurveig f. 1973. Fyrir hjónaband
átti Gísli einn son, Bergstein.
Hér á Seyðisfírði starfaði Gísli
við bókhaldsstörf við ýmis fyrir-
tæki, þó lengst við Fiskvinnsluna
hf. og Gullberg hf. I fyrra stofnaði
hann ásamt Sigurði syni sínum
nýtt bókhaldsfyrirtæki og hlökkuðu
þeir feðgar mikið til að starfa sam-
an og byggja upp fyrirtækið. A
þeim skamma tíma sem fyrirtækið
starfaði óx það meira heldur en þá
hafði órað fyrir ug gekk mjög vel.
Gísli starfaði mikið að félags-
málaum hér á Seyðisfírði og var
ákaflega ósérhlífínn þar sem annars
staðar. Ekki kunnum við að nefna
öll þau félög sem hann tók þátt í
stofnun á og starfaði í, en ekki ótrú-
legt að það væru flest félög er störf-
uðu á sviði menningar- og félags-
mála. Þó ber að nefna sérstaklega
Lionsklúbb Seyðisíjarðar. Þar lagði
hann á sig gífurlega vinnu og var
forgöngumaður um mörg verkefni
sem klúbburinn starfaði að og fyrir
það hlaut hann viðurkenningu frá
Lionshreyfingunni.
Bæjarfulltrúi var Gísli í fjölda ára
hér á Seyðisfirði og tók sem slíkur
virkan þátt á mótun samfélagsins.
Hann starfaði auk þess í fjölda
nefnda á vegum bæjarfélagsins, nú
síðast sem endurskoðandi bæjar-
reikninga.
Gísli var heimilisvinur frá fyrstu
kynnum. Alltaf fylgdi honum glað-
værð, þegar hann kom og ótal sög-
ur sagði hann okkur á góðum kvöld-
um við eldhúsborðið. Ósjaldan sat
hann að spilum með heimilisföðurn-
um og fleiri vinum. Alltaf var hægt
að leita til Gísla þegar eitthvað bját-
aði á. Þegar dauðsfall og veikindi
steðjuðu að fjölskyldunni með
skömmu millibili var hann okkur
ómetanleg stoð. Fyrsti maðurinn,
sem kom í hugann fil að leita til
þegar fjölskyldufaðirinn veiktist
skyndilega, var Gísli og var það
hann sem fylgdi hpnum í sjúkra-
flugvélinni suður. Auk þess tóku
þau Gísli og Dúlla tvær yngri syst-
umar, 12 og 14 ára gamlar, inn á
heimili sitt, þar til aðrar ráðstafan-
ir vom gerðar. Það var ekki horft
í að heimilið væri barnmargt fyrir.
Þama voru tvö börn sem þurftu á
hjálp að halda, þar sem eldri systk-
inin voru í burtu í skóla og hjálpar-
höndin var rétt út. Svona var Gísli,
ávallt tilbúinn að hjálpa þar sem
hjálpar var þörf, en hugsaði ekki
um eigin hag. Alltaf átti hann
hvatningarorð handa manni og sá
björtu hliðarnar á vandamálunum.
Við vottum Dúllu og börnunum
og öðmm ættingjum og skylduliði
okkar innilegustu samúð. Megi Guð
styrkja þau og hugga í sorg þeirra.
Sveinn og fjölskyldan
Austurvegi 30, Seyðisfirði.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá aftur
hug þinn og þú munt sjá að þú grætur vegna
þess sem var gleði þín. (Khalil Gibran)
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGURJÓN JÓNSSON
bóndi, Smjördölum,
Sandvikurhreppi,
lést í Sjúkrahúsi Suðurlands 17. júlí.
Börn, tengdabörn
og barnabörn.
t
Systir okkar,
ÞÓRUNN HRINGSDÓTTIR,
Hringbraut 78,
andaðist 8. júlí á Dvalarheimilinu Ási, Hveragerði.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Áslaug Hringsdóttir,
ísak Örn Hringsson.
t
Faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR ÓLAFSSON
bóndi í Lækjarhvammi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 22. júlí kl.
15.00.
Þórunn Einarsdóttir, Jón Guðbrandsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
ÁSMUNDUR SIGGEIRSON,
lést á heimili sínu að kvöldi 18. júlí.
Vilborg Bjarnfreðsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Sendum alúðarþakkir þeim er sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför föður okkar,
OTTÓS VESTMANNS.
Bára Vestmann,
Guðmundur Vestmann,
Unnur Vestmann.
t
Þökkum veittan stuðning og hlýhug við
andlát og útför föður okkar, tengdaföð-
ur og afa,
ÞÓRÐAR EYJÓLFSSONAR
bónda,
Goddastöðum, Laxárdal,
Dalasýslu.
Sérstakar þakkir færum við Lárusi
Ragnarssyni lækni, Búðardal.
Eyjólfur Þórðarson,
Heiðar Þórðarson,
Gísli Þórðarson,
Ársæll Þórðarson,
Eria Þórðardóttir,
og
Bára Aðalsteinsdóttir,
Ingibjörg Eyþórsdóttir,
Guðrún Vigfúsdóttir,
Guðmundur Gunnarsson
barnabörn.
Afí okkar er nú liðinn á braut.
Farinn eitthvað til annara heima
sem ekki er okkur sjáanlegur. Hann
var búinn að vera mikið veikur og
við vorum búin að biðja mikið en
hann var búinn að ljúka sínu hlut-
verki hér. Þó að hann sé nú farinn
þá fínnst okkur að hann sé enn á
meðal vor, okkur fínnst þetta svo
óraunverulegt og skrítið.
Það var alltaf mikil eftirvænting
og spenna í loftinu þegar við vissum
að hann var að koma hingað til
okkar frá Seyðisfirði í heimsókn,
hann var alltaf svo hress og sífellt
eitthvað að grínast við okkur. Hann
var þessi yndislegi afi sem fór með
manni í bíltúr og gaf manni ís.
Hann vann mikið og var oft mjög
þreyttur þegar hann kom heim á
kvöldin en það sást aldrei á honum
nema þegar hann settist í stólinn
sinn fyrir framan sjónvarpið og
byijaði að dotta, og þegar við vorum
yngri þá fannst okkur svo fýndið
að sjá afa hijótandi fyrir framan
fréttirnar. Hann átti það líka til að
segja manni sögur af hinu og þessu
sem manni fannst svo spennandi
og skemmtilegt og vildi fá að heyra
aftur og aftur. Við vorum sífellt að
biðja hann að dansa við okkur eða
sýna okkur eitt sérstakt spor sem
hann kunni svo vel en ekkert okkar
náði, hann hafði gaman af því hvað
við reyndum til að geta dansað
þetta spor líka en gekk heldur erfíð-
lega hjá okkur. Þetta var svo
skemmtilegur tími sem við áttum
með honum og við munum aldrei
nokkurn tímann gleyma honum.
En þó hann sé farinn þá verður
maður að leyfa lífínu að halda
áfram, ekki hugsa endalaust um
liðinn tíma og gleyma því að lifa
lífínu sem er að líða. Við þökkum
guði fyrir að hafa gefíð okkur allan
þennan yndislega tíma sem við átt-
um með honum og við munum varð-
veita minninguna um hann um
ókomna tíð.
Elsku amma Dúlla, megi góður
guð styrkja þig og leiða þig í gegn-
um þessa erfiðu raun.
Telma, Kjartan, Sigurður
Kristinn og Guðborg Björk,
Akureyri.
Kveðja frá Lionsklúbbi
Seyðisfjarðar
Sunnudaginn 4. júlí síðastliðinn
lést á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar fé-
lagi okkar Gísli Sigurðsson. Hann
fæddist í Reykjavík 26. júní 1926.
Fluttist til Seyðisfjarðar 1956. Gísli
var kvæntur Guðborgu B. Sig-
tryggsdóttur, sem lifir mann sinn
og eiga þau sjö uppkomin börn.
Gísli var einn af stofnendum
Lionsklúbbs Seyðisfjarðar árið
1956. Hann var varaformað.ur í
fyrstu stjórn klúbbsins, og í byijun
lenti það á honum að stjóma mörg-
um af fyrstu fundum klúbbsins.
Hann hefur í gegnum tíðina gegnt
öllum stjórnarstörfum, einnig for-
mennsku í flestum nefndum innan
klúbbsins. Sérstaklega ber að nefna
störf hans sem vímuvarnarfulltrúa
síðastliðin ár, en þar var hann sem
annars staðar mjög virkur.
Hann var allan tímann mjög hug-
myndaríkur og áhugasamur hvað
varðar starf klúbbsins, átti hug-
myndir að hinum ýmsu verkefnum
sem meðlimir tóku sér síðan fyrir
hendur, og var alltaf virkur í fram-
kvæmdum. Hann beitti m.a sínum
áhrifum innan klúbbsins til styrktar
fötluðum íþróttamönnum og til að
efla tómstundastarf unglinga hér í
bæ. Gísli var ötull Lionsmaður sem
vann af heilum hug að því að bæta
mannlífið og umhverfið. Ónefnd eru
hér störf á vegum bæjarins. Gísli
varð fyrsti Melvin Jones félagi
klúbbsins og var honum veitt þessi
viðurkenning á 25 ára afmæli
klúbbsins árið 1990.
Lionsklúbbur Seyðisfjarðar
minnist með söknuði síns góða fé-
laga og þakkar leiðsögn og þann
góða félagsanda sam honum fylgdi.
Klúbbfélagar votta eiginkonu hans,
börnum, barnabörnum og öðrum
aðstandendum hluttekningu við frá-
fall góðs drengs.