Morgunblaðið - 28.12.1991, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. DESEMBER 1991
»
Ábending þín er stutt og
laggóð og ég svara því þann-
ig að ég geri þína tillögu að
minni...
Með
morgimkaffrnu
Á þessum aldri eru börnin
mikill gleðigjafi . ..
Vörumst áhrif kommúnista
Trúlega hefur aldrei verið meira
áríðandi fyrir þessa þjóð en ein-
mitt nú, að reyna að vera samtaka
með að bjarga því sem bjargað
verður, á meðan við vinnum okkur
út úr vanda þeim sem þjóðin nú á
í. Það er auðvitað einnig hægt að
básúnast og belgja sig út, kvarta
og kveina, og taka undir endemis-
röfl á borð við það sem hinn mál-
glaði Ólafur Ragnar Grímsson
temur sér, en auðvitað er hann að
reyna að villa fólki sýn, eins og
vant er, hjá þessum alþýðu-fram-
sóknar-kommúnista, sem ekkert
gott og þarft verk þolir að sjá
unnið, án þess að reyna að sverta
það. Það er höfuð nauðsyn okkur
öllum, að láta ekki menn á borð
við Ó.R.G. slá okkur út af laginu.
Þetta eru stórhættulegir menn,
sem svona vinna. Fólk er nefnilega
farið að velta ýmsu fyrir sér, og
er kannske ekki alveg eins gleym-
ið, eins og fyrri stjómar ráðherrar
vona.
Auðvitað eru fyrrverandi ráð-
herrar, þeir Steingrímur Her-
mannsson, Ólafur R. Gr., Svavar
Gestsson og Steingrímur Sigfús-
son, sárir yfir útreiðinni sem þeir
fengu í síðustu kosningum, og
óþarfí er minnast á „Ráðherraslys-
ið“ þá óvæntu, Óla Þ. Guðbjartsson
og Júlíus Sólnes, slík varð nú út-
reið þeirra, að margur hefur flutt
burt af landinu, með minni skömm
á sér, en nei, ekki þeir, og eru
þeir bara ánægðir með sín „afrek
í þágu þjóðarinnar“. Svona menn
kunna bara ekki að skammast sín,
sem dæmin sanna. En þjóðin
gleymir ekki síðustu stjórn svo
glatt, hún hreinlega má það ekki.
Ég vil leggja það til, að fólkið
í þessu landi, standi með þessari
ríkisstjórn, og sýni það í verki, það
má öllum vera ljóst, að með stöðug-
um áróðri og mótspyrnu við allt
sem er verið að reyna að gera nú,
þá kann svo að fara að engir al-
mennilegir menn, fáist til þess að
reyna að bjarga þessu landi. Eitt
er víst, að ef við sætum að lokum
uppi með menn í stjórn þessa lands,
á borð við þá, sem hér eru áður
nefndir, væri okkur voðinn vís, og
frelsið glatað, því menn eins og
Steingrímur (gleymni) Hermanns-
son, Ölafur R. Grímsson, Svavar
Gestsson og Steingrímur Sigfús-
son, og bara aðrir úrkynjaðir
kommúnistar, sem allar þjóðir eru
að losa sig við, og reyna að gleyma,
slíkir menn eiga alls ekki heima
hér. Við viljum ekki sjá ykkur,
reynið að skilja það. Það eru reynd-
ar ömurlegar tilraunir manna eins
og Ólafs R. Grímssonar, að reyna
að klóra yfir fortíðina með öllum
ráðum, og reyna að telja fólki trú
um að þeir séu reyndar núna, al-
þýðuflokksmenn, að hugsa sér
aumingjaskapinn, að þora ekki að
kannast við sjálfa sig! Hvað eru
þessir menn og flokkur þeirra bún-
ir að skipta oft um nafn —•x)g stefn-
ur, og ályktanir? Þessir menn í
Alþýðubandalaginu/Birtingu, eða
hvað sem þeir nú næst, kunna að
kalla sig, hafa alls enga stefnu,
og allir vita það, nema þeir sjálfir.
Við höfum nú loksins fengið
mann í forsætisráðherraembættið,
sem hægt er að segja um, hann
vill, getur og þorir, að taka á
málum svo við hæfi sé, og það
væri hið mesta ábyrgðarleysi, t.d.
nú af verkalýðsforustunni, sem
ekkert hefur heyrst í, meðan síð-
asta stjórn var við völd, en nú allt
í einu, vaknar mesti „stórleikari"
landsins, Guðmundur ,jaki“ og
auðvitað hinn nýkjörni „Skugga-
sveinn“ verkamannasambandsins,
og byija að kyija gamla sönginn
hans Guðmundar ,jaka“, Ég bara
spyr aðra verkamenn, man einhver
ykkar, eitthvað gott, sem leitt hef-
ur af stjórn þessara sjálfskipuðu
„foringja“ verkalýðsins?? Meinið
er, að það eru ávallt kommúnistar
sem sækja til valda í verkalýðsfé-
lögum og kjafta sig inn í lýðinn,
en eru í raun gagnslausir, og hafa
enda valdið verkalýðsfélögum um
allan heim óbætanlegum skaða.
Því skulum við nú reyna nýjar leið-
ir, og gera þessa gömlu „foringja“
óskaðlega, með því að henda þeim
út, eins og allar aðrar þjóðir eru
að gera. Þá hefst fyrst endurreisn-
artími. Ekki fyrr, það skulum við
muna. Sjáið á bls. 2 í DV sl. föstu-
dag, sjáið dúettinn „Skuggasvein-
ana“ kyija sönginn: „Púðurtunna",
„Neista úr kveikiþræðinum“, „Allt
að fara úr böndunum“, „Allt að
springa í loft upp“. Gott verkafólk,
þetta eru þeir sem við eigum ein-
mitt að vara okkur á. Já þetta eru
þeir. „Gróður-mold“ þessara
manna er glundroðinn, sem þeir
stefna á að valda, því þannig fá
þeir sinn vitjunartíma, ef nota má
þau orð. Fellum þessa menn við
fyrsta tækifæri. Verkamenn verða
sífellt fátækari,og verr settir, ef
þeir kjósa áfram jafn gjörsamlega
glataða forustu, og ábyrgðarlausa,
sem nú er. Þeir hugsa nú, eins og
ávallt áður um sjálfa sig, og eru
reyndar ekki á neinum Dagsbrún-
artöxtum, sjálfir, í „baráttunni“
fyrir verkalýðinn. Hefjum upp
bjartsýni, í stað bölsýni, vinnusemi
í stað dróma, áhuga, í stað slens,
og trúum á Guð vorn og gæði þessa
lands, þá mun okkur vel farnast.
„Leiðtogar" á borð við þá sem við
nú höfum, heyra þá brátt „mann-
kynssögunni“ til, en dáð og dugur
sá er blundar með íslensku þjóð-
inni, til sjávar og sveita, mun þá
aftur bijótast fram, öllum til góðs
landi og lýð.
Erling Ólafsson
Þyrlu skal kaupa
Það hefur verið gefið í skyn í
rituðu máli hér í Morgunblaðinu
og víðar, að við hefðum verið engu
betur sett gangvart síðasta sjó-
slysi, þótt við hefðum átt nýja og
fullkomna björgunarþyrlu.
Röksemdir þessara lærðu og
vitru manna eru þær að þyrlan
hefði ef til vill verið stödd einhvers
staðar úti á landi og hefði ekki
getað sinnt útkalli.
Þessar og þvílíkar röksemdir
hafa menn sjaldan heyrt. Síðan er
fullyrt að þjóðina greini á um
þyrlukaup. Þar er örugglega farið
með rangt mál, þar sem þegar
hefur komið fram að yfirgnæfandi
meirihluti manna sem hefur tjáð
sig um málið (t.d. í Þjóðarsál og
víðar) er því fylgjandi, utan nokkr-
ir bla-bla-menn og einn eða tveir
misvitrir stjórnmálamenn. Svo
setja þessir menn punktinn yfir
i-ið og kóróna sinn málflutning
með því að segja, að okkar þyrlu-
málum og björgunarstarfí sé best
borgið í höndum hermanna á
Keflavíkurflugvelli. Það skal tekið
fram að þeir hafa gert góða hluti
og það ber að þakka. En að ís-
lenska þjóðin skuli vera háð þeim
í svo mikilvægu þjónustustarfi, er
algjörlega forkastanleg hugmynd
og á ekki að sjást á prenti.
Kannski er það hugmynd þess-
ara bla-bla manna með þessum
málflutningi um þyrlukaup okkar,
að með því móti að semja við her-
inn í Keflavík um þessi mál sé
komin góð stoð undir þann málatil-
búnað að varnarliðið verði hér á
landi um ókomna tíð.
Sveinn Blómquist
HÖGNI HREKKVÍSI
,,'0' HONOATANCSAejblN i Kí/ÖUPMAT—
oN 6 t/AZN T TA J "
Vikveiji skrífar
á eru verzlunarjólin um garð
gengin, þótt aðeins sé 4. í
jólum í dag. Um hátíðarnar hitti
Víkveiji kaupmann, sem rekur
verzlun í miðbænum. Sá var mjög
óánægður með lögregluna og að-
gerðir hennar gagnvarí borgurun-
um. Hann kvað lögregluna misr
muna mjög verzlunareigendum í
borginni eða þeim, sem kjósa að
gera sín innkaup í gamla miðbæn-
um og þeim, sem skipta við verzlan-
ir í nýja miðbænum.
Kaupmaðurinn sagði, að lögregl-
an hefði látið ótalið, að fólk legði
bílum sínum á graseyjum alls stað-
ar í nágrenni Kringlunnar og þar
hefðu verið skipulögð bílastæði um
allt hverfið á frosnu grasinu. í raun
hefði það lítið gerí til, því að jörð
var vel frosin og grassvörðurinn
beið því ekki tjón af þunga bílanna.
En kaupmaðurinn spurði. I þessari
miklu jólaumferð skoríir ávallt bíla-
stæði í miðbænum. Hvenær myndi
lögreglan leyfa verzlunareigendum
í gamla miðbænum að leggja bílum
á Arnarhóli eða á Austurvelli?
Grassvörðurinn þar var frosinn líkt
og grasið við Kringluna og hefði
því ekki skemmzt al' völdum bíl-
anna.
Þessi sami kaupmaður sagðist
hafa spurzt fyrir um það, hve marg-
ir bílar hefðu á árinu verið teknir
fyrir ólögleg bifreiðastæði í Kringl-
unni. Svarið, sem hann fékk var
að unnt var að telja fjölda bílanna
á fingrum annarar handar, en allt
annað var uppi á tengingnum, þeg-
ar um gamla miðbæinn var að ræða.
Kaupmaðurinn sagði að dráttarbíll
væri í stöðugri leigu lögreglunnar,
ökumaður hans mætti til vinnu á
hverjum morgni og færi síðan með
lögregluþjóni og æki um miðborg-
ina og hirti bíla, sem unnt væri að
finna að hvernig hefði verið lagt.
Þessa iðju stundaði síðan lögreglu-
þjónninn og bílstjórinn fram til
kvölds. Hins vegar væri viðburður,
ef slíkt gerðist í nýja miðbænum.
Þetta taldi kaupmaðurinn vera
hið mesta áreiti af hálfu lögreglu
við verzlunina í miðborginni. Áreiti
kallaði hann þetta, því að bifreiða-
stöður, sem aðfinnsluverðar væru í
miðbænum væru látnar óátaldar í
nýja miðbænum. Eitt hlyti að þurfa
yfir alla að ganga án tillits til þess,
hvar í borginni hin ólöglega bifreið-
astaða ætti sér stað.
xxx
egar þetta er skrifað er 8 stiga
hiti í Reykjavík rétt eins og
um hásumar væri og það þótt vetr-
arsólstöður hafí verið fvrir örfáum
dögum. Á sama tíma er 3ja stiga
frost í Madrid, höfuðborg Spánar
og á Mallorka er eins stigs frost.
Þetta er óvenjulegt og virðast veð-
urguðirnir ekki ætla að gera það
endasleppt á þessu ári, sem verið
hefur einkar gott a.m.k. fyrir Suð-
vestlendinga. En nú tekur daginn
aftur að lengja. Framundan er nýtt
ár, sem vonandi verður gjöfult til
lands og sjávar.