Morgunblaðið - 05.01.1992, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 5. JANÚAR 1992
_____________________——a— —! L_L£_______________
Móðir okkar, t
ÁSTA STEFANÍA STEFÁNSDÓTTIR,
Kóngsbakka 3,
Reykjavík,
lést á heimili sínu 3. janúar.
Guðný Hafbjörg Jónsdóttir,
Dagný Jónsdóttir,
Stefán Jónsson.

t
Móðir okkar og sambýliskona mín,
LOVÍSA NORÐFJÖRÐ JÓNATANSDÓTTIR,
Garðastræti 19,
lést í Landspítalanum 3. janúar sl. Jarðarförin auglýst síðar.
Börn hinnar látnu,
Gunnþór Pétursson.
t
Stjúpfaðir minn og tengdafaðir,
PÁLL SIGURÐSSON,
Hólagötu 37,
Njarðvík,
lést í Sjúkrahúsi Keflavíkur 3. janúar.
Fyrir hönd vandamanna,
Grétar Haraldsson, Hellí Haraldsson.
t
Elskulegur eiginmaður minn,
BIRGIR GUÐJÓNSSON
brunavörður,
Hjallabrekku 28,
lést í Borgarspítalanum 3. janúar.
Fyrir hönd annarra vandamanna.
Ásta Þórarinsdóttir.
t ÓLI ÓLAFSSON, Laugavegi 128,
lést í Landspítalanum 20. desember sl. Jarðarförin fer fram frá
Fossvogskapellu mánudaginn 6. janúar kl. Fyrir hönd fjarstaddra dætra hans. 13.30.
Starfsfólk ísaga hf.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÓLAFURSTEFÁNSSON
verslunarmaður,
Sólheimum 27,
lést að heimili sínu 26. desember.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju 8. janúar kl. 15.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þorvaldur Ólafsson,
Rannveig Ólafsdóttir.
t
Elskulegur eiginmaður minn,
SIGGEIR GUNNARSSON,
Hátúni 12,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 7. janúar kl.
13.30.
Þeim, sem vilja minnast hins látna, er bent á MS-félagið, Álandi
13, Sjálfsbjörg, félag fatlaðra í Reykjavík og íþróttafélag fatlaðra.
Fyrir hönd aðstandenda,
Helga Bergmann.
S
t
Systir okkar og fóstursystir,
SÆUNN ÁRNADÓTTIR,
Laugarbakka,
Miðfirði,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 6. janúar
kl. 13.30. Rútuferð verður frá Laugarbakka, Miðfirði, kl. 8.00.
Arinbjörn Árnason, Jónína Árnadóttir,
Jóhann Benediktsson, Álfheiður Björnsdóttir.
Minning:
Kristján B. Sveins-
son frá Arnardal
Fæddur 15. nóvember 1917
Dáinn 18. desember 1991
Þann 18. desember sl. lézt Krist-
ján Bjarni Sveinsson, til heimilis að
Kópavogsbraut la, eftir langa og
stranga vanheilsu, sem hafði þjakað
hann hátt á annan áratug. Útför
hans var gerð frá Kópavogskirkju
30. desember sl.
Hann var fæddur á Flateyri við
Önundarfjörð 15. nóvember 1917
og var nýorðinn 74 ára er hann
lézt. Hann var sonur hjónanna
Hólmfríðar Kristjánsdóttur frá
sama stað og Sveins bakara
Sigurðssonar jiar. Sveinn hafði lært
bakaraiðn á Isafirði, en var Hnífs-
dælingur að ætt og uppruna. Kom-
inn af kunnu dugnaðar- og athafna-
fólki þar, en Hólmfríður var af önf-
irzkum og arnfirzkum ættum. Fað-
ir hennar Kristján Bjarni, stýrimað-
ur, var sonur Guðmundar á Álfta-
mýri við Arnarfjörð Jónssonar
prests á sama stað Ásgeirssonar,
prófasts í Holti í Önundarfirði, bróð-
ur Þórdísar, móður Jóns Sigurðss-
oriar, forseta, frá Rafnseyri, Arnar-
fírði.
Þau Hólmfríður og Sveinn fluttu
frá Flateyri að Heimabæ í Arnardal
við Djúp vestur árið 1919 og hófu
þar búskap. Þar ráku þau myndar-
og rausnarbú lengstum sinnar
manndómsævi. Sveinn stóð jafn-
framt í ýmsum öðrum umsvifum
og rekstri, rak m.a. útgerð um skeið
og verkaði aflann sjálfur með sínu
heimafólki eins og gerðist og gekk
hjá útvegsbændum á þeirri tíð.
Hann var harðduglegur maður, út-
sjónarsamur og fylginn sér. Hóim-
fríður, kona hans, stóð honum þar
ekki að baki. Hún stóð alla tíð þétt
við hlið manns síns og var honum
samhent í búskapnum sem þótti um
margt til fyrirmyndar. Hún vann
mjög að félagsmálum í Arnardal
og aðallega var það fyrir hennar
dugnað og atbeina að barnaskóli
var reistur þar í landi þeirra hjóna.
Lát hún sér mjög annt um skólann
meðan hún-mátti því við koma.
Börn þeirra Hólmfríðar og Sveins
voru mörg. Þau vöndust strax allri
vinnu og voru alin upp í mikilli iðju-
semi og reglusemi og erfðu alla
beztu kosti foreidra sinna í dugnaði
og sjálfsbjargarviðleitni.
Kristján var þriðji í röð 8 alsystk-
ina, en 2 hálfsystkini átti hann eldri,
börn Sveins áður en hann kvæntist
Hólmfríði. Móðir mín, Lovísa Rann-
veig, var alsystir Hólmfríðar. Á
uppvaxtarárunum var það alltaf
mikið tilhlökkunarefni að fara í
Arnardal til frænku minnar í heim-
sókn og hitta frændsystkinin þar,
einkum þá bræður Kristján og
Sigurð, en við Kristján vorum á
sama aldri og Sigurður ári eldri.
Þau hjónin, Hólmfríður og
Sveinn, voru góð heim að sækja og
afbragðs gestgjafar og veittu af
rausn gestum og gangandi enda oft
gestkvæmt hjá þeim. í alsystkina-
hópnum voru bræðurnir tveir og
systurnar sex auk hálfsystur sem
var elzt og Hólmfríður tók að sér
og ól upp sem sitt eigið barn. Þetta
var glaður systkinahópur og fram-
sækinn, en kátastur þeirra allra var
Kristján heitinn og fyndnastur. Var
því seinna meir sárt og erfitt að
vita til þess hversu langvarandi
veikindi og sálarstríð lögðust þungt
á hinn æskuglaða frænda minn sem
áður fyrr hafði verið svo fullur af
ijöri og lífsorku en sást sjaldan hin
síðari ár með hýrri há. Þá var það
og mikið og þungt áfall allri fjöl-
skyldunni og öllum nánum vinum
og ættingjum, þegar eldri bróðirinn
Sigurður féll frá langt um aldur
fram, en hann fórst með Goðafossi
í seinni heimsstyijöldinni þegar
honum var sökkt við Reykjanes 10.
nóvember 1944. Var þar þýzkur
kafbátur að verki.
Sigurður var fæddur 17. sept-
ember 1916 og því 28 ára að aldri
þegar hann fellur frá. Mikill harmur
var kveðinn að allri ljölskyldunni
Lokað
verður þriðjudaginn 7. janúar frá kl.' 13.30 í Sunda-
kaffi, Sundahöfn, og útibúum þess við Súðarvog
50, Veghús, Dalveg og í Borgartúni, vegna útfarar
ÞORSTEINS ARNAR ÞORSTEINSSONAR.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÞORSTEINN ÖRN ÞORSTEINSSON,
Njálsgötu 43,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 7. janúar
kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hins látna, er bent á Krabbameinsfélagið.
Margrét Geirsdóttir,
Þorsteinn Ó. Þorsteinsson,
Guðlaug Þorsteinsdóttir, Vignir Garðarsson,
Helga Þorsteinsdóttir, Benedikt Ragnarsson,
Geir Þorsteinsson, Grétar Þorsteinsson,
Ástdís Þorsteinsdóttir
og barnabörn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
ERLA ALBERTSDÓTTIR,
Háukinn 6,
Hafnarfirði, i
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju þriðjudaginn 7. janúar
kl. 13.30. Þeim, sem vilja minnast hennar, er vinsamlegast bent
á Krabbameinsfélagið.
Einar Guðmundsson,
Guðmundur Þórir Einarsson,Alma Alexandersdóttir,
Reynir Einarsson, Bríet Einarsdóttir,
Albert Einarsson, Ásdis Reynisdóttir,
Þröstur Einarsson,
Einar Einarsson
og barnabörn.
við fráfall þessa unga og efnilega
manns, sem svo miklar vonir voru
við bundnar, ekki sízt Kristjáni, sem
sá á bak kærum einkabróður, en
þeir höfðu verið elskir hvor að öðr-
um bræðurnir þegar þeir voru að
alast upp í bráðri bernsku og æsku
í Heimabæ í Arnardal.
Undirritaður minnist þeirra dá-
samlegu tíma þegar hann ungur
drengur fékk að heimsækja þessa
elskulegu frændur sína og gista
Heimabæ, hið fjölmenna heimili
þeirra. Allar beijaferðirnar fram í
Arnardal eru einkar minnisstæðar.
En þar voru víðkunn aðalblábeija-
lönd. Bræðurnir voru skemmtilegir
leikfélagar og kappsamir bæði í
leik og starfi. Hugur beggja stóð
til sjómennsku. Hafið bláa seiddi
þá og dró þá til sín öllum stundum.
Frá Heimabæ var víðsýnt um ísa-
fjarðardjúp og mikið um skipaferðir
inn og_úr Djúpið, einkum til Skut-
ulsfjarðar (ísafjarðarkaupstaður).
Bræðurnir höfðu yndi af því að fá
að stýra bát föður síns inn í kaup-
stað. Oft voru þeir einir og sjálfráða
í slíkum ferðum. Það þótti þeim
bezt.
Þegar Sigurður fórst með Goða-
fossi hafði hann verið í farmanna-
deild Stýrimannaskólans og átti vís-
an frama á því sviði. Kristján, sem
fetaði í fótspor bróður síns, settist
í Stýrimannaskólann 1948 og lauk
þaðan farmannaprófi á tilskildum
tíma. Var hann að því búnu stýri-
maður hjá Eimskip um skeið og
seinna um árabil hjá Landhelg-
isgæzlunni. Rækti hann störf sín
af samvizkusemi og dugnaði og
brást í engu því sem honum var
tiltrúað. ‘ Af heilsufarsástæðum
hvarf hann fyrr í land en ella. Hann
kvæntist 30. janúar 1970 Ingu Þór-
unni Jónsdóttur frá Eskifirði, hinni
ágætustu konu, fóstru að starfi.
Hún var mikil stoð og stytta manns
síris í því mikla og langvarandi
veikindastríði sem hann átti við að
búa mörg seinustu ár sín eða tals-
vert á annan áratug sem áður var
getið. Er það af öllum rómað sem
bezt til þekkja hversu vel og dyggi-
lega hún stóð við hlið manns síns
af fórnfýsi og sönnum mannkær-
leika, þegar hann þurfti mest á því
að halda. Henni og mágkonum
hennar, systrum frænda míns svo
og öðrum nánum ættingjum og vin-
uiri flyt ég og fjölskylda mín djúpar
samúðarkveðjur.
Kristján Bjarni unni fegurðinni,
öllum sönnum gróðri og hafði yndi
af allri ræktun og að hlúa að ný-
græðingi og koma honum til. Þessi
eðliseinkenni voru arfur frá foreld-
rum hans, Hólmfríði og Sveini, sem
voru mikið ræktunarfólk. Á þessu
sviði féll eplið ekki langt frá eikinni.
Elskulegum frænda mínum sem
ég á svo góðar bernskuminningar
um, óska ég fararheilla yfír mærin
miklu, inn á ódáinslöndin þar sem
allt er í stöðugum vexti og grósku,
„þar sem eilífðarsólin á tindunum
skín“, þar sem menn eru lausir við
kröm og kvöl. Ég veit að frændi
minn á góða heimvon. Ég trúi því
að þar verði honum vel fagnað af
foreldrum, frændum og vinum sem
fyrr eru farnir. Veri frændi minn
sæll að sinni. Við hittumst seinna
á feginsdegi fira.
Þorgeir Ibsen