Morgunblaðið - 29.01.1992, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. JANÚAR 1992
t
Ástkær konan mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÁSDÍS ERLA ÁSGRÍMSDÓTTIR,
Fannarfelli 12,
Reykjavík,
lést í Landspítalanum 27. janúar síðastliðinn.
Sigurður Ámundason,
Louisa Aradóttir, Guðjón L. Sigurðsson,
Ásgrímur Guðmundsson, Þórdís Heiða Einarsdóttir,
Stefán Flego, Helga Skúladóttir
og barnabörn
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
EMILÍA J. EIIMARSDÓTTIR,
andaðist á Sólvangi sunnudaginn 26. janúar sl.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn
31. janúar kl. 13.30.
Aðalheiður Jónsdóttir, Guðmundur Dagbjartsson,
Sigurður Jónsson, IManna Hálfdánardóttir,
Einar Jónsson, Sigriður Arinbjarnardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Eiginmaður minn og faðir okkar,
FREYR A. BERGSTEINSSON húsasmiður, Bugðulæk 2, Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju fimmtudaginn 30. janúar kl. 15.00. Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra.
Salóme B. Bárðardóttir, Steinar Freysson, Björg Freysdóttir.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÍÐUR GUNNLAUGSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
lést 28. janúar sl.
Haraldur Guðmundsson, Áslaug Guðmundóttir,
Emil Guðmundsson, Sigurbjört Gústafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför móður minnar, tengdamóður okkar og ömmu,
GUÐRÚNARÁRNADÓTTUR,
Hafnarbúðum,
áður Ásvallagötu 35,
verður gerð frá gerð frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 30. janúar
kl. 13.30.
Ástvaldur Kristmundsson,
Sveinn Ástvaldsson,
Kristrún Ástvaldsdóttir,
Halldóra Halldórsdóttir,
Hafsteinn Halldórsson,
Ellen Sveinsdóttir,
Svanhildur Jóhannesdóttir
Guðrún Ástvaldsdóttir,
Jóhannes Halldórsson,
Kristmundur Halldórsson,
Ingibjörg Halldórsdóttir.
t
Elskulegur faðir okkar, fósturbróðir og afi,
JÓN MÁR GESTSSON,
Hringbraut 119,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstudaginn 31. janúar
kl. 13.30.
Kolbrún Jónsdóttir,
Áslaug Jónsdóttir,
Jón Már Jónsson,
Guðlaug Gunnarsdóttir
og barnabörn.
t
Systir mín,
LÁRA GUÐJÓNSDÓTTIR,
Sunnubraut 19,
Akranesi,
lést í Sjúkrahúsi Akraness 27. janúar.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 31. janúar kl. 14.00.
Þórarinn Guðjónsson.
Jónas F. Elías-
son - Minning
Fæddur 4. september 1950
Dáinn 21. janúar 1992
Hann Jónni bróðir er dáinn, hann
er farinn á fund þess sem öllu ræð-
ur. Elsku bróðir minn var fæddur
í Bolungarvík 4. september 1950.
Þar ólst hann upp ásamt sjö öðrum
systkinum sínum. Hann var sonur
Svanhildar Maríusardóttur og El-
íasar Guðbjartssonar. Jónas flutti
inná Isafjörð þegar hann var ungur
að árum. Hann kvæntist Jónínu
Kristinsdóttur og bjuggu þau á
ísafirði í nokkur ár. Þau eignuðust
saman eina dóttur, Sigurlínu Jónas-
dóttur. Jónas og Jónína skildu eftir
nokkurra ára hjónaband. Þá flutti
Jónas suður til Reykjavíkur og vann
alla almenna verkamannavinnu.
Jónas bróðir var hagmæltur mjög
og hafa komið út fimm ljóðabækur
eftir hann og sú síðasta núna fyrir
jólin. Jónas bróðir var drengur góð-
ur, hann vildi öllum gott. Oft leit-
aði ég til Jónasar þegar ég þurfti
að tala við einhvem, við bræðurnir
gátum alltaf rætt saman.
Jónas hafði mjög gaman af kveð-
skap og dáði hann Davíð Stefánsson
og Stein Steinarr og kunni mörg
kvæða þeirra. Hver maður hefur
sína ógæfu að bera. Jónas bróðir
datt í pytt Bakkusar. Og því miður
náði hann sér ekki aftur þaðan því
Bakkus sleppir ekki svo auðveldlega
þeim sem hann hefur gómað. Jónas
var búinn að leita sér aðstoðar og
ekki skorti hann vilja til að losna
úr klóm Bakkusar. Sagði hann mér
það sjálfur og trúði ég honum vel.
Jónas trúði á annað líf og verður
hann í dag jarðsettur við hlið bróð-
ur síns, Bærings.
Elsku mamma og pabbi, megi
góður Guð styrkja ykkur og okkur
öll er við kveðjum Jónna bróður.
Elsku Lína mín, Guð blessi þig
og styrki þig í þessum mikla harmi
og missi. Eg veit að Jónna líður
betur núna. Guð blessi hann og
minningu hans.
Hilmar Elíasson.
Mig langar í fátæklegum orðum
að minnast bróður míns, Jónasar
Friðgeirs Elíassonar ljóðskálds, sem
andaðist langt um aldur fram, aðf-
aranótt 21. janúar sl. Hvílík harma-
fregn er mér barst, að ástkær bróð-
ir væri horfinn héðan úr heimi.
Margar góðar og ánægjulegar
minningar streymdu fram um góð-
an bróður og vin. Það voru aðeins
liðnir fáeinir dagar frá því ég sá
hann frískan og gláðan og við áttum
saman góða stund. Alltaf var það
mér ánægjulegt að ræða málin við
Jónas þó svo að aðstæður hafi haml-
að að við gætum hist oftar, eða við
betri aðstæður en raun var.
Jónas var fæddur 4. september
1950, vestur í Bolungarvík. Foreldr-
ar okkar eru Elías Guðbjartsson,
fyrrum sjómaður nú búsettur í
Reykjavík, hjá honum bjó Jónas
síðustu æviárin, og Svanhildur
Maríasdóttir, verkakona búsett í
Hafnarfirði. Jónas var annar í röð-
inni af 7 systkinum. Vart hefur
verið hægt að hugsa sér stilltara
og dagfarsprúðara barn en Jónas
en þeir eiginleikar fylgdu honum æ
síðan og það í miklum mæli. Jónas
átti þess ekki kost að stunda annað
nám á sínum yngri árum en það
sem gert er ráð fyrir að ungmenni
ljúki, þó svo að ætíð hafi hugur
hans staðið til meira náms en hon-
um var kostur, enda átti Jónas
mjög gott með að tileinka sér allan
Iærdóm. Mér er minnisstæð sú saga
sem móðir okkar sagði mér eitt
sinn, að þegar elsti bróðir okkar,
Bæring, sem var árinu eldri, var
að byrja að lesa og reikna og
mamma hlýddi honum yfir á kvöld-
in, þá sat Jónas og fylgdist með
af athygli og lærði þannig að mestu
lestur og reikning án þess að honum
væri beint sagt til sjálfum. Eftir
að skólagöngu Jónasar í Bolungar-
vík lýkur stundaði hann þar hin
ýmsu störf og þá einkum þau störf
er lutu að sjósókn og fiskvinnu, sem
og algengt er í sjávarplássum. Um
tvítugt flyst hann síðan til ísafjarð-
ar þar sem hann hafði kynnst Jón-
ínu Kristinsdóttur, en þau gengu
síðan í hjónaband. Með henni eign-
aðist Jónas eina dóttur, Sigurlínu.
Lengst af veru sinni á Isafirði vann
Jónas hjá fyrirtæki Steiniðjunnar,
Grænagarði, þar sem honum fam-
aðist vel. Þau hjónin bjuggu sér
hlýlegt heimili á Hlíðarveginum og
átti ég þess oft kost að heimsækja
þau þar og ávallt þótti mér gott
að koma þangað. Frá þeim tíma á
t
Ástkaer eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
KRISTINN GÍSLASON,
Hlið,
Garðabæ,
verður jarðsunginn frá Garðakirkju föstudaginn 31. janúar
kl. 13.30.
Blóm og kransar afbeðnir.
Hólmfríður Sigurðardóttir, Ragnar Kristinsson,
Sigurgísli Kristinsson, Guðný Sölvadóttir,
Kristbjörg Hólmfríður Sigurgísladóttir,
Kristinn Snorri Sigurgíslason.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR HALLGRÍMSDÓTTIR,
Bogahlíð 15,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn
30. janúar kl. 15.00.
Inga Ingvarsdóttir, Almarr Gunnarsson,
Birna Halldórsdóttir,
Sævar Halldórsson, Auður Jónsdóttir,
Guðný Óskarsdóttir
og barnabörn.
t
SIGURLAUG KRISTJÁNSDÓTTIR,
Dalbraut 27,
Reykjavík,
lést á heimili sínu 22. þ.m.
Útförin fer fram frá Laugarneskirkju í dag, miðvikudaginn 29. janúar,
kl. 15.00.
Aðstandendur.
ég góðar minningar. Jónas Iét mál-
efni ísafjarðar sig miklu varða á
meðan hann bjó þar og tók virkan
þátt í hinum ýmsu félagsmálum á
vegum Alþýðubandalagsins. Jónas
og Jónína slitu samvistum eftir
nokkurra ára hjónaband og lá þá
leið Jónasar suður á höfuðborgar-
svæðið þar sem hann dvaldi æ síð-
an. Þar lét hann gamlan draum
rætast, að mennta sig enn frekar,
og tók að stunda nám við Iðnskól-
ann í Reykjavík sem hann síðan
lauk á fjórum árum sem tölvunar-
fræðingur. HUgur hans stefndi að
enn frekara námi en af því gat
ekki orðið. Á ísafjarðarárunum
hófst Jónas handa um að koma á
prent sinni fyrstu ljóðabók er bar
nafnið „Mér datt það í hug“, og
út kom 1976. Alls gaf Jónas út 5
ljóðabækur og þá síðustu „ber er
hver. ..“ sem út kom nú fyrir síð-
ustu jól, en hana tileinkaði hann
Bæring Aðalsteinssyni hálfbróður
okkar, sem lést einnig Iangt fyrir
aldur fram 1989. Án efa verða það
margir sem minnast Jónasar vegna
Ijóðanna hans enda átti kveðskapur
og ljóðagerð hug hans allan. Enn
fremur hafa margir af okkar bestu
tónlistarmönnum sótt í smiðju Jón-
asar texta við lög sín og þau eru
ófá lögin sem hljómað hafa hin síð-
ari ár með hinum gullfallegu textum
Jónasar. Nánast samstarf á því
sviði átti Jónas með Rúnari Þór
Péturssyni tónlistarmanni, sem
hafði einstakt lag á að gæða ljóðin
þeim lögum sem hæfði hveiju fyrir
sig.
Jónas var einn af þeim mörgu
ljóðahöfundum sem af einhveijum
ástæðum hljóta ekki þá náð sem
skyldi, hjá þeim sem með útgáfu á
bókum hafa að gera eða þeim skríb-
entum sem telja sig geta sagt til
um hver sé skáld og hver ekki, þó
svo að oft séu rökin fyrir slíku hald-
lítil. Enda var það svo að Jónas var
alla tíð utangarðsskáld, eins og allt
of margir, þó svo að Ijóðin hans
ættu fyllilega heima við hlið verka
okkar virtustu skálda. En þó að svo
hafi verið held ég að Jónas hafi
verið stoltur af því að vera utan-
garðs og að það hafi gefið honum
meira svigrúm.
En nú er komið að leiðarlokum
þessa lífs og þá er mér efst í huga
þakklæti fyrir að hafa fengið að
kynnast jafn stórbrotnum manni og
Jónasi og fyrir að hafa fengið að
ganga með honum þennan stutta
spöl sem þó var allt of stuttur. Það
var óneitanlega mikið lán fyrir mig
að hafa fengið að vera bróðir Jónas-
ar í þessu lífi og af honum hef ég
margt gott lært. Hann var í mínum
huga mikilmenni og slíkir menn
deyja ekki. Mig langar að kveðja
þennan öðling með kæru þakklæti
fyrir allt og allt með síðasta erindi
úr ljóði hans „Þar og þá“ úr bók-
inni „ber er hver ...“
Aldrei mun ég aldrei gleyma
... okkar góðu stundum hér.
Allt það mun ég ávallt geyma
eins og gull, í hjarta mér.
Ég votta Sigurlínu dóttur hans
mína dýpstu samúð og bið góðan
guð að styrkja hana sem og alla
aðra ættingja.
Fari kær bróðir minn í friði.
Svanur Elíasson.