Morgunblaðið - 02.02.1992, Blaðsíða 10

10 c
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 2. FEBRÚAR 1992
EKKIFARIN .
AÐ SKRIFA TEKKA
EKKI hefur borið mikið á Sykurmolun-
um hér heima síðasta misseri, enda virð-
ist innlendur áhugi á sveitinni fara eftir
því hvemig gengur ytra. Gott dæmi um
það er lag sveitarinnar Hit sem vakið
hafði tiltölulega lítinn áhuga hérlendis
þegar það kom út fyrir jól, en varð á
allra vörum þegar það spurðist í byrjun
janúar að lagið væri komið ofarlega á
breska vinsældalistann. A mánudag
kemur út hér á landi breiðskífa hljóm-
sveitarinnar, Stick Around for Joy, sem
verður svo gefin út um heim allan eftir
viku. Þór Eldon, Bragi Olafsson og Ein-
ar Ora Benediktsson voru spurðir um
sitthvað varðandi Sykurmolana, fortíð,
nútíð og framtíð.
Framundan er mikil flandur hjá
Sykurmolunum því sveitarmeð-
limir þurfa að fara um allar jarð-
ir og gefa viðtöl, sem þeir skipta
1 bróðurlega á milli sín, og einnig
er sveitin að leggja síðustu hönd
á tónleikaáætlun, sem byggist á
tveggja til þriggja vikna úthaldi
í hvert sinn, með hvíldum hér
heima á milli.
í maí 1990 lauk miklu tónleikaúthaldi
sveitarinnar. Síðustu tónleikarnir voru í Nýja-
Sjálandi og eftir það ákváðu Sykurmolamir
að taka sér frí fram að jólum. Þór Eldon
segir að ef tónleikaferðin hefði verið tíu dög-
um lengri hefði þurft að flytja þau öll heim
í hjólastólum.
Bragi: „Við fengum brunasár af fyrri tón-
leikaferðum. Við getum ekki ferðast eins
mikið og við gerðum og það er líka fólk hér
heima sem bíður eftir okkur.“
Þór: „Þegar við byijuðum ákváðum við að
fara aldrei í tónleikaferðir. Við ætluðum að
fara út og spila eina eða tvenna tónleika og
fara svo heim, en svo fóru alls kyns besser-
visserar að benda okkur á að þetta væri svo
óhagkvæmt og að það borgaði sig fyrir okk-
ur að hlekkja saman margar borgir. Þetta
byijaði ósköp snyrtilega, kannski á tíu tón-
leikum, en endaði í fjörutíu og við áttuðum
okkur á því að það var verið að hafa okkur
að fíflum. Við viljum ekki lifa hálft árið í
rútum. Ég veit til dæmis allt um það hvað
Einar skiptir oft um sokka.“
Bragi: „Hann skiptir oft um sokka.“
Fríið var ekki frí
Fríið, sem var reyndar ekki eins langt og
upphaflega var ætlað, því um haustið var
sveitin farin að æfa aftur og vinna að næstu
breiðskífu, fór í ýmsa iðju, sem tengdist í
flestu tónlist/ Ekki fengust þó menn bara við
tónlist því Bragi Ólafsson sendi frá sér ljóða-
bókina Ansjósur, sem er slæm tónlist að
mati Einars Arnar. „Ég á seint eftir að verða
metinn sem ljóðskáld," segir Bragi, „enda
mundi ég sjálfur hugsa mig vel um áður en
ég keypti ljóðabók eftir einhvern bassaleikara
í Sálinni hans Jóns míns.“ Þeir félagar segja
því að fríið hafi í raun verið meira á orði en
á borði, „það eina var að við hættum öllu
fjölmiðlastússi og neituðum að spila á útihá-
tíðum yfir sumarið", segir Þór.
- Var erfitt að taka upp þráðinn aftur?
Þór: „Það er mál fyrir okkur að vakna á
morgnana og koma okkur fram úr bælinu,
það skiptir engu máli hvað við erum að gera.“
Síðasta sumri eyddu Sykurmolarnir í smá-
bænum Bearsville, sem er skammt frá
Woodstock, helsta helgistað hippatímans.
Þeir félagar segja að það hafi veri draumur
alllengi að vinna í íbúðarhljóðveri, þ.e. hljóð-
veri þar sem keypt er gisting og upptökutími
samtímis og því þarf ekki að hafa áhyggjur
af bókunum, menn geti unnið hvenær sem
er og alltaf séu allir til staðar. Ekki kom til
greina að taka plötuna upp hér og fyrir því
fjölmargar ástæður.
Einar: „Þegar við vildum taka upp flllur
arfur] á Islandi var búið að byggja þetta
frábæra hljóðver sem er Sýrland. Við vorum
fyrsta hljómsveitin sem tók þar upp og tæk-
in sem sögð voru á listanum voru ekki kom-
in og svo fór allt að bila. Við prufukeyrðum
þetta stúdíó okkur til mikils tilkostnaðar. Þar
sem við áttum líka heima í Reykjavík var
fólk alltaf að koma inn, bara til að sjá hvem-
ig okkur gengi, en það var truflun.“
Þór: „Takkamaðurinn bilaðist á þessu öllu,
hann brotnaði niður, enda var Sýrland eins
og umferðarmiðstöð. Hann bara fór og'við
fréttum það daginn eftir.“
Sveitin lauk þó við Illan arf hér á landi
og stýrði þá upptökunum sjálf, en að þessu
sinni fengu Molarnir til liðs við sig banda-
rískan upptökustjóra, Paul Fox.
Þór: „Við ákváðum að vinna plötuna sjálf
frá A til Ö, en til þess að það væri hægt
fengum við til liðs við okkur mann sem vinn-
ur þetta verkefni með okkur, en er ekki hluti
af hljómsveitinni. Hann getur sagt sitt og
við en þurfum ekki að taka mark á því nema
okkur sýnist svo.“
Einar: „Við fengum mann til að drífa okk-
ur áfram og stjórna æfingum og upptökum
til þess að við gætum einbeitt okkur."
Trommur og rými
- Lagið Hit, sem sló svo í gegn í Bret-
landi og víðar er að mörgu einkennandi fyrir
plötuna nýju, því það er eins og það sé meira
rými í lögunum; hver hugmynd fær að njóta
sín betur en áður, en það er líka áberandi
hve mikill kraftur er undir niðri.
Þór: „Það er mikið kraftur á plötunni og
Þrír Sykurmolar velta
fyrir sér frægðinni,
nýju plötunni og vænt-
anlegri tónleikavertíó
það er vegna þess að Sigtryggur, sem er
ekki kvörtunarsamur, að minnsta kosti ekki
miðað við félaga hans sem heitir Þ.., sagðist
ekki ánægður með trommuhljóminn á síðustu
tveimur plötum. Það var alveg rétt hjá hon-
um, trommuhljómurinn á því sem við höfum
gert hingað til er rusl miðað við hvernig
hann spilar því hann er snillingur.“
Þetta er ekki íþrótt
Platan var tilbúin í ágúst en Sykurmolarn-
ir voru ekki tilbúnir að gefa hana út, eftir
átti að ákveða umslagið og fleira tengt útgáf-
unni. Fyrsta smáskífan af plötunni, Hit, kom
síðan úr hér á landi á Þorláksmessu, en ytra
á gamlársdag, eins og áður er rakið. Lagið
vakti mikla hrifningu ytra og endaði í sautj-
ánda sæti breska vinsældalistans, sem er það
hæsta sem sveitin hefur náð til þessa. Að
auki hefur laginu verið betur tekið í banda-
rísku útvarpi en nokkru lagi sveitarinnar.
Þeir Bragi, Þór og Einar viðurkenna að vel-
gengni lagsins skipti miklu máli fyrir breið-
skífuna, en segjast' lítt fella sig við umræður
hér um stöðu lagsins þá og þá stundina.
Þór: „Þetta er ekki íþrótt. Fólk gerir þau
mistök að halda að við séum eitthvað lands-
lið.“
Einar: „Þess vegna er þetta hræðileg
umræða „í hvaða sæti eru Sykurmolarnir“
þó við kunnum auðvitað að meta það að fólk
hafi áhuga á því hvernig okkur gengur.
Þór: „Við erum þó jafn sek, enda íslensk
líka, og skiljum þetta að vissu leyti. Það lýsti
maður því fyrir mér hvað honum hefði þótt
gaman að vera á gangi á götu í Sjanghæ
og heyra lag með Sykurmolunum berast út
af krá og víst er þetta gaman. Þetta er sama
ánægja og við höfum af að sjá Iceland Sea-
food-skilti.“
- Það má segja að þið hafið borið nafn
íslands víða.
Einar: „Við höfum aldrei sagt að við vær-
um að auglýsa ísland, en í öllum viðtölum
sem birt eru við okkur er minnst á ísland.“
Þór: „Þó við minnumst ekki sjálf á ísland,
þá koma blaðamenn því alltaf af og bæta
við formála eða eftirmála um ísland."
- Þegar gengur vel fyllast allir af stolti
og segja: „Þetta er okkar hljómsveit“; skipt-
ir slík viðurkenning ekki máli?
Einar: „Nei.“
Þór: „Víst. Það er þáttur í manni sem
maður ræður ekkert við. Auðvitað viljum við
fá fulla viðurkenningu fyrir það sem við erum
að gera. Við verðum alltaf alltaf jafn undr-
andi þegar fólk lítilsvirðir það.“
Peningar og aftur peningar
- Það orð fer af ykkur að þið hafið hvað
eftir annað hafnað því að taka við peningum
og brugðið fæti fyrir eigin velgengni af sér-
visku.
Bragi: „Við tökum viljandi ekki við ákveðn-
um peningaupphæðum, því þeim fylgir áþján.
Við höfum oft neitað peningum, en þiggjum
líka peninga eftir öðrum leiðum."
- í kjölfar velgengi Hit fer fólk að reikna
og þegar hefur maður heyrt hvað þið fáið
margar milljónir fyrir 50.000 seld eintök af
Hit.
Einar: „Ég er ekki byijaður að skrifa
tékka.“
Bragi: „Ég er byijaður að skrifa tékka,
ég fann gamalt hefti með yfirdráttarheimild.“
Þór: „Nei, við eigum ekkert í dag, höfum
ekkert átt og komum örugglega ekki til með
að eiga nokkuð. Við erum sífellt á ferð og
flugi, búum í hótelherbergjum mestallt árið
og þurfum að borga allan okkar ferðakostnað
sjálf. Ég hló þegar ég sá hvað það hafði tek-
ið ríkisskattanefnd stuttan tíma að afgreiða
900 milljónirnar til Sameinaðra verktaka, því
við höfum staðið í stappi við nefndina í hálft
ár, sem vill ekki trúa öðru en að sem poppar-
ar sem hafa komið í Morgunblaðið eigum við
miklu meiri peninga en við segjum.“
Tónleikar, hundar og kettir
I upphafi ferils síns voru Sykurmolarnir
með iðnustu tónleikasveitum landsins, en í
seinni tíð hefur tónleikum hér á landi fækkað
til muna. Þeir félagar segja þó að hljómsveit-
in muni halda eina eða tvenna tónleika áður
en hún heldur utan, en geti ekki spilað oftar
„því það eru ekki til fleiri áhorfendur sem
nenna að koma að hiusta á okkur“.
- Það hvað þið spilið sjaldan hér á landi
hefur örugglega sitt að segja varðandi það
sem ég hef heyrt vikulega síðasta misseri
haft eftir áreiðanlegum heimildum að Sykur-
molarnir væru hættir.
Þór: „Hléin okkar verða alltaf lengri og
lengri, því við komum vonandi til með að fá
meiri og meiri peninga fyrir það sem við
erum að gera og getum því eytt meiri tíma
í að gera annað. Okkur finnst þó svo gaman
að gera tónlist saman að við munum gera
það um ófyrirsjáanlega framtíð. Það vilja
alltaf allir vera fyrstir með fréttirnar og við
rífumst eins og hundur og köttur og þ'að er
meðal annars það sem heldur okkur gang-
andi. Við erum fullorðið fólk með ólík áhuga-
mál og það að við getum starfað saman er
í raun kraftaverk."