Morgunblaðið - 02.02.1992, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 2. FEBRÚAR 1992
C 27
Ingólfs Apotek var til húsa þar sem nú er verslunarliúsnæði Geysis, en Geysir var aftur á móti til húsa
í Hafnarstræti 1, eins og sjá má.
Við hinn endann á Aðalstræti stóðu Uppsalir, sem nú er horfiðj en ofar,
á horni Túngötu og Suðurgötu má sjá Dillonshús, sem nú er á Arbæjar-
safni.
SÍMTALID ..
ER VIÐADELINE SCHLICHER ELLILÍFEYRISÞEGA
HARKANÞÝSK
9049422621418
Schlicher.
- Góða kvöldið frú Schlicher,
þetta er Kristín Marja Baldursdótt-
ir frá íslandi, hjá Morgunblaðinu.
Við sáumst síðast þarna heima hjá
þér í Brernen þegar Þýskaland var
sameinað, nianstu?
Já, alveg rétt, jú komdu sæl.
- Þú ert aldrei heima?
Nei, ég var að heiman alla síð-
ustu viku, var að gæta barna. For-
eldrarnir fóru á kaupstefnu í Köln
og ég var nteð börnin frá ntánu-
degi til laugardags, fékk 350 mörk
(Ikr. 12.600)fy rir.
- Jæja, er þetta skyldfólk þitt?
Nei, hér í Bremen er til nokkuð
sem heitir „Ömmuhjálp“. Ég hef
unnið við hana í eitt ár og er nteð
fimm fjölskyldur á mínum snærum.
Gæti barna ýmist á ntorgnana eða
á kvöldin, heilan dag eða helgi og
stundum ntarga daga í senn. Sjáðu
til, það er allt orðið svo óhetnju
dýrt hér í Þýskalandi, ellilaunin
duga ekki lengur.
- Já, ég ætlaði nú einmitt að
spytja þig hversu hár ellilífeyrir
væri í Þýskalandi. Hvað færð þú
tii dæmis, kona sem býrð ein?
Ég fæ 1200 mörk (lkr.43.200)
á mánuði.
- Það mun vera svipað og hér á
íslandi.
Af þeirri upphæð þarf ég að
greiða 700 mörk
(Ikr.25.200) á
mánuði í húsa-
leigu. Síðan þarf
að borga raf-
magn, sjónvarp
og siðan verður
maður að borða
líka eins og þú
veist.
- Jú, ég kanú-
ast við það. En
mér þykir þú ansi
dugleg. .
Þetta er oft
erfítt, en það þýð-
ir ekki að sitja
heima með hendur í kjöltu sér. Ég
verð hjá tveimur fjölskyldum á‘
morgun, allan daginn. Ég fæ 6
mörk (Ikr.216) á tímann með einu
barni, 7 mörk ef þau eru tvö. En
með þessu get ég lagt fyrir og far-
ið í frí.
- Jæja?
Einungis í ódýrar ferðir. Viku-
ferðir kosta yfirleitt 300 mörk með
morgunmat. í morgun pantaði ég
far til Monakó. Sex dagar kosta
298 mörk.
- Já! Gott hjá þér.
Þegar ég varð 75 ára, núna í
september síðastliðnum, fór ég til
Prag. Veistu hvar það er?
- Já, já, jú, ertu orðin 75 ára já.
Jæja og hver fer með þér til Món-
akó?
Ég fer bara ein. Þá þarf ég ekki
að hafa áhyggjur af neinum. Rútan
er líka alltaf full af fólki. Heyrðu,
þú þarft að konta hingað aftur.
- Já ég veit það. En ertu jafn
ánægð með sameininguna og þú
varst þegar ég var þarna?
Ach, was. Þeir barma sér fyrir
austan. Húsaleigan hjá þeim hefur
hækkað, tífaldast. En þetta fengum
við sosurn líka að hafa eftir stríðið.
- Hvað hefur eiginlega hækkað?
Allt! Nú verðum við að borga
fyrir Austur-Þýskaland. Öll þjón-
usta hefur hækkað, rafmagn, hiti,
sjónvarpsgjaldið fór úr 57 mörkum
í 71 mörk á 3ja
mánaða fresti, og
maturinn! Ég
keypti 6 epli um
daginn og þau
kostuðu nær 7
mÖrk! Ég hef ekki
efni á slíku.
- Ja, nú þykir
mér...
Já, jæja.
Klukkan er orðin
átta, ég var á leið
í rúmið.
- Jú, frú Schlic-
her, þakka þér
fyrir spjallið.
FRÉTTA-
LJÓSÚR
FORTÍD
Sól tér sortna
Sólmyrkvinn 1954
SÓLMYRKVANUM 30. júni 1954 var gerð góð skil í Morgunblað-
inu daginn eftir, enda eru sólmyrkvar bæði merkilegt og sjald-
gæft fyrirbrigði. Það var líka eins gott að missa ekki af neinu,
því ekki var von á næsta myrkva fyrr en eftir 130 ár.
Mikill áhugi var hjá fólki sunn-
anlands á myrkvanum sem
von var á um hádegið. Við suður-
ströndina lá það belti sem vísinda-
menn höfðu reiknað út að best
sæist til myrkvans. Veður var hið
ákjósanlegasta svo væntingar
fólks voru miklar. Við suður-
ströndina og f Vestmannaeyjum
var almyrkvi á sólu og bauð því
Flugfélag fslands blaðamönnum í
svokallað sólmyrkvaflug um
morguninn.
Blaðamaður Morgunblaðsins
lýsir því sem ber við augu flug-
ferðina austur á Skógasand. Þar
er lent rétt fyrir hádegi og eru
margir mættir til þess að fylgjast
með myrkvanum og hafa með sér
litað gler til þess sjá betur. Smám
saman fer að skyggja er tunglið
þokar sér fyrír sólina. Blaðamanni
finnst engu líkara en að það sé
smá að éta af henni. Hann skýrir
síðan frá þvf sem fyrir augu ber
þá sólin almyrkvast:
„Kl. er rúmlega 5 mínútur yfir
tólf á hádegi. Sólin hefur almyrkv-
ast. Nokkrar undrandi og lítils-
megandi verur horfa til himins frá
Skógasandi á íslandi. í sólarstað
sjá þær nú aðeins svarta kringlu.
En umhverfis hana er örmjór gló-
andi hringur, sem fögrum geis-
lakrans stafar út frá.
Nú er sem nótt hafi faliið yfir.
Stjörnur tindra á himni, dimm ský
bera við sjóndeildarhringinn og
kvöldroðinn má heita horfinn. All-
ir litir eru horfnir úr landslaginu,
túnin eru ekki lengur græn og
fólkið á sandinum er álengdar séð
eins og dökkur skuggi. Manni
verður hrollkalt. Örstutta stund,
fyrst eftir almyrkvann, er óhætt
að horfa berum augum á hina
svörtu kringlu, sem milljónir
manna beina nú athygli sinni að.
o*r boB
I >lkkur i
**f*>uMi
Horff i stlmfrkvánn
myrkvans í gær lókst vd
Breytwi hnattslaðu íslands? I
PáSaSsáaflBSEí
'asíaajfl
n 'íu.íuXf I
faorfðu ú sólmyrkvnnn
um hádeolff f sær
JR kVl Uukka.n
? Kólmyrkvinni
| Kppáir fæddu Syrir timaiur í HöSn
Vísindarannsóknir gengu llla sðkun
dimmvl8ris
ÓMÓ. ». Jdnl. — frt RnUr Um
' r<skrm h*i» »4 wi*t»(»ou»n^
i I' tm kUMM. 1 «1». Urm I
I r» Uí« mUpiulr BUUB ljl|«
jrtrtrt»*l «U( tmíu tri Buiarik
lu mjrtrrlB. b*X« tiU »*•
«*rt mrrt’r-l M ™ njmU.
m ollvtl, eitdi Ttíur Memll*íLI »* "* *“»■
1lUJ4nlr ajoano fyl*dú»t • ^rruðrðum vKfevtcu
.jrkrMtum I ^4nr«rpL T.ka»r -
oru kvlluojmdlx íyrtr »Wov«ip- tU «8 *Uiux» Utrtl
I 4r flurrtlum o* UlOf ótvmj*. k hln m*r*rl«l«iu»iu
öðvor hBtSU frttUBjmn l fW*- J ■uht tuklfurt U1 *Oiu*-
tlum, Kffl Aýrðu hhuUndum |*lr ,kki h»H Mur.
A þróun mjAvuu. . I Fu*Ufru«lo*«r fóru o* * «tóf-
Sóiœjrkvimi —
Stórkostlegasta náttáruíyrir-
brigði síðun Hekln guus
k Skögssaudi féli ffiyifar yfir
og stjBraurskiiuiáteá|

HMmdblHPi
Undir Eyjafjöllum blikai* raf-
magnsljós í bæjarglugga.“
Hinn algeri sólmyrkvi stóð yfír
í rúmlega eina mínútu á Skóga-
Sandi. Veðurblíðan gladdi ekki síst
alla þá vísindamenn sem þar voru
staddir við athuganir. Það jók gildi
þeirra að veður var slæmt víðast
hvar annars staðar þar sem rann-
sóknir fóru fram. Óvíða hefur því
myrkvinn sést betur en frá suður-
strönd íslands.
í Reykjavík fylgdist líka fjöl-
menni með myrkvanum. Þar var
deildarmyrkvi, þ.e.a.s. hluti sólar-
innar var skyggður. Verslanir og
skrifstofur í Austurstræti tæmd-
ust svo og flest öll heimili. Alllr
fjölskyldumeðlimir fylgdust með
og létu verk niður falla, eða eins
og Morgunblaðið komst að orði:
.... og enginn sagði orð þótt
drægist svolítið með matartilbún-
inginn, því auðvitað héldu svo
hversdagslegir hlutir húsmóður-
inni ekki innandyra.“ Þeir sem
best höfðu undirbúið sig undir
sólmyrkvann höfðu fengið sér
logsuðugleraugu, en annars var
algengt að gleraugu væru sótuð.
Einnig var hægt að kaupa dökkt
gler í verslunum, en þrautalend-
ingin var að sóta glerið sjálfur. Á
einum vinnustað hafði starfsfólk
brotið rúðu og sótað við kertaloga.
Morgunblaðið sagði líka frá
einu „sólmyrkvaslysi". Austur í
Landeyjum brenndist maður er
hann og félagar hans voru að lita
gler yfir eldi. Slettist bensín á
manninn og kviknaði í skyrtu
hans. Hann gat kastað af sér
skyrtunni, en brenndist eitthvað
á bijósti og handleggjum. Ekki
voru fréttir af fleiri óhöppum sem
rekja mátti beint til sólmyrkvans.