Morgunblaðið - 09.02.1992, Page 26

26
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 9. FEBRÚAR 1992
+ Móðursystir mín, MARGRÉT CARLSSON, vistheimilinu Arnarholti, er látin. Guðríður Helgadóttir.

t Vinkona mín, ÓSK KRISTJÁNSDÓTTIR, Eiríksgötu 17, lést miðvikudaginn 29. janúar á öldrunardeild, Hátúni 10b. Sér- stakar þakkir til lækna og starfsfólks þar sem sýndu henni mjög góða hjúkrun og umhyggju. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey samkvæmt ósk hinnar látnu. Svavar Guðmundsson og vandamenn.

+ Ástkær sonur okkar, fóstursonur og bróðir, BJÖRGVIN ELÍS ÞÓRSSON, verður jarðsunginn frá Lágafellskirkju, miðvikudaginn 12. febrúar kl. 14.00. Guðrún Sigursteinsdóttir, Þór Rúnar Baker, Björn Haukur Pálsson, Marteinn Steinar Þórsson, Páll Haukur Björnsson, Jóhann Sigursteinn Björnsson.

+ Bróðir minn, BÖÐVAR MAGNÚSSON vagnasmiður, Snorrabraut 30, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 11. febrúar kl. 15.00. Þorgerður Magnúsdóttir.

+ Frændi okkar, FRIÐRIK GUÐMUNDSSON, frá Fremri Arnardal, áöur Akurgerði 27, Reykjavík, verður jarðsunginn frá nýju kapellunni í Fossvogskirkju, mánudag- inn 10. febrúar kl. 10.30. Systkinabörnin.

+ Útför ástkærrar eiginkonu minnar, MAGNEU KRISTJÁNSDÓTTUR, Hrefnugötu 3, er lést 31. janúar, fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 11. febrúar kl. 13.30. Blóm og kransar vinsamlega afbeðin, en þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á Styrktar- og líknarsjóð Oddfellowa. Sigmundur Guðbjartsson.

+ Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afl, BÚI RAFN EINARSSON, Víðigrund 33, Kópavogi, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 10. febrúar kl. 13.30. Sigríður Hjartardóttir, Stefán H. Búason, G. Eydís Búadóttir, Rúna Hjördís Búadóttir, Aðalsteinn Hallgrímsson, Sigríður íris Hauksdóttir, Búi Bjarmar Aðalsteinsson, Rósa Rún Aðalsteinsdóttir.

+ Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför eiginmanns, föður, tengdaföður og afa, SIGURPÁLS JÓNSSONAR, Rauðalæk 8, Reykjavík. Steinunn M. Steindórsdóttir, Björn Vignir Sigurpálsson, Kristín Ólafsdóttir, Eybjörg Dóra Sigurpálsd., Ólafur Guðmundsson, Jón Sigurpálsson, Margrét Gunnarsdóttir og barnabörn.
Magnús Helgi Bjarna-
son - Minning
Fæddur 28. janúar 1917
Dáinn 31. janúar 1992
Á morgun er borinn til hinstu
hvíidar elskulegur afi minn Magnús
Helgi Bjarnason. Afi lést á Land-
spítalanum 31. janúar eftir stutta
sjúkdómslegu. Ég ætla að minnast
afa míns og einnig að kveðja hann
um leið með fáeinum orðum. Í alla
þá tíð sem ég hef þekkt afa hefur
hann eingöngu sýnt mér væntum-
þykju og alúð og ávallt var gott að
koma til hans og ömmu í heimsókn
því alltaf tók hann á móti okkur
eins og maður væri æðri maður.
Hann stökk strax upp úr stólnum
sem hann sat mikið á fyrir framan
sjónvarpið, klappaði saman lófunum
og sagði: „Nei halló,“ gekk beint
inn í eldhús og fór að tína til ýmis-
legt fyrir mann. Afi var mikill sjón-
varpsmaður og var með þeim fyrstu
hér á landi til að eignast mynd-
bandstæki og öll fjölskyldan safnað-
ist oft saman á heimili þeirra ömmu
og afa að Túngötu 16 til að horfa
á myndir enda var það mjög vin-
sælt þá.
Aldrei var langt í glens og gam-
an hjá afa og átti hann það til að
reyta af sér brandarana og var
mjög húmorískur þannig að maður
komst ekki hjá því að hlægja af
honum og komast í gott skap. Afí
hefur ávallt fylgst vel með okkur
bamabömunum, bæði í leik og
starfí og var alltaf að taka myndir
af okkur sem hann lét svo útbúa
fyrir sig á myndband og er það
kallað „myndin endalausa" hjá okk-
ur. Afi var mikið fyrir ljóð og ekki
voru það ófá ljóðin sem hann kunni
enda man ég vel þegar hann kenndi
mér ljóðin sem ég átti að læra fyr-
ir skólann.
Afi og amma voru alltaf. hjá okk-
ur á aðfangadagskvöld og yfirleitt
var það afí sem hreppti möndlugjöf-
ina sem hann þó vildi alltaf gefa
aftur til okkar. Nú höfum við hann
ekki lengur hjá okkur nema í hug-
anum og vona ég að hann muni
fylgja okkur fjölskyldunni til trausts
og halds og vernda okkur. Ég vil
þakka góðum guð fýrir að hafa
kynnst honum og vona að hann
megi hvíla í friði og ró. Blessuð sé
minning hans.
Anna.
Afí minn Magnús Helgi er dáinn.
Þessi stóri sterklegi maður sem ég
hélt að ekkert gæti bugað. Hann
barðist fram á síðustu stundu eins
og hans var von og vísa. „Síðasti
maður frá borði,“ enda sjómaður í
húð og hár.
Hvernig er hægt að þakka eftir
á fyrir allt það sem er í raun ómet-
anlegt? Hvernig er hægt að þakka
fyrir allar stundirnar saman, fyrir
allt það sem hann miðlaði og kenndi
mér og fyrir allan tímann sem hann
alltaf hafði?
Afi var einn af þeim sem hafði
alltaf nægan tíma og talaði við
börn eins og jafningja sína, þess
vegna var alltaf gott að koma á
Túngötuna, það var alltaf eins og
hálfgert tímastopp í mínum huga.
Þar var hægt að spila og spjalla
tímunum saman. Eitt af því fyrsta
sem afí kenndi mér var að teikna
Óla prik. Við áttum saman sögu
um Óla prik, sögu sem ég segi syni
mínum þegar hann fer að teikna.
Ef mér tekst að miðla aðeins brota-
broti af því sem afi kenndi mér þá
er ég glöð og ánægð.
Elsku amma, Didda, Björg,
mamma, Bjarni og þið öll, ég vildi
geta verið með ykkur á þessari
stundu en örlögin ráða og því sendi
ég mínar bestu kveðjur heim og bið
góðan guð að geyma hann afa minn.
Katrín Hall.
Elskulegur afí minn Magnús
Helgi Bjarnason er nú látinn og
með þessum orðum vil ég kveðja
hann og vona að Guð taki vel á
móti honum, einnig vil ég þakka
fyrir að hafa fengið að eiga hann
sem afa. Afi fæddist 28. janúar
1917 og var því nýorðinn 75 ára
gamall er hann lést. Afí flutti ung-
ur að árum á Túngötu 16 í Reykja-
vík og bjó þar allt fram til ársins
1987 en amma flutti þangað tvítug
að aldri og þótti þeim þess vegna
mjög vænt um þennan stað. Ég
man sérstaklega eftir húsinu á Tún-
götunni því það voru svo há tré sem
skyggðu á útsýnið en okkur krökk-
unum var alveg sama því við klifr-
uðum bara í þeim og svo fengum
við okkur líka rifsber úr garðinum.
Eitt er mér minnisstætt, að alltaf
passaði afí sig á því að eiga Cocoa
Puffs sem hann reyndar kallaði
kókópopps.
Árið 1987 í byijun júlí fluttu þau
á Vesturgötu 69 í Reykjavík og býr
amma þar ennþá. í hvert skipti sem
maður kom í heimsókn stóð hann
strax upp, gekk á móti manni,
klappaði saman höndunum og á
andlitið kom svipur sem ég mun
aldrei gleyma, því næst fór hann
inn í eldhús, náði í ávexti, kók og
alls kyns góðgæti og alltaf vildi
t
Ástkær eiginkona mín og móðir,
RÁN ÁRMANNSDÓTTIR,
Miðvangi 14,
Hafnarfirði,
er lést 5. febrúar sl., verður jarðsungin
frá Víðistaðakirkju þriðjudaginn 11.
febrúar kl. 13.30. Blóm og kransar vin-
samlegast afþakkaðir, en þeir sem vildu
minnast hennar láti Sólheima í Gríms
nesi njóta þess. Minningarkort fást hjá
Styrktarfélagi vangefinna.
Bergþór Pálmason,
Geir Gunnarsson.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS HELGI BJARNASON
stýrimaður,
Vesturgötu 69,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni mánudaginn 10. febrúar kl.
15.00.
Anna Hjartardóttir,
Bjarni Magnússon,
Guðlaug Magnúsdóttir, Frank P. Hall,
Björg Magnúsdóttir, Örn E. Henningsson,
Magnþóra Magnúsdóttir, Árni Ó. Thorlacius
og barnabörn.
hann skræla eplin og appelsínurnar
fyrir mann. Afí var mjög ljóðelskur
maður og þuldi oft upp heilu ljóðin
og ég man sérstaklega eftir að
hann unni Tómasi Guðmundssyni
mikið og vil ég því enda orð mín
með ljóði eftir Tómas. Afi var mér
alltaf góður og ég mun sakna hans
mikið. Blessuð sé minning hans.
Þú hafðir fapað með gróandi grösum
og grátið hvert blóm, sem dó.
Og þér hafði lærst að hlusta unz hjarta
í hveijum steini sló.
Og hvemig sem syrti, í sálu þinni
lék sumarið öll sín ljóð,
og þér fannst vorið þitt vera svo fagurt
og veröldin Ijúf og góð.
Linda Björk.
Okkur langar með örfáum orðum
að minnast tengdaföður okkar,
Magnúsar Helga Bjarnasonar, sem
lést á Landspítalanum 31. janúar
sl. eftir stutta en erfiða sjúkdóms-
legu. Magnús fæddist í Reykjavík
28. janúar 1917. Hann var sonur
hjónanna Guðlaugar Magnúsdóttur
og Bjarna Jónssonar frá Vogi.
Magnús stundaði nám við Stýri-
mannaskólann í Reykjavík og lauk
þaðan prófí 1941. Það sama ár
kvæntist hann eftirlifandi eigin-
konu sinni Önnu Hjartardóttur.
Magnús fór snemma til sjós og
stundaði sjómennsku, sem háseti,
stýrimaður og skipstjóri, hjá inn-
lendum og erlendum skipafélögum.
Síðustu árin var hann stýrimaður
hjá Ríkisskipum.
Magnús og Anna eignuðust fjög-
ur börn, Bjarna, fæddan 14. maí
1942, Guðlaugu, fædda 6. janúar
1945, Björgu, fædda 7. júní 1946
og Magnþóru, fædda 18. nóvember
1948. Barnabörnin þeirra eru átta
og barnabarnabörnin orðin þijú.
Magnús var mjög vel látinn af
öllum sem hann átti samskipti við
og var hann frekar í hlutverki gef-
andans en þiggjandans. Bestu
stundir hans voru þegar fjölskyldan
var öll samankomin og var hann
þá hrókur alls fagnaðar. Reyndist
hann okkur tengdasonunum ein-
staklega vel og bar aldrei skugga
á okkar samskipti enda var hann
mikið ljúfmenni.
Magnús kom okkur sífellt á óvart
með þekkingu sinni á mönnum og
málefnum. Hann stóð fast á sínum
skoðunum en hlustaði ávallt á rök
annarra. Bar hann ávallt hag
barnabarnanna fyrir bijósti og
fylgdist náið með störfum þeirra
og leik og var hann dáður og elskað-
ur af þeim öllum. Er hans nú sárt
saknað úr þeirra hópi.
Magnús og Anna bjuggu mestall-
an sinn búskap að Túngötu 16 í
Reykjavík og minnumst við sérstak-
lega þeirra ára en þar var aðalmót-
staður fjölskyldunnar og oft glatt
á hjalla. Árið 1986 festu þau hjónin
kaup á íbúð á Vesturgötu 69, vest-
ast í vesturbænum með útsýni yfír
sundin þar sem sólarlagið er feg-
urst í Reykjavík og jökullinn skart-
ar sínu fegursta. Nú siglir Magnús
fleyi sínu í átt til sólar og birtu og
æðri heima. Við þökkum honum
liðnar stundir og guð blessi minn-
ingu hans.
Tengdasynir.