Morgunblaðið - 02.10.1992, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. OKTÓBER 1992
29
Eitt atriði úr myndinni Seinn í mat.
Saga-Bíó sýnir mynd-
ina Seinn í mat
SAGA-BÍÓ frumsýnir í dag
myndina Seinn í mat. Myndin er
leikstýrð af W.D. Richther og í
aðalhlutverkum eru Brian
Wimmer og Peter Berg.
Myndin segir frá tveimur vinum
sem lenda í vandræðum og þurfa
SEXTÁNDA starfsár Félags
harmoníkuunnenda i Reylqavík
hefst sunnudaginn 4. október.
Eins og undanfarin ár verða
haldnir skemmtifundir í Templara-
höllinni vð Eiríksgötu fyrsta sunnu-
dag í hverjum mánuði í vetur, sá
síðasti í maí.
Á þessum fyrsta fundi koma
að leita læknis vegna skotsárs.
Árið er 1962. Læknirinn er frekar
vafasamur og notar þá félaga sem
tilraunadýr. Hann frystir þá félaga
og þegar þeir vakna til lífsins á ný
eru hlutirnir ekki eins og þeir eiga
að venjast, enda árið 1991.
fram félagar úr FHU í Reykjavík
og leika ljúfa harmoníkutónlist.
Auk þeirra koma gestir frá FHU á
Selfossi og Harmoníkufélagi
Reykjavíkur. Veitingar á skemmti-
fundum FHU eru í höndum kvenna-
deildar félagsins. Fyrsti dansleikur
vetrarins, Hausthopp ’92, verður
haldinn 17. október að Borg í
Grímsnesi.
Alþýðusamband
Vestfjarða
Vá fyrir dyr-
um í vestfirsk-
um byggðum
STJÓRN Alþýðusambands Vest-
fjarða vill enn einu sinni vekja
athygli á því að lífsafkoma Vest-
firðinga byggist eingöngu á veið-
um ,og vinnslu sjávarafla. Þorsk-
urinn er þar Iang þýðingamesta
afurðin, segir í frétt frá ASV.
„Nú þegar stjórnvöld og hags-
munaaðilar flestir hafa að mestu
fallist á tiliögur fískifræðinga um
60-70 þúsund tonna niðurskurð á
aflaheimildum til þorskveiða á næst-
um árum, er vá fyrir dyrum með
afkomu vestfirskra byggða.
Þar sem ákvarðanir um skerðingu
lífsviðurværis fískvinnslufólks og
sjómanna sem grundvallað hafa lífs-
afkomu sína á þorskveiðum, eru
teknar af ríkisstjórn landsins, ber
þessum sömu stjórnvöldum skylda
til, að gangast fyrir efnahagsúr-
lausnum fyrri viðkomandi byggðar-
lög. Sérstaklega þar sem skerðing
þorskveiðanna er gerð með framtíð-
ar uppbyggingu stofnsins í huga og
hagnað allra þjóðarinnar.
Stjómvöld, hafa nú ákveðið bein
fjárframlög til útgerðarmanna og
milda þannig áföll þeirra, en þessi
kvaðalausi fjárstyrkur til útgerðar
hjálpar á engan hátt fiskvinnslunni
eða tryggja á neinn hátt atvinnuör-
yggi fiskvinnslufólks.
Enn er beðið eftir tillögum
byggðastofnunar og ráðstöfunum
stjórnvalda til að leysa úr vanda
fiskvinnslufólks, frystihúsanna og
byggðarlaganna sem eftir sitja með
gífurlegan fjárhagslegan vanda sem
stappar nærri byggðarskurn víða
um land. Stjórnvöld meiga vita að
enn er beðið eftir úrræðunum.
Stjórn sambandsins mótmælir
harðlega öllum tillögum um auknar
vaxtabyrgðar á efnalífi fólks í
verkamannabústaðakerfinu. Slíkt er
á skjön við öll fyrirheit í kjarasamn-
ingum síðustu ára um jöfnuð í þjóð-
félaginu. Stjórnin telur það einnig
brot á hækun á matvömm, hita-
kostnaði og öðmm brýnum lífsnauð-
SynjUm'“ (Fróltatilkynning)
------» ♦ ♦
■ Á HRESSÓ í kvöld, föstudag,
leikur hljómsveitin Todmobiie en
hún er nýkomin úr fríi. Laugardags-
kvöldið leikur síðan hljómsveitin
Júpiters.
Félagar í Félagi harmoníkuunnenda í Reykjavík.
Vetrarstarf harmoníku-
unnenda að hefjast
Frá undirbúningi Lionsmanna fyrir ljósaperusöluna.
Ljósaperusala í Hafn-
arfirði um helgina
LIONSKLÚBBUR Hafnarfjarðar verður með sína árlegu perusölu
um næstu helgi og að sögn Baldvins E. Albertssonar kynningarfull-
trúa Lionsklúbbsins rennur allur ágóði af sölunni óskiptur til líkna-
mála í Hafnarfirði.
Starf Lionsklúbbsins hefur geng-
ið ágætlega og hafa þeir m.a. styrkt
heimili fyrir þroskahefta í Norður-
bænum. Þá hafa þeir styrkt heimili
fyrir vangefna að Klettahrauni 17,
Hafnarfirði. Einnig hafa verið gefin
ýmis tæki til St. Jósefsspítala og
hægindastólar til Dvalarheimilis
aldraða sjómanna í Hafnarfirði.
Að sögn Baldvins hefur þetta
tekist með hjálp bæjarbúa og yrði
vonandi framhald af því ef Hafn-
fírðingar tækju jafn vel á móti þeim
og þeir hafa gert fram til þessa.
Laugarásbíó sýnir
myndina Töffarinn
LAUGARÁSBÍÓ hefur tekið til
sýningar myndina Töffarinn
með hljómsveitarmeðlimum
Vanilla Ice og Kristin Minter í
aðalhlutverkum.
Johnny (Vanilla Ice) er tónljstar-
maður sem kemur ásamt hljóm-
sveit sinni til smábæjar í Banda-
ríkjunum til að fá gert við mótor-
hjól. Þar hittir hann Kathy (Kristin
Minter) og fellur kylliflatur fyrir
henni. Johnny gerir hvað sem er
til að vekja áhuga Kathyar en
gengur heldur brösulega í byrjun.
Allt fer þó betur en á horfist i
fyrstu. í myndinni er tónlist flutt
af Vanilla Ice og fleiri rapp-tónlist-
armönnum.
Einn aðalleikari myndarinnar
Töffarinn.
Göngnferð frá Snæ-
felli að IUakambi
FERÐAFÉLAGIÐ mun fjalla
um Lónsöræfin á myndakvöldi
7. október. Þar verður sýnt
myndband Hjálmtýs Heiðdals
er hann tók í gönguferð frá
Snæfelli að Illakambi en Hjálm-
týr var þátttakandi í 7 daga
ferð um þessar slóðir sl. sumar.
Að venju verða einnig lit-
skyggnur, m.a. úr ferð hóps er
hafði viðdvöl í hinu nýja sælu-
húsi Ferðafélags Austur-Skaft-
fellinga, Múlaskála.
Snæfell er tignarlegast fjalla á
Austurlandi og þótt víðar væri
leitað. Það er 1.833 m hátt og
hæsta fjall utan meginjökla á ís-
landi. Auðgengið er á það og af
því er víðsýnt. Ganga á Snæfell
var því á dagskrá á fyrsta degi
ferðarinnar. Ur hlíðum þess sá
yfir Eyjabakkana og gönguleiðir
næstu daga. Á öðrum degi var
ekið að Brúaijökli. Frést hafði að
Háöldulón, sem er í krikanum
milli Eyjabakkajökuls og Brúar-
jökuls, hefði hlaupið fram og ís-
borgir sem flotið hefðu á lóninu,
stæðu nú á þurru landi. Þarna
öxluðum við poka okkar og héld-
um út á lónbotninn, sennilega
fáfarnasta svæði landsins. Við
gengum inn í furðuveröld sem
best er lýst með myndum. Trölls-
lega ísjaka hafði dagað uppi, belj-
andi foss við jöRulröndina áður
óséður og margsprungnir íshamr-
ar þar sem áður höfðu verið mót
vatns og jökulsins.
Uppganga á Eyjabakkajökul
var auðveld svo og ferðin yfir
hann. Göngumaður á að gefa sér
góðan tíma til að skoða þann jök-
ul sem hann fer um. Sanddrýlin
eru af ýmsum stæðrum og gerð-
um, vatnsrásirnar margbreytileg-
ar og svelgirnir bláir og djúpir.
Sunnan jökulsins taka við melöld-
ur og jökullitaðir lækir. Þetta er
ekki hraðferð svo við sláum upp
tjöldum áður en degi tekur að
halla um of. Á þriðja degi var
gengið ofan í Vatnadældina. Á
þeirri leið þarf að vaða nokkrar
ár. Engin þeirra er djúp eða óþarf-
lega ströng. Áð var við skála
Ferðafélags Fljótsdalshéraðs við
Geldingafell, lítið en snyrtilegt
hús. Næturstaður var við Mið-
vatn. Útsýn til norðurs er stór-
kostleg. Þótt Snæfell sé í nokkrum
fjarska samkvæmt korti og eigin
reynslu, er sem það rísi við enda
vatnsins í þeirri tign, er þau fjöll
hafa, sem talin eru hýsi guðdóms-
ins._
Á fjórða degi var haldið að
Kollumúlavatni. Það var gaman
að sjá hvernig gróðurinn breytist
eftir því sem nær vatninu dregur.
Á hægri hönd sér í hlíðar Vestur-
dalsins og til skriðjöklanna sem
teygja sig langleiðina niður í dal-
botnana. Tjaldstæðið við Kollum-
úlavatn er frábært. Á næsta ári
verður væntanlega risið þarna
nýtt sæluhús sem Ferðafélag
Fljótsdalshéraðs hefur veg og
vanda afi Þá verða sæluhús F1
orðin 30.
Það er stutt að fara í Víðidal
frá Kollumúlavatni og kvöldgang-
an er þangað. Á síðustu öld var
byggð í Víðidal í 400 m hæð yfir
sjávarmáli og víðs fjarri öðrum
mannabyggðum. Rústir húsanna
eru greinilegar og myllusteinar
síðasta ábúandans eru enn til
staðar. Fossinn Beljandi í Víði-
dalsá er heillandi og skessukatl-
arnir gefa vatninu djúpgrænan lit
sem ekki verður nánar skilgreind-
ur með orðum. Á leiðinni í tjald-
stað skellur á þoka. Hún hafði
vokað í hlíðum fjallanna en
skyndilega umlykur hún okkur,
grá, þétt og hráslagaleg; þörf
áminning um að kort og áttavita
á ekki að skilja við sig þótt veður
sé gott í upphafi ferðar.
Á fimmta degi var gengið fram
á suðurbrúnir Kollumúlaheiðar
þar sem heitir Tröllakrókar. Vatn
og vindar hafa sorfið brúnirnar
ótæpilega og skilið eftir sig tröl-
lauknar klettamyndir. Ekki er
hægt að skiljast við heiðina án
þess að ganga á Kollumúla, 961
m hátt fjall. Þaðan er útsýni frá-
bært. í norðri er Snæfell á sínum
stað og unnt er að rekja áfanga
undanfarinna daga. í giljum hand-
an Víðidalsár sjást hreindýr þau
fyrstu sem sjást í ferðinni. Þessum
degi lauk við Múlaskála.
Sjötti dagurinn var ætlaður til
að skoða nágrenni skálans. Geng-
ið var út í Gjögrið um mjóan stíg
í bröttum skriðum Kollumúla.
Þegar áð var veittu einhveijir því
eftirtekt að Sauðhamarstindur var
hreinn. Hluti hópsins ákvað þá
að snúa við og reyna við tindana.
Þegar upp var komið hafði mistur
færst yfir landið svo útsýni var
ekki það sem vænst hafði verið.
Það gerði reyndar ekkert til. í
næstu ferð verður bara að reyna
aftur. Á tindinum í um 1.300 m
hæð voru hins vegar músareyra
og jöklasóleyjar, lítil falleg blóm
í óblíðu og hrikalegu umhverfi.
Á sjöunda degi var heimferðin.
Eftir að hafa rölt um gilin innan
við skálann varð að axla byrðarn-
ar á ný og kjaga með þær upp á
Illakamb. Þaðan fluttu jeppar
ferðalangana niður á Höfn og var
sundlaugin þar fyrsti viðkomu-
staður. Ekkert er kærara þeim
sem gengið hefur með viðlegu-
búnað sinn í viku en vel heit sturta
og sund.
Höskuldur Jónsson.