Morgunblaðið - 11.11.1992, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. NÓVEMBER 1992
9
Nestamenn - hestamenn
Reiðfatamarkaður barna og unglinga!
Haldinn verður markaður á reiðfatnaði barna og unglinga
í Félagsheimili Fáks laugardaginn 14. nóv. kl. 14.00.
Tekið verður á móti vel með förnum fatnaði föstudaginn
13. nóv. kl. 19.00-21.00 og laugardaginn 14. nóv. ki. 11.00-13.00.
Tilvalið tækifæri til að losa sig við reiðfatnað, sem orðin er of
lítill á börnin.
Kvennadeild Fáks.
Nú er rétti tíminn til að
hefja reglulegan sparnaö meb
áskrift að spariskírteinum
Clinton skapvargur?
Skapgerð Bills Clintons nýkjörins forseta
Bandaríkjanna var mikið til umræðu í
kosningabaráttunni. Breska tímaritið
Economist gerir þetta að umræðuefni í
nýjasta hefti sínu og kemst að þeirri nið-
urstöðu að Bandaríkjamenn hafi tekið
vissa áhættu með því að kjósa Clinton í
forsetaembættið.
Tíð reiðiköst
í greininni í Economist
segir: „Á lokakvöldi ár-
legs fundar miðstjórnar
Demókrataflokksins,
sem haldinn var í Cleve-
land 1991, stóðu nokkrir
blaðamenn saman glaðir
í skapi og skeggræddu í
móttöku. Bill Clinton,
sem þá var einungis rik-
isstjóri í Arkansas, kom
yfir til þeirra. Hann hafði
stjórnað fundinum þar
sem sex mögulegir for-
setaframbjóðendur
höfðu tekið til máls. Að
mati nánast allra hafði
Clinton borið af í saman-
burði við hina og höfðu
blaðamennirnir því góða
ástæðu til að ætía að
hann yrði í jafn góðu
skapi og þeir.
Hann var það hins veg-
ar ekki. I staðinn réðst
hann að einum blaða-
mannanna . . . og sak-
aði hann um að hafa far-
ið rangt með skoðanir
sínar á þvi, hvort æski-
legt væri að halda þing
Demókrataflokksins i
hinni „fijálslyndu" New
York. Þetta atvik var
mjög uppiýsandi. Sijórn-
málamenn, sama hverrar
þjóðar þeir eru, steyta
mjög sjaldan skapi sinu
á blaðamönnum nema
þeir séu drukknir og
Clinton (sem drekkur
mjög sjaldan) var það
ekki. Hann var hins veg-
ar reiður. Og hann verð-
ur oft reiður (og þegar
hann er reiður missir
hann stjórn á skapi sínu).
Þeir blaðamenn sem hafa
fylgt honum eftir á þessu
ári hafa tekið saman lista
yfir reiðiköst hans gagn-
vart þeim og - opinber-
lega - starfsfólki hans.
Einn af nánustu ráðgjöf-
um Clintons telur að
hann missi stjóm á skapi
sínu með starfsfólki sínu
fimm til tíu sinnum á dag
og hefði reiðiköstunum
fjölgað á þeim dögum, í
síðustu viku kosninga-
baráttunnar, er forysta
hans virtist vera að
hverfa án nokkurrar sjá-
anlegrar skýringar. Þá
var haim önugur við-
stöðulaust.
Þetta sannar þó ekki
að Clinton sé óhemja.
Aftur á móti virðist vera
(jóst að hinn „raunveru-
legi“ Clinton er töluvert
flóknari en hinn alþýð-
legi, yfirvegaði maður
sem Bandarikjamenn
telja sig hafa kjörið sem
næsta forseta. Því jafnvel
á tímum þar sem Qöl-
miðlar em taldir grand-
skoða stjórnmálamenn
mjög nákvæmlega er
Clinton á margan hátt
óþekkt stærð. Banda-
ríkjamenn vita að hann
hefur unun af að borða
(linetusmjör, banana,
mangóís - raunar nánast
hvað sem er). Þeir vita
að hann hefur gaman af
skáldsögum Gabriel
Garcia Marquez. Þeir
vita að hann og eigin-
kona hans hafa gengið í
gegnum erfitt timabil en
vita ósköp litið um fjöl-
skyldulif hans . . . En'
ef frá er skilinn pólitisk-
ur metnaður hans, sem
er svo mikill að nánast
er hægt að snerta hann,
vita jafnvel þeir, sem
hafa skrifað um hann í
rúmt ár, nánast ekkert
um hvatir hans.“
Skapgerð
skiptirmáli
Síðar segir í greininni:
„Arásir á meinta skap-
gerðargalla Clintons
vbm, þegar öllu er á
botninn hvolft, uppistað-
an i kosningabaráttu
George Bush. Arásimar
vom þó svo haUærislega
ofsafengnar og Utu svo
gjörsamlega fram þjá
göllum Bush sjálfs á
sama sviði (sem sannað
hefur verið að sé lygari)
að þær misstu marks.
Það var þó eitthvað tíl í
þessu hjá Bush. Það hef-
ur verið ritað svo mikið
af háfleygum textum í
gegnum árin um skap-
gerð stjómmálaleiðtoga
að það væri auðveldlega
hægt að komast að þeirri
niðurstöðu að of mikið
hefði verið gert úr mikil-
vægi þessa þáttar. En
hvort sem mönnum líkar
það betur eða verr þá
skiptir skapgerð næsta
Bandarikjaforseta máli.
ÓUkt leiðtogum flestra
annarra ríkja hafa þær
kreppur, sem hann þarf
að takast á við, áhrif á
örlög allrar heimsbyggð-
arinnar en ekki bara
hans eigin rik-
is . . . Spumingin um
skapgerð er sérlega mik-
Uvæg núna þar sem
reyna mun á Clinton sem
forseta á sviðum þar sem
hann hefur Utla reynslu
og á annan hátt en hann
er vanur. Rétt fyrir kosn-
ingamar, þegar ljóst var
að einungis kraftaverk
hefði getað bjargað
Bush, tautaði Robert
ZoeUick, einn bestu ráð-
gjafa hans, að þó flestir
sem fylgdust með kosn-
ingunum teldu að þær
snemst um innanríkis-
mál gætu atvikin þróast
í aðra átt. Borís Jeltsín
hangir á bláþræði i Rúss-
landi; Saddam Hussein
er enn við völd í írak og
mun mjög líklega láta
reyna á kjark nýs for-
seta; Austur-Evrópa er
bæði óstöðug og fátæk;
Kúba er eins og rotinn
ávöxtur sem gæti falUð
tíl jarðar á hverri stundu;
Mið-Asía einkennist af
óstöðugleika og litíum
blóðugum styijöldum.
Hvort sem mönnum líkar
það betur eða verr mun
næsti forseti Bandaríkj-
anna, í heimi þar sem
eitt risaveldi er eftir,
þurfa að takast á við
kreppur sem upp koma
á alþjóðavettvangi og
munu að öllum likindum
krefjast að því sé að
minnsta kosti hótað, að
bandarískum hersveitum
verði beitt, og hugsan-
lega að hótuninni verði
framfylgt.
Þegar Iitið er á máUð
á þann hátt hafa Banda-
ríkjamenn tekið ansi
mikla áhættu; þeir hafa
lagt ekki bara eigin
framtíð að veði heldur
einnig framtíð inilljóna
annarra, vegna manns
sem þeir vita iqjög Utið
um. Nokkrum dögum
fyrir kosningarnar sagði
einn af nánustu vinum
CUntons að eftir því sem
sigurinn yrði líklegri þá
virtist Clinton í auknum
mæU sýna því skilning
að hann yrði að vaxa inn
í þá ábyrgð sem starfið
krefðist. Við skulum
vona það. Á kosninga-
nóttinni, þar sem hann
stóð í óvenjulega nístandi
kulda í Littíe Rock, með
mannfjölda, sem var ein-
læglega stoltur yfir því
að litía brandararíkið
þeirra hefði sent einn
sona sinna til Hvita húss-
ins, var ómögulegt að
komast lyá því verða
snortinn af því sem Clint-
on kallaði „hið mikla
leyndarmál bandarísks
lýðræðis". En það var
lika ómögulegt að verða
ekki svoUtið hræddur.“
ríkissjóðs.
\
RABBFUNDUR í VÍB-STOFUNNI
Notaðu símann núna,
hringdu í
62 60 40,
69 96 00
eða 99 66 99
sem er grænt númer.
RÍKISVERÐBRÉFA
Kalkofnsvegi 1, Hverfisgötu 6, sími 91- 626040
sími 91- 699600 Kringlunni, sími 91- 689797
Hver er reynslan af
UPPBOÐUM RÍKISVERÐBRÉFA?
A morgun, fimmtudaginn 12. nóvember, veröur
Magnús Pétursson, ráðuneytisstjóri í fjármálaráðu-
neytinu, í VIB-stofunni og ræðir við gesti um reynsl-
una af uppboðum ríkisins á ríkisvíxlum, ríkisbréfum
og spariskírteinum. Hver hefur árangurinn verið?
Hafa kjörin verið viðunandi? Er uppboðsfyrirkomu-
lagið komið til að vera? Hveiju breytir það að
ríkissjóður hættir að draga yfir í Seðlabanka?
Fundurinn hefst kl. 17:15 og er öllum opinn.
Ármúla 13a, 1. hæð.