Morgunblaðið - 16.04.1993, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 16.04.1993, Blaðsíða 12
 MORGUNBLAÐIÐ FOSTUDAGUR 16. APRIL 1993 efiOt' "r’UFjA1P; ■ilUDMF.i'PW;1'! .."imow Fatlaðir - hlutur fjölnuðla eftirHelga Seljan Þróunin í málefnum fatlaðra hef- ur utan efa verið afar jákvæð á undanfömum árum og áratugum, þó ýmsum þyki alltof seint síga í rétta átt. Þar hafa ýmsir á árar lagzt, fatlaðir sjálfir og samtök þeirra fyrst og helzt, löggjafinn komið myndarlega að málum mjög víða, ýmis félagasamtök vakið verð- uga athygli á ýmsum þáttum mál- efnisins, almenningsálitið yfirleitt lagzt á sveif með málstað fatlaðra, og oft mjög eindregið, og fjölmiðlar tekið mætavel á ýmsum málum, enda áhrif þeirra ótvíræð. Um alla þessa þætti mætti margt segja en aðeins tæpt á nokkrum atriðum og alveg sér í lagi vikið að verðugum þætti fjölmiðla í þeirri baráttu sem alltaf þarf að heyja. Samtök fatlaðra hafa æ meira látið til sín taka í þjóðlífinu og á æ fleiri sviðum einnig. Afl þeirra er ótvírætt og samhæfing kraftanna oftast verið með ágætum. Raunar eru ekki allir innan þeirra á einu máli um það hversu áhrifum skuli ná sem allra beztum. Sumir telja það affarasælast að vera eftirlits- og aðhaldsafl án þess að taka sam- hliða ábyrgð á ýmsum þáttum, m.a. í opinberri framkvæmd. Það slævi og deyfi baráttuþrekið og geri auk þess óhægt um vik að taka á ýmsu því sem aflaga fer. Aðrir telja áhrif sem allra víðast nauðsynleg með þeirri ábyrgð sem fýlgir, því þannig megi bezt tryggja jákvæða þróun eftir Vilhjálm Lúðvíksson í uppsiglingu er skoðanakönnun meðal Seltirninga um skipulagsmál og framhald byggðaþéttingar á Seltjarnamesi. Tilefnið er nærri ein- róma samþykkt borgarafundar á Seltjamamesi í haust sem leið, um að stöðva áform bæjarstjómar um útþenslu byggðar lengra til vesturs á Nesinu, en stofna þess í stað fólk- vang til að vernda náttúm og menn- ingarminjar svo og heillandi vett- vang útivistar þar vesturfrá. Fund- urinn samþykkti einnig, þótt fjöl- sóttur væri og eindreginn í afstöðu sinni, að leitað skyldi eftir skoðun allra Seltirninga á málinu. Nú á skoðanakönnunin að fara fram á grundvelli kynningarrits, sem bæjarstjóri ásamt fulltrúum bæjarstjómarmeirihluta í skipu- lagsnefnd hafa undirbúið og láta Félagsfræðistofnun Háskólans ann- ast með úrtaksaðferð. I skýringum með plaggi þessu er málið hinsveg- ar ekki látið standa um friðun Vest- umessins, kosti þess eða annmarka, heldur fyrst og fremst um mismun- andi kosti byggðaútþenslu sem muni færa bæjarfélaginu eftirsókn- arverðar tekjur, — því meiri sem meira verði byggt, en verði illbæri- legur ljárhagslegur baggi á bæjar- sjóði ella. Muni það draga úr ótil- teknum en mikilvægum verkefnum í bæjarfélaginu. Getur þá hver bæjarbúi fundið þar þá hótun sem honum hæfír, telji hann sig þurfa á aðstoð bæjarsjóðs að halda í verðugt mál sem honum er hug- leikið, hvort sem er til íþrótta-, siglinga-, skóla-, heilbrigðis-, lista- eða menningarmála, gatnagerðar- eða umhverfísfegmnar. Ekkert er verið að skafa af því. í vissum skilningi stendur þessi skoðanakönnun um ríkidæmi á Seltjarnarnesi. — Hún snýst hins vegar ekki eingöngu um þessar 94 milljónir í peningum sem bæjar- stjóri setur á landakaup til að stofna málaflokksins, hvað varðar öll af- skipti og málafylgju framkvæmda- valdsins. Þannig takist bezt að tryggja það, að í horfí sé haldið og ábyrgðin sé af hinu góða, þá sé tekizt á við viðfangsefnin þar sem framkvæmdin ræðst og þannig megi móta svo margt sem ekki sé unnt með gagnrýni utan frá einni saman. Ég dreg enga dul á að hin síðari afstaða er mér ein að skapi, einfald- lega af því að svo víða má sjá þess merki hve árangursrík hún er og eins af því að svo öflug samtök og fjölmenn sem Öryrkjabandalagið og Þroskahjálp eru hafa ekki leyfi til þess að standa álengdar með gagn- rýni ábyrgðarleysis eina að vopni. Á valddreifingartíma eins og nú á að vera, má líka vara sig á því að ekki safnist of mikið vald í ein- stökum málaflokkum á of fáar hendur og er þá að nýrri löggjöf komið um málefni fatlaðra. Af þeirri löggjöf, sem gildi tók 1. september á sl. ári, er enn ekki komin nein marktæk reynsla, enda reglugerðir enn ekki tilbúnar sem skilgreina skulu framkvæmd alla og skammur tími enda frá gildistöku. Ein meginbreytingin frá fyrri Iögum snertir það atriði að nú er aðeins eitt ráðuneyti með vald mála- flokksins sem slíks í stað þriggja áður. Þess skyldi því gætt í fram- kvæmd allri að ráðuneyti það sem með málefnin fer dragi ekki til sín of mikið vald bæði heiman úr héruð- um og frá samtökum fatlaðra. Þetta óttast ýmsir og engin ástæða til friðland, heldur um aðra meiri og miklu varanlegri auðlegð, sem felst í lífsrými, náttúrunautn og hreyf- ingarfrelsi þeirra sem nú búa á nesinu og munu gera á ókomnum árum, svo og fjölda annarra íbúa á Reykjavíkursvæðinu, sem sækja yndisstundir út á þetta svæði. Hvaða peningar eru 94 milljónir fyrir Seltirninga sem eru með ein- hveijar hæstu meðaltekjur á land- inu? Andvirði 3-4 einbýlishúsa eins og þau eru flest byggð á Seltjarnar- nesinu í dag. Fyrir svo vel stætt sveitarfélag er þetta ekkert tiltöku- mál. Hversvegna hafa menn flust á Seltjamarnesið á undanförnum árum? Ég svara fyrir mig og mína: Það var fyrir fimmtán árum ein- mitt til þess að eignast hlut í þeirri auðlegð og geta átt dagleg sam- skipti við haf og sjóndeildarhring, hringrás árstíða, komu vorfugla, sjávarföll og fjörulíf og minjar um löngu liðna starfshætti og menn- ingu. Allt þetta var hér á Nesinu í ríkum mæli. Á síðustu árum hefur mjög verið gengið á möguleika til þessa sam- neytis. Krían hefur verið hrakin úr einni varpstöð í aðra og verst nú hetjulega í mýrinni norðan Bakka- tjamar og í jöðmm sístækkandi golfvallar. Stelkur, sandlóa ogtjald- ur njóta skjóls af vörnum hennar. Þau gáfust endanlega upp á Val- húsahæðinni í fyrra eftir gagn- lausar framkvæmdir við lítið notað- an grasvöll, hringleikahús um ný- ársbrennustæðið og þrjú óseljanleg einbýlishús sem sprengd voru inn í minja um áður blómlega byggð á Valhúsahæð. Nú er nóg komið finnst mörgum og verði þetta ekki stöðvað, fara menn að hugsa til hreyfings héðan. Það er best að gera áður en fast- eignir falla í verði, því 10-15% hærra fasteignaverð á Nesinu mið- að við Reykjavík er jú einmitt geng- isskráning á hlutdeildinni í auðlegð- inni sem ég minntist á að framan og bæjarstjómin vill halda áfram að útrýma. Falli það gengi verða „Hins vegar mættum við gjarnan hugleiða vel og vandlega hina miklu tíðni andlegra erfiðleika fólks, sem svo oft hefur varanlega örorku í för með sér.“ að útiloka slíkt, þó einnig megi varast að gera úlfalda úr hverri mýflugu, sem upp kann að flögra. Það er raunar annar aðili sem enn meir er afgerandi um alla fram- kvæmd og þróun hennar. Löggjaf- inn með sitt fjárveitingavald ræður ásamt ríkisstjórn í heild hverju sinni, hversu hratt er farið, hversu vel er fylgt eftir í þessum víðfeðma og viðkvæma málaflokki. Þar þarf að fylgja málum eftir hveiju sinni, einkum til hinna nýju verkefna sem lögin taka til og skipta sköpum um framtíðarþróun mála. Ég vék í upphafi að almennings- áliti, sem er það þrýstiafl, sem oft getur úrslitum ráðið. Sömuleiðis geta einstök félagasamtök gert afar mikið til aðstoðar í einstökum mál- um með t.d. framlögum og söfnun- arátökum þar sem oft vantar aðeins herzlumuninn til að fullur sigur fáist. Ef ég lít 20 ár til baka þá er ótrúlegur munur á því almennings- áliti sem þá ríkti í garð þroska- heftra og er í dag. Geymsluhugtak- Vilhjálmur Lúðvíksson „Hvaða peningar eru 94 milljónir fyrir Sel- tirninga sem eru með einhverjar hæstu með- altekjur á landinu?“ nú 94 milljónir fljótar að fara í lækkandi fasteignaverði. Sköðanakönnun þessi snýst þannig ekki um fjárhag bæjarsjóðs, eða nokkra músarunga, eins og bæjarstjóri vildi vera láta á um- ræddum borgarafundi á Seltjarnar- nesi, heldur um verndum á mikil- vægum verðmætum á Nesinu, sem Seltimingar bera ábyrgð á, sjálfra sín vegna og bama sinna, svo og vegna nágranna í öðrum bæjarfé- lögum. Ég hvet Seltiminga sem spurðir verða í úrtakskönnuninni að íhuga svar sitt frá þessu sjónar- miði. Höfundur er framkvæmdasljóri Kannsóknarráðs rikisins. Helgi Seljan inu hefur að mestu verið úr vegi rutt og sem virkust samfélagsleg þátttaka komið þar í staðinn. Fordómarnir gagnvart geðsjúk- um hafa á undanhaldi verið, en um margt er þar þyngstur róður, enda afleiðingar sjúkdómsins svo marg- víslegar og birtast gjarnan mest áberandi i óhugnanlegum myndum sem upp eru blásnar. Aukin fræðsla og almennari þekking á eðli geðfötl- unar hefur þó óneitanlega slegið nokkuð á þá fordóma vanþekking- ar, sem samt hafa um of látið á sér kræla. Hins vegar mættum við gjarnan hugleiða vel og vandlega hina miklu tíðni andlegra erfiðleika fólks, sem svo oft hefur varanlega örorku í för með sér. Það er óhugnanlega stór hópur sem þannig eigrar um samfé- lag okkar og vekur upp ýmsar áleitnar spurningar, m.a. um samfé- lagsgerðina, hið ógnvænlega kapp- hlaup um ytri gæði þó allra helzt, þar sem illt er undir að verða. Einn- ig og ekki síður um hið ótvíræða samhengi geðfötlunar og áfengis- neyzlu, svo og annarra vímuefna. Á krepputíð aukins atvinnuleysis er hætta á því að ýmislegt gangi úr skorðum í samfélaginu og það eitt víst að ekki bætir það ástandið, heldur eykur líkurnar á að æ fleiri bíði lægri hlut andlega. Atvinnu- leysi sem viðvarandi staðreynd, sem vonandi verður þó ekki, hefur líka alvarleg áhrif á atvinnulega stöðu fatlaðra almennt og þar þarf að vera sérstaklega vel á verði. En í lokin kem ég svo að hinum áhrifamiklu fjölmiðlum dagsins, sem geta haft ótrúlega mikil og afdrifarík áhrif á jákvæðan sem neikvæðan hátt. Þar skiptir mestu vönduð umfjöllun á' þekkingu byggð, þar sem allar aðstæður sem ástæður eru skoðaðar sem allra bezt. Ógrunduð upphlaup í æsi- fregnastíl eru ævinlega til skaða, en sagt er að þau selji fjölmiðlana og þá finnst sumum allt leyfilegt. Sem betur fer eru hin síðari dæmi miklu óalgengari, en oft meira áber- andi og gefa því ranga mynd af raunverulegri heildarumfjöllun fjöl- miðla um málefnin, sem oftlega ber merki haldgóðrar þekkingar og kunnáttu sem og þess að hafa farið rækilega ofan í sauma málsins og skoðað það frá fleiri hliðum. Það er svo mála sannast að okk- ur sem á vettvangi fatlaðra vinnum þykir stundum sem sambandið milli okkar og fjölmiðlanna mætti meira vera, því óneitanlega sitja margir þar uppi með æma vitneskju sem vel væri hægt að vinna úr. Sama er að segja um t.d. fréttatilkynning- ar ýmsar, sem bandalagið lætur frá sér fara. Okkur þykir sem efni þeirra og innihald geti oft kallað á spurningar og frekari umfjöllun, en því aðeins virðast þær vekja slík viðbrögð, að um mjög eldfimt mál snúist eða þá að orðalagið sé óvenju krassandi, sem forystu bandalags- ins þykir yfirleitt ekki sæma nema alveg sérstakt tilefni sé til slíks. Venjan er að birta slíkt eða lesa seint og illa og þá oft svo síðla að misst hafi marks sem hálfvegis merkingarleysa miðað við tímann. Ég fullyrði að á meðal forystuliðs í samtökum fatlaðra er mikill vilji til heillaríks samstarfs við íjölmiðla, því þar er fólki fullljóst hversu áhrifaríkt liðsinnið getur reynzt sé rétt að farið svo og ekki síður hættulegt ef misskilningur og mis- sagnir ráða ríkjum. Til fjölmiðla er því eðlilega leitað um liðsemd, þó auðvitað skipti mestu að fjölmiðla- fólkið sjálft'sé vel vakandi og veiti aðstoð af þekkingu og skilningi þar sem það skiptir máli hveiju sinni. Þegar kreppir að í samfélaginu sem nú, er von að uggur sæki ýmsa heim og þá er einnig gott að eiga liðsmenn góða á fjölmiðlum sem bent geta á þann góða vinnu- kraft sem svo fjölmargir fatlaðir eru eða eins og einn forstjóri stór- fyrirtækis orðaði það að fenginni langri reynslu: Fatlaðir eru upp til hópa iðnari, samvizkusamari og mæta betur en þorri fólks almennt. En nóg um það. En boðum okkar um samvinnu sem bezta er hér með komið á fram- færi og því heitið að ekki skuli okkar skutur eftir liggja, ef nógu rösklega er róið í fyrirrúmi fjölmiðl- anna. Til hins sama er ætlast af fjölmiðlum, ef frumkvæðið er af okkar hálfu. Gifturík samvinna þessara aðila getur miklu áorkað til farsældar fötluðum á oft örðugri ævigöngu þeirra. Höfundur er félagsmáUifuUtrúi Óryrkja han dalags íslands og fyrrverandi alþingismaður. Ráðstefna um ný sóknarfæri í íslensk- um sjávarútvegi STAFNBÚI og SSA boða til ráðstefnu á Austurlandi um ný sóknarfæri í íslenskum sjávarútvegi I Hótel Egilsbúð á Nes- kaupstað laugardaginn 17. apríl og hefst ráðstefnan klukkan 09,30 og lýkur klukkan 17,30. í fréttatilkynningu frá Stafnbúa segir að Magni Kristjánsson muni flytja inngangsorð, en síðan flytur Jón Þórðarson forstöðumaður sjávarútvegsdeildar Háskólans á Ákureyri erindi, sem hann nefnir menntun í sjávarútvegi og Birgir Siguijónsson gæðastjóri Síldar- vinnslunnar hf. í Neskaupstað flyt- ur erindi um gæði í sjávarútvegi. Þá talar Ólafur Halldórsson fram- kvæmdastjóri Fiskeldis Ejjafjarðar hf. um eldi sjávardýra. Jón Erlingur Jónasson í vöruþró- unardeild I.S. hf. ræðir síðan um fullvinnslu sjávarafurða, Einar Hreinsson hjá Netagerð Vestfjarða ræðir nýjar veiðiaðferðir og veiðar og vinnslu vannýttra tegunda og Jón Jóhannesson markaðsstjóri S.H. ræðir nýja markaði og mögu- Ieika erlendis. Þá ræðir Bjartmar Pétursson ráðgjafi og framkvæmdastjóri Sæ- marks hf. um samstarf við aðrar þjóðir, sókn á erlend mið og um erlent áhættufjármagn o. fl. Loks talar Finnbogi Jónsson fram- kvæmdastjóri Síldarvinnslunnar hf. í Neskaupstað um samstarf sjávar- útvegsfyrirtækj a. Ráðstefnan er öllum opin. Skoðanakönnun um ríki- dæmi á Seltjarnarnesi

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.