Morgunblaðið - 24.03.1994, Síða 47

Morgunblaðið - 24.03.1994, Síða 47
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. MARZ 1994 47 Eftir að hafa kynnst konuefni sínu, Huldu 01geirsson,'og gift sig 1937 ákvað Rafn að flytja til Kaup- rriannahafnar 1938. Stundaði hann þar tannlækningar og dvaldi þar ásamt fjölskyldu sinni til stríðsloka að hann flutti til Reykjavíkur. Ég kom til Kaupmannahafnar í apríl 1938 og hitti þá vini í varpa þar sem Hulda og Rafn voru. Það árið dvaldi ég í Vejle og varð því lítið um heimsóknir. Haustið 1939 fluttist ég ásamt eiginkonu minni til Danmerkur. Fór þá svo að við fluttumst fljótlega í nágrenni við þau Huldu og Rafn og bjuggum þar öll stríðsárin. Það var mikil blessun að eiga þá á næstu grösum trausta vini sem aldrei brugðust og alltaf var hægt að leita til. Verður það samneyti aldrei fullþakkað. Það var ekki minnst um vert þar eð börn okkar beggja hjóna voru þá að vaxa úr grasi. Rafn var maður breiðleitur, fast- mótaður í andliti, hæglátur og ákveðinn í fasi, þurr á manninn í bytjun, en glaður og skemmtilegur er kynni tókust. Hann kom mér mjög á óvart í byijun kunningsskap- ar okkar með mikilli þekkingu á fornum fræðum og ljóðum, en þau áhugamál ræktaði hann meðan hann mátti. Rafn var herðibreiður og mittis- mjór, vörpulegur og snöfurmannlegur af meðalhæð. Hann reyndist einn fremsti okkar bekkjarbraéðra í öllum leikfimiæfingum. Hann var ffá byrjun kosinn foringi okkar sem inspector classis öll menntaskólaárin. Hann vann að tannlæknastörfum frá heimkomu 1945 í Reykjavík þar til snögg veikindi bundu enda á þau störf um sex árum fyrir andlát hans. Rafn vann mikið að stéttarmálum og var heiðursfélagi Tannlæknafé- lags íslands. Þau hjón misstu skyndilega son sinn, Jón tannlækni 1985, 38 ára gamlan, frá eiginkonu og þrem ung- um börnum. Síðar á því sama ári andaðist eiginkona Rafns snögg- lega. Það voru mikil og erfið áföll vini mínum Rafni, sem sýndi þá mikinn sálarstyrk og stundaði störf sem áður. Hjónaband þeirra Huldu og Rafns var einstaklega farsælt, enda Hulda prýðilega gefin til munns og handa. Hann átti hálfbróður, Karl Jónsson, og fósturbróður Þórhall Halldórsson sem báðir eru látnir. Faðir hans andaðist þegar Þor- steinn var aðeins 13 ára, en móðir hans lést í hárri elli 1984, þá 96 ára gömul. Þorsteinn var tvo vetur á Héraðs- skólanum að Reykholti. Árið 1956 ákvað fjölskyldan að bregða búi og flytja til Reykjavíkur. Bjuggu þau lengst af á Fossvogsbletti 31. Þor- steinn kvæntist aldrei og bjó hann með systkinum sínum þeim Halldóri og Katrínu, seinast í Breiðagerði 10. Fyrst í stað vann hann hjá Pósti og síma. En hugur hans stóð til náms og komst hann á samning í rafvélavirkjun á Rafvélaverkstæði Halldórs Olafssonar að Rauðarár- stíg 20, árið 1958, sem var íjöl- mennt og stórt verkstæði á þeirra tíma mælikvarða. Það var þar sem við kynntumst og varð okkur strax vel til vina. Við útskrifuðumst sam- an 1963 og fórum við báðir til Eng- lands í skóla hjá Lucas og CAV til að fá meiri innsýn í bílarafmagn. { Erfidrykkjur Glæsileg kaíii- lilaðborð íallegir salirogmjög góð þjónusta. Lpplýsingar í síma 2 23 22 FLUGLBIDIR lllTEL LOFTLEIIIR Þau höfðu mikið barnalán og eign- uðust fjögur börn: Sigrúnu Rafns- dóttur, meinatækni á Landspítala, Sveinbjörn Rafnsson, dr. phil., pró- fessor við Háskóla íslands, Vilhjálm Rafnsson, dr. med., yfirlækni við Vinnueftirlit ríkisins, og Jón Stefán Rafnsson, tannlækni, látinn 1985. Þegar leið á ævi Rafns sóttu að honum alvarlegir sjúkdómar. Tví- vegis var hann vistaður á Landspít- ala vegna kransæðastíflu, í seinna skiptið mjög alvarlega veikur. Hann rétti sig þó furðu fljótt við og gat stundað vinnu sína. Nokkrum árum síðar gekkst hann undir mikla kvið- arholsaðgerð vegna krabbameins. Hann jafnaði sig fyrr en varði og tók upp sín störf. Þá reið ólagið mikla yfir, er hann fannst lamaður í rúmi sínu fyrir sex árum. Eftir það lá hann á sjúkrastofnunum til hjúkr- unar og meðferðar, gat ekki tjáð sig, fýlgdist með öllu og skildi allt sem við hann var mælt. Gat lítils háttar lesið.dagblöðin, en naut þess að lesið var fyrir hann, sem böm hans voru natin við. Rafn var ný- fluttur að sjúkraheimilinu Skjóli, er hann lést skyndilega. Lengst dvald- ist hann á öldrunardeild Landspítala í Hátúni og naut þar hinnar ágæt- ustu umönnunar. Ég þakka þeim hjónum, Huldu og Rafni, langa og trygga vináttu og samfylgd, og við hjónin óskum þeim allrar Guðs blessunar á þeirra nýju leiðum. Ég kveð vin minn, Rafn, með vísu sem sægarpurinn og bóndinn Snæ- björn í Hergilsey orti við andlát æskuvinar síns, sem einnig barg honum úr sjávarháska: Vinur kær, er vikinn héðan, vinur sem að mátti trúa, vin fæ ég ei vænni síðan, í vinarfaðmi er gott að búa. Sig. Samúelsson. Kveðja frá Tannlæknafélagi íslands Látinn er í Reykjavík Rafn Jóns- son tannlæknir og heiðursfélagi í Tannlæknafélagi Islands. Hann var fæddur í Reykjavík 9. október 1911 og lauk stúdentsprófi frá Mennta- skólanum á Akureyri 1932. Að stúd- entsprófi loknu stundaði hann nám kjölfar þess stofnuðum við 1964 saman fyrirtækið Bílaraf í litlum skúr á Skeggjagötu. Fljótlega flutt- um við að Borgartúni 19 eða Höfða- vík við Sætún eins og það hét þá, en þar hafði verið starfrækt ein stærsta netagerð í mörg ár. Nokkr- um árum seinna keyptum við Neta- gerðina og húsnæði hennar, en hún var þá hætt starfrækslu. Störfuðum við saman þar til Þorsteinn ákvað að breyta til og réð sig 1979 sem lagermann hjá Hraunvirkja. Þegar Hraunvirki hætti byijaði hann hjá Hagvirkja og starfaði þar til dauða- dags. Þorsteinn hætti með Bílaraf en áfram áttum við saman Neta- gerðina Höfðavík eða húsnæði hennar. Á þessum 30 árum sá Þor- steinn með ánægju umhverfið í kring breytast úr ósjálegu hverfi í að verða fallegur og seinna frægur staður þegar fundurinn var í Höfða. Aðalsmerki Þorsteins eða Steina eins og hann var kallaður af vinum sínum var hógværð. Hann var lítið fyrir að trana sér fram, var mjög traustur maður, góðgjarn og um- burðarlyndur og reyndist hann mér mjög vel. Það ríkti ávallt fullur trún- aður á milli okkar, bæði við upp- byggingu Bílarafs og í vinskap. Þar við læknadeild Háskóla íslands í eitt ár, en hélt þá til Kaupmanna- hafnar þar sem hann lagði stund á tannlækningar við Tannlæknahá- skólann í Kaupmannahöfn. Lauk hann tannlæknaprófi þaðan 1936. Fyrstu árin þar á eftir starfaði Rafn sem skólatannlæknir í Reykjavík og síðan hjá Halli Hallssyni tannlækni. Á stríðsárunum starfaði hann í Kaupmannahöfn en er stríðinu lauk fluttist hann heim og opnaði eigin stofu í Reykjavík í september 1945. Það fór ekki fram hjá neinum sem þekktu Rafn að þar fór mikill félags- málamaður enda vann hann alla tíð fyrir félag sitt af mikilli ósérhlífni. Hann sat í stjórn TFÍ 1951-62 og var formaður félagsins 1957-62. Hann var endurskoðandi TFÍ 1946-51, í stjórn Skandinavíska tannlæknafélagsins 1952-57 og 1969-72, sat í fræðslunefnd TFI 1959-62 og minjasafnsnefnd 1965-93. Rafn var gerður að heið- ursfélaga TFÍ 1971. Hann var einn helsti hvatamaður að stofnun lífeyr- issjóðs tannlækna árið 1957. Á þess- ari upptalningu sést hve mikillar virðingar hann naut af hálfu starfs- systkina sinna. Rafn kvæntist konu sinni Huldu Olgeirsson Vilhjálmsdóttur 31. des- ember 1937. Þeim varð íjögurra barna auðið, en þau eru Sigrún meinatæknir, fædd 19. júlí 1938, Sveinbjörn prófessor, fæddur 22. mars 1944, Vilhjálmur yfirlæknir, fæddur 29. ágúst 1945 og Jón Stef- án tannlæknir, fæddur 20. desember 1946 en hann lést 1985 langt um aldur fram. Huldu konu sína missti Rafn sama ár og varð lát þeirra Rafni mjög þungbært. Rafn rak tannlæknastofu sína af alúð og dugnaði í Reykjavík í um það bil 45 ár, fyrst í Hafnarstræti en síðan í Blönduhlíðinni. Hann veiktist fyrir fjórum árum síðan og náði ekki fullri heilsu eftir það. Við félagar hans í tannlæknafélaginu minnumst hans með virðingu og þakklæti. í hugum okkar allra var hann alltaf hinn fullkomni herra- maður. Ættingjum hans sendum við samúðarkveðjur okkar. Guð blessi minningu Rafns Jónssonar. Jón Ásgeir Eyjólfsson, formaður Tannlækna- félags íslands. að auki var hann mjög góður fag- maður og þegar til okkar bárust bílar með rafmagnsbilanir sem erf- itt var að fást við, lentu þær oftar en ekki hjá Steina. Við vorum mikið saman hér á árunum áður, ekki bara við upp- byggingu á fyrirtækjunum, heldur líka þar fyrir utan. Við áttum sam- eiginlegt áhugamál sem var veiði- skapur. Steini var mikið náttúru- barn og fór hann í laxveiði, silung og rjúpu og oft fórum við saman. Það var gaman að hlusta á hann segja frá veiðiskap sínum frá æsku- slóðum. Þegar torfur af sjóbleikju komu í Staðará og þá söng á lín- unni, eða þegar hann fór á rjúpu en þá varð það ekki sport heldur partur af lífsbaráttunni að færa björg í bú. Að því ógleymdu þegar hann hóf að segja okkur frá skiptum sínum við rebba, af klókindum hans og visku. Þá færðist Steini allur í aukana og maður skynjaði að hugur hans var kominn á bernskuslóðir. Um leið og ég þakka Steina sam- fylgdina og vinskapinn öll þessi ár votta ég systkinum hans og öðrum aðstandendum samúð mína og flyt kveðjur frá starfsfólki Bílarafs. Valur Marinósson. t Elskuleg eiginkona og móftir okkar, GUÐRÚN ALBERTSDÓTTIR, Dvergabakka 32, lést í Landspítalanum Þann 23. mars. Edvard Pétur Ólafsson, Ólafur Pétur Edvardsson, Viktor Gunnar Edvardsson, Björn Ingi Edvardsson. t Elskuleg systir okkar, MARÍN G. BRIAND DE CREVECOEUR f. GÍSLADÓTTIR, lést í Malaga, Spáni, þann 23. mars. Systkinin. t Systir mín, MATTHILDUR KRISTJÁNSDÓTTIR PETERSEN, Víðimel 45, Reykjavík, lést í Landspítalanum mánudaginn 21. mars. Fyrir hönd vandamanna, Anton Kristjánsson. t Sonur minn, bróðir okkar, mágur og frændi, ÓLAFUR SVEINSSON frá Sléttu í Fljótum, Hátúni 10a, Reykjavík, er lést í Landspítalanum föstudaginn 18. mars, verður jarðsung- inn frá Fossvogskirkju föstudaginn 25. mars kl. 15.00. Fyrir hönd aðstandenda, Kristín Þorbergsdóttir. t Elskulegur sonur okkar og bróðir, ÖRN SKÚLASON, er lést í Svíþjóft 18. mars sl., verður jarðsunginn frá Akranes- kirkju föstudaginn 25. mars kl. 11.00. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hins látna, er bent á Hjálparsveit skáta á Akranesi. Guðrún Sigurðardóttir, Hinrik Gunnarsson, Skúli Marteinsson og systur. t Ástkær eiginkona mín, GUÐLAUG KLEMENSDÓTTIR, Skjóli, áður Miðtúni 6, verður jarðsungin frá Áskirkju föstudag- inn 25. mars kl. 13.30. Hermann Guðmundsson, börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn. t Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma, MARGRÉT SIGURÐARDÓTTIR, Æsufelli 2, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 25. mars kl. 10.30. Sigurður I. Gíslason, Fanney Þ. Davíðsdóttir, Þorsteinn Gíslason, Sigurlaug B. Gröndal og barnabörn. t Ástkær móftir okkar, stjúpmóftir, tengdamóðir, amma og langamma, SIGRÚN J. EINARSDÓTTIR frá Dynjanda, Eskihlið 29, Reykjavik, verður jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 25. mars kl. 13.30. Guðbjört Einarsdóttir, Jón Ómar Sigfússon, Jónína Þóra Einarsdóttir, Ægir Ólason, Ingi Dóri Einarsson, Sigurlaug Gísladóttir, Ragnheiður Einarsdóttir, Kristinn Einarsson, barnabörn og barnabarnabörn.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.