Morgunblaðið - 09.10.1994, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 9. OKTÓBER1994. B 13
nýtt hráefni og laga það að hug-
myndum sínum. Bent skal á að
ef beygja á stráin í skreytingar
er nauðsynlegt að vinna úr líninu
strax á haustin þegar nýbúið er
að rykkja því úr jörðinni, áður en
það er þurrkað. Línið heldur sínum
ferska, græna lit í um það bil eitt
ár í skugga.
Eggjabakkaframleiðendur pönt-
uðu eitt tonn af óunnu líni hjá
Mævu Friðrúnu til að styrkja með
pappann í framleiðslu sína. í
sæmilegu árferði má reikna með
að eitt tonn af óunnu líni fáist af
ræktunarreit sem er 500-800 fer-
metrar að stærð. Tilraunareiturinn
á Hvanneyri var hins vegar aðeins
210 fermetrar.
Hér hefur verið bent á nokkra
notkunarmöguleika líns á íslandi.
Sjálfsagt er hægt að fínna miklu
fleiri ef skilyrði væru sköpuð til
frekari vinnslu og nýtingar þess.
Til þess skortir fé til fram-
kvæmda, fyrst og fremst til að
koma upp aðstöðu, eins og áður
segir. Þetta má gera á hagkvæm-
an hátt. Þeirri hugmynd hefur
verið varpað fram að ef hægt
væri að kaupa þau tæki sem til
þarf og koma fyrir á hentugum
stað gætu þeir sem áhuga hafa
leigt aðstöðu og tæki tímabundið
til að vinna sitt lín.
Framtíðin
Á þessari öld hafa nokkrir ein-
staklingar ræktað lín hér á landi,
oftast af einskærum áhuga án
nokkurra opinberra styrkja eða
fyrirgreiðslna. Reyndar stóðu for-
setahjónin Sveinn og Georgía
Björnsson fyrir línræktartilraun-
um á Bessastöðum á árunum
1945-1947. Mun línræktin aðal-
lega hafa verið áhugamál frú Ge-
orgíu og fékk hún frú Rakel P.
Þorleifsson, sem ræktaði lín við
heimili sitt í Blátúni við Kapla-
skjólsveg í Reykjavík, til að sjá
um akurinn fyrir sig. Vísbendingar
um línrækt á íslandi fyrr á öldum
gefa fornminjar, línfijó í jarðlög-
um, skráðar heimildir og fáein
örnefni. Tilraunir með ræktun líns
í seinni tíð hafa sýnt að lín getur
vel þrifíst hér. Þeir fáu sem núna
stunda línrækt sjá þar möguleika
á aukabúgrein á íslandi.
Nú þegar kreppir að íslenskum
landbúnaði hljóta nýir möguleikar
að eiga upp á pallborðið. Frumtil-
raunir með línrækt gefa ástæðu
til bjartsýni og sorglegt væri ef
þær lognuðust út af eina ferðina
enn. Nú þarf hins vegar meira en
áhuga til að halda áfram og skapa
grundvöll fyrir frekari tilraunir,
ræktun og vinnslu. Næsta skref
er kostnaðarsamara en hin fyrri
og erfiðlega hefur gengið að fá
styrki til að taka það. Það er und-
arlegt því annað eins hefur nú
verið styrkt á íslandi. Hvað er
styrkur upp á eina og hálfa milljón
fyrir línvinnslu í samanburði við
alla milljarðina sem fóru í laxeld-
ið? Það reiknar enginn með því
að hægt sé að græða mikið á líni
en það mun heldur enginn tapa
stórt á því að veija til þess fé.
Og það verður að teljast ótvíræður
kostur.
Landsmótid „Ull í fat“ er spuna- og lirjöna-
kcppni milli linndvcrkshópa frA Þingborg
annars vcgar og Ullarselsins á Hvanneyri
hins vcgar, sem haldið verður á tilraunabú-
inu Stóra-Ármóti í grcnnd við Sclfoss 14.
okt. nk. Það hcfst kl. 11 og stendur fram
cftir dcgi. Þar mun Ingibjörg Styrgerður
Haraldsdóttir koma og kynna linvinnslu.
Þorgerður er ritsijóri Tínmrits
Ujúkrurmrtræðingu ogPúlsins,
fréttablaðs Ríkisspítala. Hún
skrifaði greinina „Hvernig væri
að rækta lín ?“ sem birtist i
Morgunbiaðinu 8. ágúst 1993.
Jóhanna Pálmadóttir er
verkefnisstjóri Uliarselsins á
Hvanneyri og kennir ullariðn við
Bændaskólann þar. Hún, ásamt
Magnúsi Óskarssyni,
tilraunastjóra maijurtaræktunar
á Hvanneyri, stóðu fyrir tilraun
með línrækt á Hvanncyri árið
1992. Árið 1993 tók Mæva Friðrún
Sólmundsóttir, nemandi við
búvísindadeild Bændaskólans á
Hvanneyri, við verkefninu.
Happdrætti
Hjartaverndar
DRÖGUM 14. OKT.
Þú geturgreitt miðann
þinn með greiðslukorti
(D SÍMI 813947 BBI
- kjarni málsim!
49.733,-

BÆJARHRAUNI 8. HAFNARFIROI. SlMI 651499
TIL AFGREIÐSLU STRAX!
GÓÐ GREIÐSLUKJÖR

681000