Morgunblaðið - 09.10.1994, Blaðsíða 15

dúntekjan minnkaði um tvo þriðju, úr
um 60 kílóum af hreinsuðum dún niður
í 20 kíló. „Varpið virðist hafa náð sér
furðulega í sumar miðað við tvö hin
sumrin. Það er með ólíkindum," segir
Kristinn. „I viðbót við mengunina voru
hrakleg veður og það hefur mikið að
segja. Sumarið nú var með afbrigðum
gott, ég man varla blíðara og betra sum-
ar. Það kom aldrei stórviðri, alltaf hæg-
viðri og lítil úrkoma." Kollurnar þekkja
Kristin og lofa honum að klappa sér, en
hann segist ekki vera glöggur á að
þekkja þær í sundur.
Reki frá Rússlandi
Rekinn hefur verið Strandamönnum
góð búbót. „Maður vann rekann í staura
og seldi, en það er tekið fyrir það. Nú
er verið að byija að saga í byggingar-
við. Pétur í Ófeigsfirði er að saga núna.
Við slefuðum til Ingólfsfjarðar frá
Dröngum og Ófeigsfirði rúmlega 300
trjám í sumar. Það var mest stórviður.
Ég er nú ekki mikill viðarfræðingur, við
kölluðum þetta bara rauðavið. Svo er líka
í þessu greni eða fura.“
Kristinn telur að rekinn komi mest frá
Síberíu. „Fram að 1935 kom mest rótar-
viður, tré sem virtust hafa rifnað upp
úr árbökkum eða slíku. Þá kom alveg
gífurlegur viðarreki, þetta var allt end-
aður viður og jafnframt rak töluvert af
flöskuskeytum. Þau voru í glerpípum
sem voru í rauðmáluðum trjábútum og
reyndust vera frá Rússum sem höfðu
sett þau út í Hvítahafinu til þess að rann-
saka strauma. Það var beðið um að koma
þessu í póst og þeir vildu vita bæði stað
og stund þegar skeytið fannst. Þetta virt-
ist hafa verið tvö til þrjú ár á leiðinni."
KRISTINN á Dröngum
geymir grásleppunet og svo-
leiðis í hjallinum sínum í
Seljanesi á Ströndum. Hann
er hættur að leggja fyrir
hrognkelsi, lætur strákana
sína um það. Kristinn er á
hverju sumri á Dröngum og
í Seljanesi, nytjar þaræðar-
varp og önnur landsins gæði