Morgunblaðið - 08.12.1994, Síða 62

62 FIMMTUDAGUR 8. DESEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
Háskólabíó
STÆRSTA BIOIÐ.
ALLIR SALIR ERU
FYRSTA FLOKKS.
PRIR LITIR: HVITUR
■
I LOFT UPP
FORREST
gunbH
Gullfalleg og áhrifarík kvikmynd sem var framlag
Belga til Óskarsverðlauna 1993. Vann áhorfenda-
verðlaunin á Cannes hátíðinni 1993.
Sýnd kl. 11.10.

Sýnd kl. 5, 6.45 og 9.15.
k+* A.I.MBL
Ó.H.T. Rás2
IFatuiega ógeðsleg hroíl-
:ja og á skjön við huggu-
lega skólann í danskrl
kvikmyndagerð" Egill
hason Morgunpósturinn.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð innan 16 ára.
Fjögur brúðkaup
og jarðarför

' ♦
k -

%18asÉiw
IWN
Sýnd kl. 5 og 7.
Aðalhlutverk: JEFF BRIDGES, TOMMY LEE JONES
Bönnuð innan 14 ára. Sýnd kl. 9 og 11.15.
bætum við AÐEINS
þessum þremur sýningum við:
Fim. 8/12 kl. 20, örfá sæti laus.
Fös. 9/12 kl. 24.
Lau. 10/12 kl. 24, örfá sæti laus.
Bjóðum fyrirtækjum, skólum og stærri hópum afslátt.
Óséttar pantanir eru seldar
3 dögum fyrir sýningu.
Miðapantanir í símum 11475 og 11476. Ath. miðasalan opin virka
daga frá kl. 10-21 og um helgar frá kl. 13-20. Ath. miðasala
lokuð á sunnudag.
Jazz í Djúpinu
í kvöld
Jazztríó
Ómars Einarssonar
HORNŒ)/DJÚPH),
Haínarstræti 15, sími 13340.
Fylgstu meb í
Kaupmannahöfn
Morgunblaðib
fæst á Kastrupflugvelli
og Rábhústorginu
JUnrgimMaMt*
-kjarni málsins!
Sungið frá hjartanu
TONLIST
III j ó m p I a t a
BÍSI SIGGA BJÖRNS
Bísinn á Trinidad. Siggi Björns: söng-
ur, gítar, Aðrir hljóðfæraleikarar:
Tryggvi Hiibner: gítar hljómborð.
Þorleifur Guðjónsson: bassi. Halldór
Lárusson: trommur slagverk. Krist-
ján Kristjánsson: munnharpa.
Ásbjörn Kristinsson: söngur í „Bubb-
inn“. Útsetningar og stjórn upptöku:
Tryggvi Hiibner. Upptökur og hfjóð-
blöndun: Tómas Tómasson.
Útgefandi: Bein leið hf.
41,34 mín., 1.999 kr.
SIGGI Björns er maður víðför-
ull og hefur á undanfömum árum
lifað á því að ferðast um heiminn
og spila og syngja fyrir fólk. Þeir
sem hafa heyrt hann og séð troða
upp hér á landi eru flestir sam-
mála um að hann sé bráðskemmti-
legur áheyrnar og hafi yfir sér
sjarma sem hrífur fólk með. Þess-
ir eiginleikar Sigga Björns koma
vel fram á nýrri hljómplötu hans,
„Bísinn á Trinidad". Þar fara sam-
an skemmtileg lög, góðir textar
og leiftrandi söng- og spilagleði,
sem samanlagt gera þessa plötu
að hinum eigulegasta grip.
Á vissan hátt minnir hluti af
tónlistinni á þessari plötu á KK-
bandið enda má þarna heyra rokk-
aða blúsa í þeim anda og undirspil-
ið sver sig dálítið í KK-ættina.
Að auki eru þarna hugljúfar bal-
löður og sönglög með írsku þjóð-
lagaívafi, sem einnig koma ágæt-
lega út í meðförum Sigga Björns
og félaga. Tryggvi Hiibner á heið-
urinn af útsetningum og hefur
unnið þær smekklega auk þess
sem honum bregst ekki bogalistin
á gítarinn frekar en endranær.
Þorieifur Guðjónsson á bassa og
Halldór Lárusson á trommurnar
falla einnig þétt saman og hljóm-
urinn á plötunni í heild er í góðum
höndum Tómasar Tómassonar.
Sjálfur er Siggi mátulega hijúfur
og hás og einhvern veginn heyrir
maður ekki fyrir sér þessar tón-
smíðar sungnar öðruvísi.
Öll lögin á plötunni hafa eitt-
hvað við sig og textarnir eru ekki
bara bull og kjaftæði út í bláinn,
eins og algengt er í íslenskri dæg-
urtextagerð, heldur segja allir ein-
hveija sögu. Þar blandast saman
grín og alvara en auk texta eftir
Sigga eru þama ágætir textar,
sem suma má reyndar fremur
flokka sem ljóð, eftir Ragnar Inga
Aðalsteinson, Böðvar Guðmunds-
son, Pétur Gíslason og Ólaf Ragn-
arsson.
Sá síðastnefndi á reyndar einnig
lag á plötunni, Hafið eða fjöllin,
fallega ballöðu, sem er eina lagið
á plötunni sem ekki er eftir Sigga
sjálfan. Eftirminnilegasta lagið
fínnst mér þó vera Beitningar-
tremmi, sérkennilegt lag og vel
útfært, með meitluðum texta
Sigga. Einnig má nefna Nat-
anskvæði, sem er í írskum
þjóðlagastíl með afbragðs-
góðum texta Böðvars Guð-
mundssonar og eins er
Þjóðfélagsþrymiar gott
dæmi um hvemig
einföld laglína
magnast upp
fyrir áhrif
góðs texta,
sem í þessu tilfelli er eftir Ragnar
Inga Aðalsteinsson. í laginu Bubb-
inn slær Siggi hins vegar á léttari
strengi með skemmtisögu um það
hvernig hugsjónirnar hrynja fyrir
breyskleika holdsins.
Menn þurfa ekki að setja sig í
upphafnar stellingar til að hafa
gaman af þessari plötu. Hún kem-
ur frá hjartanu og sjálfsagt eiga
margir auðvelt með að finna sitt
eigið hjarta slá í takt. Og þótt
kannski sé full djúpt tekið í árinni
að segja að „Bísinn á Trinidad“
sé besta plata ársins, er hún ör-
ugglega í hópi hinna
skemmtilegri, að
minnsta kosti að
mati þess sem
þetta skrifar.
Sveinn
Guðjónsson
MENN þurfa
ekki að setja
sig í upp-
hafnar stell-
ingar til að
hafa gaman af
plötu Sigga
Björns.