Morgunblaðið - 02.06.1996, Blaðsíða 2

2 B SUNNUDAGUR 2. JÚNÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MYNDIR af Björku í nýlegri hljómleikaferð um Asíu. Sviðsbúnaðurinn er gífurlega íburðarmikill og glæsilegur. Mikið til þann sama mun hún nota á tónleikunum í Laugardalshöll.
Þegar Björk
missti röddina
Fyrir liðugt lófaklapp, læt
ég koma verðugt happ“ lof-
ar Bokki í lokaorðunum í
Draumi á Jónsmessunótt
Shakespeares. Björk hefur af ein-
hveijum óræðum ástæðum alltaf
minnt mig á Bokka, þennan litla,
fínlega og óraunverulega skóg-
arálf, sem leysir allt og hrífur á
óræðan hátt. Nú ætlar hún eins
og Bokki að bjóða eftirsótt happ
í formi tónleika í Laugardalshöll
25. júní fyrir lófaklapp. Eflaust
þykir fjarstæða að líkja Björk nú-
tímans við klassíska álfínn, sem í
nær fjórar aldir hefur haldið áhorf-
endum heilluðum á leiksviðum
heims. En þarna sem hún situr
andspænis blaðamanni við eldhús-
borðið heima hjá sér í London, er
ímyndin enn jafn Iifandi af litla
álfakroppinum mjóa sem færist
svo mikið í fang og getur svo
makalaust margt. Samt býður í
grun að Björk standi fastari fótum
á jörðinni en grallaraálfurinn
Bokki, enda rekur hún í rauninni
þarna úr eldhúsinu stórfyrirtæki á
sinn sérstæða hátt og öðruvísi en
ætlast er til af heimsstjörnu.
Lengi var búið að reyna að finna
smugu í erilsamri dagskrá Bjarkar
og nú hefur viðtalið frestast um
marga tíma því hún er að koma
flugleiðis frá Birmingham, þar
sem hún var að afhenda verðlaun
og síðan í kjölfarið að taka upp í
stúdíói alla nóttina. Hafði aðeins
náð að sofa tvo tíma og hún þarf
til æfinga í Sviss daginn eftir. Hún
biðst ljúflega afsökunar og lætur
bíl sækja og flytja viðmælanda
sinn í þetta kyrrláta hverfi með
lygnum skurðum sem kallað er
Little Venice furðu skammt frá
miðborg Lundúna. Þarna er henn-
ar ríki í litlu bakhúsi. En hvað var
hún að gera í Birmingham?
„Ég var beðin um að afhenda
verðlaun fyrir tölvutónlist. Kærast-
inn minn Goldie hafði unnið til
þeirra og þeir vildu koma honum
á óvart. Það tókst sannarlega. Ég
sat við hliðina á honum í salnum.
Svo sagðist ég þurfa að fara á kló-
settið. Næst þegar hann sá mig
var ég komin upp á svið og til-
kynnti að hann hefði unnið,“ segir
hún.
Ætla þau ekki að fara að gifta
sig eða er það sögusögn? „Ég
veit það ekki. Það vita það allir
betur en ég. En það er rétt, hann
er kærasti minn. Hann er hálfur
Jamaíkumaður og hálfur Skoti,
skemmtileg blanda, sem minnir
stundum á Islending, og hreint
orkubúnt. Við kynntumst þannig
að hann var með upphitunar-
hljómsveit fyrir mig í ferðunum.
Og hann ætlar raunar að spila á
eftir mér í Laugardalshöllinni.
Hann er með baklið og músíkin
hans er enn flóknari en mín. Það
er ný stefna. Mætti kalla hana
„drum and base“. Hann hefur
aldrei kvænst en ég er fráskilin.
Mig langar ofsalega mikið í hjóna-
bandið, en ég er í hænuskrefa-
bransanum, tek bara eitt skref í
eínu. Mig langar ekkert til að
taka ákvörðun, finnst ágætt að
hafa þetta óákveðið. Ég hefi nú
samt Iúmskan grun um að það
endi í hjónabandi,“ sagði Björk
eftir nokkrar vangaveltur.
Reksturinn í eldhúsinu
Við víkjum talinu að þessu þyrl-
aða lífi sem hún lifir. „Ég ræð
þessu mikið sjálf af því að ég rek
„Það var alveg hræðilegt,"
sagði Björk, þegar hún stóð í
fyrra á sviðinu í Kaliforníu fyrir
fullum sal og fann að röddin var
að fara. „I rauninni var þetta
ekki röddin sem lét sig heldur
líkamleg ofþreyta,“ segir hún.
Ég var búin að vera að vinna án
þess að sofa í heila viku. Hafði
verið i stúdíóinu á nóttunni, að
gera myndbönd á morgnana, í
viðtölum síðdegis, með hljóm-
leika á kvöldin og að svara föxum
og farsímum á hlaupum á milli.“
Stóðstu svo uppi raddlaus á
sviðinu? „Svo brjálað var það nú
ekki. í staðinn fyrir að hafa þrjár
áttundir eða eitthvað svoleiðis
þegar ég fór á sviðið var það
spurning um að hafa tæpa átt-
und. Mér tókst að ljúka tónleik-
unum en varð að breyta öllu
mínu jafnóðum. Mér leið auðvit-
að alveg hræðilega. Áheyrendur
voru með uppklapp og brjáluðust
alveg af því að ég kom ekki aft,-
ur á sviðið. Ég hélt að þeir væru
að gera grín að mér. Svo viss var
ég um að tónleikarnir hefðu ver-
ið hræðilegir. Þeir héldu bara
áfram og fóru að garga. Þá fór
ég aftur upp á sviðið og baðst
þetta allt. Á mitt eigið fyrirtæki í
Englandi og hefi sjálf fram-
kvæmdastjórnina á hendi. Svo
vinn ég með lögfræðingnum mín-
um og bókhaldaranum og hefí í 9
ár unnið náið með manninum sem
býr til albúmin mín. Margt af því
fólki sem ég starfa með eru bestu
vinir mínir, sem vinna fyrir fleiri
en mig þótt ég sé kannski aðal-
kúnninn þeirra,“ útskýrir Björk.
Fyrir hana vinna beint um 50
manns og svo aðrir óbeint út um
allan heim. Og hún skrifar undir
allt sjálf, fullvissar mig um að það
sé miklu minni vinna, öfugt við
fyrirgefningar. Þetta væru öm-
urlegustu hljómleikar sem ég
hefði nokkurn tíma sungið. Ef
ég bara gæti, þá mundi ég glöð
syngja fyrir þá og gefa allt sem
ég ætti, en ég ætti bara ekkert
meira til. Sá dramaruglari, sem
ég er, fór náttúrulega að há-
gráta. Þetta var í Santiago og
þar eru þeir enn meiri drama-
ruglarar en ég, svo allur salurinn
hágrét með mér. Þétta var hrein-
asta sápuópera."
Hvað gerði húnsvo í miðri
hljómleikaferð? „Ég skreið upp
í rúm, aflýsti þrennum tónleik-
um, svaf í 3-4 daga og hélt svo
áfram ferðinni. Ég bara söng og
þagði þess á milli. Fékk mér
blokk og skrifaði allt í mánuð.
Talaði ekki við nokkurn mann.
Það var mjög merkileg reynsla,
sem ég mæli með. Ef fólk verður
einhvern tíma leitt á lifinu er
upplagt að tala ekki i mánuð.
Alveg ótrúlegt hve það eykur
einbeitnina og virkjar orkuna.
En þetta var nú bara gott á mig,
því ég hafði látið alls konar minni
háttar aðvaranir líkamans sem
vind um eyrun þjóta,“ sagði
Björk að lokum.
það sem allir haldi, enda hafi
maður þá yfirsýn.
En hvernig er að vera svona
alþjóðleg stjarna, alltaf á ferðalög-
um og með stórhljómleika um allan
heim. Það hlýtur að hafa breytt
miklu, haft mikil áhrif á líf hennar
og lífsstíl? „Ekki lífsstílinn," svar-
ar Björk. „Af því að við Sykurmol-
arnir gerðum þetta svona á ís-
landi, gáfum út okkar eigin plöt-
ur, bjuggum til albúmin sjálf,
dreifðum þeim og sögðum útgef-
andanum að halda sér saman. Við
SJÁ NÆSTU OPNU