Morgunblaðið - 16.06.1996, Qupperneq 50

50 SUNNUDAGUR 16. JÚNÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
ÍÞRÓTTIR
KÖRFUKNATTLEIKUR
Seattle SuperSonics neitaði að
gefast upp á heimavelli, Key Arena
Frábær
vöm hjá
Seattle
CHICAGO Bulls og Seattle Sup-
erSonics verða að mætast að
minnsta kosti einu sinni enn til
að úr því fáist skorið hvort liðið
verður „heimsmeistari" í körfu-
knattleik, eins og Bandaríkja-
menn kalla sigurvegarann í
NBA-deildinni íkörfuknattleik,
því í fyrrinótt sigruðu leikmenn
Seattle lið Chicago, 89:78, á
heimavelli sínum í Seattle.
Eftir slæma útreið á heimavelli
síðastliðinn sunnudag hafa
leikmenn Seattle SuperSonics nú
heldur betur sýnt það og sannað í
síðustu tveimur leikjum að þeir hafa
fullan hug á því að verða fyrsta liðið
í sögu NBA-deildarinnar til að vinna
meistaratitilinn eftir að hafa verið
3:0 undir í úrslitaviðureignunum.
Áhorfendur stóðu vel við bakið á
sínum mönnum í Key Arena-höllinni
í Seattle í fyrrinótt eftir að hafa
orðið fyrir þó nokkru áfalli í fyrsta
leiknum á þessum sama velli á
sunnudag þegar Chicago hreinlega
burstaði heimamenn, sem aldrei
áttu möguleika á sigri. „Áhorfendur
voru háværari en nokkru sinni fyrr
í þessari byggingu og þetta var
þeim að þakka. Þetta var stórkost-
legt,“ sagði þjálfari Seattle, George
Karl, eftir leikinn.
Strákarnir frá Seattle eygja nú
skyndilega von um að ná að hampa
NBA-meistaratitlinum eftir allt sem
á undan er gengið en útlitið var óneit-
anlega dökkt eftir fyrstu þijá leikina.
„Þetta var markmið okkar, við ætluð-
um svo sannarlega ekki að láta þá
sigra okkur á heimavelli," sagði Þjóð-
vetjinn knái, Detlef Schrempf, og
Shawn Kemp var sama sinnis: „Þú
leikur ekki heilt keppnistímabil og
kemst í úrslit til þess eins láta eitt-
hvert annað lið koma og hirða af þér
titilinn á þínum eigin velli, og það
splunkunýjum velli í þokkabót.“
Það var fyrst og fremst stórkost-
legur vamarleikur sem skóp sigur
Seattle í fyrrinótt, en leikmenn liðsins
gættu Michael Jordans sem sjáaldurs
augna sinna og aðrir leikmenn
Chicago-liðsins náðu sér aldrei á
strik. Jordan náði þó að skora 26
stig og var hann stigahæstur í leikn-
um en næstir hjá Chicago komu þeir
Scottie Pippen með 14 stig og Króat-
inn Toni Kukoc með 11.
Leikmenn Seattle sýndu mun
meiri baráttuvilja í leiknum og
greinilegt var að þeir voru hungrað-
ir í sigur. 11 stig í röð frá þeim
Gary Payton og Detlef Schrempf í
fjórða leikhluta án þess að gestirnir
næðu að svara fyrir sig slökktu end-
anlega vonir Chicago-manna um að
Reuter
MICHAEL Jordan og félögum tókst ekki að tryggja sér NBA-titllinn í fyrrinótt eins og flestir
höfðu reiknað með. Hér reynir Jordan að verjast bakverðf Seattle, Gary Payton.

ná að hampa meistaratitlinum í
fyrrinótt. Payton var stigahæstur
heimamanna með 23 stig, en einnig
tók hann níu fráköst og átti sex
glæsilegar stoðsendingar, Shawn
Kemp kom næstur með 22 stig, tíu
fráköst og fimm stoðsendingar og
Hersey Hawkins fylgdi fast á eftir
með 21 stig.
Leikmenn Chicago voru þungir á
brún í leikslok en þeir eru þó fullviss-
ir um að ná að sigra Seattle þegar
komið verður aftur í United Centre-
höllina í Chicago. „Við verðum að
bera höfuðið hátt og halda áfram.
Við þurfum að vinna meistaratitil
og það ætlum við okkur að gera í
Chicago," sagði Phil Jackson, þjálf-
ari Chicago, að leik loknum, en þetta
er í fyrsta skipti á þessu keppnis-
tímabili sem Chicago tapar tveimur
leikjum í röð.
Hittni Chicago í leiknum var af-
leit, aðeins 38%, og var það aðeins
einu sinni í vetur sem Chicago skor-
aði færri stig en í leiknum í nótt.
Það má því ljóst vera að leikmenn
Chicago Bulls verða að taka sig sam-
an í andlitinu ætli þeir sér að verða
NBA-meistarar árið 1996, en Se-
attle er á mikilli siglingu þessa dag-
ana og væntanlega munu þeir ekk-
ert gefa eftir í leikjunum í Chicago.
Staðan í einvígi liðanna er nú 3:2,
Chicago í hag, en næsti leikur lið-
anna fer fram í nótt.
STJÓRN Júdósambands íslands
(JSÍ) íhugar nú að hættayið að senda
Vernharð Þorleifsson á Ólympíuleik-
ana, eins og greint var frá í blaðinu
á fimmtudag, vegna ummæla Vern-
harðs o_g félaga hans í KA, Jóns
Óðins Oðinssonar og Freys Gauta
Sigmundsson, í fjölmiðlum undan-
farnar vikur _en þeir hafa harðlega
gagnrýnt JSÍ og Michael Vachun
landsliðsþjálfara.
JSÍ sendi frá sér athugasemd á
fímmtudag hluti hennar var birtur í
blaðinu á föstudag, m.a. hluti þar
sem Vachun var kynntur.
Síðar segir: „Varðandi að Jón
Óðinn hafi þjálfað Vernharð allan
hans feril þá er það eflaust rétt að
mestu leyti og ekkert nema gott um
það að segja. En frá því í janúar
1995 hefur Jón nánast ekkert komið
nálægt hans þjálfun.
Það er alrangt að JSI hafi ætlað
að senda Jón Óðin á flest þeirra
móta sem Vernharð tæki þátt í á
undirbúningstímabilinu, það var ein-
ungis talað um að hann færi á eitt
til tvö þeirra ef Vernharð væri eini
keppandinn frá íslandi og landsliðs-
þjálfari kæmist ekki. Um þá fullyrð-
ingu Vernharðs að það sé ekkert
landslið, engar landsliðsæfingar,
júdóið á Islandi sé bara hann og
þeir sem hafi efni á því að fara út
að keppa, og þjálfarinn sem með
honum hefur farið á flest öll mótin
sé félagsþjálfari Ái'manns, er því til
að svara að það er ekkert einsdæmi
á íslandi að landsliðsþjálfari sé líka
félagsþjálfari.
Michal Vachun er þjálfari hjá
Júdódeild Ármanns og líka Júdófé-
lagi Reykjavíkur en ekki einungis
landsliðsþjálfari. Þar sem júdóið er
Athugasemdir JSI
fámenn grein á íslandi og mikill
meirihluti landsliðsmanna æfir hjá
Ármanni hafa júdóæfingar þeirra
farið þar fram, auk þess sem sérstak-
ar tækniæfingar hafa verið stundað-
ar í húsnæði Júdófélags Rvk. fyrir
landsliðsmenn og aðstoðarmenn. Þá
hafa landsliðsmenn fengið lyftinga-
og hlaupaáætlun til að fara eftir.
Þessu til viðbótar hefur Michal verið
með regluleg þrekpróf (fitness test)
og „laboratory test“ og haldið skýrsl-
ur um þau auk þess að leiðbeina
okkar bestu júníorum og unglingum.
Þá má minna á að það fæst ein-
ungis keppnisréttur í gegnum JSÍ til
að taka þátt í hvort heldur er A-mót-
um evrópusambandsins, heimsmeist-
aramóti, og smáþjóðaleikunum svo
eitthvað sé nefnt því allt eru þetta
landskeppnir. Eins ætti mönnum að
vera ljóst að það er bæði_ A og B
punktakerfi við lýði hjá JSÍ því ekki
er svo lítið búið að fjalla um það í
vetur og valið er í landslið eftir því.
Upplýsingar um stöðu manna í
punktakerfínu sem og aðra starfsemi
JSÍ hafa regluiega verið sendar til
Jóns Óðins. Að ósk Freys Gauta
hafa sömu upplýsingar verið sendar
honum, en hann kvartaði yfir því að
hann fengi sjaldan upplýsingar um
starfsemi JSÍ. Einnig hefur keppend-
um þ.ám. Vernharði verið afhent
persónulega gögn um þessi mál. Ef
Vernharð er ekki enn ljóst að það
er landslið og starfandi landsliðs-
þjálfari á íslandi í júdó þrátt fyrir
fjölda keppnisferða utan ásamt Mic-
hal Vachun og fleiri keppendum þá
er við einhveija aðra að sakast en
Júdósamband íslands.
Flestum ummælum Jóns Óðins í
viðtali við Rás 2 hefur verið svarað
hér að ofan. En Jón segir enfremur
að Michal sé ekki landsliðsþjálfari
af því að hann hafi aldrei þjálfað á
Akureyri. Jafnframt segir Jón að
hann hafi átt keppanda á OL ’92 í
Barcelona og átt keppendur á Smá-
þjóðaleikunum, meira að segja tvo
til þijá, en ekki farið með þá og
ekkert verið að skæla yfir því. Á OL
’92 voru 3 keppendur hver frá sínu
félaginu. Sigurður Bergmann
(UMFG) sem æfði allt árið hjá Ár-
manni og kom frá Grindavík á hveija
æfingu, Freyr Gauti Sigmundsson
(KA) sem var heilan vetur í Reykja-
vik vegna undirbúnings hans fyrir
OL ’92 og æfði hjá Ármanni og náði
þá sínum besta árangri fram að þeim
tíma og Bjarni Friðriksson (Ár-
manni). Þeir æfðu allir undir leiðsögn
Michal Vachun, alveg eins og Vern-
harð gerir nú. Á Smáþjóðaleikunum
hafa verið 6 til 8 keppendur fyrir
íslands hönd frá ýmsum félögum.
Það segir sig sjálft að ekki er send-
ur félagsþjálfari með hverjum kepp-
anda. Það þætti nú eitthvað skrýtið
ef félög innan HSÍ, svo eitthvað sé
nefnt, krefðust þess að félagsþjálfari
þeirra færi með landsliðinu af því
að þeirra maður væri í landsliðshópn-
um. Og það að Michal sé ekki lands-
liðsþjálfari af því að hann hafi aldrei
þjálfað á Akureyri, það er nú ekki
svaravert. Reyndar má geta þess að
á fyrstu árum Michal hér fór hann
þrisvar sinnum til Akureyrar ti! að
þjálfa og kenna hjá KA. Einnig er
rétt að minna á það, því að_ það virð-
ist gleymt líka, að Jón Óðinn var
heilan vetur í Reykjavík í læri hjá
Michal Vachun og lærði vel.
Jón fullyrðir einnig, þegar hann
er spurður hvort Vernharð þekki
ekki þennan þjálfara, að upplifun
Vernharðs af þessum manni sé sú
að þegar Vernharð og Bjarni Frið-
riksson hafi keppt innbyrðis, hvort
heldur er á Islandsmótum eða al-
þjóðamótum, þá standi þessi maður
(Michal) Bjarna megin og hvetji hann
óspart. Það hafi rýrt traust Vern-
harðs á þjálfaranum og að hann
treysti honum ekki og vilji að hann
(Jón Óðinn) fari með honum á OL
’96. Þessu er til að svara að Michal
hefur fullan rétt á að styðja sína
menn á mótum hér innanlands eins
og aðrir félagsþjálfarar, það er með-
al annars hans starf og skylda sem
félagsþjálfari. Hitt væri óeðlilegt og
ekki liðið ef að Michal styddi einn
landsliðsmann umfram aðra í lands-
keppnum. Það vill svo til að Bjarni
og Vernharð hafa aðeins einu sinni
mæst í keppni erlendis og var það
um bronsverðlaunin í Atlanta síðasta
sumar. Þegar það varð Ijóst að þeir
mundu mætast sagði Michal við þá
og hina íslensku keppendurna að
hans starfi væri lokið í dag og áð
nú ætlaði hann að njóta þess áð
horfa á þá úr áhorfendapöllununi,
sem hann og gerði ásamt hinuin
keppendunum og sögðu þeir ekki ofð
á meðan á viðureign þeirra Bjarrfa
og Vernharðs stóð. Þar sem Jón
Óðinn var ekki staddur á þessu móti
væri fróðlegt að vita hvaðan hanh
hefur sínar upplýsingar.
Varðandi yfirlýsingu Jóns Óðiris
um vantraust Vernharðs á Michál
Vachun er það að segja að á stjórnár-
fundi JSÍ 3.júní 1996 með Vernharði
og í viðurvist formanns KA sagðist
Vernharð ekkert hafa á móti Michal
Vachun og að hann hefði reynst sér
vel.
Vernharð hefur aldrei kvartað und-
an störfum hans til JSÍ og ætti harin
ekki að þurfa þess þar sem Michál
hefur lagt sérstaklega mikla vinmrí
að skipuleggja æfíngar og keppnir
hans og notað sín persónulegu saiii-
bönd erlendis til þess m.a. að koiria
honum í æfingabúðir, sem hann anh-
ars hefði ekki komist í. Michal Vac-
hun hefur skipulagt alls 30 mót dg
æfingabúðir fyrir Vernharð og farið
með honum í 18 keppnisferðir vegria
OL ’96. Bréf Michal og símbréf töldli
um 150 síður vegna þessa.
Um grein Freys Gauta í Degi er
fátt að segja. Hún er dapurleg lesn-
ing og kemur eins og þruma úr heið-
skýru lofti. Hún er full af aðdróttufl-
um og ærumeiðingum og á Michál
Vachun það síst skilið. Minna fér
fyrir eigin lítillæti. Reyndar er tals-
verður hluti greinarinnar, um 20%,
svo til orðréttur úr bréfi sem Jón Og
Vernharð sendu JSÍ nýverið.
f>eyr Gauti talar um alla þá tilja
og allan þann árangur sem JúdódefíH