Morgunblaðið - 27.06.1996, Blaðsíða 46

46 FIMMTUDAGUR 27. JÚNÍ 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Elskulegur eiginmaður minn og faðir okkar,
GESTUR HALLGRÍMSSON,
Starrahólum 4,
Reykjavík,
lést í Landspítalanum 25. júní.
Gyða Magnúsdóttir og börn.
t
Ástkær sonur minn,
INGÓLFUR ARNARSON,
lést í Danmörku þann 24. júní sl.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigriður Jónsdóttir.
t
Okkar kæri
ÓLIÍSFELD,
Hilmisgötu 13,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsunginn frá Landakirkju laugardaginn 29. júní kl. 14.00.
Fyrir hönd ættingja og vina,
Sigfús Thorarensen.
t
Hjartkær dóttir mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
SÆUNN ÁRNADÓTTIR,
Heiðargerði 24,
Akranesi,
lést þann 25. júní.
Útför hennar fer fram frá Akraneskirkju
þriðjudaginn 2. júlí kl. 14.00.
Árni B. Gíslason,
Árni Þór Sigmundsson,
Ágústa Sigmundsdóttir,
Ingimundur Sigmundsson,
tengdabörn og barnabörn.
t
Útför
LILJU INGÓLFSDÓTTUR,
Hrísateigi 9,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 28. þessa mánaðar og
hefst kl. 13.30.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Hafsteinn Hansson.
t
Innilegar þakkir færum við öllum, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við and-
lát og útför móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
RAGNHEIÐAR
MAGNÚSDÓTTUR.
Elías Ragnar Gissurarson,
Þórdís Gissurardóttir,
Hákon Örn Gissurarson,
Hjördis Gissurardóttir,
Vera Snæhólm,
Sverrir Þórólfsson,
Valdís Kristinsdóttir,
Geir Gunnar Geirsson,
i.jv.u.v — —; ------------- '
Magnús Þórarinn Gissurarson, Anna Agúsa Hauksdóttir,
Ásdís Gissurardóttir, Ragnar Thor Sigurðsson
og barnabörn.
t
Sendum innilegar þakkir öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og hlýhug í
veikindum og við andlát og útför föður
míns, tengdaföður og bróður okkar,
ÆVARS GUNNARSSONAR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
gjörgæsludeildar Landspítalans fyrir
góða umönnun.
Guðmundur Ævarsson, Hildur Gunnarsdóttir,
Gunnar Þ. Gunnarsson, Sverrir Gunnarsson,
Þorgerður Gunnarsdóttir.
HARALDUR S.
SIGURÐSSON
+ Haraldur Snæ-
land Signrðsson
fæddist í Gíslholti í
Reykjavík hinn 15.
febrúar 1914. Hann
lést á Landspítalan-
um 14. júní síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Sigurður
Brynjólfsson frá
Miðhúsum í Bisk-
upstungum og
Dagný Níelsdóttir
frá Svefneyjum á
Breiðafirði. Systkini
hans eru Bryndís,
Sigurborg, Kristinn
Björgvin og Sigurður Ragnar
sem lést 10. janúar 1984.
Hinn 16. september 1941
kvæntist Haraldur
i Fríkirkjunni __ í
Reykjavík Ingu Ól-
öfu Arngrímsdótt-
ur; f. 12. júní 1915
á Isafirði, d. 2. jan-
úar 1976. Hún var
dóttir Arngríms
Fr. Bjarnasonar,
prentara á ísafirði
og konu hans Guð-
ríðar Jónsdóttur
frá Stóra-Langad-
al. Synir Haraldar
eru: Hafþór, Dag-
þór Gunnar og
Birgir Ómar.
Útför Haraldar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Haraldur ólst upp á Bráðræðis-
holtinu og fór snemma að starfa
og létta á heimilishaldinu. Hann
var mikið í sveit og sagði oft marg-
ar sögurnar af þeim vistum sem
hafa verið misjafnar og markað
djúp för í sál ungs stráks. Lífsbar-
áttan var hörð á þessum árum
enda kreppan í algleymingi. Eitt
af mörgum störfum afa míns var
sendlastarf á yngri árum hjá 0.
Johnson & Kaaber.
Haraldur og Inga voru lengi
búsett á Grandavegi 39, en þar
hafði faðir Haraldar reist myndar-
legt þriggja hæða hús. Árið 1959
fluttust þau í Gnoðarvog 16 sem
var bústaður þeirra er Inga Iést
hinn 2. janúar 1976 langt um ald-
ur fram, og var það mikill missir
fyrir afa minn. Seinustu árin bjó
Haraldur á Grandavegi 47, kominn
á æskuslóðimar og þar leið honum
afar vel og eignaðist marga góða
vini. Úr íbúð sinni þar sá hann út
á sjó og gat fylgst með skipunum
sem voru honum ávallt kær og var
það honum mikið ánægjuefni að
vera svona nálægt sjónum aftur.
Fyrst í stað er Haraldur starf-
andi við sjómennsku sem alla tíð
átti hug hans. Hann tók minna
fiskimannapróf við Stýrimanna-
skólann og starfaði sem háseti og
vélamaður á strandferðaskipunum
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborc), fallegir
salir og mjög
géð jrjómista
Upplýsingar
ísíma 5050 925
og 562 7575
FLUGLEIDIR
IIÉTEL LIIFTLLIDII!
Heklu, Esju og fleiri skipum sem
tilheyrðu Skipaútgerð ríkisins.
Haraldur hafði ætíð yndi af sjónum
og bar ávallt hlýhug til sjómenns-
kunnar.
Haraldur átti við veikindi í baki
að stríða á sínum yngri árum.
Aðgerð á honum þýddi að hann
varð að liggja í gipsi í um sex
mánuði þá maður á besta aldri.
Þá voru engin sjúkrasamlög eða
styrkir til fólks sem lenti í veikind-
um.
Þegar hann náði sér af veikind-
um sínum var ljóst að fast starf í
erfiðisvinnu var ekki valkostur.
Hann gerðist því leigubifreiðar-
stjóri hjá Bæjarleiðum og var einn
af fyrstu starfsmönnum þess fé-
lags. Hann starfaði óslitið þar til
75 ára aldurs en þá gengu lög í
gildi sem bönnuðu akstur eldri
manna en 75 ára. Starfsævin er
því löng og af henni hlotist marg-
vísleg reynsla. Haraldur var far-
sæll í starfi hjá Bæjarleiðum.
Utan þess að vinna á Bæjarleið-
um vildi Haraldur gjarnan vera
nálægt sjónum, enda hefði hann
orðið sjómaður ef heilsa hefði leyft.
Samhliða bifreiðaakstri starfaði
hann hjá hf. Eimskipafélagi ís-
lands bæði við hafnarstörf og á
millilandaskipum þess.
Vegna erfiðrar lífsbaráttu á
APÓTEK
AUSTURBÆJAR
Háteigsvegi 1
BREIÐHOLTS
APÓTEK
Álfabakka 12
eru opin til kl. 22
-A"
Næturafgreiðslu
eftir kl. 22 annast
Apótek Austurbæjar
t
Útför
ÁRNA ARNGRÍMSSONAR,
Goðabraut 3,
Dalvík,
fer fram frá Dalvíkurkirkju laugardaginn
29. júní kl. 13.30.
Bára Elíasdóttir,
Sture Karlsson,
Vignir Árnason, Petra Árnason,
Þorsteinn M. Árnason,
Elías B. Árnason, Svandfs Hannesdóttir,
Friðrika Þ. Árnadóttir, Sigurður Bjarnason
og barnabörn.
hans yngri árum fékk Haraldur
aldrei tíma til að þroska áhugamál
sín. Helsta áhugamál hans sem
hann fékk eitthvert tækifæri til
að vinna að var sjórinn og sjó-
mennskan. Fyrir utan að hafa unn-
ið á sjó þá átti hann trillu sem
hann svo síðar seldi. Aðra trillu
keypti hann á efri árum og bar
hún nafnið Svalan og veitti honum
margar ánægjustundir. Á efri
árum komu fram talsverðir list-
rænir hæfileikar og málaði hann
nokkuð af myndum sem eitt sinn
fengu verðlaun á listsýningu eldri
borgara á Aflagranda. Haraldur
gerði einnig óvenjulegt ljóð til lát-
innar eiginkonu sem er afar fallegt.
Haraldur lét sér mjög annt um
barnaböm sín, og athygli vakti
hversu duglegur hann var að sækja
þau og fara með niður í bæ. Þar
var margt gert og alltaf komu
bömin ljómandi til baka. Hann tók
börnin jafnvel nokkrum sinnum í
ferðir um landið og em margar
góðar minningar þaðan.
Af æsku minni á ég margar
góðar minningar. Margar af þeim
minningum sem ég hef um æsku
mína era tengdar afa mínum, en
hann var ætíð duglegur við að
sýna mér athygli og hlýhug. Afi
kom oft við heima og náði í mig
til að fara með mig niður í bæ,
þar sem við skoðuðum mannlífið
og skemmtum okkur. í þessum
bæjarferðum bar sjóinn og það sem
tengdist honum mikið á góma og
oftar en ekki fórum við niður á
höfn að skoða skipin og mannlífið.
Ferðir mínar með afa takmark-
ast þó ekki við höfuðborgarsvæðið,
heldur fór hann einnig með mig
út á land, m.a. til Akureyrar og
Stykkishólms. Eftir þessum ferð-
um man ég ekki mjög mikið, enda
orðið langt síðan, en mér eru minn-
isstæð nokkur augnablik á báðum
stöðum.
Eitt af því er sigling okkar yfir
Breiðafjörð á gamla Baldri, þar
reyndi mikið á mig ungan mann
sem vildi sýna afa sínum að ég
yrði sko ekki sjóveikur á sigling-
unni, heldur sannur sjómaður, og
ef ég man rétt tókst mér að halda
maganum í skeijum. Af Akur-
eyrarferðinni er mér helst minnis-
stæður aksturinn yfir Sprengisand,
en sá fannst mér heldur langur. Á
báðum þessum stöðum skoðuðum
við mannlífið og umhverfið og þar
átti afi minn þátt í því að víkka
út sjóndeildarhring minn og sýna
mér hluta af mínu eigin landi.
Seinna meir þegar ég varð eldri
urðu samvistir okkar þó styttri, og
kenni ég þar um sjálfum mér. En
við áttum ætíð okkar stund, og afi
var ávallt glaður að sjá mig þegar
ég kom í heimsókn. Eg man skýrt
eftir því þegar ég fór fyrst á sjó,
sem messi á Hofsjökli sem siglir
til Bandaríkjanna og Kanada, hve
stoltur afi minn var af því að ég
skyldi vera kominn á sjó.
Þrátt fyrir dálæti sitt á sjónum
studdi hann mig þó ávallt í öllu
sem ég tók mér fyrir hendur hvort
sem það tengdist sjónum eða ekki.
Hann sagði ætíð að ég myndi
standa mig vel í lífinu og það
styrkti mig oft.
Nú er afi minn látinn og ég mun
ekki verða aðnjótandi hans sam-
vista lengur, en einn er sá staður
sem við munum ávallt hafa og
ávallt geta hist á, en það eru minn-
ingar mínar, og þar verður hann
ávallt velkominn.
Afi minn. í lokin vil ég þakka
þér alla þó góðvild sem þú sýndir
mér og vona jafnframt að við hitt-
umst aftur þegar minn tími kemur.
Síðustu tvö árin voru Haraldi
erfið vegna veikinda en hann bar
sig alltaf vel. Æðruleysi og hóg-
værð einkenndu framkomu hans.
Hann var afar duglegur að bjarga
sér og vildi aldrei gera mikið úr
veikindum sínum, enda sjálfstæður
maður og vanur mótbyr.
Eggert Oddur Birgisson.
Elsku afi.
Þakka þér fyrir allar gömlu góðu
stundirnar á meðan þú varst hér.