Morgunblaðið - 19.07.1996, Blaðsíða 19
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 19. JÚLÍ 1996 19
LISTIR
AÐSEIMDAR GREIIMAR
Gestir og
byrjendur
MYNPLIST
Hafnarborg/Listhús
39/Við Hamarinn
MÁLVERK/GRAFÍK/
MÁLVERK
Arthur A’Avramenko/Páll
Heimir Pálsson/Ólöf Kjar-
an og Berglind Svavars-
dóttir
Hafnarborg: Opið kl. 12-18
alla daga nema þriðjud. til 29. júlí;
aðgangur 200 kr.
Listhús 39: Opið kl. 13-18 mánud.-
laugard. og kl. 14-18 sunnud. til 22.
júlí; aðgangur ókeypis.
þungamiðja verkanna, sem þetta
kemur fram, og má m.a. benda til
mynda nr. 4, 10 og 22 sem dæmi
um þetta; jafnvel innimyndirnar (sbr.
nr. 22) bera með sér þennan birtu-
heim Turners.
Listamaðurinn hefur hér kosið að
vinna mikið með sterka bláa og rauða
liti, og nær á stundum fram sterku
jafnvægi, þó stutt sé í að hann fari
yfir strikið í öðrum. Hér ber hæst
mikla sköpunargleði, sem skilar sér
til áhorfandans; slík gleði hlýtur
ávallt að vera helsta forsendan fyrir
árangri í starfi, og skilar A’Avram-
enko örugglega drjúga leið í hinu
nýja föðurlandi.
Þetta er kröftug sýning góðs
gests, sem vert er að minna á.
Rangfærslum um hljóðvist
Kirkjusands svarað
Við Hamarínn: Opið kl. 14-18 um
helgar til 28. júlí; aðgangur ókeypis.
í SÝNINGARSÖLUM Hafnar-
fjarðar standa nú yfir sýningar sem
fylgja þeim hefðum sem hafa verið
að myndast síðustu sumur. í Hafnar-
borg sýnir erlendur listamaður sem
vann á síðasta ári í Listamiðstöðinni
í Straumi og er nú kominn aftur með
þau listaverk, sem þá urðu til. í minni
sölunum eru hins vegar uppi sýning-
ar á verkum þeirra sem eru að hefja
sinn feril; þetta er fólk sem útskrifað-
ist frá MHÍ á nýliðnu vori, og leitast
nú við að koma verkum sínum á
framfæri á persónulegri vettvangi
en útskriftarsýning skólans býður
upp á. Þessir litlu salir henta vel til
þessa, en í slíkum sýningum felst
þó óneitanlega ætíð nokkur endur-
tekning.
Arthur A’Avramenko
Þessi gestur er að sönnu afurð
þeirra breytinga, sem orði hafa í
Evrópu undangengin áratug: Ukra-
ínumaður, sem hlaut sína menntun
og hóf sinn listferil innan Sovétríkj-
anna, en hann hélt sína fyrstu sýn-
ingu í Poltava árið 1968. Það virðist
svo, eftir að hann flytur til Danmerk-
ur 1992, sem list hans fari að
blómstra, og síðustu ár hefur hann
haldið fjölda sýninga þar.
A’Avramenko kom fyrst til íslands
1994 en dvaldi hér um lengri tíma
á síðasta ári sem gestur í Straumi,
og má með nokkrum rétti líta á þessa
sýningu í Hafnarborg sem þakkar-
gjörð fyrir þá gestrisni.
Hann sýnir hér rúmlega tuttugu
olíumálverk, flest stór og mörg
átakamikil. í þessum expressionísku
myndum hans tekur gesturinn fyrst
eftir mikli flæði ljóss og lita, þar sem
veðrabrigði virðast öðru fremur ráða
þeirri hrynjandi, sem verður til í flet-
inum. Flest eru verkin vakin af nátt-
úrusýn eða staðarlýsingum, en eftir
sitja aðeins óljósar tilvísanir, þar sem
sjónhrifin hafa tekið yfir myndgerð-
ina.
Segja má að hér kenni ýmissa
áhrifa, en svo virðist sem gengið sé
í smiðjur listasögunnar, m.a. til Turn-
ers og þýsku expressionistanna. Það
er einkum í djörfung litanna og þeirri
innri birtu, sem oftar en ekki er
Páll Heimir Pálsson
Páll Heimir útskrifaðist úr grafík-
deild MHÍ, og átti eina áhugaverð-
ustu uppsetninguna úr þeirri deild á
útskriftarsýningunni í vor. Þar vann
hann út frá listasögunni og gerði
málmplötuna sjálfa að þungamiðju
framlagsins, en þetta endurtekur
hann hér.
Nú kynnir hann sig hins vegar sem
tvískiptan persónuleika, og skiptir
reyndar einnig þessum litla sal.
„Maðurinn í svörtu” setur upp
„Óspillta fullkomnun" bak við mikla
grisju, sem klýfur salinn; þarna eru
á ferðinni plötur af mynd Michelang-
elo af Davíð, settar upp á sama hátt
og fyrr. Páll Heimir setur sjálfur upp
„Ljóð um hamingju” í opna rýminu,
og enn er það platan sjálf sem er í
fyrirrúmi, en ekki hin þrykkta mynd.
Þessi verk ná vonandi til fleiri með
þessum hætti, þó endurtekningar séu
ætíð nokkuð leiðigjarnar í listinni
sem á öðrum vettvangi.
Ólöf Kjaran og Berglind
Svavarsdóttir
Þær stöllur luku einnig námi frá
MHÍ í vor, en í málun. Þær eru hér
sem miðhlutinn í hóp sem sýnir í
salnum Við Hamarinn í sumar og
kallar sig „Sex í list“, en þessar sýn-
ingar eru aðeins opnar um helgar.
Báðar sýna þær hér lokaverkefni
sín við skólann, en bæta nokkru við.
Berglind sýnir tólf verk unnin með
blandaðri tækni á striga og grisju,
þar sem lím, sandur, pappír og önnur
aðskotaefni bregða daufum blæ á
flötinn; þetta minnir fremur á um-
hverfislist en málverk, og vísar til
þess viðkvæma jafnvægis, sem er
allt um kring.
Ólöf vinnur með hefðbundnari
miðla, en hún sýnir hér yfir fimmtíu
smáar myndir sem ýmist eru unnar
með olíu, tússi eða vatnslitum. Konan
er meginviðfangsefnið, og þá fyrst
og fremst með formlegum hætti;
kvenlíkaminn er tekinn fyrir með
breiðum línum, grófum formum og
í knöppu rúmi, sem nær að sýna fram
á gott flæði í þeirri heildarmynd sem
listakonan leitar eftir. Þessi liðlega
meðferð gæti vissulega verið ávísun
á frekari afrek þegar fram líða stund-
ir.
Eiríkur Þorláksson
Ásdís og Jón í
Grindavíkurkirkju
ÁSDÍS Arnardóttir sellóleikari og
Jón Sigurðsson píanóleikari koma
fram á Sumartónleikum í Grindavík-
urkirkju á sunnudag, 21. júlí, kl. 17.
Á efnisskrá verða verk eftir Bach,
Beethoven, Jón Nordal, Ravel og
Piazzolla.
Jón Sigurðsson hefur lært píanó-
leik hjá Helgu Laxness og Halldóri
Haraldssyni í Reykjavík, Eriku Ha-
ase í Hannover í Þýskalandi og Caio
Pagano í Phoenix í Bandaríkjunum
og hefur haldið tónleika á Islandi og
í Bandaríkjunum.
Ásdís Arnardóttir nam sellóleik
hjá George Neikrug í Boston í Banda-
ríkjunum, Richard Talkowsky í Barc-
elona á Spáni og Gunnari Kvaran í
Reykjavík. Hún hefur haldið tónleika
í Bandaríkjunum og á Spáni.
Ásdís og Jón léku saman er þau
voru við nám í Tónlistarskólanum í
Reykjavík. Síðastliðinn vetur hófu
þau samstarf á ný en þau starfa
bæði í Reykjavík við kennslu og spila-
mennsku.
Aðgangseyrir er kr. 500, fyrir 15
ára og eldri.
r
REYNT hefur verið að gera mikið
mál út af hljóðvist fyrirhugaðra fjöl-
býlishúsa við Kirkjusand og af-
greiðslu Reykjavíkurborgar á því
máli. Sökum mjög villandi upplýs-
inga einkum frá Guðrúnu Jónsdóttur
arkitekt, sem greinilega vílar ekki
fyrir sér að fara viljandi með rangt
mál, tel ég nauðsynlegt að geta um
nokkrar staðreyndir í máli þessu.
Hljóðvistarhönnun
Kirkjusands
Við hönnun húsa á Kirkjusandi
1-5 hefur frá upphafi verið haft í
huga að leysa hljóðvist, bæði
innan húss og utan, á sem best-
an hátt. Munu það vera fyrstu
húsin, þar sem það er gert.
Benda má á mörg hús í bygg-
ingu við jafnmiklar eða meiri
umferðaræðar, þar sem ekkert
eða mjög óverulegt hefur verið
gert til þess að taka á þessu
máli. Til þess að skýra í afar
stuttu og nokkuð einfölduðu
máli aðgerðir þær sem viðhafðar
eru er meðfylgjandi mynd.
Afgreiðsla
Skipulagsnefndar
Reykjavíkur
Hús þessi eru afgreidd í
skipulagsnefnd Reykjavíkur á
fundi nefndarinnar 24.3. 1996.
Bókun nefndarinnar er svo-
hljóðandi:
„130.96 Laugarnesvegur 89,
kynning.
Lögð fram að nýju tillaga Helga
Hjálmarssonar arkitekts, að upp-
byggingu á lóðinni nr. 89 við
Laugarnesveg. Ennfremur bréf
hönnuðar, dags. 22.3. '96, ogbréf
hönnuðar og Steindórs Guð-
mundssonar, verkfræðings, dags.
21.3. '96, og bréf Reynis Vil-
hjálmssonar, landslagsarkitekts,
dags. 16.3. '96. Skipulagsnefnd
samþykkir erindið, enda verði við
byggingu húsanna viðhafðar nauðsyn-
legar sértækar aðgerðir vegna hljóð-
vistar, sbr. bréf Helga Hjálmarssonar
og Steindórs Guðmundssonar, dags.
21.3. ’96. “
Þannig er málið samþykkt ein-
róma, m.a. af Guðrúnu Jónsdóttur.
Ástæður tafa við framkvæmd
Málið er síðan lagt fyrir bygginga-
nefnd Reykjavíkurborgar 24.4. og
er þá frestað, þar sem uppgötvast
að ekki er enn farið að óska eftir
breyttri landnotkun við Skipulags-
nefnd ríkisins, sem samþykkt var
samhljóða að gera í borgarráði 6.
febrúar. Samkvæmt lögum er 8 vikna
kynningarfrestur á slíkri beiðni og
komst kynning ekki út fyrr en um
rniðjan maí og rann frestur út 4.
júlí sl.
Stöðug hávaðaaukning
síðustu ár
Hávaði hefur stöðugt aukist á
undanförnum árum, einkum vegna
umferðar, en einnig innanhúss vegna
tölvu, leiktækja, sjónvarps o.fl. Al-
mennt má segja að hús hafi ekki
verið hönnuð með tilliti til hljóðs,
nema að mjög óverulegu leyti. Hvorki
hefur verið hugsað um umhverfis-
Sökum mjög villandi
upplýsinga um hljóðvist
fyrirhugaðra fjölbýlis-
húsa við Kirkjusand tel-
ur Ármann Örn Ár-
mannsson nauðsynlegt
að geta um nokkrar
staðreyndir í málinu.
Til Skipulagsnefndar Reykjavfkur
Borgartúni 3
105 Reykjavík
Reykjavik 21.03.1996
Varöar hþóðvist Kirkjusandsbyggöar.
Á fundi Slapulagsnefndar 18.03. s.l. var eríndinu um uppbyggingu á Kirkjusandi
(Goöalóð) frestaö og faríð fram á skilgreiningu á hljóövist lóðar og íbóða.
Á fundi nefndarínnar 11.03. s.l. var málið tekið fyrir og kynnt og því fylgdi þ
skýrsla Steindórs Guðmundssonar um hljóðvist dags 05.03.1996.
1 skyrslu Steindórs kemur fram aö lóðin og þrjár neðstu hatðimar fullnæg
hljóðvistargildum en til þess að reglugeröarkxöfum um 30 db hljóðgildi í (búðun
ofan þriðju hatðar só fullnægt, segir Steindór að gera þurfi eftirtaldar ráðstafanir:
1. Tvðfalt gler skal vera í gluggum og skal annað glerið vera tvðfalt (laggler)
2 mm plastefni (4/2/4 + 12 + 4 mm gefur 38 db).
2. Tryggja skal hljóðdeyfða innloftun í Ibúðimar með sérstðkum búnaði, sem
annað hvort er innbyggður í glugga eða veggi. fbúðimar geu notið fersklofts
þegar gluggar eru lokaðir og 30 db hljóðvistargildi innandyra er tryggt.
Á þessu stigi hðnnunar hefur ekki veriö ákveðið hvaða leið verður farin f þessu
efni, en sérteikningar og verklýsing, sem tryggir að ofangreindura skilyrðum
verði nið, verður lögð fyrir byggingafulltnla þcgar þar að kemur eins og Iðg
gera ráð fyrir.
Ég venti þess að háttvirt sldpulagsnefnd telji þessar skýringar fullnatgjandi og geti
fyrir sitt leyli samþykkt erindið.
■.'ySi—
1 Helgi Hj^marsson arkitekt
UndirriUður Steindór Guðmundsson vcrkfrrðingur hjá Rannsóknarstofnun
bygginjariðnabarins er samþykkur framangreindum ráöstðfunum sem fullnægjandi.
Steindór Guðmundsson vcrkfræðingur
BRÉF það sem sent var skipulagsnefnd
Reykjavíkur 24. mars 1996.
hljóð né hljóð milli húsa í raðhúsum.
Þegar í óefni er komið er því kennt
um hvar viðkomandi hús stendur í
umhverfinu, en ekki því að ekki var
hugsað fyrir umhverfishávaða í upp-
hafi.
Hljóð hefur mikil áhrif á heilsu
og vellíðan fólks. Nú eykst umferð
stöðugt með tilheyrandi áreitisaukn-
ingu. Þá fer fólk að veita þessu at-
hygli, en þá er því miður oftast mik-
ill kostnaður því fylgjandi að ráða
bót á vandamálinu og ekki sömu
möguleikar og ef því hefði verið veitt
athygli í upphafi.
Það sem skiptir máli er að verjast
umferðarhávaða frá upphafi og taka
það með í skipulagningu nýrra húsa.
Það þekkjunr við lítið á íslandi og
því er eðlilegt að fólk verði gagnrýn-
ið á nýjar íbúðir á svæðum þar sem
umferð er mikil.
Rangfærslur Guðrúnar
Jónsdóttur
Guðrún Jónsdóttir er arkitekt og
á sæti í Skipulagsnefnd og er fyrrum
forstöðumaður Borgarskipulags.
Hún ber því verulega ábyrgð á því
sem hún segir. Guðrún Jónsdóttir,
sem samþykkt hefur þetta erindi án
athugasemda, fer vísvitandi með ós-
annindi í þessu máli, í nokkrum atrið-
um, amk. Þar má m.a. nefna að hún
fullyrðir að Ármannsfell hf. segi að
byggingarnar eigi ekki að lúta regl-
um um nýja byggð. Ármannsfell er
enginn umsagnaraðili um það fremur
en Guðrún Jónsdóttir. Embætti
Skipulagsstjóra ríkisins lætur í bréfi
til Borgarskipulags Reykjavíkur
10.7. sl. í ljós það álit að auglýst
breyting á aðalskipulagi geti fallið
undir skilgreininguna „endurnýjun
byggðar sem fyrir er“. Tal Guðrúnar
um geysileg frávik frá byggingar-
reglugerð eru ósannindi af ómerki-
legustu gerð, til þess eins fallin
að skaða fyrirtækið Ármannsfell
hf. - Ennfremur leyfir Guðrún
sér að túlka skýrslu Steindórs
Guðmundssonar hljóðverkfr.,
sem við lögðum inn til Borgar-
skipulags, en hún segist ekki
hafa séð, á þann veg að bæði er
villandi og farið með rangt mál.
Hún segir að í skýrslunni komi
fram að hávaði við húsin sé langt
yfir þeim mörkum sem sett voru
í reglugerð. Sá maður sem var
aðaihöfundur þessarar reglu-
gerðar, Steindór Guðmundsson
hljóðverkfræðingur á Rannsókn-
arstofnun byggingariðnaðarins,
túlkar sjálfur skýrslu sína á þann
hátt, að hann telji fyrirhugaðar
aðgerðir' fullnægjandi. Guðrún
fullyrðir að útreikningar annarra
verkfræðinga séu á svipuðum
nótum og Almennu verkfræði-
stofunnar. Þar enn og aftur fer
hún vísvitandi með rangt mál,
m.a. gerir Almenna verkfræði-
stofan ráð fyrir 80 km hraða, en
löglegur hraði er 60 km og fást
þar verulega önnur gildi.
„Hinn gagnrýnandinn”
Vera Guðmundsdóttir líffræð-
ingur hefur fundið hjá sér hvöt
til þess að láta þetta má! til sín
taka. Birtir hún síðustu grein sína
í Mbl. í gær. Greinin er full af rang-
færslum og grófum árásum, sem eg
ætla í sjálfu sér ekki að elta ólar
við, en vil benda Veru á að varðandi
byggingu Ásholts giltu í fyrsta lagi
allt aðrar reglugerðir og í öðru lagi
er um allt annan hávaða þar að ræða,
því þar er um hverfisumferð að ræða.
Fullyrðingum um að fólk hafi reynt
að selja íbúðir sínar þar vegna há-
vaða vísa eg á bug sem rakalausum
ósannindum. Samkvæmt upplýsing-
um fasteignasala koma íbúðir í þess-
ari byggð sjaldan í sölu og seljast
yfirleitt jafnharðan, þar sem um eitt
vinsælasta sambýlishús borgarinnar
er að ræða. Oðru í grein Veru mun
eg ekki hirða um að svara.
Niðurstöður hljóðfræðisérfræð-
inga eru þær, að mikilvægast sé fyr-
ir íbúa húsa í borginni að svara kröf-
um um 30dB(A) jafngildishávaðastig
yfir einn sólahring í ibúð og kröf-
unni um 55 dB(A) jafngildishávaða-
stig yfir einn sólarhring á útivistar-
svæðum, sem tryggja má með hljóð-
tæknilegum aðgei'ðum. Þessu ar alls
staðar náð á Kirkjusandi 1-5.
Höfundur er framkvæmdastjóri
Ármannsfells lif.