Morgunblaðið - 19.07.1996, Page 29
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 19. JÚLÍ 1996 29
MINIMIIMGAR
bjuggum þar og voru hjá okkur í
þrjár vikur.
Það var alveg yndislegur tími,
við grilluðum, fórum í ferðalög og
ýmislegt fleira. Söknuðurinn var
mikill þegar þau fóru, en við hugg-
uðum okkur við það að við myndum
öll hittast aftur næsta sumar. í
hugum okkar er krökkt af minning-
um sem ávallt munu færa okkur
gleði.
Stórt skarð hefur verið höggvið
í fjölskylduna við fráfall þeirra, en
það er þó huggun í því að vita að
núna líður þeim báðum vel og þau
eru saman á ný.
Elsku amma og afí, við kveðjum
ykkur með miklum söknuði.
Guð geymi ykkur.
Ykkar barnabörn,
Hrafnhildur, Arnþór,
Erlingur og Einar.
Nú er elsku afi dáinn. Ekki óraði
mig fyrir því að þetta væri síðasta
samveran mín með þér þegar við
fórum öll í sumarbústaðinn fyrir
tæpum mánuði. Þetta gekk allt svo
hratt fýrir sig, ég vissi að þú varst
mikið veikur, en þú lést lítið á því
bera. Gott er til þess að vita að
amma tekur á móti þér með opnum
örmum.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Kæri afi. Þakka þér fyrir að fá
að eiga hlutdeild í lífi þínu og fyrir
að fá að kynnast þér.
Guð veri með þér.
Örn Sigurðarson.
Það er ekki auðvelt að skilja ráð-
stafanir Guðs með lífið og dauðann.
„Hvers vegna?“ er spurning sem
kemur óhjákvæmilega upp í huga
minn þegar margir einstaklingar
úr sömu fjölskyldu hverfa á brott
með svo stuttu millibili. Það eru sjö
ár síðan Óli missti ungan dótturson.
Það var annað barnabarnið sem þau
misstu, hjónin Ólafur Bjarnason og
Guðný Sigurðardóttir.
Fimm árum síðar, eða þann 25.
júlí 1994 lést Guðný eftir stutta
baráttu við þann ógnvænlega sjúk-
dóm, krabbameinið.
Það var að byrja að birta yfir
Óla nú í vetur eftir andlát Guðnýj-
ar. Hann tók það hlutverk alvarlega
að halda áfram því starfi sem þau
hjónin höfðu unnið að um árabil,
en þau höfðu komið sér upp falleg-
um garði og gróðurhúsi sem krafð-
ist mikillar umhugsunar. Guðný
ræktaði rósir og jurtir jafnt innan-
dyra sem utan. Hann sinnti þessu
hlutverki af kostgæfni og var virki-
lega stoltur af, þegar gesti bar að
garði og hafði gaman af að ganga
um og sýna afrakstur vinnu sinnar.
Ég var ákaflega ánægð þegar
Óli þáði boð okkar hjóna á þorra-
blót nú í vetur og taldi það bera
merki þess að hann væri að rétta
við eftir mikinn missi við fráfall
Guðnýjar. Það er mér mikils virði,
þegar ég hugsa til baka, hvað við
áttum ánægjulega kvöldstund
þarna saman.
Óli var fullur orku til endurbóta
og viðhalds á litta húsinu sínu á
Sólvöllum. Þá sýndi hið rétta eðli
Óla sig vel. Hann hringdi hingað
oftsinnis til að bjóða okkur allt sem
hugsanlega gæti komið okkur að
einhvetjum notum við búið. Það
mátti engu henda sem hægt var
að nýta einhvers staðar, og alltaf
voru augu og eyru opin fyrir öllu
sem nýtilegt var. Þeir hafa oft kom-
ið í góðar þarfir, hlutirnir sem Óli
kom með hingað og enginn maður
gat ímyndað sér að yrðu nokkrum
að gagni, en voru síðan hið mesta
þarfaþing þegar betur var að gáð.
Það voru líka fáir menn sem var
eins gaman að gefa eitthvað í
svanginn. Hann, þessi granni fín-
gerði maður, hafði unun af að
borða, og í mestu uppáhaldi hjá
honum var þorramatur og allur
annar góður sveitamatur að göml-
um sið. Sviðalappir voru hans uppá-
hald, og er mér í fersku minni
„sviðalappaveisla" sem hann var
boðinn til ásamt fleirum í fyrravet-
ur. Hann kunni svo sannarlega að
meta það.
Hann hafði mikinn áhuga á öllu
því sem var að gerast í sveitinni,
jafnt fyrir skepnunum og því sem
sneri að landbótum. Það voru ófáar
vinnustundirnar sem hann lagði
fram við byggingu íbúðarhúss fyrir
tengdaforeldra mína fyrir tæpum
þremur árum. Þá var ekki verið að
líta á klukkuna til að athuga hve-
nær væri matar- eða kaffitími, held-
ur var spumingin hvenær verkefnin
væru á þrotum. Hann átti auðveld-
ara með að gefa en þiggja. Mér
fannst það einkennandi fyrir Óla
þegar ég talaði við hann í síma nú
í júlíbyijun, þá fársjúkan, að það
sem hann vildi fá að vita var hvern-
ig folöldunum liði sem fæddust nú
í vor, og því næst hvernig manni
mínum gengi í túnvinnslunni og
hvað ég héldi að þyrfti mikið af
fræi í stykkið sem um ræddi. Hann
hafði mun meiri áhuga á þeim hlut-
um heldur en eigin heilsufari. Það
lýsir þeim manni sem Óli hafði að
geyma.
Það eru aðeins tveir mánuðir frá
því að ljóst var að Óli var alvarlega
veikur. Hann lést þann 11. júlí sl.
úr sama sjúkdómi og kona hans.
Við sitjum eftir með ánægjulegar
minningar um góðan mann. Það er
gott að vita af þeim hjónum sem
nú gæta barnabarnanna sinna
tveggja á fjarlægum slóðum.
Eg bið Guð að gefa systkinunum
Önnu, Dollu, Sigga, Beggu, Bjarna
og fjölskyldum þeirra allra styrk til
að standa upprétt í gegn um þær
raunir sem þau hafa reynt á umliðn-
um árum.
Hulda Ragnheiður.
mætti manni þar. Þegar ég hugsa
til liðnu áranna er mér efst í huga
þakklæti. Þakklæti fyrir órofa
tryggð og vináttu.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þðkk fyrir allt og allt.
Gekkst þý með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Að síðustu færi ég öllum að-
standendum innilegar samúðar-
kveðjur.
Anna Guðmundsdóttir.
Hún elsku langamma er dáin og
ég veit að eftir erfiða baráttu er
hún loksins laus við kvalirnar. Mér
finnst sárt að kveðja þig, en ég
veit að þér líður vel. Þakka þér
fyrir samveruna. Minning þín lifir
í hjarta mínu.
Ég hugar kveðju sendi
þig man ég alla stund
og guð ég bið um að gæta þín
uns geng ég á þinn fund.
í hjarta sárt ég kenni saknaðar
er hugsa ég til þin
af því ég man er lítil var
hver kyssti tárin mín.
(Gylfi Ægisson)
Sigrún Kristín.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur,
mín veri vöm í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka,
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(S. Egilsson.)
Elsku amma og langamma er nú
lögð til hinstu hvílu í dag, en góðar
minningar um hana munu ætíð lifa.
Hún var einstaklega jákvæð kona
og átti næga hlýju og kærleik til
að gefa afkomendum sínum.
Eg ólst upp í sama húsi og hún
til 16 ára aldurs og frá þeim tíma
á ég margar góðar minningar.
Amma leit oft eftir okkur systkinum
og mér er sérstaklega minnisstætt
hversu einlæg og góð hún var ætíð
við okkur. Ég fann ekki síður fyrir
væntumþykju hennar eftir að ég
stofnaði fjölskyldu. Konu minni
Hafdísi tók hún opnum örmum og
urðu þær góðar vinkonur. Hafdís
kunni vel að meta hennar vináttu
og þótti vænt um hana sem hún
væri hennar eigin amma. Einnig
nutu börnin okkar þijú samvista
sinna við langömmu og þótti gaman
að heimsækja hana. Amma var sér-
lega gestrisin kona og vildi helst
alltaf bjóða upp á hlaðið veisluborð
í hvert sinn sem við komum. Það
var líka ánægjulegt að fá hana í
heimsókn á heimili okkar, og hún
leyfði okkur alltaf að finna vel fyr-
ir því hve hún naut tilbreytingarinn-
ar ef við buðum henni í bíltúr, eða
tókum hana með okkur í heimsókn
til annarra.
Á sínum fullorðinsárum var hún
ætíð að föndra eitthvað og var óspör
á að gefa okkur bamabömunum það
sem hún hafði búið til sjálf. Fallega
keramikjólatréð mun lýsa um
ókomna framtíð og minna okkur á
hana, sem og aðrar góðar gjafir frá
henni sem prýða heimili okkar.
Það var mikils virði fyrir íjöl-
skyldu hennar að geta fagnað ní-
ræðisafmæli hennar sl. haust og
átt með henni yndislegan dag sem
hún virtist njóta virkilega vel.
Amma var alltaf miðpunktur fjöl-
skyldunnar. Það var eftirtektarvert
að þrátt fyrir háan aldur og erfið
veikindi var hugurinn heill fram á
síðasta dag og alltaf var hægt að
fá fréttir af öðrum úr fjölskyldunni
hjá henni því hún fylgdist með öllu
sínu fólki.
Við erum þakklát fyrir að hafa
átt ömmu að, og söknum hennar,
en munum ætíð minnast hennar
með gleði.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Steinar, Ilafdís, Birgir,
Klara og Linda.
t
Ástkær móðir okkar og tengdamóðir,
ANDREA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Snorrabraut 56,
lést í Landspítalanum 17. júlí.
Guðrún Sveinjónsdóttir, Jóhannes Árnason,
Guðmundur Sveinjónsson, Guðmunda Kjartansdóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓSKAR BENJAMÍN BENEDIKTSSON,
dvalarheimilinu Felli,
andaðist í Landspítalanum miðvikudaginn 17. júlí.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, stjúpmóðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
VIKTORÍA MARKÚSDÓTTIR,
Háteigsvegi 8,
Reykjavík,
sem lést 13. júlí, verður jarðsungin frá
Fíladelfíukirkjunni, Hátúni 2, þriðjudag-
inn 23. júlí kl. 13.30.
Margrét Ósk Árnadóttir, Bjarni Geirsson,
Svanhvít Árnadóttir, Garðar Jóhannsson,
Fjóla Kristín Árnadóttir, Kalman le Sage de Fontenay
og aðrir aðstandendur.
t
Þökkum innilega samúð og hlýju í okkar garð við andlát og útför
EINARS KRISTJÁNSSONAR
frá Hermundarfelli.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á hjúkrunarheimilinu Seli
á Akureyri.
Guð blessi ykkur, kæru vinir!
Guðrún Kristjánsdóttir,
Angantýr Einarsson, Auður Ásgrímsdóttir,
Óttar Einarsson, Jóhanna Þ. Þorsteinsdóttir,
Bergþóra Einarsdóttir, Eyjólfur Friðgeirsson,
Einar Kristján Einarsson,
Steinar Þorsteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát og útför
SIGRÍÐAR SIGURÐARDÓTTUR,
Brúarflöt 1,
Garðabæ.
Fyrir hönd barna, tengdabarna, barna-
barna og barnabarnabarna,
Birgir Kristjánsson.
t
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
GESTS HALLGRIMSSONAR,
Starrahólum 4,
Reykjavík.
Gyða Magnúsdóttir,
Magnús Gestsson, Þorgerður Sigurðardóttir,
Benedikt Gestsson,
Hulda Ragna Gestsdóttir, Odd Stefán Þórisson,
Hallgerður I. Gestsdóttir, Hörður Nielsson,
Sigurjón Tracey,
Anna F. Birgisdóttir, Friðrik Haraldsson
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum sem
auðsýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför elskulegrar móður
minnar, tengdamóður, ömmu, lang-
ömmu og langalangömmu,
SIGRÍÐAR Þ.
GUNNARSDÓTTUR
frá Eyrarbakka.
Guðni Marelsson, Jóna Ingvarsdóttir,
Friðþjófur Björnsson
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför föður
okkar, sonar, bróður og mágs,
JAKOBS BENEDIKTSSONAR,
Meðalholti 19.
Jóhanna Dagmar Jakobsdóttir,
Benedikt Þórður Jakobsson,
Július Ágúst Jakobsson,
Benedikt Þ. Jakobsson, Svandis Guðmundsdóttir,
Bergur Benediktsson, Ragnhildur Þórarinsdóttir,
Helgi Benediktsson, Kristin Helgadóttir,
Sigurbjörn Benediktsson.