Morgunblaðið - 21.07.1996, Blaðsíða 3
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. JÚLÍ 1996 B 3
Eldveggurinn; gamla stórslysamyndin
gengur í endurnýjun lífdaga.
Bjargvættirnar; Smith og Goldblum í ID4.
Hvað ef? Dean Devlin og Roland Emmerich,
höfundar „Independence Day“.
myndaveranna í Hollywood.
Tveimur dögum seinna kepptust
Hollywoodmógúlarnir um athygli
þeirra. 20th Century Fox bauð
best, þeir fengu 7,5 milljónir doll-
ara í laun og hluta af ágóðanum,
sem verður sjálfsagt helsta tekju-
lind þeirra næstu árin.
Þeir tóku að ráða í hlutverkin;
Bill Pullman yrði forseti Banda-
ríkjanna, jafnaldri Bill Clintons en
áræðnari, Jeff Goldblum tölvufrík
sem leitar að veikum blettum hjá
innrásarhernum og Will Smith or-
ustuflugmaður sem kallar ekki
allt ömmu sína. Aðrir leikarar í
myndinni eru Robert Loggia, Judd
Hirsch, Margaret Colin, Mary
McDonnell og Harry Connick. Um
svipað leyti var annar og mun
frægari leikstjóri, Tim Burton
(Batman), að undirbúa sína útgáfu
af innrásarmynd úr geimnum,
„Mars Attacks!“, svo það varð að
hafa hraðann á ef átti að koma
ID4 í kvikmyndahús á undan
henni. Burtonmyndin yrði stjörn-
um prýdd með Jack Nicholson og
Annette Bening í aðalhlutverkum.
En þegar Ijóst var að Emmerich
og Devlin höfðu náð forskoti ákvað
Burton að fresta frumsýningu á
„Mars Attacks!“ til næstu jóla.
Þegar Emmerich og Devlin sett-
ust niður og skrifuðu handrit ID4
höfðu þeir fremur í huga gömlu
stórslysamyndir Irwin Allens
(„Towering Inferno") en gamla
geimtrylla. Þeir höfðu lengi talað
um að reyna að endurvekja stór-
slysamyndirnar en ekki fundið
grundvöllinn undir þær þar til inn-
rás utan úr geimnum gaf tóninn.
„Þessi mynd á í raun margt sam-
eiginlegt með Irwin Allen myndun-
um,“ er haft eftir Devlin. „Við
kynnum til sögunnar hóp manna
með ólíkan bakgrunn sem snýr
bökum sáman gegn yfirvofandi
hörmungum. Það hjálpar okkur á
tvennan hátt: Við getum lagt
áherslu á mannlega þáttinn og
myndin þarf ekki að vera skelfi-
lega fyrirsjáanleg. I venjulegum
hasarmyndum sitjum við og bíðum
eftir því að súperhetjan okkar sigri
óvininn. Fólk gleymir því að í stór-
slysamynd eins og Póseidonslysinu
dó Gene Hackman í lokaatriðinu.
Svoleiðis nokkuð gefur okkur auk-
ið rými.“
Líkön og
matchboxbílar
Módelsmíði var helsta hjálpar-
tæki kvikmyndagerðarmannanna.
Til að koma innrás geimveranna
sem best til skila voru gömul flug-
skýli Howard Hughes við Los
Angeles flugvöllinn tekin undir
gerð risastórra líkana af amerísk-
um stórborgum og Hvíta húsinu
og Frelsisstyttunni og Miklagljúfri
svo fátt eitt sé nefnt, sem fiest
átti eftir að springa í tætlur. Alls
unnu um 750 tæknimenn myndar-
innar í flugskýlunum í níu mánuði
við gerð tæknibrellúatriða; match-
boxbílar og götóttur tjörupappír
voru meðal ódýrustu hjálpargagna
tæknimannanna. í ID4 eru yfir
500 tölvuteiknuð atriði en Devlin
bendir á að tölvuteikningar hafi
ekki alltaf boðið uppá bestu lausn-
ina. Stundum var besta lausnin
gamla módellímið og tvinninn. Úr
því varð samspil tölvuteikninga
hér og plastflugvéla þar en útkom-
an er ótrúlegur fjöldi tæknibrellu-
atriða. Þegar leikarinn Pullman
hitti þá Devlin og Emmerich fyrst
sýndu þeir honum tökur af „eld-
veggnum" svokallaða, sem geim-
skipin mynda í árásum sínum á
heimsborgirnar. Lausnin var mjög
einföld. „Hver hefði trúað því að
hér væri um þriggja metra há
húslíkön að ræða sett uppá haus
með eldgusurnar undir þeim en
myndavélin fyrir ofan?“ er haft
eftir Pullman. „Eldurinn gusast
niður bygginguna í átt til mynda-
vélarinnar fyrir ofan og svo snýrðu
myndinni við og þá er erigu líkara
en eldurinn stefni beint á þig. Frá-
bært hugvit.“
Vandamálin sem þurfti að leysa
snéru að atriðum eins og hversu
mikið þyrfti af sprengiefni til að
sprengja Hvíta húsið í smáagnir á
nokkrum sekúndum? Leikmynd-
irnar úr „The American President“
og Nixon höfðu verið notaðar und-
ir innitökur í Hvíta húsinu. Smíðað
var hæfilega Iítið líkan af Hvíta
húsinu fyrir 40.000 dollara og
heil vika fór í að undirbúa spreng-
inguna, sem var tölvustýrð. „Við
höfum ekki efni á að láta neitt
fara úrskeiðis,“ sagði Emmerich.
Sprengingin heppnaðist fullkom-
lega og var notuð í fyrstu kynning-
armyndina sem dreift var í bíóhús
um allan heim.
Óttinn
við heimsendi
ID4 hefur að engu rómantískar
hugmyndir Steven Spielbergs um
geimverur eins og þær koma fyrir
í myndum hans Náin kynni af
þriðju gráðu og E.T. sem vinaleg
fyrirbæri, ýmist strandaglópar í
amerísku úthverfi eða í friðarferð
til jarðar. í dag boðar heimsókn
utan úr geimnum ragnarök og er
efni í stórslysamynd. Hvers vegna?
Devlin tengir það árinu 2000. Á
sjötta áratugnum var gerður
mýgrútur geiminnrásamynda í
Hollywood þar sem auðveldlega
mátti sjá að geimverurnar skelfi-
legu stóðu fyrir Rauðu hættuna,
kommúnismann í austri. „Því er
ekki lengur til að dreifa,“ er haft
eftir Devlin. „Gömlu myndirnar
eins og „War of the Worlds“ gerðu
mikið til út á hræðsluna við komm-
únismann en ég held það sé búið
mál. í dag er meira spilað inná
heimsendaóttann eftir því sem nær
líður árþúsundaskiptunum.“
Devlin. var vongóður nokkrum
dögum fyrir frumsýningu á mynd-
inni vestra. Prufusýningarnar
höfðu farið fram úr björtustu von-
um. Þeir vissu að þeir voru með
eitthvað sérstakt í höndunum.
„Eitt það verðmætasta sem Rol-
and hefur nokkurn tíman sagt við
mig var á þessa leið,“ segir Devl-
in. „Sjáðu til, Devlin, þú ert enginn
snillingur. Ég er enginn snillingur
og við eigum aldrei eftir að verða
neinir snillingar. En ef við leggjum
hart að okkur þá eigum við von-
andi eftir að gera góða bíómynd
einn daginn.“
Þeir þurfa ekki að hafa áhyggj-
ur af því meira.