Morgunblaðið - 01.12.1996, Side 34

Morgunblaðið - 01.12.1996, Side 34
34 SUNNUDAGUR 1. DESEMBER 1996 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ SIGURBJÖRN ÞÓR EMILSSON + Sigurbjörn Þór Emilsson fædd- ist á Húsavík hinn 26. ágúst 1975. Hann lést á heimili sinu i Reykjavík hinn 18. nóvember síðastlið- inn. Foreldrar hans eru Emil Birgisson, f. 2. mai 1958, og Hildur Ása Bene- diktsdóttir, f. 6. júlí 1948. Systir hans er Valdís Emilsdóttir, f. 20. maí 1978. Útför Sigurbjöms fór fram frá Þverár- kirkju í Laxárdal 26. nóvember. Heyr, himna smiður, hvers skáldið biður, komi mjúk til mín miskunnin þín. Því heit eg á þig, þú hefur skaptan mig, ég er þrællinn þinn, þú ert Drottinn minn. (Kolbeinn Tumason) Þegar kveðja þarf vin verður oft fátt um orð. Djúpt skarð er höggvið í líf mitt og verður aldrei fyllt. Það var margt, sem við gerðum saman og margt, sem við ætluðum að gera, en tíminn var ekki nægur fyrir alla okkar drauma. Ég er þakklátur fyrir að hafa fengið að kynnast þér og munu minningar mínar um þig sitja eftir þótt þú sért farinn. Ég bið fyr- ir, að Guð vaki yfir sálu þinni að eilífu, kæri vinur. Þinn vinur, Friðfinnur. Það er erfítt að sætta sig við frá- fall Sibba vinar okkar, þessa glæsi- lega unga manns. Hann kom á heim- ili okkar eins og bjartur sólargeisli með sitt fallega bros, alltaf tilbúinn að hjálpa öðrum, góður, sannur félagi. Vinátta hans var gefandi en aldrei þiggj- andi og nú þegar tíminn er runninn frá okkur kemur svo margt í hug- ann, sem maður ætlaði að gera og segja „á morgun". En við eigum ekki morgundaginn vís- an. Mennimir álykta, en Guð ræður. Þessi góði vinur hefur verið hrifinn frá okkur svo skyndi- lega. Hann var rétt að byija lífíð. Guð blessi Sigurbjöm og styrki fjölskyldu hans í sorg sinni. Móðir vinar. Þegar ég frétti að Sibbi vinur minn væri látinn, þá ósjálfrátt fór ég að hugsa aftur í tímann. Ég man svo vel þegar ég hitti þig fyrst. Ég var nýkomin á Laugar, og stóð ein fyrir utan gamla skóla og þú labbaðir út og sagðir eitthvað á þessa leið, vá, gellan, með hæðnistón. Og ég varð svona hálf hrædd við þig. Aldrei á þeirri stundu datt mér í hug að þú yrðir besti vinur minn á Laugum. Það skipti aldrei neinu máli í hvemig skapi ég var, þú tókst mér alltaf eins- og ég er. Þú gafst mér svo mikið af þinni vináttu. Ég á þér svo margt að þakka þessi ár sem ég þekkti þig og svo margar góðar minningar. Það er bara ein setning sem lýsir þér best. Þú varst besti og traustasti vinur sem hægt er að eignast. Kæra fjölskylda og vinir, ég veit að djúpt skarð er í ykkar hjörtum. En reynið að vera sterk, lífið heldur áfram. Elsku Sibbi minn, ég mun sakna þín sárt og varðveita vináttu okkar f hjarta mínu. Þinn vinur, Herborg Hjelm. t Elskuleg amma mín, ÞÓRDÍS HALLDÓRSDÓTTIR frá Sauðholti, síðast til heimilis á Norðurbrún 1, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 3. desember kl. 13.30. Jarðsett verður í Fossvogskirkjugarði. Fyrir hönd aðstandenda. Þórdis Guðmundsdóttir. t Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, MARÍA JAKOBSDÓTTIR, Jörfabakka 12, Reykjavik, sem lést aðfaranótt laugardagsins 23. nóvember, verður jarðsungin frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 3. desem- ber kl. 13.30. Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Krabbameinsfélag íslands og Rauða krossinn. Magnús Þorsteinsson, Sigurbjörn H. Magnússon, Berglind Magnúsdóttir, Þorsteinn Magnússon, Hafdis Magnúsdóttir, Þórhallur G. Kristvinsson, Jakob S. Magnússon, Áslaug Pétursdóttir og barnabörn. Með þessum fátæklegu orðum langar mig að kveðja kæran vin, Sigurbjöm Þór Emilsson, eða Sibba eins og hann var altlaf kallaður. Ég kynntist Sibba á Laugum og myndaðist þar fljótt góður vinskapur sem hefur haldist síðan. Sibbi var traustur og góður vinur, hann var mjög hreinskilinn og sagði hreint út það sem honum fannst, hann var líka einn af þeim sem maður gat alltaf leitað til ef maður átti eitthvað erfítt eða leið illa, hann hlustaði á mann og gat oftar en ekki hresst mann við. Já, það er víst að Sibba verður sárt saknað á mörgum stöðum. Ég vil þakka Sibba fyrir þann mikla vinskap sem hann sýndi þau ár sem ég var svo heppin að fá að þekkja hann. Kæra fjölskylda, ég vil senda ykkur og hans fjölmörgu vin- um sem eiga um sárt að binda núna mínar dýpstu samúðarkveðjur. Bless, elsku Sibbi vinur minn. Helga Rósa Atladóttir. Þriðjudagskvöldið 19. nóvember er hringt í mig og sagt „Sara, Sibbi er dáinn“. Það stoppaði allt í kringum mig. Ekki Sibbi, svo ungur, lífsglað- ur og traustur vinur. Elsku Sibbi minn. Ég kynntist þér fyrir 5 árum og það var á Laugum. Ég varð strax vinur þinn því jjað var ekki erfitt að nálgast þig. Ég gleymi aldrei því ári. Eftir skólaárið hittumst við nú stundum og svo má nú ekki gleyma æðislegu utanlandsferðinni sem ég, þú, Áki, Elsa, Helga og Hilmar fórum í. Þú varst alltaf svo hress og hrókur alls fagnaðar. Svo lágu leiðir okkar í sitthvora áttina. Þangað til þú komst til Reykjavíkur og byijaðir í skóla. Ég hitti þig nú stundum og það var alltaf svo gott og uppör- vandi að hitta þig. Þú sagðir alltaf allt sem þér fannst. Þú varst svo hreinskilinn og það sem þú sagðir virkaði. Elsku Sibbi minn, hér skiljast leið- ir okkar aftur. Þú varst yndisleg manneskja og þú varst vinur minn. Ég á eftir að sakna þín þangað til að ég hitti þig aftur. Takk fyrir að vera vinur minn. # IOI* IOI#IOt# ö I S o I s # Fersk blóm og skreytingar við öll tœkifœri Opið til kl.IO öll kvöld Persónuleg þjónusta Fdkafeni 11, sími 568 9120 o 1 I i I I S OtOt#!Ot#IOtO Ég votta fjölskyldu þinni alla mína samúð. Megi Guð vera með ykkur. Sara Lind. Þriðjudaginn 19. nóvember vorum við vaktar með fréttum sem aldrei gleymast. Pabbi Guðrúnar hringdi og tjáði okkur að einn af okkar bestu vinum væri dáinn. Hann Sibbi var farinn og eftir sat óbærilegur sárs- auki. Elsku Sibbi, það er skrítið að þú skulir ekki lengur vera með okkur. Það eina sem við eigum eftir eru margar og góðar minningar um vin- áttu okkar. Þú varst stór hluti af okkar lífi, tryggur vinur og komst okkur alltaf til að hlæja á erfiðum tím- um bara með því að vera þú sjálfur. Þú varst alltaf hreinskilinn og komst til dyranna eins og þú varst klæddur. Við gátum leitað til þín í gleði og sorg og alltaf áttirðu réttu svörin. En nú sitjum við eftir með margar spuming- ar en engin svör. Þú varst ekki alltaf samþykkur öllu sem við gerðum, en samt sem áður stóðstu alltaf með okk- ur gegnum þykkt og þunnt. Það er undarlegt að hugsa til þess að þú munir aldrei aftur kíkja inn í kaffi og segja okkur nýjustu slúður- sögurnar. Þær eru óteljandi kvöld- stundirnar sem við áttum yfír kaffi- bollunum, spjallandi um allt milli himins og jarðar; en því miður verða þær ekki fleiri, en þær sem við áttum verða mun dýrmætari. Þetta eigum við erfitt með að sætta okkur við og getum ekki ennþá trúað. Þú kemur alltaf til með að lifa í minningunum sem eru varðveittar næst hjarta okk- ar. Okkur fannst við vera sérstakar í návist þinni og þú varst okkur líka sérstakur. Þú gafst okkur mikið og vinátta þín er okkur ómetanleg. Elsku Sibbi, við söknum þín sárt og eigum erfítt með að segja bless. En því fær víst enginn breytt. Vertu sæll, Sibbi, megirðu hvíla í friði og lifa í minningunni. Erna Kristín, Guðrún Kristín og Anna Geirlaug. Vinskapur okkar Sibba hófst fyrir 5 árum á Laugum þar sem við vorum bæði í skóla. Margt hefur á dagana drifið síðan þá, og eru mér þá efst í minni sumrin í Mývatnssveit, Spánar- ferðin okkar og aðrar samverustund- ir. Sjaldan leið langur tími á milli heimsókna og ef vegalengdin var löng var símtólið tekið upp. I haust voru ég, Áki og Sibbi ásamt fleirum á leið- inni í bæinn til þess að stunda nám. Ég og Áki fluttum á Reynimelinn og Sibbi á Öldugötuna, stutt labb var á milli og varla leið sá dagur að við hittumst ekki. Alltaf hafði hann frá mörgu að segja og gaman var að rökræða við hann um ýmis mál sem snertu daglega lífið. Hann var vinur í raun og gott var að tala við hann ef eitthvað bjátaði á. Við áttum marg- ar góðar samverustundir, og ég sakna þess sárt að eiga ekki von á heimsókn eða símtali frá honum. Sibbi var ynd- + Faðir okkar, tengdafaðir og afi, GEORG Á.H.KULP tónlistarmaður og kennari, lést í Malente, Þýskalandi, 11. nóvember sl. Fyrir hönd aðstandenda, Georg Kulp, Hafdís Jónsdóttir. + Ástkær móðir, tengdamóðir og amma, JÓHANNAG. FREYSTEINSDÓTTIR, Blönduhlíð 8, lést á heimili sínu að morgni 18. nóvem- ber. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Þökkum fjölskyldum okkar og vinum fyrir veitta samúð og stuðning. Guð blessi ykkur öll. Berglind Freymóðsdóttir, Jón Stefnir Hilmarsson, Anna Björk Jónsdóttir, Jóhanna Ella Jónsdóttir. islegur og góður drengur sem ég var svo heppin að eiga sem vin. Hugur minn leitar svara við ýmsum spum- ingum en efst eru mér í huga góðar minningar um fallegan og ljúfan dreng sem alltaf mun eiga vissan stað í mínu hjarta. Elsku Sibbi. Fráfall þitt er mikið áfall fyrir okkur öll, eft- ir sitjum við með spumingar um lífið og tilgang þess, brottför þín verður okkur þó styrkur og hvatning að nýrri lífsýn. Þótt ég sé látinn, harmið mig ekki með tárum. Hugsið ekki um dauðann með harmi og ótta; ég er svo nærri að hvert eitt ykkar tár snertir mig og kvelur, þótt látinn mig haldið... En þegar þið hlæið og syngið með glöðum hug, sál mín lyftist upp í móti til ljóssins: Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífíð gefur, og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði ykkar yfir lífinu... _ (Óþekktur höfundur) Elsa Grímsdóttir. Við félagamir viljum minnast vin- ar okkar eins og við þekktum hann. Sibbi eins og hann var kallaður var alltaf hress, hafði ákveðnar skoðanir og var tilbúinn til að ræða allt milli himins og jarðar. Hann var vel gef- inn, átti mjög auðvelt með að læra og oftar en ekki gat hann gefíð okk- ur félögunum góða punkta sem við gátum nýtt okkur við námið. Sibbi hóf nám með okkur í raf- eindavirkjun í Iðnskólanum í Reykja- vík haustið 1995. Hann ræddi mikið um framtíðina og hafði hug á fram- haldsnámi að þessu námi loknu. Þegar við fréttum að vinur okkar væri horfinn úr þessum heimi vökn- uðu margar spurningar. Hvers vegna þarf ungt fólk í blóma lífsins að deyja? Hann Sibbi fór of snemma, en við þökkum fyrir þær stundir sem við fengum að njóta með honum. Við viljum votta fjölskyldu hans og vinum innilega samúð. Dáinn, horfinn! - Harmafregn! Hvílíkt orð mig dynur yfir! En ég veit að látinn lifir. Það er huggun harmi gegn. (Jónas Hallgrímsson) Atli, Karl, Þór og Orn. HAUKUR HELGA- SON + Haukur Helgason fæddist á Akureyri 1. desember 1936. Hann lést í Reykjavík 27. júlí síðastliðinn og fór útför hans fram frá Háteigskirkju 7. ág- úst. Þú varst mín sól, minn máni og stjömur. Þú veittir mér kraft þegar engan ég átti, þú breyttir támm í gleði, þú leyfðir mér mína lesti og iofsöngst mína kosti. Við elskuðum hvort annað skil- yrðislaust, söknuður minn er stöðugur, en þín vegna skal ég vera sterk. Nanci Arnold Helgason. Ljósakrossar á leiði Rafmagnsverkstæði Birgis Sími/fax 587 2442 GSM 893 1986 Boðtæki 846 1212 Bílasími 853 1986 Heildsala - Smásala.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.