Morgunblaðið - 08.12.1996, Síða 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 8. DESEMBER 1996 35
■4- Sigurður ís-
' feld Frímanns-
son fæddist á
Tumastöðum í
j Fljótshlíð 4. sept-
ember 1930. Hann
i lést á Landspítal-
I anum í Reykjavík
I. desember síð-
astliðinn. Foreldr-
ar Sigurðar voru
Frímann Isleifs-
son, f. 1. febrúar
1901 að Nikulásar-
húsum í Fljótshlíð,
d. 18. september
I 1990, og Marta
i Sigurðardóttir, f. 19. júní 1908
að Ey í Landsveit. Þau bjuggu
1 lengi að Tumastöðum og
seinna á Oddhól í Rangár-
þingi. Marta býr nú á Hellu í
Rangárvallasýslu. Systir Sig-
urðar er Guðrún, sem býr í
Reykjavík.
Sigurður kvæntist í Reykja-
vík árið 1956 Ragnheiði Guð-
mundsdóttir, f. 16. ágúst 1929
að Króki í Ásahreppi, og
bjuggu þau í Reykjavík til árs-
loka 1973 er þau slitu samvist-
um. Börn þeirra eru: Guðrún
Marta, f. 5.3. 1951, Óskar ís-
feld, f. 18.4. 1957, maki er
Sólveig Ágústsdóttir, Helga,
f. 2.5. 1960, maki er Ágúst
Óskarsson, Erlendur ísfeld, f.
II. 5. 1966, maki er Fanney
Kristjánsdóttir.
Sigurður var um tíma í sam-
búð með Friðrúnu Friðleifs-
dóttur frá Hellissandi á Snæ-
fellsnesi. Þeirra barn er Frí-
Elsku pabbi okkar er Iátinn.
Hann var svo ósköp mikið veikur
síðustu vikumar að hvíldin var
honum eflaust kærkomin. En þó
svo að við sæjum að hveiju stefndi
er svo skeifíng erfitt að kveðja og
dauðinn náði að læðast aftan að
okkur, þrátt fyrir allt.
Elsku pabbi, þú fórst sjaldan
auðveldustu leiðina og háðir marga
hildi en þú skilur eftir hjá okkur
fjársjóð, fjársjóð sem aldrei verður
frá okkur tekinn. í honum finnum
við þig akandi strætó og okkur við
hlið þér, alsæl, ferð eftir ferð. Við
fínnum þig líka þar með verkfæri
í höndunum, að gera við hluti, búa
til hluti, gera upp hjólin okkar, leik-
föngin, svo allt virtist sem nýtt á
ný. Allir hlutir léku í höndum þér.
Við munum okkur saman á góðri
stund í heimsókn hjá þér í Hraun-
mann Már, f. 11.9.
1954, hans maki er
Wimonrat Sric-
hkham. Frímann
Már ólst upp hjá
ömmu sinni og afa,
Frímanni og Mörtu.
Barnabörn Sig-
urðar eru 10.
Seinni kona Sig-
urðar er Erla Sig-
urðardóttir.
Sigurður ólst
upp á Tumastöðum
í Fljótshlíð fram að
fermingu árið
1944. Daginn eftir
ferminguna fór hann að Odd-
hól til að undirbúa komu fjöl-
skyldunnar þangað og þar ólst
hann upp síðustu unglings-
árin.
Sigurður byrjaði snemma
að fást við það sem átti eftir
að verða hans ævistarf, bif-
reiðaakstur. Ári áður en hann
fékk bílpróf, ók hann vörubíl
föður síns á vetrarvertíð í
Grindavík. Þá ók hann vöru-
flutningabíl hjá Kaupfélaginu
Þór, Hellu. Síðan var hann
leigubifreiðasljóri á eigin bif-
reið á Bifreiðastöð Reylqavík-
ur. Árið 1954 gerðist hann
bifreiðastjóri hjá Strætisvögn-
um Reykjavíkur og við það
starfaði hann, næsta samfellt,
í 34 ár, en þá íét hann af störf-
um vegna veikinda.
Útför Sigurðar verður gerð
frá Fossvogskirkju mánudag-
inn 9. desember og hefst at-
höfnin klukkan 15.
þó þú værir oft kvalinn síðustu vik-
urnar, var hárgreiðan og vellykt-
andi alltaf innan seilingar.
Perlumar í fjársjóð okkar eru
margar og við munum deila þeim
með bamabömunum þínum sem
svo sárt sakna afa núna. Við mun-
um sjá til þess að þau eignist sinn
eigin fjársjóð sem þau geti fundið
þig í um alla ókomna framtíð.
Elsku pabbi, við vitum að hún
Helga gamla hefur beðið þín
óþreyjufull og tekið á móti þér með
himneskum pönnukökum.
Lækkar lífdaga sól
löng er orðin mín ferð.
Fauk í faranda skjól
feginn hvíldinni verð.
Guð minn, gefðu þeim frið
gleddu og blessaðu þá.
Sem að lögðu mér lið.
Ljósið kveiktu mér hjá.
(Ólina Andrésdóttir)
Kærar þakkir til starfsfólks á
deild 12G og á Gjörgæsludeild
Landspítalans, fyrir alúðlega
umönnum og umhyggju.
Góður Guð geymi pabba okkar.
Óskar, Helga og Erlendur.
Elsku afí.
Þap er með söknuði sem ég kveð
þig. í huganum sitja eftir margar
góðar minningar um góðan afa.
Þegar þú fórst inn á spítalann trúði
ég því aldrei að Guð myndi taka
þig strax frá okkur. Ég man þig
daginn áður en þú varst lagður
inn, sitjandi í eldhúsinu heima, að
drekka kaffí. Þú kveiðst svo fyrir
aðgerðinni. En afí minn, nú er
engu að kvíða lengur, Guð mun
varðveita þig vel.
Takk fyrir allar þær samveru-
stundir sem við áttum saman, þú
verður ávallt í huga mér.
Silja Rán.
bænum. Við sjáum þig í bílskúmum
í Steinagerðinu þar sem þú ert að
hjálpa okkur með smíðaverkefni.
Við fínnum þig við hlið okkar á
dimmri nóttu, akandi vörubíl full-
um af físki frá Grindavík til
Hafnarfjarðar. Við munum þig
manna kátastan á mannamótum,
á ferðalögum og í útilegum með
okkur, í gamla Willysnum þínum.
Við sjáum þig í eldhúsinu að hræra
vanilluskyr handa okkur eða að
elda Pompí Pú, nokkuð sem enginn
gat gert eins og þú. Við munum
þig á leið í eða úr vinnu, í strætó-
búningnum, stífpressuðum og
hnapparnir glansandi. Við finnum
þig leggja túkall í lófann okkar,
fyrir að pússa vinnuskóna þína svo
vel að þú gast snyrt yfirvaraskegg-
ið þitt í þeim. Þú lagðir alla tíð
metnað þinn í snyrtimennsku og
Elsku afí.
Ég get ekki trúað því að þú sért
dáinn því það er svo stutt síðan
ég sat við hliðina á þér og talaði
við þig. Ég man þegar þú lást inni
á spítalanum og baðst mömmu um
að rétta þér rakspírann því þú vild-
ir alltaf vera svo fínn og þegar ég
bauð þér í afmælin mín, þá gafstu
mér alltaf bíl. Þegar ég fékk að
vita að þú hefðir misst meðvitund,
hvarflaði þetta ekki að mér, ég
hélt að þú mundir hressast við
næsta dag, en svo fór ekki, þú
bara lást þama meðvitundarlaus
og vaknaðir ekki.
Ég minnist ailra góðu stundanna
sem við áttum saman og þakka
þér fyrir að hafa verið afí minn.
Þitt bamabarn,
Heiðar Reyr Ágústsson.
i SIGURÐUR ÍSFELD
FRÍMANNSSON
-I- Guðjón Kjartan
■ Viggósson
fæddist í Reykja-
vík 15. apríl 1978.
Hann fórst með
mb. Jonnu hinn 13.
október síðastlið-
inn og fór fram
minningarathöfn
um hann í Hafnar-
kirkju í Hornafirði
30. nóvember.
Kæri góði drengur-
inn minn. Mig langar
til að minnast þín með
nokkram kveðjuorð-
um. Við höfðum ekki hist nokkuð
lengi, en 12. október sátum við
saman heilt kvöld og töluðum
margt, sem við vitum tvö ein. Ég
gladdist mjög yfír því livað þú
varst farinn að líta lífið og tilver-
una bjartari augum og gera þínar
framtíðaráætlanir. Sjómennskan
gaf þér vonir um betri afkomu og
að geta bjargað þér sjálfur, hugur
þinn stefndi að meiri
menntun til að fá meiri
möguleika. Og þú
talaðir um hvað það
væri mikilvægt að eiga
góða vini sem hægt
væri að treysta og þú
áttir þá, það var þér
mikils virði.
Kvöldið leið fljótt.
Ég spurði þig hvort þig
langaði ekki í bíó, en
svarið var: „Nei, ég
ætla að vera hjá þér í
kvöld, amma, og fá að
fara í sturtu." Fínn og
fallegur varstu þegar
þú varst búinn að greiða þér og
snyrta, því mikið snyrtimenni
varstu alltaf. Ég vildi að ég hefði
tekið mynd af þér þetta kvöld, en
ég á hana aðeins í huga mér. Seint
um kvöldið fóram við svo á fornar
slóðir í Karfavog 32 til Þórnýjar
vinkonu okkar sem þú dvaldist hjá
á meðan þú vannst við bátinn. Þá
sagðir þú: „Amma, það er skrýtið
að horfa á Karfavog 34 og fara
ekki inn þar. Einu sinni ætlaði ég
alltaf að eiga þar heima.“ Fátt
varð um svör hjá mér, en svo
bættirðu því við að það væri samt
gott að vera hjá Þórnýju.
Daginn eftir var ég stödd í
Karfavoginum að kveðja vininn.
Þá kom skipstjórinn brosandi og
fallegur maður að sækja hásetann
sinn. Við kvöddumst þá með okkar
bestu óskum um að allt gengi sem
best. Guðjón Kjartan fékk marga
kossa frá okkur Þórnýju. Morgun-
inn eftir kl. 7 kom helfregnin;
Jonnu saknað, hafin leit, högg í
hjartastað. Getur verið að drengur-
inn minn sé farinn í sjóinn, dáinn?
Hver er tilgangurinn? Þrír ungir
menn í blóma lífsins skyndilega
horfnir? Vegir Guðs era órannsak-
anlegir, en ég trúi að annað betra
taki við.
Elsku Kristrún mín og fjöl-
skylda. Ég bið Guð um að styrkja
ykkur öll í sorginni og enda þessa
kveðju með bæninni fallegu:
Guð gefi mér æðruleysi til að
sætta mig við það, sem ég fæ ekki
breytt, kjark til að breyta því sem
ég get breytt, og vit til að greina
þar á milli.
Amma, Valgerður Jónsdóttir.
GUÐJON KJARTAN
VIGGÓSSON
ÞÓRÐUR
EINARSSON
+ Þórður Einars-
son fæddist á
Siglunesi á Barða-
strönd 25. október
1921. Hann lést á
Landspítalanum 24.
nóvember síðastlið-
inn og fór útför
hans fram frá Dóm-
kirkjunni 3. desem-
ber.
Kveðja til skálds
Þegar Júlli vinur
minn hringdi í mig og
tilkynnti mér lát föður
síns, heiðursmannsins
og skáldsins Þórðar Einarssonar,
runnu ótal minningar í gegnum huga
minn. Hlýjar minningar um gott fólk
sem hafði opnara auga fyrir veröld
sinni en margur hver, minningar um
notalegar stundir í eldhúsi þeirra
hjóna þar sem oft var spjallað langt
fram í myrkur um furður tilvistarinn-
ar yfir ylvolgu kaffí og meðlæti.
Minningar um umhverfi og andrúms-
loft sem ýtti undir skáldlegan þroska
og skapandi hugsanagang. Stök
minning um Þorláksmessukvöld fyrir
mörgum áram, Þórður hafði rekist
á ljóð sem ég hafði skrifað að ég
held í dagbók þeirra hjóna, hann kom
inn og spurði: „Ertu skáld?“ Orð sem
styrktu sjálfsmynd og gleði unglings
á sínum mótunaráram, drengs sem
var að myndast við að yrkja. Svo las
hann fyrir okkur úr eigin ljóðum við
kertaljós og' ilmandi lykt af skötu
úr eldhúsinu þennan síðasta dag fyr-
ir jól. Og nú í kvöld
þegar Júlli hringdi í mig
á andlátsdegi föður síns
runnu í gegnum huga
minn ljóðlínur brota-
kenndar, en þó nokkuð
nærri hinni upphafiegu
mynd að ég held, þó svo
að orði kunni að skeika.
Ég er nokkuð viss um
að það var þetta ijóð,
Börn hins venjulega
dags, sem ég hafði
skrifað í dagbókina
þeirra hjóna og vil ég
tileinka það Þórði og
senda honum sem mína
hinstu kveðju:
Börn dagsins
hugsa heim
i grænu skógana
og bláu vötnin
þar fá þau gleði
og ýmsar gjafir
og sálir þeirra svífa þangað
og þau eru sem í draumi,
en þau komast ekki þangað
því þau eru börn hins venjulega dags.
Þórður Einarsson var enginn
hversdagsmaður, hann var skáld,
sterkur persónuleiki, hlýr maður.
Hans eru ábyggilega grænu skóg-
amir og bláu vötnin og öll sú gleði
og gjafír sem þar er að fínna. Mar-
íu, Júlla vini mínum, Ásgeiri, Hug-
rúnu og öllum aðstandendum sendi
ég og fjölskylda mín hugheilar sam-
úðarkveðjur.
Gunnar M. Andrésson.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust
er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld i úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins
í bréfasima 5691115, eða á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar
þar um má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæii að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega linulengd — eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skirnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
t
Hjartkær maðurinn minn og faðir okkar,
KARL JÓNSSON,
Skaftahlið 25,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 10. desember kl. 13.30.
Blóm vinsamlega afþökkuö, en þeim,
sem vildu minnast hans, er bent á líkn-
arstofnanir.
Guðfinna Guðjónsdóttir,
Jón Róbert Karlsson, Hlíf Hjálmarsdóttir,
Gunnlaugur Karlsson, Svava Engilbertsdóttir
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, er sýndu okkur samúð
við andlát og útför móður okkar, ömmu og langömmu,
JÓNU V. HANSEN,
Kumbaravogi,
áður Njálsgötu 59.
Jóhann V. Ólafsson,
Júlíus Þorbergsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega samúð og vinarhug við
andlát og útför okkar ástkæru móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu
SIGURBJARGAR S. HOFFRITZ,
Ártúni 14,
Selfossi.
Hilmar Friðriksson,
Guðmundur Kristmannsson,
Jónas Þorsteinsson,
Alda Hoffritz,
Ester Hoffritz,
Kolbrún Hoffritz,
Ásdís Hoffritz,
Hilmar Hoffritz,
Rúnar Hoffritz,
Sigurbjörg Hoffritz, Valur Gunnlaugsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Guðrún S. Þorsteinsdóttir,