Morgunblaðið - 22.12.1996, Blaðsíða 12

12 B SUNNUDAGUR 22. DESEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTONLIST
Dagrenning
gróskuog
sköpunar
POPPARINN smávaxni sem allir þekkja sem Prince
hefur ekki átt sjö dagana sæla undanfarin misseri. Að
hans sögn hefur hann verið í helgreipum ófyrirleitinnar
útgáfu sem krafíst hefur þess að hann standi og sitji
eins og mönnum þar á bæ þóknast án tillits til þess
hvert andinn kunni að leiða hann. Síðustu plötumar sem
hann hefur sent frá sér hafa þótt heldur klénar, eða að
minnsta kosti ekki benda til annars en innblásturinn
hafí hvort eð er verið á þrotum, og sumir hafa gengið
það langt að segja vandræðin ekki stafa af þrældómi
og kúgun, heldur einfaldlega af því að ferli kappans
væri lokið. Annað kom á daginn.
eftir Árna
Matthíasson
Fyrir skömmu losnaði
Prince úr klóm útgáf-
unnar illu og það var eins
og við manninn mælt, hann
var þegar til í að fara í
viðtöl, lét sjá sig víða op-
inberlega
og sendi
frá sér í
kjölfarið
hvorki
meira né
minna er
þrjár
breiðskíf-
ur í einum
pakka stútfullar af frá-
bærri tónlist. Á þeim plöt-
um, sem hétu því lýsandi
nafni Emancipation, eða
frelsun, sannaði hann að
hann væri eins fijór á tón-
listarsviðinu og forðum og
að hann hefði sankað að
sér lögum á meðan á
hremmingunum stóð, en
reyndar herma fregnir að
hann eigi á annað þúsund
lög í safni sínu.
Þó plötumar þjár séu
saman í einum pakka og
kannski fullstór biti fyrir
meðalmann að melta á
nokkrum dögum, má segja
að verkið sé þrískipt. Fyrsti
diskurinn er eins og venju-
leg Prince-skífa, upp full
með frábæram lögum af
ýmsum gerðum, til að
mynda This Bed I Scream,
sem verður að telja með
bestu verkum hans. Næsti
diskur er einskonar ástartj-
áning Prince til konunnar
sinnar nýju, Mayte, yfír-
móta rómantískur og vand-
aður og kannski heldur
hitaeiningaríkur á köflum.
Á þriðja disknum má svo
heyra að hann hefur ekki
setið auðum höndum und-
anfarin misseri, því þar er
ýmiskonar tilrauna-
mennska í gangi, rapp,
danstónlist, acid-house
meira að segja, og tölvu-
rokk.
Sennilega kemur mörg-
um á óvart að Prince tekur
upp lag Joan Osborne, One
of Us, og gerir að sínu eig-
in með sérkennilega vel
heppnaðri útsetningu, auk-
inheldur sem hann tekur
gamlan soul-slagara, La,
La, La, Means I Love You.
Princevinir era og á einu
máli um að diskurinn sé
með því besta sem hann
hefur sér ef ekki það allra
besta.
Með Emancipation
stingur Prince upp í öfund-
armenn og bakbíta; enn er
nóg eftir af hugkvæmni og
frumleika og ekki annað
framundan er dagrenning
grósku og sköpunar; von-
andi undir nýju nafni og
meðfærilegra.
Úr safni
Zappa
FRANK Zappa heitinni batt ekki
bagga sina sömu hnútum og sam-
ferðamennimir og eftir dauða sinn
heldur hann áfram að hrelia tón-
listarheiminn. í lok áttunda ára-
tugarins átti Zappa í stappi við
Warner útgáfuna sem vildi ekki
gefa út fjögurra plötu pakka sem
hann hafði sett saman. Eftir mikið
streð fór svo að pakkanum var
skipt upp í stakar skifur, en Zappa
náði fram hefndum að lokum.
Plötupakkann sem getið er í
upphafí kallaði Zappa Lather
og þegar útgáfan vildi ekki gefa
hann út ákvað Zappa að ieita ann-
arra leiða. Það vildi Wamer ekki
sætta sig við heimtaði af honum
plötu upp í samning, en alls átti
hann fjórar skífur eftir af þeim
samningi. Zappa endurvann því
Lather í fjórar sjálfstæðar breið-
skífur og skilaði pakkanum inn.
Enn þráuðust Warner-menn við,
Furðufugl Frank Zappa.
enda fáheyrt að listamaður skili
fjórum breiðskífum samtímis.
Zappa var ekki á því að láta sig,
fór í vinsælustu útvarpsstöð vest-
urstrandarinnar og útvarpaði Lat-
her í heild með þeirri hvatningu
til hlustenda að þeir hljóðrituðu
allt saman. Þetta beygði Warner
og piötumar fjórar komu út undir
heitunum Zappa in New York,
Studio Tan, Orchestral Favorites
og Sleep Dirt. Láther var aftur á
móti enn óútgefíð verk.
Eftir fráfail Zappa hafa menn
hjá útgáfu hans verið iðnir við að
gefa út sitthvað gamalt dót sem
hann var búinn að undirbúa til
útgáfu, en síðustu æviárunum
eyddi hann að mestu leyti í hljóð-
veri að endurhljóðblanda og -vinna
gamiar upptökur. Ötgáfustjóri
Zappa-útgáfunnar tók svo til hend-
inni eftir lát Zappas og grúskaði
í segulbandasafninu þar sem
margt merkilegt var að finna, þar
á meðal óútgefín iög, óutgefnar
gerðir laga, gítarkafla sem ekki
hafa áður heyrst og sitthvaö fleira
nýsiiegt. Lather gefur mynd af
sérkennilegum listamanni og
merkilegum sem er ekki síður
framúrstefnulegur í dag en á sjö-
unda og áttunda áratugnum.
Fjölhæfur Norman Cook
sem Fatboy Slim.
Partí-
plata
ársins
EIN helsta plata ársins fyrir þá
sem á annað borð hafa gaman af
danstóniist er að mati margra .
gagnrýnenda Better Living Thro-
ugh Chemistry. Þar snýr tökkum
Norman Cook, sem hefur verið
afkastamikiil undanfarin misseri,
en kallar sig Fatboy Slim á plöt-
unni.
Norman Cook lét fyrst á sér
kræla sem liðsmaður popp-
sveitarinnar geðþekku Housemart-
ins. Eftir að hún iagði upp laupana
fyrir löngu fékkst hann við sitt-
hvað tónlistarkyns, meðal annars
sem upptökustjóri og plötusnúður.
Eftir því sem annir hans hafa auk-
ist hefur hann búið tii aukasjálf,
ekki síst vegna þess að tónlistar-
smekkur kappans er óvenju fjöl-
hæfur; þannig hefur hann tryilt
lýðinn sem Pizzaman og ekki síður
sem leiðtogi Freak Power. Fatboy
Slim er enn eitt aukasjálfið og það
sem hefur náð einna mestri hylli,
enda er fyrsta breiðskífan undir
því nafni sögð partíplata ársins.
Cook, eða bara Slim, hefur á valdi
sínu óteljandi afbrigði danstónlist-
ar og beitir þeim flestum fyrir sig
á plötunni, með þeim afleiðingum
að hún hljómar sem safn iiestu
laga ólíkra sveita. Útgefandi skíf-
unnar ætlar sér og að nýta með-
byrinn og hyggst gefa öll iög plöt-
unnar út sem smáskífur langt fram
á næsta ár.
Lög án orða
Paul Lydon og Laura Valentino hafa auðgað íslenskt tónlistar-
líf með ýmsum útgáfum á vegum Nano útgáfunnar. Fyrir
skemmstu kom út diskurinn Sanndreymi þar sem Paul flytur
þrettán lög án orða.
Paul Lydon segist hafa
tekið allt upp heima hjá
sér á fjögurra rása tæki,
nema píanóið sem var tekið
upp hjá vinum hans. „Ég
vinn mest á kvöldin og þegar
ég er einn í húsinu,“ segir
hann og bætir við að þau
Laura reyni að haga málum
svo að þau fái bæði að vinna
sína vinnu. „Stundum tek ég
upp því að ég vil heyra hvern-
ig eitthvað hljómar, þá get
ég haft það í kringum mig
við uppvask eða kaffí-
drykkju. Ég held að ég kunni
að búa til fallega hluti á
minn hátt, og mér finnst
mikilvægt bæði fyrir mig og
fólk í kringum mig að ég
geri það, og setja þá í að-
gengilegt form svo að fólk
geti nálgast þá. Með því að
koma þessu frá mér trúi ég
að ýmislegt jákvætt muni
gerast."