Morgunblaðið - 15.02.1998, Side 36

36 SUNNUDAGUR 15. FEBRÚAR 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
SIGRIÐUR
DANÍELSDÓTTIR
+ Sigríður Daníels-
dóttir var fædd í
Garðbæ í Grindavík
23. janúar 1901. Hún
andaðist á Hrafnistu
í Reykjavík 7. febrú-
ar síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Daníel Daníelsson,
útvegsbóndi í Garð-
bæ í Grindavík, f. 7.
apríl 1867 í Hross-
haga í Biskups-
tungnahreppi, d. 8.
júní 1956, og k.h.
Þóra Jónsdóttir, f.
15. febrúar 1874 á
Þórkötlustöðum, d. 1. maí 1951.
Sigríður var næstelst sjö systkina
sem voru Margrét, f. 17. janúar
1899, d. 15. ágúst 1981, Jón Val-
garður f. 15. mars 1904, d. 21.
des. 1987, Arnfríður Guðleif, f.
13. sept. 1908, d. 14. des. 1972,
Júlíus Jón Bjarnþór f. 27. ágúst
1910, Danheiður Þóra, f. 20. jan.
1912, d. 17. nóv. 1995, og Guð-
laugur Vilberg, f. 19. sept. 1914.
Sigríður giftist 25. janúar
1922 Magnúsi Guðmundssyni,
trésmið á Skarði í Grindavík, síð-
ar í Reykjavík, f. 27. ágúst 1893 á
Þórkötlustöðum í Grindavík, d. í
Reykjavík 9. febrúar 1956. Magn-
ús var sonur Guðmundar Péturs-
sonar sjómanns á Þórkötlustöð-
um, f. 20. janúar 1866 á Búðar-
hóli, A-Landeyjahreppi, d. 31.
o
|
5
Fersk blóm og
skreytingar
við öll tækijæri
Opið til Id.lO öll kvöld
Persónuleg þjónusta
Fákafeni 11, sími 568 9120
£
£
i
3
október 1900 og Sig-
ríðar Hermannsdótt-
ur, f. 9. september
1868 í Buðlungu í
Grindavík, d. 19. des-
ember 1949. Börn
þeirra voru Sigríður
Svava Magnúsdóttir,
f. 5. maí 1923 í Gr-
indavík, d. 8. júlí
1944, og Guðmundur
Magnússon, f. 28.
september 1927 í Gr-
indavík, bygginga-
verkfræðingur, d.
14. apríl 1987 í
Reykjavík. K. 15.
maí 1954 Margrét Rakel Tómas-
dóttir f. 20. ágúst 1927 í Hnífsdal.
Börn þeirra, öll fædd í Reykja-
vík: Már, f. 21. júní 1954, Svava
Sigríður, f. 21. ágúst 1955, d. 20.
október 1987, Snorri, f. 28. maí
1960, Magnús Tumi f. 8. maí
1961, og Elísabet Vala f. 4. des-
ember 1963. Fósturdóttir Sigríð-
ar og Magnúsar var Guðmunda
Sæunn Kristjánsdóttir, f. 1. mars
1934 í Grindavík. M. 31. mars
1956 Jóhann Sverrir Jóhannsson,
f. 18. janúar 1928 í Hauganesi,
Árskógshreppi, d. 7. júní 1989 í
Grindavík. Sonur þeirra er Þor-
valdur Kristján, f. 4. ágúst 1954, í
Reykjavík.
Utför Sigríðar verður gerð frá
Áskirkju á morgun, mánudag, og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Amma mín, Sigríður Daníelsdótt-
ir, verður jarðsungin á morgun.
Hún fæddist í fyrsta mánuði þessar-
ar aldar í Grindavík og er því af
þeirri kynslóð íslandssögunnar sem
lifað hefur hvað mestar breytingar.
Þótt hún hafi verið nasr jafngömul
’ öldinni voru tækifæri hennar til að
upplifa það sem öldin hafði upp á að
bjóða þó stundum takmörkuð, þar
sem skólagangan var stutt og lífs-
baráttan erfíð.
Eg man ekki eftir ömmu minni
öðruvísi en sem gamalli konu. En
eftir því sem árin liðu fannst mér
hún lengi vel lítið eldast. Ég vissi
ekki fyrr en síðar að áður en fyrstu
bemskuminningar mínar koma til,
hafði lífsreynsla hennar verið mjög
erfíð. Hún missti dóttur sína Sigríði
Svövu úr berklum rétt rúmlega 21
árs gamla undir lok seinni heims-
styrjaldarinnar. Fjölskyldan hafði
skömmu áður flutt frá Grindavík til
Reykjavíkur til að geta verið nær
■%Sigríði Svövu sem var í læknismeð-
ferð á Vífílsstöðum. Um átta árum
síðar missti hún svo manninn sinn,
afa minn, langt fyrir aldur fram. Ég
man því aldrei eftir henni öðruvísi
en sem ekkju.
Þegar ég var að alast upp bjó
amma hjá okkur fyrir utan nokkur
ár á fyrrihluta sjöunda áratugarins.
Nokkur ár var hún ráðskona hjá
manni sem hét Þórður og bjó í Mið-
stræti í Reykjavík. Ég á mjög góðar
minningar frá því að við faðir minn
borðuðum oft hjá henni hádegismat
þegar ég var í Æfingadeild Kenn-
araskólans, hann vann mikið í
Reykjavík en fjölskyldan bjó eitt ár
í Kópavogi. Árin sem hún bjó með
~-okkur á Kleppsveginum frá 1968 til
1987 voru mjög góð ár í lífi ömmu.
Hin létta lund hennar varð meira
áberandi eftir því sem tíminn leið og
hún fór að taka þátt í félagslífi eldri
borgara. Okkur krökkunum þótti
sérstaklega gott að hafa hana og
leituðum inn til hennar í rólegheit
og skemmtilegt spjall. Og hún var
húmoristi. En svo riðu áföllin yfir
árið 1987. Hún missti son sinn, föð-
ur minn, langt fyrir aldur fram og
nokkrum mánuðum síðar dó Svava
systir mín í blóma lífsins. Þetta fékk
þungt á ömmu. Nokkru síðar flutti
hún á Hrafnistu. Hún undi hins veg-
ar hag sínum vel þar, en síðustu ár-
in hrakaði heilsunni mjög. En hin
létta lund hélst og frétt hef ég að
hún hafi verið vinsæl af starfsfólki á
sjúkradeild Hrafnistu, G-2, sem
hugsaði mjög vel um hana síðustu
árin. Fyrir það kann ég þeim bestu
þakkir.
Amma fylgdist af áhuga með lífi
okkar krakkanna. í því sambandi
hefur mér stundum verið hugsað til
þess að afkomendur ömmu gefi
vissa vísbendingu um hvað hún
hefði getað orðið ef aðstæður og líf
hennar hefði verið annað. Sonur
hennar var afburðanámsmaður og
böm hans og bamabörn bera með
sér dugnað og góða greind. Þær að-
stæður sem konum af alþýðustétt
vom búnar í upphafi þessarar aldar
höfðu því mikil áhrif á lífshlaup
ömmu. Nú er því lífshlaupi lokið og
amma farin á vit þeirra ástvina
sinna sem á undan eru gengnir.
Hún var hvíldinni fegin. Hún gaf
mér eitt sinn pening þegar ég var í
kringum 13 ára aldurinn á leið í
sveit með þeim orðum að hún yrði
líklega dáin þegar ég kæmi um
haustið. Það var langt sumar og
gott enda liðin um 30 ár síðan. En
amma var svolítið eins og Þórberg-
ur og draugarnir, það var ekki alltaf
alveg ljóst hvort hún talaði í gamni
eða alvöru. Ég þakka ömmu sam-
fylgdina og allt sem hún veitti mér.
Már Guðmundsson.

Upplýsingar í símum
- 562 7575 & 5050 925
HOTEL LOFTLEIÐIR.
AUÐUR
MAGNÚSDÓTTIR
WELDING
+ Auður Magnúsdótt-
ir Welding var fædd
í Reykjavík 16. júlí
1942. Hún lést í Reykja-
vík 2. febrúar síðastlið-
inn. Faðir Auðar var
Magnús Snorrason
Welding, f. 4.10. 1906,
d. 8.8. 1966 í Reykjavík.
Móðir Auðar var María
Theódórsdóttir, f. 7.11.
1908, d. 18.11. 1962 í
Reykjavík. Systkini
Auðar: Elín Magnús-
dóttir, f. 21.05. 1933,
Snorri Magnússon Welding, f. 17.2.
1934, Fríða S. Magnúsdóttir, f. 29.9.
1935, Theodór Weld-
ing, f. 3.5. 1940, d.
15.10. 1961, Karen
Welding, f. 24.9. 1945,
Sesselja Unnur Magn-
úsdóttir, f. 26.9. 1948,
og María Welding, f.
9.8. 1951.
Auður giftist Hu-
bert R. Morthens 30.
nóvember 1963. Börn
þeirra eru: Rósa
Morthens, f. 18.1. 1967,
og Edward Morthens,
f. 18.04. 1975.
Utför Auðar hefur farið fram í
kyrrþey.
Kveðja til eiginkonu
Nú hef ég kvatt þig mín ástkæra
eiginkona og besta vinkona, Auður
M. Welding.
Allt frá því við byrjuðum hjúskap
hefur þú verið mín stoð og stytta í
gegnum súrt og sætt.
Elsku Auður, orð fá því ekki lýst
hversu mikið ég elskaði þig og dáði
og bar mikla virðingu fyrir þér.
Það sálarþrek og sú hugarró sem
þú hefur sýnt á síðastliðnum mán-
uðum er aðdáunarvert, það tvennt
segir meira en mörg orð hversu
yndisleg manneskja þú ert.
Ég trúi því í hjarta mínu að vera
þín í ríki Guðs hafi eins mikinn til-
gang og tilvist þín hér á jörðinni
hafði.
Ég man þig enn og mun þér aldrei gleyma.
Minning þín opnar gamla töfraheima.
Blessað sé nafn þitt bæði á himni og jörðu.
Brjóst þitt mér hlýju og hvíldar ennþá veldur.
Þú varst mitt blóm, mín harpa og eldur.
(Davíð Stefánsson.)
Ég mun geyma þig í hjarta mér.
Astkær eiginmaður,
Hubert Morthens.
Nú höfum við kvatt hana mömmu
okkar, Auði M. Welding, og fylgt
henni síðasta spölinn hér á jörð.
Engin orð fá því lýst hvað við
söknum þín mikið, elsku mamma.
Allt frá því við munum eftir okkur og
til dagsins sem þú kvaddir okkur
hefur þú mótað okkur með ást þinni
og hlýju og gert okkur að þeim per-
GUÐNY
HELGADÓTTIR
+ ÓIöf Guðný
Helgadóttir var
fædd á Dalatanga
við Mjóafjörð 19.
október 1902. Hún
lést á Vistheimilinu
Skjóli 31. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Helgi Hávarðsson,
bóndi og vitavörður
á Dalatanga, og
kona hans, Ingibjörg
Þorvarðsdóttir. Guð-
ný var áttunda í röð
tíu systkina sem upp
komust en þrjú lét-
ust í frumbernsku.
Yngsta systirin er ein á lífi 91 árs
og dvelur hún á Garðvangi í
Garði.
Guðný lauk kennaraprófi 1925.
Veturinn 1927-1928 var hún við
nám í Kennaraháskólanum í Kaup-
mannahöfn. Hún starfaði við
kennslu til 1936 er hún fiutti til
Reykjavíkur. Hinn 30. desember
1932 giftist Guðný Aðalsteini Jó-
hannssyni, f. 2. jan. 1896, frá
Hólma í Seyðisfirði.
Hann var sonur Jó-
hanns Sigurðssonar
verkstj. og konu hans
Margrétar Bjömsdótt-
ur. Aðalsteinn stafaði
lengst af sem mein-
dýraeyðir. Hami lést
10. apríl 1983. Dætur
þeirra era tvær,
Bergljót sem lést 1965
og Margrét sem lifir
móður sfna. Baraa-
börnin eru sjö (eitt lát-
ið) og langömmuböra-
in fjögur.
Guðný starfaði
félagsmálum, m.a. í
Alþýðuflokksins, en
þar var hún í stjórn í 25 ár, Kven-
réttindafélagi íslands frá
1950-1975, form. 1971-75, heið-
ursfélagi þess frá 27. jan. 1977 (á
70 ára afmæli félagsins). Hún var
í ritstjórn 19. júní og í barna-
vemdarnefnd Reykjavíkur frá
1959-70.
Utför Guðnýjar fór fram frá
Fossvogskapellu 10. febrúar.
mikið að
Kvenfélagi
Kveðjuorð frá Kvenréttinda-
félagi Islands
Látin er á 96. aldursári Guðný
Helgadóttir, fyrrverandi formaður
Kvenréttindafélags íslands. Árið
1944 var ár mikilla viðburða í ís-
lensku þjóðlífi, það markaði einnig
tímamót í sögu Kvenréttindafélags
íslands. Innri gerð félagsins var þá
tekin til gagngerrar endurskoðunai-
og úr varð það skipulag sem enn er í
megindráttum á félaginu. Frá þeim
tíma hafa stjórnmálaflokkar og sam-
tök, sem sæti eiga á Alþingi, átt full-
trúa í stjórn félagsins. Margar kraft-
miklar konur komu til liðs við Kven-
réttindafélagið á þessum tímamótum
og þar í hópi var Guðný Helgadóttir,
sem tók skömmu síðar sæti í stjórn
félagsins fyrir Alþýðuflokkinn. Hjá
þeim flokki gegndi hún trúnaðar-
störfum, sat í fulltrúaráði hans og
var í stjórn félags Alþýðuflokks-
kvenna í aldarfjórðung.
Guðný var frá fyi-stu tíð virk í

Glæsileg kaffihlaðborð
FALLEGIR SALIR
OG MJÖG GÓÐ ÞJÓNUSTA
t t t L *.
1» h » r t 1 1
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
Sverrir Einarsson, útfararstjóri
Sverrir Olsen, útfararstjóri
Utfararstofa Islands
Suðurhlíð 35 ♦ Sínii 581 3300
Allan sólarhringinn.
sónum sem við erum í dag.
Elsku mamma, við trúum því að
þú sért hjá okkur í anda, þerrir tár
okkar og hughreystir, og gleðjist
með okkur á gleðistundum.
Ljós þitt mun ávallt skína.
Með ástar- og saknaðarkveðjum,
Rósa og Edward.
Nú er hún amma okkar í Rjúpó
dáin, mikið ofsalega vildum við að
hún hefði verið hjá okkur lengur.
Það var svo gaman að koma í heim-
sókn og leika í allskyns leikjum sem
hún fann uppá fyrir okkur.
Elsku amma, við munum sakna
þín sárt en við vitum að þú fylgist
með okkur og passar.
Við eigum alltaf efitr að muna eftir
þér.
Thelma Rut og Auður Sara.
Mig langar að þakka þér, elsku
tengdó, fyrir allt sem þú gerðir fyrir
mig í gegnum tíðina, allar góðu
stundirnar sem við áttum saman
mun ég geyma í hjarta mér um aldur
og ævi.
Betri tengdamömmu hefði ég ekki
getað hugsað mér.
Minning þín lifir.
Kveðja,
Þröstur.
Mig langar að kveðja og minnast
hennar. Góður samstarfsfélagi er
fallinn frá. I huga mínum er sorg
vegna íráfalls þessarar duglegu og
góðu konu. Stuttri og erfiðri baráttu
er lokið. I þessum eftirmælum ætla
ég ekki að rekja ættir Auðar H.
Welding eða lýsa æviferli hennar,
heldur bregða upp mynd af þeirri
persónu sem ég þekkti. Auður var af-
Kvenréttindafélaginu og tók þátt í
nefndarstörfum um margs konar
málefni. Hún var kennari að mennt
og stundaði meðal annars fram-
haldsnám við Kennaraháskólann í
Kaupmannahöfn. Mennta- og
fræðslumál áttu því ekki síst hug
hennar. Launamál, skattamál,
tryggingamál og mannréttindi í víð-
asta skilningi voru einnig hugðarefni
hennar, hún vann þeim málum mikið
gagn, hvort heldur var með störfum
sínum í Kvenréttindafélaginu eða á
öðrum vettvangi. Guðný sat í stjórn
Menningar- og minningarsjóðs
kvenna árin 1968-1980 og var starfs-
maður sjóðsins þann tíma. Hún var í
ritstjórn blaðs félagsins, 19. júní, ár-
um saman, eða frá því að það hóf
göngu sína 1951 og fram á sjöunda
áratuginn.
Guðný var nær óslitið í stjórn
Kvenréttindafélagsins frá 1949 til
1975, þar af varaformaður 1964-1967
og aftur frá 1968 uns hún 1971 tók
við formennsku, spm hún gegndi
næstu fjögur ár. Árin sem Guðný
gegndi formennsku í félaginu var
tími mikilla umbrota í íslenski’i
kvenréttindabaráttu og stórra verk-
efna hjá Kvenréttindafélagi Islands.
Guðný var kjörin heiðursfélagi á sjö-
tíu ára afmæli Kvenréttindafélags-
ins árið 1977. Þótt Guðný hætti setu
í stjórn félagsins var hún áfram
dyggur og kraftmikill félagsmaður.
Hún kom síðast á fund hjá félaginu
við setningu landsfundar á Hótel
Sögu í september 1992, er hún stóð
á níræðu. Þeim sem kynntust Guð-
nýju Helgadóttur í starfi hjá Kven-
réttindafélaginu er minnisstætt
hversu hreinskiptin hún var í sam-
starfi, glögg á aðalatriði máls og
fylgin sér. Henni var annt um að
endurnýjun ætti sér stað í félaginu
og studdi vel við bakið á nýliðum.
Þeim er þess stuðnings nutu er
þakklæti í huga til genginnar heið-
urskonu.
Hverju félagi er það afar mikils
virði að njóta starfa fólks sem heils-
hugar og ósérhlífið er reiðubúið til
þess að vinna að stefnumiðum þess.
Það hefur verið gæfa Kvenréttinda-
félagsins og kvenréttindabaráttu á
íslandi hve margar hæfar og dug-
miklar konur hafa komið til liðs við
félagið í áranna rás. í þeim hópi er
Guðný Helgadóttir og fyrir hennar
hlut skal hér þakkað.
Aðstandendum votta ég samúð
mína, blessuð sé minning Guðnýjar
Helgadóttur.
Sigríður Lillý Baldursdóttir,
formaður KRFÍ.