Morgunblaðið - 27.06.1998, Síða 55

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 27. JÚNÍ 1998 55
\
I
J
1
i
i
I
I
j
I
j
i
3
;
i
j
<
i
<
i
4
BREF TIL BLAÐSINS
Að vera eða ekki vera
hjúkrunarfræðingur?
Frá Sif Gunnarsdóttur:
HÉR sit ég heima dag eftir dag og
les Moggann minn, fylgist með
fréttum af uppsögnum hjúkrunar-
fræðinga og mér verður alltaf heit-
ara og heitara í hamsi. Ástæðan er
sú, að þegar ég fyrir 7 árum ákvað
að fara í hjúkrun í Háskóla Islands
óraði mig ekki fyrir því, að ég hefði
ekki efni á því að framfleyta fjöl-
skyldu minni á launum hjúkrunar-
fræðings, en grunnlaun mín eftir 2
ár í starfí eru tæpl. 95.000 kr.
Mér finnst það hart að öll sú vinna
sem lögð var að baki við námið og sú
vinna sem ég inni af hendi á mínum
vinnustað nú skili sér ekki til mín í
launaumslaginu mínu. Ég þóttist nú
sjá vonarglætu þegar nýi kjara-
samningurinn var samþykktur og
lágmarkslaunin nálguðust eitthvað
sem talist gæti réttlæti fyrir erfiða
vinnu og þá miklu ábyrgð sem
hjúkrunarfræðingur ber þegar hann
er í vinnu. Síðan kom áfallið, það átti
eftir að raða okkur í launaþrep og
launaramma og nefnd var skipuð til
að fjalla um málið. Þegar kom að
Ríkisspítölum að samþykkja þá varð
allt strand. Engir peningar til og
gamla lumman heyrðist enn og aft-
ur: „Hvar ætlið þið að finna pening-
ana til þess arna, stelpur?" Fyrir ut-
an það, að í dag eru hjúkrunarfræð-
ingar ekki bara stelpur heldur líka
strákar, þá verðið þið að fyrirgefa,
ég hélt ekki að hjúkrunarfræðingar
bæru ábyrgð á ríkisfjármálunum
líka.
Mér finnst það líka mjög skrýtið
að það sé samið við allar aðrar heil-
brigðisstéttir um launaþrep og laun-
aramma sem gefur þeim betri kjör,
en hjúkrunarfræðingar eiga að sitja
eftir og þiggja sín lágu laun með
þökkum þar sem þeir eru alfarið í
sínum störfum af hugsjón, eða
þannig mætti skilja þessi skilaboð
frá ríkinu. Ég get sagt ykkur það að
ég þarf að lifa af mínum launum og
framfleyta mér og 2 börnum mínum,
hugsjónin borgar ekki fyrir mig
matinn eða reikningana mína, dag-
mömmu yngra barnsins míns og
áfram mætti lengi telja. Það hins
vegar eiga launin mín að gera, en
þau gera það ekki.
Ég er orðin ansi þreytt á úreltum
hugsunarhætti ráðamanna þjóðar-
innar sem boða áframhaldandi lág-
launastefnu fyrir hjúkrunarfræð-
inga og virðast stoltir af því. Að
minnsta kosti er allt annað reynt en
að semja við hjúkrunarfræðinga.
Það á að flytja gjörgæslusjúklinga
til útlanda (hvað ætli það kosti?),
það á að bjóða einhvers konar
launauppbót án launahækkunar
(skyldi það vera laxveiði?), pening-
um er eytt í hitt og þetta, en þegar
kemur að hjúkrunarfræðingum þá
látum við þá bara segja upp og fara
annað. Setjum saman neyðaráætlun
sem gengur í mesta lagi í viku,
hjúkrunarfræðingar hafa svo mikl-
ar taugar til skjólstæðinga sinna að
þeir hljóta að koma aftur. Þetta er
hugsunarhátturinn sem er ríkjandi.
Hjúkrunarfræðingar hafa auðvit-
að miklar áhyggjur af því hvað verð-
Nýtt hafnarmann-
virki í Kópavogi
Helgi
Helgason
Frá Helga Helgasyni:
FYRIR ekki löngu var tekið í notk-
un í Kópavogi nýtt hafnarmann-
virki, endapunktur mikillar vinnu
hugsjónamanna í bæjarstjórnum
Kópavogs fyrri ára og til dagsins í
dag. Þessi höfn er sérstök að því
leyti að hún er byggð í mikilli óþökk
núverandi hafnarmálastjóra sem
hefur lagt á sig sérstakan ki-ók til
þess að fé úr Hafnarbótasjóði rynni
örugglega ekki til Kópavogsbúa.
Þrátt fyrir að Kópavogshöfn hafi
haft allan rétt til styrkja í fram-
gppj kvæmdir af op-
inberu fé hefur
því verið svo far-
ið að öll loforð
og svör hafnar-
málastjóra (nú-
verandi for-
stjóra Siglinga-
stofnunar) hafa
reynst gjörsam-
lega óáreiðan-
leg. Fyrir utan-
aðkomandi virð-
ist þetta mjög merkileg stofnun.
Hversu kaldhæðnislega sem það nú
hljómar þá er aðsetur Siglinga-
stofnunar í Kópavogi og ekki annað
að sjá en að frá mannvirkjum sé
glæsilega gengið og umhverfi þar
allt hið snyrtilegasta. En þegar far-
ið er að spjalla við bæjarstjórnar-
fulltrúa og nefndarmenn í hafnar-
stjórn Kópavogs kemur í ljós að
ekki er allt sem sýnist. Sumir vilja
meina að starfsemin sé tíma-
skekkja. Opnun Kópavogshafnar er
því ærið tilefni til þess að stinga
niður penna og rifja upp dóm Ríkis-
endurskoðunar frá janúar 1997 en
þar er þessi stofnun og yfirstjórn
hennar, þ.e. hafnarmálastjóri, tekin
svo á beinið fyrir óstjórn að furðu
sætir að maðurinn skuli ekki hafa
verið dreginn til ábyrgðar. En hvað
er það sem gerir það að verkum að
almenn umræða um svo alvarlega
skýrslu sem þessa skuli ekki kom-
ast á neinn skrið í þjóðfélaginu fyr-
ir utan einn leiðara í Morgunblað-
inu um málið? Jú, því þrátt fyrir að
alþingismenn og sveitarstjórnar-
menn fussi og sveii þegar málefni
þessarar stofnunar ber á góma þá
er það gert í hálfum hljóðum því
það er nefnilega ekki gott að
styggja hafnarmálastjóra því þá er
hætt við að höfnin í bænum eða
kjördæminu fái ekki að vera með í
sukkinu. Það eru því nokkur tíma-
mót að bæjarstjórar á Reykjanesi
skuli ganga fram fyrir skjöldu og
álykta að Hafnarmálastofnun (nú
Siglingastofnun) skuli lögð niður.
En hvað er það sem ríkisendur-
skoðun átelur svo harðlega? Við yf-
irlestur skýrslunnar má draga þá
ályktun að hafnarmálastjóri hafi
ekki hugmynd um hvað sé að gerast
í stofnuninni. í fyrsta lagi átelur
Ríkisendurskoðun hafnarmála-
stjóra og Halldór Blöndal fyrir
heimildarlausar fjárveitingar sem
hlýtur að teljast nokkuð alvarlegt. í
öðru lagi, og það sem alvarlegast er,
að í mörgum tilfellum er hafnar-
málastjóra ekki ljóst og getur ekld
veitt upplýsingar um hvað ákveðin
mannvirkjaframkvæmd kostaði! Á
blaðsíðu 66 í skýrslunni stendur: „í
fjárhagsuppgjöri Hafnarmálastofn-
unar kemur ekkert fram um það.
hvað hver einstök framkvæmd kost-
ar í reynd ef hún stóð yfir í meira en
eitt ár.“ Og „... Hafnarmálastofnun
gerir ekki framkvæmdaskýrslur
þegar framkvæmdum er lokið ...
tæknilegar upplýsingar varðandi
framkvæmdina eru geymdar á frek-
ar óskipulegan hátt...“ Til hamingju
stjórn Sambands ungra sjálfstæðis-
manna (sem þá sat) að velja þessa
stofnun sem best rekna opinbera
fyrirtækið! Hvar var veislan? Að
lokum er rétt að vitna í einn gull-
mola úr skýrslunni, en eins og allir
vita eru dýpkanir og hafnargerð
boðnar út eftir rannsóknir Hafnar-
málastofnunar, en á þeim byggja
verktakar tilboð sín og hafa margir
farið flatt á: „... en þá verður að
gera útboðsgögn þannig úr garði að
varað sé við óvissu vegna lítilla
rannsókna".
Svona orðalag má skilja sem yfir-
lýsingu um að stofnunin hafi engan
tilgang.
HELGI HELGASON,
varabæjarfulltrúi í Kópavogi.
ur um skjólstæðinga þeirra, en
ábyrgðin er stjórnvalda. Þó að
hjúkrunarfræðingurinn sé máttugur
þá getur hann ekki alltaf bjargað
öllu sem aflaga fer og nú sitja ríkis-
stjórnin og stjórn Ríkisspítala í súp-
unni, búnar að afsala sér rétti til að
framlengja uppsagnarfrestinn og þá
á að fara að skella skuldinni á hjúkr-
unarfræðingana
Ég get bara sagt að það er fyrir
löngu kominn sá tími að störf hjúkr-
unarfræðinga séu metin að verðleik-
um og einnig sú ábyrgð sem hjúkr-
unarfræðingar bera í starfi. Ár eftir
ár, áratug eftir áratug hafa hjúkrun-
arfræðingar liðið það að vera lágt
launaðir. Það er bara svo og svo
mikið sem hægt er að taka á sig af
vonbrigðum ár eftir ár, áratug eftir
áratug.
Að lokum vil ég segja það að ef
hjúkrunarfræðingar fá ekki mann-
sæmandi laun út úr þessum aðgerð-
um sínum nú, þá fá þeir þau aldrei,
svo nú er að hrökkva eða stökkva.
SIF GUNNARSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Geðdeild Landspítalans.
Mazda 323 Sedan
Staðalbúnaður:
Fullkomin hljómflutningstæki með
geislaspilara, útvarpi og fjórum
hátölurum, vökvastýri/veltistýri,
samlæsingar m/fjarstýringu, loftpúði
fyrir ökumann, mottur að framan og
aftan, snúningshraðamælir, GLX
innrétting, ryðvörn m/8 ára ábyrgð.
www.mbl l.is

Til í svörtu, hvítu,
rauðu og brúnu.
Mjög áferðarfallegt og
auðvelt í uppsetningu.
RVDhB
Hagæða sænskt þakrennukerfi
úr plastisol húðuðu stáli.
Gott verð
20%
afsláttur
10 ára ábyrgð.
Öll blikk- og járnsmíði
Þakkantar - þaktúður -
þakstál - loftræstingar.
BLIKKSMIÐJA GYLFA
Bíldshöfða 18 ♦ 112 Reykjavík ♦ Sími 5674222