Morgunblaðið - 16.05.1999, Qupperneq 25

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 16. MAÍ 1999 25
Alhliða brúðkaupsþjónusta
Allt nema að
finna maka
í ÖÐRUM hópnum sem Morgnn-
blaðið ræddi við eru sex nemend-
ur, Heiða Björk Jósefsdóttir,
Inga Jóna Hjaltadóttir, Rósa Júl-
ía Steinþórsdóttir, Jón Agnar
Ólafsson, Þórdís Geirsdóttir og
Erna Margrét Arnarsdóttir.
Segja má, að þau hafi ekki Ieit-
að langt yfir skammt til að sækja
nýsköpunarhugmynd sína, því að
Erna Margrét gengur í hjöna-
band í júnímánuði. Það var
einmitt út frá umræðum um þá
athöfn, sem hugmyndin að þjón-
ustufyrirtækinu Hring-
um & hjörtum, kviknaði, en fyrir-
tækið sérhæfir sig í undirbún-
ingi, ráðgjöf og framkvæmd
brúðkaupa. „Allt nema að finna
maka,“ segja þau létt í lund. Þau
eru að hasla sér völl á nýjum
markaði, því ekkert sambærilegt
fyrirtæki er starfrækt á íslandi.
Liðsheildin góð
Hópurinn virðist vel saman
settur enda kemur í Ijós að þau
hafa unnið mjög vel saman. Þau
taka fram að enginn einn sé leið-
togi, eins og í rauninni hafi verið
ætlast til, enda taka þau orðið
hvert af öðru, þó án yfirgangs,
þegar þau útskýra framgang
verkefnisins.
Þau telja góðan grundvöll fyr-
ir fyrirtæki af þessu tagi hér á
landi vegna þess efnahagsum-
hverfis, sem við nú búum við.
Fólk meti tíma sinn meira en oft
áður og hafí skotsilfur til að fá
fagmenn til að leysa hlutina.
Eftir að hafa fengið hugmynd-
ina var farið í greiningar af ýmsu
tagi, svo sem markaðs- og sam-
keppnisgreiningu til að kanna
hvort hugmyndin væri raunhæf.
Síðan var haldið á fúnd Tryggva
Pálssonar, yfirmanns fyrirtækja-
sviðs Islandsbanka, sem er þjálf-
ari hópsins. í höndunum höfðu
þau greiningu á ytra umhverfi.
„Honum leist strax vel á hug-
myndina en gerði athugasemdir
við hana og stakk upp á við út-
víkkuðum starfsemina með því að
sjá einnig um fermingar, afmæli
og fleira þess háttar. Við höfum
ekki gert það ennþá, en framtíð-
armöguleikar eru fyrir hendi.“
60% nýgiftra hefðu
nýtt sér þjónustuna
Næsta skref var að hefjast
handa við hina eiginlegu við-
skiptaáætlun með tilheyrandi
rekstraráætlunum til þriggja
ára. Þar inn í þurfti að reikna
með töpuðum viðskiptakröfúm,
afföllum af raðgreiðslusamning-
um, sköttum og slíku. En áður en
til alls þessa kom var sett upp
markaðskönnun meðal nýgiftra
hjóna. I ljós kom að 60% hefðu
þegið hjálp frá ámóta fyrirtæki
hefði hún verið fyrir hendi.
Einnig var gerð könnun um
hvaða þætti þjónustunnar fólk
hefði helst viljað nota. Var það
helst í sambandi við matinn og
veislusalinn, en síst virtist vera
þörf fyrir þjónustu vegna
skemmtikrafta í veislunni eins og
Ahættumat á skuldabréfaflokkum
Gæti orðið
að fyrirtæki
VERKEFNI eins hópsins í nám-
skeiðinu um nýsköpun í Viðskipta-
háskólanum snerist um fyi'irtækið
Icelandic Rating Service (IRS), sem
sér um áhættumat á skuldabréfa-
flokkum og verðbréfasjóðum.
Vegna mikilla anna á næstsíðasta
degi skilafrests verkefnisins voru
Bryndís Ösp Valsóttir og Örlygur
Ólafsson vant við látin. Fyrir svör-
um urðu þeir Sigurður Berndsen og
Einar Þorsteinsson.
Markmið IRS er annars vegar að
veita fjárfestum áreiðanlegar upp-
lýsingar um skuldabréfaflokka fyr-
irtækja, stofnana og sjóða og hins
vegar að auðvelda fyrirtækjum að-
gang að fjármagnsmörkuðum með
viðurkenndri áhættumatsgreiningu.
Fyrirmyndin að fyrirtækinu er
sótt til kanadíska fyrirtækisins
Canadian Bond Rating Service
(CBRS), sem hefur verið starfandi
síðan 1972 og er eina slíka fyrirtæk-
ið þar í landi. Hefur hópurinn verið í
sambandi við tengil CBRS, sem hef-
ur leiðbeint þeim. í áætluninni er
gert er ráð fyrir að um sameignar-
fyrirtæki verði að ræða.
Gæti orðið að veruleika
CBRS hefur sett upp útibú í
Bandaríkjunum og hyggst hasla sér
völl í Evrópu. Sigurður upplýsir, að
tengillinn haf! staðið í þeirri trú í
upphafi, að hópurinn væri að undir-
búa raunverulega stofnun fyrirtæk-
is. Spurðir hvort þeir sjái hugsan-
lega fyrir sér raunverulegt samstarf
í framtíðinni segja þeir, að miðað
við það sem fram hafi komið í bréfa-
viðskiptunum séu töluverðir mögu-
leikar á því.
Einnig hefur innlendur aðili inn-
an fjármálageirans sýnt nemenda-
fyrirtækinu áhuga, en sá velti fyrir
sér stofnun sambærilegs fyrirtækis
fyrir nokkrum árum án þess að úr
því yrði.
Þrátt fyrir fyrirsjáanlega vel-
gengni nú við lok verkefnisins gekk
það ekki eins vel í byrjun. Eftir
fyrsta fund með þjálfara sínum, sem
er Tryggvi Pálsson líkt og í hinum
hópnum sem Morgunblaðið ræddi
við, lá við að þeim féllust algjörlega
hendur við verkefnið. Tryggvi taldi
ýmsa vankanta á áætluninni og að
ekki væri grundvöllur fyrir slíku
fyrirtæki hér á landi. Hann hafnaði
henni þó ekki alveg og ráðlagði
þeim að skoða hana betur.
Hópurinn hugsaði því sitt ráð upp
á nýtt og fann þá meðal annars
kanadíska fyrirtækið, sem hann
hefur síðan átt samstarf við.
Endurskoðuð áætlun
Þegar hópurinn hitti Tryggva
Pálsson í annað sinn sögðust þau
vera að velta fyrir sér að finna ann-
að verkefni, þetta væri frekar von-
laust. Ekki þótti honum ástæða til
þess, en tíndi til nokkur atriði, sem
hann vildi fá svör við svo sem
hversu mörgum fyrirtækjum þau
gætu hugsanlega þjónað. A því stigi
höfðu þau gert greiningu á skulda-
bréfamarkaðnum og gátu sýnt fram
á hvernig hann hefur þróast. „Það
virðist til dæmis vera ákveðin fylgni
með örum vexti skráðra fyrirtækja
á Verðbréfaþingi og fjölgun fyrir-
tækja sem gefa út skuldabréfa-
Morgunblaðið/Þorkell
GÓÐ samvinna myndaðist í þessum hópi. F.v. í neðri röð, Rósa Júlía Steinþórsdóttir, Inga Jóna Hjaltadóttir,
Ema Margrét Amarsdóttir og Jón Agnar Ólafsson. Fyrir afan standa f.v. Þórdís Geirsdóttir og Heiða Björk
Jósefsdóttir.
tónlistarmanna.
Spurð um kostnað við meðal-
brúðkaup slá þau á 750 þúsund
krónur fyrir 200 manna veislu.
Þau taka þó skýrt fram, að
kostnaðurinn sé mjög misjafn,
þar sem verðandi brúðhjón geti
ráðið hvaða þætti þjónustunnar
þau nýta sér. Sumir vilji dýran
brúðarkjól en að minna sé lagt í
matinn, aðrir vilji hafa það öfugt.
„Einnig getur hver þáttur verið á
mjög breiðu verðsviði, samanber
skreyting í sal. Við höfum hugs-
að okkur að komið verði á fundi
með tilvonandi brúðhjónum og
gert verði tilboð í þá þætti sem
þau vilja nýta sér.“
Verðstefnan erfíðust
Þegar þau era spurð hvað hafi
verið erfiðast við verkefnið vefst
þeim svolítið tunga um tönn.
Segja síðan að í upphafi hafi það
verið að fá góða hugmynd en síð-
an hafi verið einna erfiðast að
glíma við verðstefnuna. „Líka að
fá þetta til að ganga upp, því
verðstefnan verður að stemma
við greiðslustefnuna. Það verður
að vera samhengi á milli hvemig
við ætlum að lágmarka áhættuna
hjá okkur án þess að gera við-
skiptavinina fráhverfa með því
að heimta fyrirframgreiðslu.“
Hafa verður í huga að hér er
ekki um raunverulegt fyrirtæki
að ræða, hins vegar er undirbún-
ingurinn það góður, að einungis
vantar hlutafé og frumkvæði til
að hrinda því í framkvæmd. Þau
segjast ekki viss um hvort af því
verði, en þau hafi sent verkefnið
inn í samkeppni Nýsköpunar-
sjóðs, Nýsköpun ‘99.
„Nei, ætli það verði af því að
við stofnum svona fyrirtæki,"
segir einhver og annar bætir við:
„Það getur vel verið að eitthvert
okkar stofni slíkt fyrirtæki að
námi loknu. Hver veit?“
I lokin em þau spurð hvað þau
hafi lært af þessu verkefni. „Það
að vinna saman í hópi. Þegar við
fengum verkefnið í hendur viss-
um við í rauninni ekkert hvar við
áttum að byrja. Síðan gekk þetta
rnjög vel og við höfúm lært að
nýta á hagkvæman hátt nám-
skeiðin sem við tókum fyrr í vet-
ur. Námsefni alls ársins er hnýtt
mjög vel saman í þessu nám-
skeiði og það hefur verið mun
gagnlegra en við gerðum ráð
fyrir. Síðast en ekki síst höfum
við lært að trúa á sjálf okkur."
Morgunblaðið/Þorkell
SIGURÐUR Berndsen og Einar Þorsteinsson, tveir af fjórum nemendum
um verkefnið áhættumat á skuldabréfaflokkum og verðbréfasjóðum.
flokka. Á tímabilinu 2000-2005 falla
66% þessara flokka í gjalddaga. Þar
af leiðandi munu þau gefa út nýja
skuldabréfaflokka til að endurfjár-
magna gömlu lánin. Við töldum
hugsanlegt að við gætum selt þeim
einhverja þjónustu. Einnig gefa
sveitarfélögin, sem gefa út skulda-
bréfaflokka, upp mjög mismunandi
upplýsingar og við teljum að þar sé
ákveðinn markaður.“
Nemendumir gátu þannig svarað
þeim spumingum, sem Tryggvi
lagði fyrir þau og þar með var stór
áfangasigur unninn.
Mismunur á áhættustigi
Olís og Eimskips
Til þess að afla sér lánsfjármagns
mun nemendafyrirtækið gefa út
skuldabréfaflokk á markaði. „Mark-
aðurinn er fremur vanþróaður í dag
og til dæmis bera fyrirtæki eins og
Olís og Eimskip svipaða vexti í
skuldabréfaflokkum, án tillits til
þess áhættustigs sem liggur á bak
við. Ef Olís yrði leyst upp felast
eignir þess að miklum hluta í olíu-
tönkum víða um land, en Eimskip
hefur fjölbreyttari starfsemi,
þannig að áhættustig Olís yrði talið
miklu hærra. Þeir ættu því að borga
mun hærri vexti."
Þeir félagar segja að starfsemi
fyrirtækisins felist að mestu í grein-
ingarvinnu, sem að hluta til er unn-
in út frá stöðluðum vinnubrögðum.
„Ýmsir þættir eru greindir, svo sem
fjárhagsstaða, framtíðarmöguleik-
ar, sjóðsstreymi, ytra umhverfi,
stjórnun og svo framvegis. Hverj-
um þætti eru gefnar einkunnir og út
úr þessu kemur einhver heildarein-
kunn, sem hægt er að bera saman
við aðra fjárfestingarkosti. Ef fjár-
festir keypti skuldabréfaflokk, sem
fengið hefði einkunnina AA hér á
Islandi, þá gæti sá hinn sami fjár-
fest í nákvæmlega sama pappír í
Kanada eða Bandaríkjunum sem
hefur AA í einkunn frá CBRS.
Þannig hefur hann samanburðinn.
Einnig er þetta góður kostur fyrir
fjárfesta sem kaupa blint, því þá
þurfa þeir ekki að vita allt um fyi-ir-
tækið.“
Spurðir hvaða lærdóm þeir hafi
aðallega dregið af þessu verkefni
taka þeir fram að vinnan hafi falist í
því að „kafa þvert á allt námsefnið"
sem þeir lærðu í vetur. Það hafi því
verið mjög hagnýtt.
„Einnig finnst mér að þessi frum-
kvöðlahugsunarháttur sé farinn að
skila sér. Ég er farinn að hugsa allt
öðruvísi gagnvart íyrirtækjum og
er stöðugt að leita eftir tækifærum
og þá með mun meiri innsýn í hvað
er raunverulegt og hvað ekki,“ segir
Sigurður og þvi samsinnir Einar.
FRÁBÆRIR
SUMARSKÓR
Bull Boxer skór
verð kr. 4.900
Wosh strigaskór
verð kr. 6.900
One skór
verð kr. 4.900
Zulu sandalar
verð kr. 7.900
Henne sandalar
verð kr. 8.900
Billi B. skór
verð kr. 4.500
SAUTJÁN
SKÓDEILD
Laugavegi 91, sími 511 1727.
Kringlunni, slmi 533 1727.