Morgunblaðið - 16.05.1999, Page 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 16. MAÍ 1999 41
hana eindregið til að taka vígslu í
fyllingu tímans. Því miður kom ekki
til þess, henni var ætlað annað hlut-
verk.
Camilla háði baráttu sína af æðru-
leysi og virðingu. Minningin um
hana er minning um brosandi og
glæsilega konu sem skilur eftir sig
arfleifð vináttu, kærleika og sann-
leika. Minningin um Camillu er
minningin um konu sem fann á sér
líðan annarra, gaf af einlægni og átti
ætíð uppörvun öðrum til handa. Eg
þakka henni samíylgdina.
Aðstandendum Camillu, Garðari
og börnum þeirra hjóna, móður
hennar, Bryndísi, systkinum og öðr-
um ástvinum færum við Þorsteinn
innilegar samúðarkveðjur og óskir
um blessun Guðs.
Ellen Ingvadóttir.
Fyrir rnn það bil 12 árum stóð ung
kona á tröppunum hjá mér og bauð
mér blóm til sölu. Ágóðanum af
blómasölunni skyldi varið til líknar-
starfa á vegum Sinawikklúbbs
Garðabæjar. Þessi unga kona var Ca-
milla Bjamason. Við tókum tal sam-
an og hún hvatti mig til að ganga í
klúbbinn. Á þeim vettvangi áttum við
síðar margar góðar stundir saman.
Lffið virtist brosa við Camillu. Hún
var hæfíleikarík og greind, hún átti
stóra, samheldna fjölskyldu, og hún
átti líka drauma um nám í guðfræði
við Háskóla íslands. En svo kom
reiðarslagið, sjúkdómurinn, sem tók
hana heljartökum. Eiginmaður og
fjölskylda studdu hana með ráðum
og dáð, en þar kom að fleiri þurftu að
koma og leggja þeim lið. Var þá
myndaður stuðningshópur, sem
reyndi að létta undir með fjölskyld-
unni þannig að Camilla gat dvalið á
heimili sínu nánast þar til yfir lauk.
Það var einstök lífsreynsla að fá að
vera með Camillu í veikindum henn-
ar. Sálarstyrkur hennar, æðruleysi
og trúartraust hafði djúp áhrif á þá
sem voru nálægt henni. Okkur skorti
aldrei umræðuefni þegar ég var hjá
henni. Hún hafði lifandi áhuga á
mönnum og málefnum, tónlist og
leikhúsi, og trúin var henni hjartfólg-
in. Það var því sárt þegar hún átti
orðið svo erfitt með að tjá sig að oft
þurfti að hvá eftir því sem hún var að
reyna að segja. I síðasta sinn sem við
vorum saman las ég fyrir hana sálm
eftir Einar Benediktsson. Henni lík-
aði það greinilega vel, því hún bað
mig að lesa hann aftur. Mig langar til
að kveðja elsku Camillu hér með síð-
asta versi þessa sálms:
Af eilífðar ljósi bjarma ber,
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn fegri en augað sér,
mót öllum oss faðminn breiðir.
Garðari, bömunum og fjölskyld-
unni allri sendi ég innilegar samúð-
arkveðjur.
Iiulda Óskarsdóttir Perry.
Hjartans Camilla mín. Þó að ég
hafi átt að vita að hverju dró,
brestur mig orð á þessari kveðju-
stund. Traust þitt á Drottni brást
þér þó ekki þrátt fyrir hin miklu
veikindi þín. Það var gjöf og lær-
dómur sem þú veittir mér, sem var
svo lánsöm að verða þér samferða í
guðfræðideildinni. Þakka þér,
elsku vina, samræðurnar um lífið
og tilveruna og þá birtu sem þú
veittir inn í líf mitt með æðruleysi
þínu, hugrekki og trúartrausti.
Að kveðja heim sem kristnum ber
um kvöld og morgun lífsins er
jafnerfitt æ að læra,
og engum lærðist íþrótt sú,
ef ei, vor Jesús værir þú
hjá oss með orð þitt kæra.
Pú dauðans þekkir beiskju best,
vor bróðir, Jesús kær, er lést
þitt líf, að dauða deyddir.
Þér manna kunnugt eðlið er
og angist sú, er reynum vér,
að dyrum dauðans leiddir.
Ó Drottinn, nær sem dauðans hönd
frá dufti mínu skilur önd,
miglykjaláttuhvörmum
sem bam við móðurbrjóst og fá
þann blund, er værstan hljóta má,
í þínum ástarörmum.
(Þýð. H. Hálfdánarson.)
Kæru Garðar, Hrönn, Bryndís og
Hörður, ég votta ykkur sem og öðr-
um vinum og vandamönnum Ca-
millu mína dýpstu samúð á þessari
kveðjustund og bið algóðan Guð um
að veita ykkur styrk í sorg ykkar.
Ragnheiður Karftas
Pétursdóttir.
Þú hefur fengið friðinn blíða,
fróun harms það getur veitt.
Sárt var það að sjá þig líða
sárt að geta ekki neitt.
(J.H.)
Hér verður ekki rakinn æviferill
Camillu Bjarnason heldur er hér
kvödd með virðingu og þakklæti ein
okkar ágætasta félagskona í
Sinawik, Garðabæ.
Hún var ein af stofnendum
klúbbsins og var virkur félagi alla
tíð. Sat í stjóm og var formaður
1990-91. ÖH sín störf í þágu klúbbs-
ins vann hún af hógværð og sam-
viskusemi. Sótti fundi með okkur þó
svo að kraftar hennar væru á þrot-
um.
Eftir að hún greindist með illvíg-
an sjúkdóm virtist henni ekki efst í
huga kvíði og sorg eða ótti vegna
þess er verða vildi. Hún vildi ræða
flest annað en eigin veikindi. Bar-
áttuþrek CamiUu við sjúkdóminn
var með ólíkindum. Hún gaf okkur
hinum hlutdeHd í þeim kjarki og
æðruleysi sem prýðir stóra sál.
Við fráfall Camillu standa fjöl-
skylda hennar og nánustu ættingjar
frammi fyrir djúpri sorg. Megi góð-
ur Guð vemda og styrkja Garðar
eiginmann hennar sem annaðist og
studdi hana í veikindunum af ást og
umhyggju sem við hin dáðumst að.
Blessun Guðs fylgi minningu um
góða konu.
Hver óttast er lífið við æskunni hlær
sem ærslast um sólríka vegi,
og kærleikur útrás í kætinni fær,
sé komið að skilnaðardegi.
Svo viðkvæmt er lífið sem vordagsins blóm
er verður að hlíta þeim lögum
að beygja sig undir þann allsheijardóm
sem ævina telur í dögum.
Við áttum hér saman svo indæla stund
sem aldrei mér hverfur úr minni.
Og nú ertu gengin á guðanna fund
það geislar af minningu þinni.
(F.S.)
Með þakklæti fyrir allt.
Fyrir hönd Sinawik í Garðabæ.
Eh'n Sigurjónsdóttir.
Við viljum kveðja CamiHu sem
batt okkur sterkum vináttuböndum.
Hetjuna sem sannaði fyrir okkur að
þjáningin er fæðingarhríð skilmngs-
ins eins og sagt er frá í Spámannin-
um.
Við áttum það sameiginlegt að
starfa saman í Oddfellowreglunni og
bundumst CamHlu sérstökum vin-
áttuböndum. Við kölluðum okkur
Guðrúnarnar þó engin okkar héti
því nafni og á samverustundum okk-
ar var mikið skrafað og hlegið því
ekkert mannlegt var okkur óvið-
Blómastofa
Friðjfnns
Suðurlandsbraut 10,
108 Reykjavík, sími 553 1099.
Opið öll kvöld
til kl. 22 - einnig um helgar.
Skreytingar fyrir öll tilefni.
Gjafavörur.
komandi. CamHla hafði einstaka
hæfileika tH að benda okkur á ný
sjónarmið og þá var aUtaf bjartara
framundan. Hún var víðsýn og hafði
mjög sterka réttlætiskennd gagn-
vart mönnum og málefnum. AHar
erum við sammála um að það hafi
verið forréttindi að kynnast Camillu.
Við nutum þessara samveru-
stunda, við vissum hvert stefndi og
tíminn var naumur. Þrátt fyrir það
héldum við okkar striki og með að-
stoð eiginmanns hennar, Garðars,
gátum við hist og hnýtt vináttubönd-
in sterkar og lengur en okkar óraði
fyrir. Vináttan leiddi okkur áfram
því Camilla var svo jákvæð og alltaf
tH í að taka þátt í uppátækjum okk-
ar. Þessar samverustundir eru dýr-
mætar perlur í minningunni þegar
CamUla er ekki lengur hjá okkur.
Við erum þakklátar henni fyrir að
leiða okkur saman og munum ávaUt
minnast CamHlu fyrir kjark, þraut-
seigju og bjartsýni hvað sem á gekk.
Trúin var sterkt afl í lífi Camillu
og mótaði viðhorf hennar til lífsins
og gaf henni styrk í veikindunum.
Hún hafði mikla ánægju af náminu í
guðfræðideUdinni og þar nutu hæfi-
leikar hennar sín. Lífsreynsla Ca-
millu, trúin og þekkingin á marg-
breytUeika mannlífsins, var kólfur-
inn í vináttusambandi okkar. Við
vottum Garðari, börnunum og öllum
ástvinum okkar dýpstu samúð.
Bryndís, Gígja,
Guðlaug og Harpa.
umgengust hana meðan á baráttu
hennar stóð. Því verður ekki með
orðum lýst hvað hver og ein okkar
hefur lært af CamUlu.
Okkar dýpstu samúðarkveðjur til
Garðars og bamanna, Bryndísar
móður hennar, systkinanna og allra
vina og samferðamanna. Við biðjum
góðan Guð að blessa þau öU og
styrkja á þessari sorgarstund.
Guðrún Ásbjömsdóttir.
Rétt eins og nú var það í sumar-
byrjun fyrir eUefu árum, að við stúd-
ínumar sjö úr Flensborg fórum sam:
an tU Þýskalands. TUefnið var ærið. í
okkar augum var mikUsverðum
áfanga náð - víst með þrældómi en
ógleymanlegum ánægjustundum.
Vináttubönd námsáranna styrktust
enn betur þessa daga okkar í Ham-
borg.
Lífsglaðar og bjartsýnar á framtíð-
ina óraði okkur ekki fyrir, að fljót-
lega þyrfti CamUla að takast á við al-
varleg veikindi. AUan þennan tíma
höfum við undrast sálarstyrk og bar-^.
áttuþrek vinkonu okkar. Með raun- ■
sæi, geðprýði og ekki síst með kímni-
gáfuna í lagi lét CamUla ekki aftra
sér frá að lifa lffinu sem kostur var.
Við minnumst allra samvemstund-
anna, þegar einlæg trú hennar og öll
lífssýn snart okkur, svo aldrei gleym-
ist.
Með virðingu kveðjum við kæra
skólasystur og vinkonu og vottum
Garðari og fjölskyldunni allri okkar
dýpstu samúð.
Herdís, Kristín G., Kristín S.,
Soffi'a, Vilborg og Þórunn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
Arnfríður Inga Arnmundsdóttir
Lækjarsmára 2, Kópavogi,
lést á Líknardeild Landspítalans föstudaginn 14. maí.
Arnmundur Jónasson, Aðalheiður Sighvatsdóttir,
Gísli Jónasson, Árný Albertsdóttir,
og barnabörn
Kveikt er ljós við ljós,
burt er sortans svið.
Angar rós við rós, Astkær faðir okkar, tengdafaðir, bróðir, afi og langafi.
opnast himins hlið. Ingólfur Sigurbjörnsson,
Niður stjömum stráð, Vesturgötu 7, Rvk.
engill framhjá fer. Lést þann 14. maí á Líknardeild Landspítalans.
Drottins nægð og náð Útför hans verður auglýst síðar.
boðin alþjóð er.
Guð er eUíf ást, Anna ingólfsdóttir, Kristinn Pálmason,
engu hjarta’ er hætt. Jón Ingólfsson, Nína Sverrisdóttir,
Ríkir eilíf ást, Þuríður Ingóifsdóttir, Magnús Ólafsson,
sérhvert böl skal bætt. Sigurþór Ingólfsson, Elísa Sigurðardóttir,
Lofið Guð sem gaf, Ingibjörg Ingólfsdóttir, • Herbert Guðmundsson,
þakkið hjálp og hlíf. Friðrik Sigurbjörnsson, Kristbjörg Kristjánsdóttir,
Tæmt er húmsins haf, barnabörn og barnabarnbarn.
allt er ljós og líf.
f-
(Stefán frá Hvítadal)
Látin er góð vinkona okkar Ca-
milla Bjarnason, aðeins 50 ára. Við
minnumst hennar með mikUli virð-
ingu og eftirsjá. Eg vU fyrir hönd
þeirra fjölmörgu sstr. í Rbst. nr. 7,
Þorgerði IOOF, sem lögðust á eitt í
„DeUum umönnuninni" (stuðnings-
hópi CamUiu), þakka henni fyrir
sterkan persónuleika og andlegt
þrek er hún gaf okkur öllum sem
\m
GÓLFEFNABÚÐIN
Borgartúni 33
a flísar
^prfaparke,
verð
^jpúð þjónusta
OSWALDS
sími 551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
AUAI SHU I I ill • I(II Iti YKJAVÍK
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
systir,
ERNA SVEINBJÖRNSDÓTTIR THOMPSON
frá Sæmundarhlíð,
er lést miðvikudaginn 27. janúar, verður jarð-
sungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn
18. maí, kl. 18.30.
Susan og Jón S. Thompson,
Habbí og Fred Heymann,
Lóa, Skip, Andrew og Nicholas,
Dúna Borgen.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við fráfall elskulegrar systur
okkar, mágkonu og frænku,
MARGRÉTAR KATRÍNAR JÓNSDÓTTUR,
Löngumýri,
Skagafirði.
Systkinin og fjölskyldur þeirra.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við
andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa
og langafa,
MAGNÚSAR AXELS JÚLfUSSONAR,
Hrafnistu í Hafnarfirði,
áður Breiðagerði 8.
Sérstakar þakkir til starfsfólks 3-B á Hrafnistu.
Guð blessi ykkur öll.
Guðmundur Rúnar Magnússon, Svanhildur Stefánsdóttir,
Margrét J. Magnúsdóttir, Haraldur H. Einarsson,
Erna Magnúsdóttir, Gunnar P. Jakobsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
s'