Morgunblaðið - 02.04.2000, Blaðsíða 2

2 B SUNNUDAGUR 2. APRÍL 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Munkhausen á
íþróttaþingi
Það er líkt á komið með Þorgeiri Hávarssyni
og Ellert B. Schram, að þeir renna ekki af hólmi,
enda lítil frægð í því að deyja eða heyja orrustur
án þess að segja sjálfur tíðindin.
LESTIR þekkja sög-
urnar hans Munkhaus-
en baróns, af eigin af-
rekum, eins og til
dæmis þá, þegar hestur hans
festist í kviksyndi með kappann á baki. Þeg-
ar sýnt var að hesturinn næði ekki að klóra
sig upp á bakkann, greip Munkhausen til
þess ráðs að klemma fæturna vel um klár-
inn og rífa sig síðan upp á hárinu og hestinn
með.
Ég hef alltaf haft mikið dálæti á þessum
frægðarsögum barónsins af sjálfum sér og
mér finnst margt líkt með Munkhausen og
Þorgeiri Hávarssyni í fóstbræðrasögu Lax-
ness, sem var víkingur mikill að eigin áliti,
og ekki varð honum svefnsamt ef hann vissi
af mönnum sem voru þess verðir að hann
dræpi þá.
Þorgeir hafði það til siðs að leggjast ekki
til svefns heldur sofa sitjandi með alvæpni,
„enda var það trúa hans að hetjur svæfu í
slíkum stellingum en lægju ekki niður“.
Því er ég að rifja upp hetjudáðir þessara
tveggja garpa að ein slík hetjudáð var
drýgð norður á Akureyri um daginn, sem
hefði sómt sér vel, hvort heldur í sögum
Munkhausens eða Gerplu Laxness, af þeim
fóstbræðrum Þorgeiri og Þormóði Kolbrún-
arskáldi.
Skal nú greint frá þeim atburði.
Undirritaður lagði leið sína norður í land
á íþróttaþing um síðustu helgi og þar sem
ég kem í fundarsal, snemma dags, var verið
er að leggja síðustu hönd á undirbúning
þingsins. Nokkrir menn stóðu uppi á senu
og reistu skilti. Þar sem ég er gamall senu-
þjófur og kann vel við mig á sviði, snaraði
ég mér upp á senuna til að rétta þeim hjálp-
arhönd. I miðju verki varð mér hins vegar
fótaskortur og skipti það engum togum að
ég steyptist fram af senunni og féll þar nið-
ur á gólfið áður en að nokkur
fengi rönd við reist eða ég sjálf-
ur komið vömum við.
Nærstaddir sögðu þetta fall
hafa verið um einn og hálfan
metra og það verð ég að segja að oft hef ég
fallið um sjálfan mig, fallið í kosningum,
fallið á prófum, fallið í metorðastigum og
fallið fyrir freistingum, en þetta fall var þó
sýnu verst, fyrir þá sök, að ég skall niður á
bakið og höfuðið og lá óvígur eftir.
I raun og veru er ég þeirrar skoðunar að
fallið hafi verið um fjórir metrar, jafnvel
þótt senan hafi ekki mælst nema einn og
hálfur. Að minnsta kosti hafði ég ótrúlega
drjúgan tíma til að hugsa með leifturhraða
um margvíslegar afleiðingar þess að mín
síðasta stund væri að renna upp. Þetta hafa
margir upplifað sem hafa dáið, hafa þeir
sagt mér, sem hafa lifað það af!!
Eg sá fyrir mér fyrirsagnirnar í blöðun-
um: Forseti íþróttasambandsins féll. Eða:
Stal senunni og dó. Eða: Björgunsveitir
kallaðar út, þegar forseti ÍSI hvarf spor-
laust af sviðinu.
vo hefðu menn getað farið að fjalla
um enn eitt íþróttaslysið og áfell-
ast íþróttahreyfinguna fyrir að
tryggja ekki sitt fólk og allt hefði
farið í háa loft á íþróttaþingi, af því að for-
maðurinn kunni ekki fótum sínum forráð.
Mér varð auðvitað líka hugsað til fjöl-
skyldunnar, sem þarna var að missa fyrir-
vinnuna fyrir lítið og mér varð hugsað til
þingfulltrúa, sem áttu eftir að dvelja á
slysstað það sem eftir var helgarinnar og
mér var að sjálfsögðu hugsað til forseta
vors og fósturjarðarinnar og þjóðarinnar
allrar sem yrði harmi slegin, vegna þessar-
ar slysalegu uppákomu, sem varð mér að
fjörtjóni.
Allt þetta rann í gegnum huga minn og ég
HUGSAÐ
UPPHÁTT
Ellert B. Schram segist löngum hafa hrifist af Munkhausen og Þorgeiri Hávarssyni og
hetjudáðum þeirra og eftir slíka hetjudáð á Akureyri, sem hefði sómt sér vel, hvort held-
ur í sögum Munkhausen eða Gerplu Laxness, er höfundur ekki frá því að hann sé kominn
í hópinn. Myndin er hins vegar af John NeviIIe í hlutverki greifans í frægri kvikmynd.
saknaði þess að geta ekki flutt ræðuna, sem
ég var búinn að leggja vinnu í og verst var
að ég var með farsímann í vasanum, sem
sennilega mundi laskast í brotlendingunni
og enginn gæti náði í mig, hvorki hérna
megin né fyrir handan.
A þessu augnabliki, sem ég hrapaði niður
af senunni og beið dauða míns, greip ég til
þess snarræðis að láta mig falla á bakið í
staðinn fyrir að koma standandi niður, ekki
síst vegna þess að ég hef verið slæmur í
fætinum og mátti ekki við öðru hnjaski á
hnjáliðinn.
að var þá betra að deyja með
sæmd, heldur en að ganga um
bæklaður, það sem eftir var. Eng-
inn bæklunarlæknir var á staðn-
um, svo ég vissi til og örlög mín voru hvort
sem er ráðin. Þannig að það var betra að
brotlenda á bakinu en eyðileggja fótinn
meir en orðið var.
Þetta var mikill fall eins og fyrr greinir
og er mér sagt að ég hafi ekki náð andanum
í fimm mínútur og legið í öngviti, þannig að
það voru fleiri en ég sem voru búnir að af-
skrifa mig. En svo gerðist kraftaverkið og
líkið reis upp við dogg, stóð meira að segja á
fætur og spurði samstundis: hvernig stend-
ur?
Var þar kominn gamli knattspyrnukapp-
inn í mér, sem reyndist stundum vigamóður
af slysum og áföllum á vígvelli knattspyrn-
unnar, en lét þó aldrei deigan síga, fyrr en í
leikslok. Er þar líkt á komið með okkur
Þorgeiri Hávarssyni, að renna ekki af
hólmi, enda lítil frægð í því að deyja eða
heyja orrustur án þess að segja sjálfur tíð-
indin.
ífgjöf mín, undir þessum kring-
umstæðum, segir allnokkuð um
gildi íþróttanna og þeir á slysa-
varðstofunni töldu mig rifbeins-
brotinn og vankaðan, umfram það sem fyrir
var, og aftraði það mér þó ekki að gera
skyldur mínar á þessu íþróttaþingi. Eftir
því sem leið á helgina, spurðist þessi hetju-
dáð mín út og aðspurður neitaði ég því ekki
að snarræði eitt og líkamsburðir hefðu
bjargað mér frá ótímabæru fráfalli. Eftir
því sem leið á kvöldið fjölgaði þeim rifbein-
um, sem brotin voru. Ekki er ég frá því að
þetta fall hafi orðið mér til fararheillar. Að
minnsta kosti sáu þingfulltrúar aumur á
mér og endurkusu mig með lófaklappi.
Nú, þegar ég er kominn heim aftur og
nokkrir dagar um liðnir frá því að ég stal
senunni, með því að detta út af henni, hefur
verkurinn að mestu horfið og beinin nánast
gróin. En jafnvel þótt ekkert þeirra hafi
brotnað og ekkert hafi í rauninni gerst,
nema það að ég missti fótanna, þá er ég
sannfærður um að þeir Þorgeir og Munk-
hausen eru stoltir af hetjudáð minni, þeii'ri
arna, og mun sú frægð vonandi lifa, meðan
mikilmenni eru einhvers metin í þessu
landi.
TOU.FI>)AlS VERSIUN SKÝJUM OFAR
SUMAR 2000
Nýr og glæsilegur |
listi en kominn út \
a
o
Náðu þér í eintak á söluskrifstofu 1
1 O
Flugleiða eða á ferðaskrifstofu *
Sumarvörurnar eru komnar [ Saga Boutique verslunina f Leifsstöð.
Ný sending frá \JbC3.
Buxna- og pilsdragtir
Kjólar ásamt léttum síðum
skyrtum
Blússur og bolir
Mikið úrval og margir litir
Opið í dag sunnudag kl. 13-17
marion
Reykjavíkurvegi 64 • Hafnarfirði • Sími 565 1147
AUGLÝSINGADEILD
Sími: 569 1111, Bréfsími: 569 1110
Netfang: augl@mbl.is
^mbl.is
-ALLTAF £ITTH\SA£} MYTT