Skírnir - 01.01.1838, Blaðsíða 13

15
áleiSis, varfc Iiann að haida kyrru fyrir vegna [)esa
liS lians gjöröi upphlanp og margir struku afþví
j)á vantaSi mála; konúngur varS að snúa heimleiðis
aptur með herumbil þriðjúng liðs sins, og átti
hann þegar seinast till'rettist í raiklum kröggum
við uppreisnarmcnn, því einn frænili hans ræður
fyrir þeim og er liauii nærri því eins voldugur
og konúngurinn.
Frá Tyrltjum. Ekki þreytist Malimúð keisari
að reyna til að laga þjúð sína ep^tir öðrum norð-
urálfubúunt, heíirhonuin og nú tekist það i mörgu,
en það er þó fleira sem enn þarf cndurlióta við,
f)ví Tyrkjar eru menn vanafastir og hatast við
allar nýbreytíngar, en kalla það allt vitleysu sem
e.kki er samkvæinl boðum spámannsins helga; nú
Iiefir Malimúð keisari seinast bréytt liáttum og
húningi hermanna sinna og vill hann iáta þá bera
herklæði lík annarra Norðurálfubúa, og er inælt
honum takist vonum fremur að koma því á; liann
vill einnig láta alla menn hafa sömu réttindi
livörrar þjóðar og trúar sem þeir eru, og er það
talið lielsta orsök til þess að Albaniumenu gjörðu
óspektir í fyrra og letu í Ijósi að þeir kynnu illa
yfirráðum keisarans, en hitt mun þó líkara sem
sumir segja að órói þessi muni hafa verið að völdum
Ala jarls á Egyptaiandi, sem jafnan reynir til að
gjöra Keisaranum það illt sem hann getur, þó svo
að litið áberi; órói þessi byrjaði svo að bæar-
menn í Dcbrin, sem er fjölmennur staður, vildu
eigi taka höfðíngja þeiin erKeisariun sendi þeim,
heldur ráku þeir hann óðir og uppvægir útúr
horginni og slíkt hið sama gjörðu aðrar borgir,