Skírnir - 01.01.1838, Qupperneq 19

von er ekki á góðum fæti, og segja menn aS
Armansperg liaíi ekki bætt hann, er hann var
óspar á fenu, en sá lítiS fyrir því aS tekjurnar
rífkiiðu; þaS sem helst stoSar er ffelán þaS sem
Bretar, Frakkar og llússar liafa heitiS og þeir
senda Grikkjum á vissum ,tímum, en í fyrra var
nærri aS því komiS útaf litlu tilefni áS Bretar og
Frakkar geingju á lieit sín; þaS bar svo til aS
ítalskur landflóttamaSur kom til Athenuborgar, hann
IiafSi feingiS enskt leiSarbréf, en aS áeggjun Aust-
urríkis keisara vísaSi Rúdhardt honum á brott og
bannaSi honum aS nema staSar í landinu ; þegar
þetta koin fyrir bretska sendiherrann í Athenu-
borg, varS hann afarreiSur, ritaSi R. brbf og fann
aS því viS hann meS þúngum orSum, aS hann
væri svo hliSholIur Austurríki og Bæarariki aS
hann ekki virSti nóg aSrar þjóSir, og þegar Frakk-
ar heyrSu þetta, þá tóku þeir i sama streinginn
og hótuSu Grikkjum aS láta þá ekki fá þaS sem
eptir var af fé því er þeir höfSu heitiS þeim,
nema endurbætt væri fjárhald rikisins; i þessum
kröggum vildi Rúdhardt losast viS völd sín, en
konúngr vildi ekki lofa honum þaS, og þó er mælt
aS uin þær mundir liafi þjóSin sjálf viljaS fá ný-
ann stjórnarherra; þetta jafnaSist svo, aS bretska
sendiherranum var ritaS afsökunarbröf sem lion-
um nægSi, og konúugur löt frá ser þann, sem
liafSi veriS helstur hvatamaSur tiltækis þess er
þrætunni olli, sá höt Weichs og var þjóSverskur
Fríherra; Bretum þótti líka sendiherrann hafa
veriS æSi fljótráSur og buSu þeir honum aS vera
vægSarsamari framveigis; Frakkar gleyradu þessu