Skírnir - 01.01.1839, Síða 51

og baS f»á a& gánga í fMagið; í vctnr fer&aðist
bann um Irlaud sem liann er vaiiur áðnr enn
Iianu fer til Liindiina á málstofu fiingið, var hon-
um fiá allstaöar vel fagnað og í, veitslnm f)cim er
Iionmn vdru haldnar, talaði hatin snjallt nð vanda
nm landsins gagu og nanðsj'njar. A Irlandi er
siðferðið mjög íllt og verða f>ar þráfaldlega víg
oghin vestu illverki eru f)ar framin; fyrir skömmu
var f>ar iiniiið lannvíg á enskum lávarði er Nord-
bury bet, og vissu inenn ekki til að hann hefði
iniiiið neitt til saka og mæltist illa fyrir verkinu
sein von var; ættmenn greifans li&tu þeim miklum
laiinum er feingi náð vegaudanum, en ekki var
neitt orðið uppvist er síðast frfettist.
Frá Frölkum, I Apríl í fyrra kom sendi-
maður til Loðvíks Frakkakonúngs frá Abd-el-Kader
og færði gjafír, koniinginiim 8 liesta, 2 cldstu
sonum hans 4 hvörjum og 1 hest hvörjnm'hinna,
þaraðauki fékk hertoginn af Orleans, ellsti sonur
Loðvíks, ágætlega búinu söðul; sendimaðurinn hét
Ben-Arrach og tjáði hann fyrir konúngi lotníngu
hússbónda síns og mælti það, að i fari hans rauiidi
aldrei íinnast ótrúleikur, eiðrof eða sættarof. Fleiri
nálægir foríngjar gjörðn um þær mundir samning
við Frakka, áþekkann þeim er Abd-el-Kader gjörði
við þá árið á undan; nú á að bjggja borg hjá
Stóra, skamt frá Konstantine, og á hún að heita
Filippsborg (Philippeville) eptir Frakkakonúngi.
Frakkar hafa átt í smá óejrðutn á Suðurálfu
ströndiim árið sem leið, en vart eru þær teljandi,
og ekki hafa menn mikið transt á trjgð Abd-el-
Kaders við þá; pegar á allt er litið virðist svo,