Fjölnir - 01.01.1838, Blaðsíða 4

34
vorkuldum lcíngi fram eptir; enn J><5 var mest meínið
að íhlaupinu síðasta, 24.—26. dags maínnín., og kom af
J>ví kjirktngur mikjili í grasvögslinn, og kál skjemmdist
w'ða. Yeður var hið santa norðanlanz, nema hvað meira
varð Jtar af íhlaupunum, og vorkuldarnir voru meinlegri;
er so talið, að sumstaðar væru ekkji íleíri enn 4 eður 5
nætur frostlausar frain að þrenníngarhátíð, þegar síðasta
áfellið birjaði; var þar og hafíshroði að flækjast um
sjóiiin. Ilvnrgji gjetur samt, að fellir hafi orðið eður
heíþrot, og viða voru nokkrar firníngar, og olli það nteð
fram norðanlanz, að heískapurinn gjekk so báglega
suinrinu firir, að miklurn fjenaði var lógað um haustið.
Úr því leíð af fardögunum var veðuráttufarið víðast
blítt og hagstætt, og optar heldur vætukjennt; lagaðist
so jörðin, að grasár mun alstaðar hafa orðið í meðallagi,
og sumstaðar miklu betur. Fjell og nítíngjin á heíi að
því skapi, og varð hún góð alstaðar, og slátturinn ekkji
endasleppur. Ileíafli varð því rnikjill og góður, og með
því að víöa var so fjenaðarfátt undir, mun þorri manna
hafa þókzt fær að taka vetrinum, þó hann irði nokkuð
svæsiun; hefur þó að minnsta kosti sunuaulauz ekkji á
þaö reínt. Aö sönnu var veðurátta heldur hroðafeíngjin
frarn eptir haustinu og rigníngasöm, so lítið varð aö verkji —
komu og frostin þegar rigningunum Ijetti, og heldur
með firra móti; enn þó var sunnaulanz, þegar á allt er
litið, frá haustuótlum — enu sjer í lagi frá því með
jólaföstu — og fram á góu eínhvur staklegasta veður-
blíða, optast þíður og sunuanátt. Er það meðal annars
til marks um það, að undir 30 menn úr Landeíum sátu
tepptir í Vestmannaeium frá 3. deígi nóvembers til
20. i' janúar; hefir það ekkji borið til í mannaininnum.
Enn úr Eíunum verður ekkji komizt til lanz nema í
norðanátt, utan í eínstöku góðviðrum ogsjódeíðuin á sumar-
dag. Má so kalla, það sem liðið er vetrarins, að varla
hafi komið snjór á jörð á láglendi, enn aldreí tekjið firir