Fjölnir - 01.01.1838, Blaðsíða 14

44
ilugaudi raenu og málsmetandi hafa átt hlut að því, að
koma þessu íjelagi á stofn, aö ekkji er til reínt, nema
það veslist upp eptir fáeín ár; og raunalegt er ])að,
hvurnig fjelögin fara hjá oss, þó búið sje að hafa mikjið
firir að koma jieíin á gáng: þau doðna niður hvurt af
öðru þegar frá líður, og hefir það bæði verið að kjenna
erviðleíkanura, sem á því er að sækja fjelagsfundi, og
að lialda fjelögunum saman, og anda þeírra vakandi, og
líka stundum eíuræöi þeírra eður deífð, sem hafa átt að
stjórua þeím. Fjelagsmennirnir l'ara hvað af hvurju að
liætta að skjipta sjer af því, hvursu um þau fer, þegar
þeír aunaðhvurt gjeta ekkji, firir ráðríkji eínhvurs, komið
því frarn, sem þeítn virðist hlíða, eða forstöðumönnum
verður ekkji að veígi að stínga upp á neínu, er gjefinn
verði gaumur að, eður menn sjá, að eíngu veröur á gjeíngt,
og eíngjiu framkvæmdin. Hvurnig eíga menn úti um
landið að skjipta sjer af þeíin fjelögum, eður stiðja þau,
sem varla gjöra so mikjið vart við sig, að menn viti
þau sjeu til, því síður þau stíngji upp á neínu, sem
ráð er í; fundirnir verða ekkji sóttir, nema þeír sjeu
boðaðir áður, og menn slægjast ekkji til leíngdar til að
koma á þá, ef þeír eru so lagaðir, að annaðhvurt sje
aö gjöra, að kjeppast burt aptur eður fara aö sofa.
jþegar og að liktum fundirnir fara að verða þunnskjip-
aðir hvað eptir annað, kjeinst á eínvalzstjórn, og að því
skapi sem ráðgjöfunum fækkar betur, fer hún aö verða
ótakmarkaðri. Lærdómslistafjelagið er með þessum hætti
undir lok liöið. Sona fór og lanzuppfræðíngarfjelagið;
enn það var heppni þess, að öll völdin komu í liend-
urnar á þeím manni, sem fær var um að halda áfram
störfuin þess, þó það væri sjálft undir lok liðið, so þess
gjætti ekkji er það steíptist; og heldur er deíld íslenzka
bókmentafjelagsins í lleíkjavík orðin líflítil núna, og
eíns Biblíufjelagið, eíns og annarstaðar er á vikjið. Fjall-
vegafjelaginu er lángmest vorkun, þó því sje farið að