Fjölnir - 01.01.1838, Blaðsíða 17

47
I vor eð var fór landsljóri vor, herra Krieger, lijeðau
alfarinu við bezta orztír; mun trauðla annar landstjóri
lijer Iiafa veriö ástsælli lanzinönnuin, eg verðurlians ætíð
minnst í árbókura vorum með virðíngu og þakklátsemi.
Má honuin {)að first til gjildis telja um fram aðra, aö
hann varði miklu fje, ineðan hann dvaldi hjer, til ímsra
nitsamlegra firirtækja, stirkti nokkra fátæka stúdeuta til
siglíngar, og efidi fjelög vor með höfðínglegum gjöfum.
Undir eíns og hann var gjörður aö amtinanni á Islandi,
veturinn 1828—1829, fór hann að láta kjenna sjer ís-
lenzku. Varla liefir annar landstjóri verið koininn betur
í skjilníng um, livurs Island Jiarfnist nú eínkanlega til
velferðar sinnar, enn hann var undir |iað hann fór Iijeð-
an — nje heldur hafa haft eínlægari vilja á, að stuðla
til, að úr því irði bætt eptir efnum. Ilanu var um eíng-
an hlut jafn-sannfærður, sem að landið þirfti fulltrúa-
{n'ngs innanlanz, so að lanzmenn gjætu sjálfir íhugað
rnálefni sín hvur ineð öðrum, og gjört f)ær uppástúngur
f)eíin til lagfæríngar, er bezt gjætu hentað. Enn var
það anuað, sem hann áleít eíns nauðsiulegt: að tveír
menn væru settir til ifirstjórnar í landinu; væri annar
fieírra hjerlendur enn hinn sunnan úr Danmörku, og
hefðu þeír aðsetur sitt í Reíkjavík. ^Þótti honum sem
Islandi mundi þá verða bezt stjórnað af embættis-
inaniia liálfu, ef hvur fressarra manna væri öðrum til
ráðaneítis, og þeír legðu báðir saman í eítt — hinn
íslenzkji, sem betur væri kunnugur ásigkomulagi Islanz,
og hinn útlenzkji, er meíru gjæti til leíðar komið í Dan-
mörku, er honum væri kunnugra, hvurnig þar til hagar.
Skjildu öll ifirvöld lanzins, sem nú eru hjer, vera undir
þessum tveíinur ifirmönnuin, og láta allar skjírslur sínar
og málefni bera undir f)á, enn þeír leíðbeína því til
Danmerkur, sem koma þirfti til aðgjörða konúngsins eður
stjórnarráðanna; mundi þá landið betur farið, ef komið
væri saman á eínn stað öllum málefnum þess ogstjórnan;