Fjölnir - 01.01.1839, Síða 27

27
lega, að ekki þirfti að hafa sveítarbúuaðinu til stuðninga
— enn að öðru leítiuu kaupstaðarlífernisháttunum var so
skammt á leið komið, að þeír voru með sömu annmörkum,
eíns og þó verið væri í sveít, enn fóru þó á inis við
marga þá hægð í efnum bjargræðisins, sem notuð verður í
sveítum. Annað verður frammi á, þegar þess verður á leít
farið, að skólinn sje so út gjörður, að ekki þurfi þeír, sem
að honum standa, að stiðjast nje tefjast við sveítabúnað-
inn; enn laudsins eína kaupstað befir so fram farið, að
nokkur von er, bæði að vankvæðin verði iíirstigin, sem
af flutníngnum leíða, og að þeírra hlunninda njóti við,
sem til er miðað með lionum. Hafa þeír því valið þann
kostinn, sem erviðari er og vandara er úr að ráða, sem
með eru flutníngnum 5 enn þeír berjast þá og líka firir
því, sem til meíri horfir eflíngar framfaranna og nær
liggur þörfuin tímanna og tilgángi skólans. Hvað af verður
ráðið, veröur kunnugt þegar stundir líða.
Af bókiðnum vorum er fátt að seígja þetta ár, og
brestur mikið á það, að þær fari jöfnum fetum og annað;
að þeím stiðja enn heldur fáar hendur, og því veröur
litlu afkastað. Eígi þeím vel að farnast, þarf þar, eins
og annarstaðar, liagkvæmar kríngumstæöur og forgaungu-
menn, sem veígur og vit og framkvænid er í. Af eldri
bókum liafa þetta árið verið prentaðar að níu: Hartnom'a,
Herslebs 7 orða bók, siðalærdómur eptir Campe, Bjarna-
bænir, Hallgrímskver og annað og síðasta bindið af
Stúrmshugvekjum. Af níum bókum eru prentaöir hug-
vekjusálmar, kveðnir út af þessu síðasta bindi af bónda-
manni á suðurnesjum, sem enn ekki hafa borist mjer í
hendur. Líka eru prentaðar utanlands æfiminníngar Gunn-
laugs Oddssonar, Gunnlaugs Briems og Guðmundar Schev-
íngs; og er það ætíð vel, að minningu merkra manua
sje þannig á lopt haldið, þó æfiminníngum þessum sje
reíndar ekki sem sögulegast firir komið. Sunnanpósturinn
er að vísu aðalritið, sem hjer hefir verið búið til og
prentað þetta ár; og með því haun hugsaði ekki hærra