Fréttir frá Íslandi - 01.01.1883, Blaðsíða 20

22
KIEKJUHREYFINGAR.
sinna ráða með prest, vildu eigi hlíta peim presti, er veitingar-
valdið hafði ánafnað peim, og héldu nokkrir peirra peirri fyrir-
tett til prautar, að piggja engin prestverk af honum. Má á pví
hezt sjá, að mótspyrnumönnunum er alvara, að Daníel prestur
lét fara að taka hjá peim lögtaki tekjurnar um haustið. peir
skiftu sér ekki af pví, heldur enn ekkert væri, enn létu á sér
skilja, að peir mundu stefna honum, og einn taka að sér málið
fyrir alla. Ætluðu peir sér pannig að ná rétti sínum; enn eigi
var pað orðið um árslokin.
A pessum anda fór víðar að hrydda, aðsöfnuðir vildu hafa hönd
í bagga með, hverja prestapeir fengi, til pess að varast að fá pá
menn, er einhverra hluta vegna hvorki væri stöðu sinni til
gagns né sóma. J>etta er nú frá safnaðanna hálfu. Enn
einnig hefir horið á nýjum hreyfingum í aðra átt hjá einum presti
landsins, og vakið allmikla eftirtekt. Yiljum vér hér í fám
orðum skýra frá nýjungum pessum.
Lárus heitir maður, og er Halldórsson, prófasts Jónssonar
á Hoíi í Yopnafirði. Hann var vígður prestur að Yalpjófstað
árið 1877, og varð svo prófastur í Norðurmúlasýslu, og pótti
góður prestur jafnan. Arið 1880 fór hann að taka upp öðru-
hverju ýms afbrigði frá venjulegum siðareglum við guðspjónustu-
gjörðina, svo sem að klæðast eigi messuklæðum, o: rykkilíni og
hökli, í kirkju, tóna eigi, og koma eigi fyrir altari, nema við
útdeilingu kveldmáltíðarsakramentisins. |>essu atferfi hélt hann
eigi stöðugt á fram fyrst um sinn, enn fór pó brátt að færa
sig upp á skaftið, aftaka að fara í hempu við barnaskírn, m.
fl. Pistil og guðspjall las hann upp á stófnum, en sfeppti
hurt með öUu hinni síðari altarispjónustu, sem ópörf væri.
Sóknarmönnum hans líkaði petta sumum vel, enn öðrum mið-
ur, og par kom um síðir, að peir háru sig upp við hann, og
kröfðust: að hann tæki aptur upp forna venju með að klæð-
ast messuklæðum, og fara fyrir aftari, að hann rækti hetur
húsvitjanir og barnauppfræðingu enn fyrr, og að hann hlýddi
lögunum um skipun héraðsnefnda og sóknarnefnda. J>etta hið
síðasta lagði hann með öllu fyrir óðal. Hndir kröfu pessa
rituðu 79 af sóknarmönnum hans. Nú hafði petta borizt til