Fréttir frá Íslandi - 01.01.1883, Qupperneq 21

K3EKJTJHREYFING AR.
23
eyrna byskupi, og reit hann honum pegar, til pess að komast
fyrir sannleika pessa, og kannaðist Lárus prófastur við alt, enn
reyndi jafnframt að réttlæta sig með frelsi pví í kirkjusiðum,
er Agshorgarjátningin veitir, taldi messuklæðin jafnvel viður-
styggð, reyndar eigi í sjálfu sér, enn að pví leyti, sem pau
gæti orðið til pess, að halda að guðsorð væri kraptminna, ef
pau vantaði. Nú kærðu og sóknarmenn prófast, fyrir hyskupi,
og kröfðust pess, að hann byði honum að takaupp aftur forna
venju, eða leysa hann frá emhætti ella, en prófastur kaus
heldur að missa af embætti sínu, enn að láta af uppteknum
hætti. Varð nú svo að vera, og var hann leystur frá emhætti
28. dag júnímánaðar, eptir úrskurði ráðherrans.
Nú var Lárus pannig kominn 1 útistöður við stjórnina,
svo sem Reyðíirðingar hafa verið; tóku peir sig pví til, og
pótti hera vel í veiði, og háðu hann og huðu honum að koma
til sín og vera prestur sinn með 1800 kr. launum. Voru pá
nokkrir hændur — oss er eigi nákvæmlega kunnugt, hve marg-
ir, eitthvað 16 til 20 — eftir, og tók Lárus boðinu, og gerðist
prestur peirra. J>etta gátu yfirvöldin ekki bannað, enn hiskup
og landshöfðingi lögðu fyrirspurn fyrir stjórnarherrann um pað,
að hve miklu leyti prestspjónusta hans hjá pessum utanpjóð-
kirkjumönnum væri lögheimil og algild. Svaraði hann aftur á
pá leið, að peirn yrði eigi hannað að nota Lárus fyrir prest,
enn eigi að síður yrði peir að gjalda sóknarpresti öll lögleg
gjöld, enda sé Lárusi óheimiluð Hólmakirkja og áhöld hennar
til guðspjónustu. öll hans prestsverk eru pýðingarlaus, og
skortir pað horgaralegt gildi, sem prestsverk pjóðkirkjuprestanna
hafa. Hjónahand er eigi löglegt, er hann gefur saman, og börn
pau, er út afpví spretta, eru óskilgetin og óarfgeng. Ferming
harna er og ógild og ónýt hjá honum; eigi getur hann
heldur haldið löglegar kirkjubækur, og verða pví fríkirkju-
menn að tilkynna sóknarpresti alt sem fram fer 1 pá átt.
|>ar eð mál petta er svo nýtt og eftirtektarvert, höfum
vér lýst pví nokkuð nákvæmt, að mestu eptir skýrslum Lárusar
sjálfs í blöðunum.
Af öðrum kirkjumálum er fátt tíðinda. Hér var hvergi