Fréttir frá Íslandi - 01.01.1883, Side 32
34
BJAEGRÆÐISYEGIR.
um. |>að var sérstakt lán, að veður var lygnt, ])ví að hefði
livast verið af suðri eða vestri, var víst, að að minsta kosti hálf
Reykjavík hefði lagzt í brunarúst; en þar eð veðrið var svo
lygnt tókst slökkviliðinu að verja hin næstu hús við illan leik.
7. dag desembermánaðar brann bærinn á Streitistekk í Breið-
dal eystra; á bænum voru bjónin og 3 börn þeirra; komstþað
alt út, en svo fóru bjónin inn aftur í bæinn, til þess að bjarga
kú, er þar var, en komu eigi aftur. Daginn eftir fundust bjón-
in örend í göngunum, og kýrin dauð ofan á manninum. Hefir
reykurinn eflaust kæft þau þar. A J>orláksmessunótt fyrir jól
brann Hólanesskaupstaður á Skagströnd til kaldra kola; það
voru þrjú hús: íbúðarhús, sölubúð og vörubúð undir sama þaki
og vörugeymsluhús. |>ar varð litlu bjargað: rúmfötum úr 4
rúmum, nokkrum verzlunarbókum og peningum þeim er til
voru, litlu af mjöli, og mestöllu kjöti og saltfiski þeim, er til
var, en stórskemmdu. Fólk slapp út fjórðungi stundar áður en
búsið féll saman. |>ar misti eigandi búsanna og verzlunarinnar
Óli kaupmaður Möller aleigu sína, tveir breppar úr Húnavatns-
sýslu gjafakorn sitt og fjöldi sjómanna hausthluti sína, skinn-
klæði, veiðarfæri og annað fieira. |>ar fórust og allmiklar vöru-
birgðir. Orsök þessa ætla menn helzt bafa verið þá, að elda-
buska bar út ösku um kvöldið norður fyrir búsið; vindur var
bvass af norðri; askan var í trékassa, og befir eigi verið kuln-
uð, og svo læst sig í kassann, og síðan í búsin undan veðrinu.
Á gamlárskvöld kviknaði í þaki á Stöðlakoti í Rvík, af stein-
olíulampa, er þar békk, og logaði upp úr, en engi var við. |>ar
varð slökt, svo að að eins þakið brann af.
J>á verður hér að geta nýrrar atvinnu, sem ekki befir verið
mikið tíðkuð bér á landi síðan Sigurður beitinn Gottsveinsson
og bans félagar voru á lífi; það er ránskapur á ferðamönnum.
Maður er nefndur Gfísli; bann er Hallgrímsson, og býr á Kols-
bolti í Flóa. Hinn 14. september í baust fór hann út á Eyrar-
bakka, með tvo besta, og sótti á þá í verzlunina það er bann
þurfti. Maður annar var honum samferða. Um nóttina béldu
þeir beimleiðis, og fór maðurinn, er með Gísla var, beim á annan
bæ, og kvaðst mundi tefja lítið eitt, og ætlaði Gísli að balda