Fréttir frá Íslandi - 01.01.1883, Side 37

ELDGOS.
39
Hornafirði og öræfum. Svo lbar ekti neitt á pessu gosi, fyrri
en 8. október. J>á sást frá Eyðum 1 Fljótsdalshéraði eldur á
tveim stöðum í áttina til Yatnajökuls. Vestri eldinn bar við
suður af Kverkfjöllum, og hefir pað verið hinn sami og áður;
en svo sást annar austar, að sjá í suður af Snæfelli; sýndist
mönnum hann vera öllu meiri en hinn tilsýndar. J>á. varð
vart við ofurlítið öskufall á Seyðisfirði.
Eigi hafa menn fengið neinar ljósari fregnir af eldgosi
pessu; en af loftsútliti og öðru má ráða, að eldurinn hefir ver-
ið uppi fram eftir vetri. 25. nóvember fanst snöggur jarð-
skjálfti ofantil í Eangárvallasýslu og víðar á Suðurlandi.
Vera má, að pað hafi verið í sambandi við petta gos, að
Skeiðará hljóp nú í marzmánuði. J>að byrjaði 13. marz, og
var mest frá 17.—22. s. m. J>að var eitt af hinum mestu, en
fór eigi nema yfir eyðisanda, og gerði pví engan skaða. 22.
marz sást til elds úr öræfum norðan við Skaptafellsfjöllin, og
féll pá sandur í öræfasveit, svo sporrækt varð um nokkra daga.
Af sandi pessum veiktist og drapst talsvert af fénaði, helzt í
Svínafelli.
X. Mannalát og fleira.
Heilsufar. — Slysfarir.— Lát heldra fólks. — Útflutningar.
Heilsufar var almennt heldur gott, pví að engar sóttir
gengu um land á pessu ári. Lungnabólga og taugaveiki stungu
sér niður hingað og pangað, og urðu ýmsum að bana, en eigi
gengu pær svo um sveitir, að orð hafi verið á gert. Mörgum
var krankfelt af afleiðingum mislingasýkinnar, og voru margir,
sem dóu af afleiðingum peirra, bæði uppdrætti, innanmeinum
eða öðrum sjúkdómum, sem af peim spruttu. Eyrir pví má svo
segja, að hvergi var heilsufar gott, en hvergi stórsóttir; aðal-
meinsemd alls landsins er sullaveikin, sem leiðir fjölda manna
árlega til bana; Jónassen læknir í Reykjavík hefir áunnið sér
góðan orðstír með sullaveikra lækningum, en hingað til hefir
spítalaleysið meinað pví, að hann gæti læknað pá sem skyldi.