Lögberg - 19.12.1946, Síða 21

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 19. DESEMBER, 1946
21
MINNINGARORÐ:
Clemens Jónasson
Klemens Jónasson
Hann var af ætt Hólamanna
kominn, afkomandi Teits Björns-
sonar prests Jónssonar, Arason-
ar biskups á Hólum. Er margt
merkra manna og þjóðkunnra í
ætt 'hans, bæði fyr og síðar. For-
eldrar hanis voru Guðmundur
Einarsson Jónasson, trésmiður í
Reykjavík, d. 1868, og kona hans
Ingibjörg Guðrún Klemensdótt-
ir frá Bólstaðarhlíð. Föður sinn
misti hann aðeins 8 óra gamall,
frá Bólstaðarhlíð
fóstraðist hann upp hjá móður-
föður sínum, Klemensi Klemens-
syni og konu hans Ingibjörgu
Þorleifsdóttur frá Stóradal. Á
heimili þeirra í Bólsstaðarhlíð
kvæntist hann 20. okt. 1883, Ósk
Ingiibjörgu Jónsdóttur frá Litlu-
Giljó, Jónssonar prests í Otrar-
dal Jónssonar.
Klemens og kona hans fluttu
til Vestuhheims 1886. Klemens
átti eina systur, Margréti að
nafni, er fór til Ameríku 1875,
settist að í New York borg, og
giftist manni af amerískum ætt-
um, Mr. Howard að nafni.
Klemens og kona hans dvöldu
um hríð í Winnipeg, en fluttu
þaðan til Þingvallabygðar; eftir
stutta dvöl þar, fluttu þau til
Winnipeg á ný, en síðla árs 1892
settust þau að í Selkirk. Þar
bjuggu þau um 50 ár. Mrs. Jónas-
son dó 15„jan., 1944, eftir fullra
60 ára samfylgd með manni sín-
um. Síðustu árin fyrir lát henn-
ar, dvöldu hin öldruðu hjón hjá
Jakob syni sínum og Kristínu
konu hans. Hjá ‘þeim var Klem-
ens eftir lát konu sinnar, og á
heimili þeirra andaðist hann
sunnudaginn 6. okt., kl. 6.30 síð-
degis.
Börn þeirra voru 9 að tölu, tvö
dóu ung, tvö fullþroska, ein
stúlka dó 14 ára að aldri. Mrs.
Lovísa Harvey dó í Winnipeg,
30. ágúst s.l. — Af börnum þeirra
lifa:
Jakob, bóndi í grend við Sel-
kirk, kvæntur Kristínu Sigurður.
Ingibjörg, kona Kristjáns Páls-
sonar skálds, Selkirk.
Halldóra, til heimilis í Winni-
peg-
Barnabörn eru 18 talsins, en
barnabarnabörnin 20, alt einkar
mannvænlegt fólk.
Sem að er vikið, settist Kleim-
ens, iásamt konu sinni og börn-
um, að í Selkirk, 1892. Islenzka
nýlendan hér var þá orðin all-
fjölmenn. Söfnuðurinn lúterski
hafði þá verið stofnaður fyrir 3
árum. Þótt ekki væri hann fjöl-
mennur, stóð að honum trú-
fast og dygðugt fólk, er bar mál
hans fyrir brjósti. Innan eins
árs frá stofnun safnaðarins hafði
litla kirkjan á Rosser Ave., hér í
bæ, verið bygð skiuldlaus; mótti
það þrekvirki teljast af jafn fáu
fólki, undir þeim kringumstæð-
um, er það átti við að búa. — Á
næsta ári eftir hingað komuna
er Klemens ásamt fjölskyldu
sinni genginn í söfnuðinn og far-
inn að starfa í stjórnarnefnd
hans. Þaðan af mun hann altaf
hafa starfað í safnaðarráði, og
oftast forseti safnaðarins, unz
hann lét af þeim störfum fyrir
elli sakir, um árið 1930. — Það
mátti segja að um þessi mörgu
ár, væri saga safnaðarins og saga
Klemensar sjálfs samanrunnar
sem á einn farveg væri. Leiðtoga
starf hans og þjónusta var um
margt sérstæð og fágæt. Hann
sýndi alvöru trúar sinnar í þjón-
ustu er um margt mátti kalla að
einstæð væri. — Heima í söfn-
uði sínum var hann jafnan í hópi
þeirra er fremstú- stóðu. Ágætar
.gáfur hans, samfara þróttmiklu
skapi og andlegu f jöri gerði hann
einkar vel til foringja fallinn,
eins og löng reynsla ótvírætt í
ljós leiddi. Að maklegleikum
hlaut Klemens viðurkenningu og
iþökk samferðafólks síns fyrir
margþæth störf í þarfir safnað-
arins og annara félagsmóla, er
hann lét sig skifta. Hann átti
sinn stóra þátt í vexti og við-
gangi Selkirk safnaðar, það ber
öllum, er til þektu saman um.
En ef eg skil þennan láta leiðtoga
rétt, hygg eg að hann léti lýð-
hylli (út af fyrir sig) í léttu
rúmi liggja; en fann gleði í fram-
gangi þeirra mála, er voru hans
hugðarmál, og það voru andlegu
málin öllum málum framar.
Kirkjufélagið og heimasöfnuður
hans sanda í ógreiddri þakkar-
skuld fyrir þjónustu 'hans, og
fagurt er dæmi hans öðrum til
eftirbreytni.—
Með honum er heil-1 og óskift-
ur íslenzkur maður til moldar
genginn; bókfróður maður, er
æfilangt þráði meiri fræðslu en
honum stóð til boða í æsku hans;
á langri æfileið gerði hann sitt
ítrasta það upp að bæta, með
kaupum og lestri góðra bóka,
er veittu honum aðgang að sí-
gildum menningarstraumum
hinnar íslenzku þjóðar. Hann
átti stórt og vandað bókasafn,
prýðilega umgengið, og innbund-
ið af eigin höndum. En þótt
hann væri gáfaður og fróðleiks-
þyrstur lét hann aldrei staðar
numið við lestur eða bóka-
drauma. Hann var dyggur leið-
togi og stuðningsmaður allra
þjóðþrifamála; m. a.: stofnmeð-
limur G.T. stúkunnar “Skuld” í
Winnipeg, stofnandi fyrst G. T.
stú'ku í heimabæ sínum. Hann
var einn af stofnmeðlimum Þjóð-
ræknisfélagsins, og oft á fyrri
árum í stjórnarnefnd þess. Hann
hafði jafnan opinn huga fyrir
því, er til góðs mátti verða, lét
fúslega í té tíma og krafta því
til uppbyggingar; fann jafnan til
!.s
s
1
K
i
I
I
i
K
I
*
;«ctisiete!efeic!cic!c'«««igig<g(s!eíeig!e(€íeíe!«iefe!efei€teíe!c<c«ei«««e«sfeíe«e!««l«ícieiei««e«e«
§
§
Með innilegustu jóla- og nýársóskum til ®
viðskiftavina minna og allra íslendinga.
frá
C. INGJALDSON
Jeweller and Watchmaker
678 Sargent Avenue,
Winnipeg
»»3ka»!S)»3l3iai3)9i9l3)3t3l%S)3l3i3i3)3l3)3ia)3l3tSl3l3)aiaí3g3)£,2íSi3i3)3i3l3)3lSi3i2.3i3l3>a>Slð
W.teteieieieieieieieieie'eieisieieieieieieieíeieícieieieíeieieieteieie'eieteieieieieieieieieieieieieieíeis
1
INNILEGAR JÓLA- OG NÝÁRSÓSKIR TIL ALLRA
ISLENDINGA
frá
v
y
|
I
I
’S
[
833 Sargent Ave,, Winnipeg
(á ihorninu á Sargent og Alverstone)
Kallið á oikkur í síma þegar þér þurfið á harðvöru
að halda.
Sími 71 941
feS)StS)SiS)S)S)S)S)S)SiatS)S)S)StS)S)Sts>s>a9S)Sia)aiS)StS)SiS)S)S)SiSiS)S)S)3)S)SiS)>iS)S)S)S«S)S)S)S)it
Innilegar jóla og nýársóskir
til íslenzkra
vina og viðskiftavina
þeirrar ábyrgðar er á honum
hvíldi að láta gott af sér leiða.
Vér söknum hins glaða og hug-
arstyrka manns, með f jör í hverri
hreyfingu, gneistaflug í orðum,
og fyndnisorð á vörum; er oft
lét fjúka í kviðlingum; manns, er
kunni tök á því að létta öðrum í
skapi, er sjaldan fór troðnar leið-
ir, en jók á gleði manna með orð-
ræðum sínum, hvort heldur á
almennum mannfundum, í
smærri hóp samferðamanna —
eða í prívat samtali við einstaka
menn. — Hann lifir í minningu
samferðamanna sinna sem hinn
hugarstyrki og heilstevpti félagi
og samverkamaður. — En í minni
barna hans og ástvina sem góður
og hjartfólginn faðir, er innti
skyldur dagsins af hendi með
sæmd og prýði, og hefir þeim
hreina og fagra minningu eftir-
skilið.—
Vertu sæll!
S. Ólafsson.
Aðkvæðamikið ritgerða-
og ræðusafn
(Frh. af bls. 20)
andagift, trúarhita og framsýnni
ættjarðarást.
Hinar prédikanirnar eru:
“Uppgangan á ev eilífðarinnar,”
‘^Sjóferð lærisveinanna”, “Næt-
urdýrðin”, “Sumarið borið út”
og “Þýðing upprisunnar.” Hrað-
streym ier mælskan og mynda-
auðlegðin sérstaklega mikil í
prédikuninni “Næturdýrðin”,
þar sem höfundurinn leggur út
af hinum fögru og djúpskygnu
ljóðlínum séra Matthíasar Joch-
umssonar:
“Hversu marga himinrós
hylur dagsins bjarta Ijós! *
Alt eins lífið ótal hnoss
eflaust byrgir fyrir oss.”
Safnriti þessu lýkur síðan með
tveim bréfum frá séra Jóni til
Helga Hálfdánarsonar presta-
skólakennara, sem eru mjög
merkileg fyrir þá sök, að þau
varpa björtu ljósi á trúarskoð-
anir bréfritarans og afstöðu hans
til norskra trúbræðra hans vest-
an hafs.
Við að lesa þetta úrval- úr rit-
um og ræðum séra Jóns hefi eg
orðið enn sannfærðari en áður
um það, að séra Þórhallur Bjarn-
arson biskup hafði rétt aQ mæla,
er hann lýsti honum þannig í
minningargrein um hann í And-
vara (1915):—
“Það hefir varla annar maður
íslenzkur, að Jóni Sigurðssyni
fráskildum, þessa síðustu manns-
aldrana, haft jafnmikla leiðtoga-
hæfileika og séra Jón Bjarnason.
Veldur þar miklu um, hvað allir
voru sannfærðir um óeigingirni
hans, jafnt vinir sem óvinir.
Hann barðist ávalt fyrir hug-
sjónum sem voru honum helgar
og dýrar. Um sjálfan sig hugsaði
hann aldrei neitt. Eins hlutu
menn að finna það og játa, hve
hreinn og beinn hann var í öll-
u'm orðum og skiftum. Óvæginn
var hann og harðskeyttur, en um
leið átti hann til svo mikið og
alveg óviðjafnanlegt ástríki, og
því var 'honum ljúfast og kærast
að beita, og það aflaði honum
svo margra og trúrra vina. . . .
Af postillum vorurn munu Guð-
spjallamál hans einna auðugust
að frumlegum hugsunum, sem
vísast hefir heldur spillt fyrir
þeim, þóttu og fulllangir lestr-
arnir sumir hverjir. Einmitt
vegna þess hvað stíllinn er ein-
kennilegur og þrunginn krafti,
er ekki vandalaust að fara með
fyrir aðra.”
Það er óneitaniega ávinningur
og andlega vekjandi að kynnast
jafn heilsteyptum manni og séra
Jón Bjarnason var og hreinum
og kröftugum boðskap hans, enda
hafa rit hans margt sígilt að
geyma, hvort sem menn eiga í
öllum greinum samleið með hon-
um í trúarefnum eða eigi.
Vil eg því að málslokum gera
að mínum orðum ummæli pró-
fessors Ásmundar Guðmunds-
sonar um þessa bók, í umgetn-
ingu um hana í nýútkomnu
októberhefti Kirkjuritsins: “Hún
er makleg þess, að Islendingar
lesi ihana vel og vandlega sér til
sálubótar.”
leieieieieieieieieieieieieieieteieietefeieteieieieieieieieieieieieieieíefeieíefeie
g
Megi jólin færa mönnum gleði
og góðvild, og árið komandi
farsæld og sannan frið.
James Richardson
K
1
Sons Ltds^Winnip
eg
I
%
a3t3t3tS)S)St3)S)S)3)SiS)3i3i3lS)3}3)3)3l3l3l3)S)3i3)3)3)SiS)3)3)3>3)S)S)3tS)3t3)%3)3i3lS)StSl39SlStSl«
gneieieieieieieieieiei^eieie'eieteieieieieieieie'eieieieieisieieieieieieieieieieieieieieieieieieteieiei
1
|
EG ÓSKA ÍSLENDINGUM NÆR OG FJÆR
GLEÐILEGRA JÓLA OG FARSÆLS NÝÁRS
E. Breckman
Umboðsmaður
General Motors Products of Canada Limited
Chevroilet - Chevrolet Trucks - Oldsmobile
L u n d a r
M a n i t o b a
ÍtS)S)StS)3t3)3)3iS)3)3tS)3)S)3)3l3)S)S)3)3)3lSt3)3)3)S)S)S)S)3)S)3tStS)S)S)S)StS)StS)StStStS)St3tStS9Sie
Hugheilar
KVEÐJUR
Hin ágætu hótel Canadian Pacific fé-
lagsins vestanlands, taka höndum
saman um að flytja yður og vinum
yðar hugheilar óskir um gleðileg jól
og farsælt komandi ár.
Þessi óviðjafnanlegu liótel eru reiðu-
búin til þess, að gera hátíðahölid yðar
full'komin, og bjóða yður, eins og
ávalt, þjónustu, sem uppfyllir óskir
allra.
Qui|(C
ROYAX. ALEXANDRA HITEL
Winnipeso, Man.
Hugh C. Macfarlane, rnanager
HOTEL SASKATCIIEWAN
Rbgina, Sask.
A. O. E. Rohbins, manager
PALLISER HOTFL
Calgary, Ai.ta.
R. M. DcycJl, managrr