Fylkir - 01.04.1921, Qupperneq 67

67
jteVpu eða múrsteini og eru engu betri útlits en hér norðan-
^ Ps, hvernig sem þau eru að reyna, Alstaðar þar sem eg kom
: Sveitabæi, var fólkið kurteist og öll umgengni hreinleg, jafnt
<>tari húss sem innan. Einkum held eg að Barðstrendingar og
^andamenn s*<ar' fram úr að gestrisni. Kaupstaðurinn ísafjörð-
. eins og fleiri sjávarþorp, hefur tekið eftir borgarsniði Reykja-
Ur og á nú tvo lögregluþjóna til að leiðbeina vegfarendum
S®ta reglu, einnig tvö gistihús, að nafninu, hafði annað þeirra
‘ rbergi aðeins handa mörgum til samans, líkt og þekkist í fá-
taek
ustu borgarhlutum Lundúna, en hitt gistihúsið hafði ekkert
erbergi fyrir gestii
estfirðir eða Hornstrendur mega heita nokkurskonar Litla-ís-
’atid
S0elu
v'tru
þær eru eintóm hraunheila og jöklar, með fossum og fiski-
ni víkumjen frá þessu hraunlandi hafa komið sumir íslands
{ Ustu, duglegustu og göfugustu menn, t. d. Jón Sigurðsson,
rseti, Björn Jónsson, ráðherra og bindindisfrömuður landsins
^ér koma til hugar ýmsir fleiri. Eg minnist ísafjarðar og
^stíjarða sem nokkurskonar Jötunheima, eða Bjarmalands. Rað-
a(, lafa komið, segja kunnugir, mestu atgervismenn landsins og
^ðamenn; en þar hafa líka verið mestu slarkarar íslands og
þettalctar, að Breiðfirðingum undanskildum. — Þetta land og
fyr a tólk vildi eg sjá, ekki síður en steinana þar vestra og með
Ur S> terð sem mer Satst þangað, tók eg mér far, eins og áð-
er
sagt.
Utri ^ var svo lánsamur, að frá því eg steig á skipsfjöl kl. 11
k KVöldið> hilti eg ýrnsa góða drengi, sem gerðu mér veruna
þv. b°lanlega, þó eg ekki hefði neina hvílu, Hema á þilfarinu,
jn sl<ipið var pakkfult af farþegjum. Um miðja nótt létti Sterl-
bV| atl<eri °g eimaði út Pollinn út fyrir Tangann og dökkbláan
Uii5-a.ndi Eyafjörð, sem eins og grúfði sig niður, á meðan morg-
stra 'n tyfti skýbólstrunum af Kaldbaki og helti lífgandi Ijós-
hinn bömrum-girta Hörgárdal og hina grænklæddu
brej^0§sströnd og Dalvík, hið töfrandi Höfðahverfi og hina bringu-
u Hrísey. Olaður yfir að vera laus við kríuargið á Akureyri
^sinn og þysinn á götunum, leyfði eg mér að íhuga fegurð
5*