Fylkir - 01.04.1921, Qupperneq 95

95
9U<U,n á *,inum ýmsu orðmyndum og ritháttum, sem þar finnast. Veit liöf.
%l’a
jafnvel vönduðustu rit fornaldarinnar eins og Landnáma, Egilssaga,
rj. a °g Edda Sæmundar fróða, hafa verið svo afskræmd, ranglesin, rangaf-
að h °g ran2Prentuð, að það hefur þurft marga mannsaldra og feikna fé til
Ve .einsa þéssi rit af öllum mdlvillum og vitleysum, svo að þau yrðu nokk-
vifi sl<iljanleg? Og því verki er langt frá lokið enn. Orðatiltækið »verður
»0« er bæði stirt og óþarft, því orðið vitnast er til og er bæði skiljanlegra
ó]..s*yttra. það lýsir hvorki vandvirkni né næmum smekk, að láta úreltar og
l°sar orðmyndir sitja fyrir viðteknum og skiljanlegum orðum. Nýyrðin »Nýall<
lyr' ,^or£unn* hneiksla átstj. Dags alls ekki. Máske hann vildi ættfæra þau
lenlf alÞýðu, svo hún njóti allrar vizkunnar, sem þau geyma. Eða á ný-ís-
■'kan að verða eintóm málleysa?
s Vað ummæli mín um árásir Einsteins á ályktanir merkustu vísindamanna
það ^a efU ^au elcl<i eintíimt hugsunarlaust og röksemdalaust gaspur, því
{fli mnn ofverk fyrir hvern nýgræðing í stærðfræði að hrekja og sundurmola
hef11Se'nin2ar °S a^al ályktanir Newtons um þyngdarlögmálið. Hver, sem
jn Ur nokkurntíma lært og íhugað frumsetningar rúmmálsfræðinnar og hreyf-
‘fæðinnar, veit þetta eins vel og að tveir og tveir eru fjórir.
4st ‘nsvegar játar höf., að hjá mér fylgi hugur máli, eg riti ekki til að sýn-
yrir það kann eg höf. þakkir, þó okkur sýnist sitt * hvorum um ýms
,nál og annað. T. d- þykir höf. eg ganga alt of langt og leggja alt of
ske an d<^m á það, sem hann og fleiri kalla saklausar, já nauðsynlegar,
n),mtanir. Má vera að eg sé ekki fær að dæma um þær frekar en um tungu-
k» a. ^enslu, rafmagnsfræði og reikning, en þá ættu launaðir og mér vinsælli
Ujj ,,nenn og ritstjórar, að vera nógu einarðir og samvizkusamir, til að
$ke 3 *nllc a iorna sanna spakmælið: „Öreigi verður sd sem sólgin er í
Ht\tanír“ ^8 Það œttu þessir leiðtogar alþýðu að gera svo rækilega, að
fyrjr ^*tti gersamlega og þegar í stað að fleygja út millionum króna á ári,
q r l'íó-sýningar, skrípaléiki, lélegan söng, draugasögur, drykkjugildi, dansa
s]j. ' [rv- á þessum óaldartímum, já uú, þegar þjóðin á ekki næga peninga til
hn ailt8erðar né til að kaupa jarðyrkju áhöld, en atvinnuleysi, dýrtíð og
Knrsneyð standa fyrir dyrum.
vei b<lnra ^ags er Það elns eins og mer’ að aðsókn vinnufólks og jafn-
vö)(t mncta til kaupstaðanna, er jafn hættuleg fyrir landbúnaðinn eins og of-
innarr ^aupmannastéttarinnar er fyrir heilbrigða verzlun og velmegun þjóðar-
hjl|af’ en svo virðist, sem honum sé það ekki eins Ijóst, að það eru einatt
da Sv°nefndu skemtanir, bíóin, sjónleikirnir, samsöngvarnir, tombólurnar,
fólkiðrnÍr’ ^■'ysgjuglldin, rallið, svallið og trallið, sem »trekkir«, dregur sveita-
mán »•'* ^aupstaðanna, fult eins mikið eins og vonin um 5—600 krónur á
ger( . í* 100 kr. á viku, við síldarvinnu og fiskiverkun yfir hásumarið og al-
alve ð)uleysi °g hóflausar skemtanir allan veturinn; og hann ætti að vita
k eins vel eins og eg, að þessi takmarkalausa aðsókn til kaupstaðanna,