Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1907, Blaðsíða 37

Eimreiðin - 01.05.1907, Blaðsíða 37
ll7 og horfði á lækninn. Par var engin breyting að sjá. Svo retti hann lækninum ískalda höndina, kvaddi og bjóst til ferðar. — »Ég má þá skrifa hjá mér, að það var rétt upp úr nýjárinu, að þér ætlið að borga?« kallaði læknirinn út úr bæjardyrunum. IV. Læknirinn var varla seztur niður, þegar honum bárust boð frá Steina á Bæ, að hann bæði lækninn að koma til tals við sig fram í bæjardyrnar. — Læknirinn brá skjótt við; það var ekki siður að húskarlarnir hans séra Ólafs á Bæ biðu lengi eftir að ná tali af honum. »Eg átti að heilsa frá prestinum. Hann biður yður að gera svo vel að koma yfrum í kvöld og líta á börnin,« flýtti Steini sér að segja um leið og hann heilsaði lækninum. »Er nokkuð að þeim?« »Ójá. — Pau hafa verið lasin þessa síðustu daga, en hríð- versnað svo í dag, að frúin þorÖi ekki annað, en senda eftir lækninum. Presturinn sendir yður Dreyra sinn. Hélt að hann yrði viljugri heim að sækja — móti hríðinni — en Skagi yðar.« »Eað er ágætt! Ég verð til eftir augnablik,« sagði læknirinn um leið og hann hljóp inn göngin. »Já ekki nema það þó, að börnin á Bæ eru dauðveik!« sagði læknirinn um leið og hann kom inn í stofuna. »Og hefði ég svo farið á stað með honum Grími. Látið hann ginna mig. Nei — þetta heitir að hafa vaðið fyrir neðan sig!« »Já það er gott að maður getur þó stundum ráðið sérsjálfur,« sagði frúin um leið og hún stóð upp frá saumaborðinu. »En elskan mín góða! Nú verðurðu að hafa hraðar hendur, með að búa mig. Eað dimmir óðum.« Og það hafði hún líka, blessuð frúin. Eftir fjórðung stundar var íæknirinn ferðbúinn, og svo var haldið af stað eins og leið liggur yfir að Bæ. Og þó veðrið væri alveg eins og þegar Grímur fór, gerði ekkert til. J’að var aldrei svo ófært veður, að það væri ekki fært millum Brekku og Bæjar, þyrfti læknirinn að bregða sér þangað. Og það vissi heimurinn — læknirinn auðvitað líka —• að ódáinsdropar Bakkusar vóru ekki í hverju koti. En á prestsetr- inu vóru þeir á hvaða tíma árs, sem var. Nægar birgðir, það er
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.