Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1907, Blaðsíða 31

Eimreiðin - 01.05.1907, Blaðsíða 31
111 sýnið varð svo mikið, að hún átti bágt með að trúa því, að það fyndist nokkurt réttlæti í heiminum, efaðist um að það fyndist nokkurstaðar, þar sem hún hefði farið svo hræðilega varhluta af því. — Og hver var ástæðan? •— Hún lá í augum uppi, hverjum sem vildi líta í lífsbók hennar. Hún var fyrirlitin; troðin niður í saurinn, bara af því að hún elskaði Grím. Var það mögulegt að nokkurt réttlæti væri til, þar sem henni, sakir falslausrar ástar við ótiginn mann, var misboðið svo hræðilega? Pað kom fyrir að hugur hennar dvaldi langt fyrir aftan baslið og bágindin á Hamri; skygndist inn í bernskuminningarnar frá Hofi, og allsnægtirnar þar. Og hefði hún svo tekið honum Guðjóni, maurapúkanum fertuga, sem bað hennar sama daginn og Porsteini urðu kunnar ástir hennar og Gríms — hefði hún tekið honum, eins og faðir hennar hafði ætlað að hamra fram, og gifst krónun- um hans, þá var víst, að henni hefði liðið betur. Ekki þurft að þræla nótt og dag. Pá hefði hún náð mannvirðingu og haft sama sæti sem prestsfrúin og hreppstjórakonan. Pá hefði hún ekki þurft að vera hornréka langt frá öðrum mönnum, uppi í heiði, þar sem norðanvindurinn lék lausum hala mest af vetrinum, og sólin gat ekki komið inn í bæinn á sumrin. — Jú munur hefði það verið! En myndi hún hafa orðið ánægðari? Var það víst, að hún hefði unað eins vel sambúðinni við Guðjón sem Grím? Hún elskaði Grím; gat troðið logandi eldinn fyrir hann og gert hverja þá þraut, sem kostaði líf hennar — bara ef honum væri borgið. Hún hefði aldrei unnað Guðjóni. Aldrei lært að elska hann, og að lifa í ástlausu hjónabandi, þar sem hjónasængin var eins og heljargaddur, hlaut að vera voðalegt. Pá var baslið og bágindin betra. — Og hún þakkaði guði fyrir að hafa fundið Grím; slíkan eiginmann gat hún elskað. Hún hafði líka fundið það svo snemma, að það var hann, sem var ímynd hugsjóna hennar, og hann, sem hún gat elskað í lífi og dauða. — Á þessum io árum, sem þau höfðu verið í hjónabandi, Ham- arshjónin, höfðu þau eignast 5 börn. Hið fyrsta dó vikugamalt í höndunum á yfirsetukonunni. Tvö þau næstu komust á annað og þriðja ár, og virtust mannvænleg, en þá kom barnaveikin, og þau dóu bæði í sömu vikunni. Guðlaugu fanst lífið óbærilegt eftir þenna missi, og þá reyndi hún bezt, hvaða mann hún átti.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.